مسعود پزشکیان رئیس جمهور منتخب ایران در جمع مردم گفت: «از مقام معظم رهبری تشکر می‌کنم اگر ایشان نبودند فکر نمی‌کنم اسم ما به راحتی ازین صندوق‌ها در می‌آمد.»! پس روشن است که مسعود پزشکیان با دقت گوش به فرمان رهبر است نه رای‌دهندگانش! هفته آینده ۹ مرداد مراسم تحلیف پزشکیان برای گرفتن پست ریاست جمهوری برگزار می‌شود. روزنامه عصر ایران در همین ارتباط، نوشت:
بەغدا بەنیازە ئەو کەمپانە دابخات کە بوونە شوێنی نیشتەجێبونی ئاوارەکانی شەڕی داعش، لەهەمانکاتدا لەسەر داوای بەغدا، فەرمانی ڕاگرتنی چالاکیەکانی نێردەی نەتەوە یەکگرتووەکان بۆ هاوکاریەکانی عێراق (یونامی) دراوە. لەلایەکی تریشەوە بەشێوەیەکی بەرفراوانتر، عێراق هەوڵدەدات چالاکیە دیپلۆماسیەکانی خۆی لە ناوچەکەدا ئاسایی بکاتەوە، کە لەم دواییانەدا نێوەندگیریی دانوستانەکانی نزیکبونەوەی تورکیا و ڕژێمی سوریای لەخۆگرتبوو.
در یک نگاه شواهد نشان میدهد، رضاپهلوی بلوغ سیاسی طبقاتی بیشتری پیدا کرده است. دوران مانورهای اپورتونیستی یک روز جمهوریخواه و روز دیگر سلطنت خواه، با لفاظی های دروغین " چشم به قدرت و سلطنت ندارد" و نقش "هماهنگ کننده همه نیروهای اپوزیسیون از راست و چپ" را به عهده میگیرد، سپری کرده و اکنون لخت و عریان درست در قامت سلطنت طلبان افراطی و بی منطق اطرافش همچون سیمین خانم همسرش بیشرمانه و رک و پوست کنده اهداف و نیات و سیاست خود را بیان میکند. سخنان اخیر او در کنفرانس "محافظه‌کاری ملی" در چهارشنبه ۱۹ تیر ماه در واشنگتن به وضوح کاراکتر فوق ارتجاعی تاکنون پرده پوشی شده او را افشا میکند.
(24.07.2024) باز نشر با اضافه کردن مقدمه ای کوتاه: هیئت حاکمه آمریکا وقتیکه تز کشاف استراتژیستهای اردوی سرمایه یعنی "نظم نوین جهانی" نه تنها نتوانست رویای بلندپروازانه رهبری بلامنازع آنها بر جهان را تامین و افقی برویشان بگشاید، بلکه حقانیت نقد ریشه ای کمونیستها مبنی بر اینکه در چهارچوب مناسبات موجود بورژوازی قادر به انکشاف سرمایه داری جهت برون رفت از بن بستی که در آن افتاده نیست، یکبار دیگر بعینه به ثبوت رساند؛
انسان‌های شریف وآزادی‌خواه سراسر ایران و جهان؛ در برابر کلیت نظام ضد کارگری جمهوری اسلامی، برای لغو حکم اعدام کارگر شریف زندانی، «شریفه محمدی» در زندان لاکان - رشت، یک صدا وهماهنگ، در سراسر جهان به صف شویم و فریاد برآوریم: ما خواهان لغوحکم اعدام کارگر زن آگاه و شریف زندانی، خانم شریفه محمدی و آزادی او وهمه‌ی زندانیان سیاسی ایران هستیم! فریاد برآوریم: ای شمایان که در رأس هرم و در بارگاه "بیدادگاه بلخ" نشسته تا به امروز، جز کفر ابلیس، تخم لق دیگری بر زمین نگذاشتید و نکاشتید!
آن چه در سطح جهان و منطقه‌ی خاورمیانه و نیز ایران می‌گذرد، هر سه، از یک ویژگی مشترک برخوردارند و آن این که مشکلاتی دارند که دیگر با راه حل‌های شکل‌گرا و روبنایی حل شدنی نیست. هر سه به تغییراتی بنیادین و ساختاری نیاز دارند. برای این تغییرات باید به طور خاص به روابط متقابل میان آنها توجه داشت: یکی بدون تمایل دیگری به دگرگون‌سازی ساختاری خود نمی‌تواند دست به این گونه از اقدامات پایه‌ای در خویش بزند.
یکی از تصاویر بالا اندکی پیش از سوی رفیقی به دستم رسید و من را در بهت فرو برد. و سپس دیگری را پس از جستجویی کوتاه یافتم. "فروغ فرخزاد" در سروده زیبایش "ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد" به من آموخته بود که "تنها صداست که می‌ماند" و حال این تصاویر به من می‌گوید "تصاویر نیز باقی‌ماندنی هستند"! و چه زیبا که اینگونه است. بیش از ۷۷ سال از تاریخ گرفته شدن این تصاویر گذشته است.
ترور نافرجام ترامپ و سرانجام کناره‌گیری جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا از نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری، «کامالا هریس»، معاون او، به‌عنوان نامزد جانشین شده است. بر اساس نظرسنجی‌هایی که پیش از کناره‌گیری بایدن انجام شده، خانم هریس، در صورت نامزدی رسمی حزب دموکرات، نمی‌تواند دونالد ترامپ نامزد قطعی حزب جمهوریخواه را شکست دهد. کامالا هریس، سیاست‌مدار ۵۹ ساله، نخستین زن رنگین‌پوست تاریخ آمریکا است که در انتخابات ریاست‌جمهوری به‌عنوان کاندیدای یکی از دو حزب اصلی حضور خواهد داشت.
