ایران امروز در یکی از حساس‌ترین و بحرانی‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر خود قرار دارد. ترکیبی از فشارهای داخلی، تحولات منطقه‌ای، و تقابل‌های بین‌المللی، سرنوشت این کشور را به مسیری نامشخص و در عین حال پرچالش هدایت کرده است.

تداوم جنبش کارگری تا کنونی همان طوری  که تا الان هست، پاسخگوی این وضعیت نیست. پراکندگی صفوف طبقه کارگر در حدی است که هر بخش و صنف کارگری برای مشکل خودش تلاش می کند. انگار بین هر صنفی یک دیوار قرار گرفته است.

قیام مسلحانه تنها راه انتقال قدرت به دست شوراها | پس از آن که تلاش‌ برای قانع کردن شوراها جهت به دست گرفتن تمام قدرت به دست خود به نتیجه نرسید، در شرایطی که اس‌ارها و منشویک‌ها در همدستی با حزب کادت عمل کرده و ...

پس از ربودن انقلاب ۵۷ از آزادی‌خواهان و کارگران توسط ضدانقلاب، از اولین اقدامات حکومت ارتجاع پیش کشیدن قانون حجاب اسلامی بود. این امر در ظاهر اولین قدم‌ها برای حاکم کردن قوانین شریعت بر جامعه می‌نمود.

در یک دهه اخیر جامعه ایران سه خیزش اجتماعی بزرگ و سراسری را پشت سر گذاشته است. این خیزش و اعتراضات مکرر هر کدام با شعار و خواست مشخص علیه فقر، علیه گرانی بنزین، علیه حجاب اجباری زنان انجام شدند.

دموکراسی همان جنبش طبقه ترامپ هاست! جنبش دموکراسی خواهی را با آزادی و سوسیالیسم اشتباه نگیرید، رسالت دموکراسی، حفظ شرایط موجود، به روز کردن مناسبات سرمایه داری معاصر و قابل تحمل کردن آن است.

وزیر کار در مخمصه "طرح" و "هدف" دیگر شورش را در آورده است. "هم افزایی" عنوان طرحی است که وزیر کار جدید در حال آماده کردن آن است.

لایحه‌ی عفاف و حجاب، یک پروژه‌ی ارتجاعی و محکوم به شکست از سوی رژیم اسلامی است که هدفش نه تنها فشار بیشتر بر زنان، بلکه سرکوب هر گونه آزادی فردی و انسانی است.