نوروز و سال ِنو را به گرداننده گان و خواننده گان ِ این سایت ِارجمند شادباش می گویم و آرزو می کنم سفره ی هفت سین ِ زنده گی شان مملو از: سیب ِ سرخ ِسلامتی، سکه ی تمام بهار ِرفاه وخوشبختی، سمنوی پرملاط ِ شیرین کامی، سبزه ی چشم نواز ِ آبادی و آزادی، سبد سبد گل ِ بی خزان ِ خنده و شادی ، سینی سینی آجیل ِ مخلوط ِ فراوانی، سینه سینه و دهن دهن سرود و ترانه و همخوانی باد.
از جان‌باختن رفقا گردان شوان- کومه‌له- سازمان کردستان حزب کمونیست ایران سی و شش سال می‌گذرد. در اواخر اسفند سال ۱۳۶۶، در اواخر جنگ ارتجاعی هشت ساله ایران و عراق، منطقه دشت شارزور در کردستان عراق به میدان جنگ خونینی تبدیل شد که طی آن هزاران تن از مردم غیرنظامی و بی‌دفاع ساکن این مناطق از زن و مرد، کودک و پیر بر اثر بمباران شیمیایی ارتش جنایت‌کار حکومت عراق جان خود را از دست دادند.
در ایران هیچوقت جنبشی سراسری برای افزایش دستمزدها وجود نداشته است. کارگران در صنایع مختلف و عمدتاً صنایع بزرگ، در موارد مختلفی با اعتصاب و اعتراض خواست افزایش دستمزد را طرح کردند و بدرجات متفاوت نیز موفق شدند. اما نمیتوان به جنبشی سراسری از جانب طبقه کارگر برای افزایش دستمزدها در مقطع معینی رجوع کرد. دلائل این امر روشن است: در ایران تشکل و تحزب کارگری همیشه ممنوع بوده است،
مارکس 1883 درگذشت. اما اندیشه و تئوری های علمی- عقلانی ِ او به رغم ِ تبلیغات ِ بداندیشانه ی دشمنان و دوستان ِ دروغین اش همیشه زنده و راه نمای بشرییت ِ پیشرو و پیشرفت خواه و تکامل گرا خواهد بود. این نوشتار یادمانی است از این انسان ِ اندیشه ورز، فیلسوف ِ تمام نما و آینده نگر و آینده بین در سالگشت ِ در گذشت اش. با این توضیح که مدتها قبل به نگارش در آمده و اینک فرصت ِ مناسبی است برای انتشار ِ آن.
حکایت آموزنده از " کلیله و دمنه " نوین اسلامی سرمایه در ایران با شروع مباحث حول فصل دستمزدها، از طرف خانه کارگر درخواست انتشار صورت جلسات شورای عالی کار در بحث تعیین دستمزدها ۱۴۰۲ در رسانه ها مطرح است. قضیه از این قرار است: سال گذشته رقم 27 درصد افزایش دستمزد در حالیکه کمترین رقم سطح تورم و سبد معیشت ۳۰۰ تا ۵۰۰ درصد افزایش دستمزد را می طلبید،با اعتراض و بیزاری وسیع روبرو شد.
این روزها شهرو روستاهای ایران در تدارک و جریان جشن و پایکوبی های چهار شنبه سوری و نوروز "سال نو" بوده و هستند. در کردستان این جشن ها از هفته های قبل از رسیدن سال نو شروع شده است. جشن می گیریم ولی... آری، جشن میگیریم اما در خلال این جشن ها جمهوری اسلامی هم سیاست مزورانه و ریاکارانه ای را شروع کرده است. استاندار کردستان و نهادهای وابسته پیشقدم شده و روزی به نام "روز لباس کردی" را اعلام و خود آغازگر این نمایش فریبکارانه شده اند.
جنگ غزه شاهد به‌‌کارگیری تسلیحات پیشرفته‌ای بود که ارتش اسرائیل بعضی از آنها را برای اولین بار استفاده می‌کرد. هوش مصنوعی، هم در ساخت تسلیحات اسرائیلی و هم در فناوری‌های مربوط به شناسایی اهداف، نقش پررنگ‌تری ایفا می‌کند، هر چند که به گفته ارتش اسرائیل تصمیم برای شلیک و کشتن هم‌‌چنان بر عهده نیروها و سربازان است نه هوش مصنوعی.از آغاز حمله به غزه، دولت آمریکا از ارتش اسرائیل حمایت بی قید و شرط کرده است.
