امروز سال‌گرد ۳۰ خرداد ۶۰ است. اعتراضات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ نقطه پایان روند انقلاب مردم ایران بود که از تظاهرات ۱۷ شهریور آغاز شده ‌بود و طی این فاصله نیروهای مخالف انقلاب داخلی و خارجی به‌ویژه در کنفرانس «گوادلوپ»، رهبران دولت‌های قدرتمند، یعنی آمریکا، آلمان، فرانسه و انگلستان، که نگران به خطر افتادن منافع خود در ایران بودند، تلاش کردند تا پیشروی و تثبیت انقلاب مردم ایران را بگیرند.

انتخابات در ایران به چنین امری در هیچ کجای دنیا شباهت ندارد. عده‌ای ضد‌ایرانی در بالا برای تقسیم قدرت و ثروت میان خود هر از چندگاهی افرادی را به عنوان رئیس‌جمهوری و نماینده‌ی مجلس می‌آورند و می‌‌برند؛ این امر نه از جانب مردم مورد اعتناء قرار می‌گیرد و نه از آن سوی واکنش و رفتار مردم در بالا مورد توجه است. در ایران، دو جهان بالا و پایین، جامعه و طبقه‌ی حاکم، دیگر با هم ارتباطی ارگانیک ندارند. یک رابطه‌ی صرف مکانیکی بین آنها برقرار است:  بالا غارت می‌کند و می‌چاپد و می‌کشد و پایین غارت می‌شود و می‌میرد، اگر هم اعتراضی کند زودتر میرانده می‌شود.

دو نوشته، یکی از آقای فرخ نگهدار و دیگری از "حسین اکبری" را در سایت اخبار روز خواندم. هر دو وضعیت موجود تحت رژیم اسلامی را تثبیت شده، ازلی و ماندگار فرض کرده؛ و هر یک به تناسب دیدگاه خود از مدافعان سینه چاک ابقاء حاکمیت اختناق اسلام سیاسی در ایران از طریق "اصلاحاتی" در وضع موجود اند. آقای نگهدار "انتخابات" پیش رو در جمهوری اسلامی را چنین دراماتیزه کرده اند:

در مقاله ی « چرا مارکس سرمایه را از سرمایه داری جدا می داند» با نقل ِ قول ِ در حد ِ نیاز از مارکس وانگلس نشان داده شد که برخلاف ِتصور و تبلیغ ِخودمارکسیست نامان ِ سرمایه ستیز، سرمایه از ابتدا تا انتهای تکامل ِ جامعه ی انسانی حضور ِ فعال و تعیین کننده دارد، به طوری که می توان و باید تاریخ ِ انسانی را محصول ِتکامل ِ قانون مند و نظام مند ودوران به دوران ِسرمایه به مثابه ِثروت ِ تجمع یافته و انباشته شده ی کار و تولید ِ انسان ها در طول تاریخ دانست.

به مناسبت هفته حکمت 4-11 ژوئن 2024: مقدمه "نوشته زیر چکیده مباحث بسیار مهمی از منصور حکمت است که آگاهی از آن برای کمونیست ها و طبقه کارگر و فعالین آزادیخواه و برابری طلب حیاتی است. این  بحثی طولانی در یکی از پلنوم های حزب کمونیست بعد از جنگ ایران و عراق است. بحث حکمت در واقع دیالوگی است با اعضای حاضر درجلسه در نوبت های مختلف و فواصل بحث های حاضرین. من موضوعات مربوط بهم را که در چند نوبت منقطع مطرح شده را کنار هم قرار داده ام و برای هر بخش یک تیتر اصلی گذاشته ام.

قدرت واقعی در جامعه در پس ظاهر دموکراسی پنهان است. سارا بیتس استدلال می کند که در حالی که سیاستمداران نقش خود را ایفا می کنند، این شرکتها هستند که در کارکرد دولت نقش مهمی دارند. مردم سراسر بریتانیا به زودی پای صندوق های رای خواهند رفت. اما آیا واقعاً در مورد اینکه چه کسی بر بریتانیا حکومت می‌کند، حرفی موثر خواهیم داشت؟ در حالی که 650 نماینده در مجلس عوام کرسی‌های خود را بدست می‌آورند، آنهایی که قدرت واقعی  را دارند در اتاق‌های هیئت مدیره بالای آسمان خراش‌ها می نشینند.

مهرداد گرامی! من  برنامه زنده شما با کنگرلو را کامل گوش  دادم . به عنوان یک کارگر و فعال سوسیالیست ایرانی- سوئدی مواضع کنونی شما را در باره ایران که” استقرار سوسیالیسم را غیر ممکن می دانید…” وهمچنین در باب سلطنت طلبها و مسیر آشتی کردنتان به مثابه “جمهوری خواه” با آنان، و بطور کلی نگاه راست روانه سوسیال دمکراسی تان به جهان امروز، کاملا مخالف هستم!