مصاحبه كمونیست ماهانه با امان كفا کمونیست: اخیرا در اروپا با موجی از آنچه که "عروج راست افراطی" و فاشیسم نامیده می شود مواجه هستیم. انتخابات در پارلمان اروپا، "پیشروی" حزب ماری لوپن در فرانسه، راست های افراطی در آلمان و یا کمی پیشتر، به قدرت رسیدن راست های افراطی در ایتالیا و هلند و .... ، از جمله شواهدی هستند که در این چند سال اخیر شاهد هستیم. شاید بتوان انتخاب شدن ترامپ در دوره گذشته و حتی احتمال رئیس جمهور شدن وی در انتخابات آتی در آمریکا، را به پیش زمینه همین اوضاع اضافه کرد.
برای اطلاع خوانندگان بخش اول، مبارزان دست به قلم و پا به فرار! ضمیمه این مطلب است. ادامه کفر گویی ها
آن دسته از مخاطبان که بخش اول این مطلب را مطالعه کرده اند، متوجه هستند که پافشاری من بر حیاتی بودن امر تشکل یابی و تکیه کردن بر ساختارها، نهادها و تشکل های کارگری وکمونیستی برای اپوزیسیون انقلابی در متن جامعه کنونی است که متأسفانه تاکنون بدست گرفته نشده و نقش و اهمیت چندانی در تفکر و پراتیک روزمره و استراتژیک اکثریت افراد فعال سیاسی غیر متحزب، احزاب سیاسی، سازمان ها، گروه ها و محافل (مبارزان دست به قلم و پا به فرار) نداشته است.
یک- از زمان دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی ما با پدیده بوجود آمدن و رشد "جریانات مدنی" هستیم که تا حدود بسیار بالای اگر ادعا نکنیم که کاملا زیر نظر حکومت فعالیت می کرده اند و می کنند اما بخشی از این جریانات مدنی توسط خود نیروهای امنیتی بوجود می آییند و هدایت می شوند که بسیاری از این نهادها توسط رسانه های داخلی و خارج کشور عمده می شوند و در سر بزنگاه تاریخی تعدادی از افراد این جریانات را به خارج می فرستند.
جمهوری اسلامی در نمایش انتخابات با تقلب و صحنه سازی مسعود پزشکیان را روی صحنه آورد. حکومتی‌ها و شخص خامنه‌ای بهتر از هر کسی میدانند که شکست مفتضحانه‌ای خوردند. مضحکه انتخابات به هر حال تمام شد و بحث راجع به آن فاقد اهمیت است. آنچه که مهم است، سناریوی جدیدی است که فی‌الحال پیش پرده آن را دیده‌ایم. از سقوط عجیب هلی کوپتر رئیسی جلاد و همراهان و به حاشیه راندن باندی از جناح خشکه مقدس‌های رژیم تا به صحنه فراخواندن جناح اصلاح طلب و اعتدالگرا، بر ضرورت و نیاز بلافصل رژیم اسلامی در وضعیت کنکرت داخلی و جهانی حکومت دلالت میکند.
در جریان انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری رژیم اسلامی، چپ بورژوایی ایران صرف‌نظر از جناح‌های آن به بخش‌های مختلفی تقسیم شد که مواضع کم سابقه چهره‌های این جریان قابل توجه است. در این میان برخلاف دوره‌های گذشته به دلیل آبروریزی زیادی که رای دادن ایجاد می‌کرد، جناح نئوتوده‌ای که بطور سنتی در ادامه مشی جریاناتی مثل فدایی اکثریت و راه توده و چپ فرانکفورتی به اصلاح طلبان رای می‌داد، این بار اندکی با سکوت و دست به عصا حرکت کرد.
اخیرا از دوستانم دو واقعه تکان‌دهنده در مورد کودکان توسط والدین آنها را شنیدم؛ یعنی یکی از دو وقایع در یکی از شهرهای کردستان ایران اتفاق افتاده و دیگری در یکی از کشورهای اروپایی. در این فکر بودم که چگونه این دو واقعه را در جهت رعایت حقوق کودکان با خوانندگان در میان بگذارم. تا این که مطلبی را در سایت بی‌بی‌سی فارسی دیدم. مطلبی هولناک‌تر و بسیار تکان‌دهنده‌تر. خواندن همین خبر به من انگیزه بیشتری داد تا این دو واقعه را با هدف دفاع از حقوق کودکان، با خوانندگان عزیز در میان بگذارم.
توضیح "پیام فدایی": پس از انتشار کتاب ارزشمند و تحقیقی "بررسی زمینه ضربات سالهای 1354 و 1355 و ناگفته هایی از تاریخ چریکهای فدایی خلق"، نوشته رفیق اشرف دهقانی و پخش وسیع این کتاب، بر آن شدیم که سوالاتی را با نویسنده در مورد این کتاب مطرح کنیم. آنچه در زیر می آید متن این مصاحبه می باشد که در تیر ماه 1403 امسال صورت گرفت. پیام فدائی: رفیق اشرف قبل از هر پرسشی لازمه که از شما تشکر کنیم به خاطر پاسخ مثبت‌تان به درخواست ما برای این گفتگو.