حزب کمونیست کارگری، حمید تقوایی و شهلا دانشفر دفاع بی ثمرشان را از کنفدراسیون کار کردند و صفحه دیگری بر پرونده قبلی حزبشان در دفاع از سندیکا سازی نهادهای امنیتی برای کارگران شرکت واحد افزودند. محمد آسنگران هم در تریبونی که رادیو پیام در اختیارش گذاشت، بی حد و مرز اتهامات جنایتکارانه نثار ما کرد اما همزمان و همصدا با گرداننده برنامه (امیر رادیو پیام) برای مخالفان کنفدراسیون رندانه حد و مرز و نوع مجاز مخالفت تعیین کردند:
امروز شنبه ٢٦ اسفند ١٤٠٢ با انتخاب وگان گتینگ (Vaughan Gething) بعنوان اولین سروزير (نخست وزیر) آفریقایی تبار کابینه ولز (Wales)صفحه کاملا متفاوت شطرنج رهبران سیاسی بریتانیا تکمیل شد. بریتانیا عمدتا متشکل از چهار بخش انگلستان, اسکاتلند, ایرلند شمالی, و ویلز می باشد. انگلستان (England) دولت ویژه خود را ندارد و توسط دولت مرکزی و دولت های محلی اداره می شود.
به رفیق پیمان شجیراتی; رفیق عزیز، به نظرم شرکت شما در تشکیل ، کنفدراسیون کار ایران – خارج کشوراشتباه مهمی است که با تاریخ مبارزاتی شما و با تلاشهای شما برای سازماندهی مبارزات کارگران فولاد اهواز کاملا در تضاد میباشد. این حرکت شما در تضاد با جزوه ارزنده " روایتی از دو سال سازماندهی و مبارزه کارگری گروه ملی فولاد" است.
دستکاری در آمارها و معنای سر برآوردن پدیده «پاجوش‌ها»! میزان اعتبارفتوای سلطان و نمایش انزوای پرشکوه! چنان‌که می‌دانیم خامنه‌ای ازهمان آغازسال جدید، بر اهمیت «انتخابات»پیشرو پای فشرد و هرچه به‌آن نزدیک ترشدیم، بیشتر بر روی صحنه ظاهرشد ( وبقول ذوب شدگان از آبروی خودمایه گذاشت) و با مهمیز زدن به‌خواص و کارگزاران و خطباء و دستگاه‌های تبلیغاتی برای کشاندن مردم به‌پای انتخابات به‌عنوان یک‌تکلیف و واجب شرعی و سیاسی خواندن آن،
رژیم‌های سیاسی یک عمر تاریخی دارند: برخی چند قرن، برخی چند سال و بعضی چند دهه. طول آن بستگی به توان آنها در تصحیح میزان خطاهایشان دارد. رژیمی که این توانایی را از دست دهد، زیر فشار انباشت خطاهایش در نهایت ساقط می‌شود. نظام جمهوری اسلامی خیانت و اشتباه زیاد داشته است، اما هرگز به این سرعت در تولید خطا از یک سو و به این میزان ناتوانی در جبران و تصحیح آن نرسیده بوده است.
کمونیست: خاورمیانه بار دیگر به کانونی بحرانی تبدیل شده است. امروز نوار غزه به قتلگاهی عمومی برای چند میلیون انسان تبدیل شده است. عراق و سوریه و یمن محل جنگ و بمبارانهای هر روزه و تحركات گروههای اسلامی و قومی به نام ״مبارزه با اسرائیل״ شده اند و در لبنان حملات اسرائیل و موشک پراكنی حزب الله ادامه دارد. در همین چند ماه شاهد اعتراضات صدها میلیون نفر در جهان علیه نسل كشی اسرائیل هستیم.
شاید در هیچیک از جنبش های کارگری در جهان مانند جنبش کارگری در ایران مساله تشکل یابی کارگران اینقدر بحث انگیز نباشد. مباحثه و مناقشه و جدال نظری بر سر اینکه چه نوع تشکلی برای جنبش بهتر است مساله ای دایمی در یک قرن اخیر است. علت نیز جز این نیست که تحت سلطه بلامنازع استبداد طبقاتی سرمایه داری، غیر از مقاطع کوتاه دهه 1300 و دهه بیست و انقلاب 57، هیچیک از رویکردهای تشکل یابی مطرح از فرصت لازم برای عملی نمودن خود و از امکان تجربه با دوام برخوردار نشدند.
آیا نمایشنامه “جعفرخان از فرنگ برگشته” را خوانده اید؟ در نمایش حسن مقدم (که چند سال پیش از تاجگذاری رضاشاه در گرند هتل اجرا شد) جعفرخانِ تحصیل‌کرده از فرنگ بازمی‌گردد و خود را در میان سیل نکبت و خرافات و استبداد پدرسالارانه‌ی جامعه‌ی عقب‌افتاده‌ی ایران می‌بیند. سگ محبوبش را به جرم نجس بودن از خانه بیرون می‌کنند، مجبورش می‌کنند روی زمین بخوابد و با دست غذا بخورد، باطل‌السحر به بازویش می‌بندند و فشار می‌آورند تا دختر عمویش را عقد کند.