حمید نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت‌(رجایی‌شهر) به دلیل دست داشتن در اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ به دو اتهام جنایت جنگی در سطح بین‌الملل و قتل، در سوئد به حبس ابد و پرداخت غرامت به بازماندگان محکوم شده بود.  اکنون او با دو تبعه سوئدی که در ایران زندانی بودند، مبادله شده است. آزادی شهروندان سوئدی و همه کسانی که از سوی جمهوری اسلامی به گروگان گرفته شده‌اند از جمله آزادی احمدرضا جلالی باید یک امر همه آزادی‌خواهان باشد

"عروج" حزب "اجتماع ملی" فرانسه، حزب مارین لوپن که به راست افراطی و گاها "فاشیست" شناخته شده است، در انتخابات اخیر پارلمان اروپا، به موجی از هراس و نگرانی و بحث و بررسی در میان رسانه های بستر اصلی در غرب، دامن زده است.  اولین "شوک" ناشی از برتری حزب "راست افراطی" مارین لوپن بر حزب "راست میانه" حاکم یعنی حزب ماکرون در انتخابات پارلمان اروپا، ساختار سیاسی فرانسه را لرزاند!

در ۳۰ خرداد ١٣٦٠ در ایران کودتائی خونین آغاز شد: کودتای ضد انقلاب اسلامی بر علیه انقلاب ۵۷ و نسلی که سودای آزادی در سر داشت. هدف این کودتا درهم کوبیدن انقلاب ۵۷ و نسل انقلابیونی بود که به جریان اسلامی خمینی، که توسط کنفرانس گوادولوپ به انقلاب آزادیخواهانه مردم ایران تحمیل شد، رضایت نداده بودند. انقلابیونی که به تمهیدات سیاسی و زد و بندهای موئتلفین جهانی و داخلی خمینی وقعی نگذاشتند و در ۲۲ بهمن با قیام رژیم سلطنتی را سرنگون کردند. 

روز جهانی مبارزه با کار کودکان‌(World Day Against Child Labor‌) هر سال دوازدهم ژوئن-۲۳ خرداد ۱۴۰۳، گرامی داشته می‌شود و شعار تعیین‌شده برای آن در سال ۲۰۲۴ «بیایید به تعهدات خود عمل کنیم: به کار کودکان پایان دهیم» است.
روز جهانی کار کودکان هر سال دوازدهم ژوئن مصادف با بیست‌وسوم خرداد ۱۴۰۳ گرامی داشته می‌شود. این روز از سال ۲۰۰۲ معرفی شد که سازمان بین‌المللی کار (ILO)‌آن را برای شکل‌گیری تلاشی جهانی در راستای افزایش آگاهی در مورد کار کودکان و لزوم کوشش برای جلوگیری از آن تعیین کرد.

یادداشت روز: هنوز یکسال از محکومیت حمید نوری دادیار قضائی دهه کشتار خونین شصت که از سوی دیوان عالی و قوه قضائیه سوئد به جرم مشارکت در جرائم جنگی و از عوامل کشتار زندانیان سیاسی در حبس ابد بسر می برد نگذشته بود، که امروز نخست وزیر سوئد در اوج بی شرمی آزادی ایشان را تائید کرده است. دولت سوئد و قوه قضائیه احیانا جامعه سوئد را با این ژست انساندوستانه که جهت نجات جان دو شهروند گروگان گرفته شده خود از سوی رژیم ایران وارد چنین معامله ای شده است،

آخرین آمار سازمان ثبت احوال کشور مبنی بر اینکه میانگین سنی فوت ‌شدگان در بلوچستان با حدود ۵٠ سال پایین ترین در سراسر دنیا می باشد حقیقتا شوکه آور بود. بنده این خبر را برای تلویزیون های  فارسی زبان و برخی از شخصیت ها مانند شاهزاده رضا پهلوی فرستادم. اما هیچکدام (به استثنای تلویزیون میهن و همچنین تعدادی از وب سایت های ارجمند و ارزشمند) برای آن ارزشی قائل نشدند. تو گویی که جان بلوچ پشیزی هم ارزش ندارد.

مجازات اعدام، رسما قتل عمد دولتی و کشتن شهروندان بی‌دفاع است. دولتی هم‌چون جمهوری اسلامی ایران که شهروندان را فردی و جمعی محکوم به اعدام می‌کند چه تعداد محکومین آن کم و یا زیاد باشد فرقی نمی‌کند دولتی جنایت‌کار است، مرتکب قتل عمد و جنایت علیه بشریت شده است و به هیچ‌وجه حقانیت کشورداری ندارد. در حالی که جمهوری اسلامی ۴۵ سال است مخالفین خود را اعدام و ترور می‌کند.

پس از هشت ما کشتار و نسل کشی و ریختن بیش از ۷۰۰ هزار تن بمب بر سر مردم بیگناه در جغرافیایی کوچکی به وسعت۴۰ کیلومتر طول و ۱۰ کیلومتر عرض،  پس از کشتار بیش از ۳۶ هزار نفر (نیمی از آنان کودکان بیگناه) و زخمی شدن ۸۳ هزار نفر، بیش از ۱۰ هزار نفر مفقود، نابودی بیش از ۸۰ درصد ساختمانها، از واحد مسکونی تا مدرسه و بیمارستان و دانشگاه، منجمله ۳۳ بیمارستان و ۵۵ مرکز بهداشت و ....