روز یک شنبه ۸ دسامبر رژیم بشار اسد سقوط کرد و موجی از شادی سراسر سوریه و ایران و منطقه را فراگرفت. سقوط اسد که ستون اصلی حکومت اسلامی و روسیه در منطقه بود، بسیار ناگهانی و سریع صورت گرفت و شهرهای بزرگ سوریه طی دو هفته اخیر پی در پی به دست شورشیان افتاد.

رژیم دیکاتوری اسد اینبار نه در جدال و رویارویی با مردم بپاخاسته بشیوه ای که سال 2011 اتفاق افتاد و نزدیک بود به زیر کشیده شود، و حامیانش به دادش رسیدند، بلکه در جنگی که قدرتهای جهانی و منطقه ای در پشت پرده  آغازگر آن بودند، پس از کمتر از دو هفته جنک و گریز نهایتا بامداد دیروز 08.12.2024 سقوط کرد.

مردم سوریه حق دارند از خلاصی از شر حکومت مستبد بالای سرشان خوشحال باشند! اما نیرویی که قرار است به رهبری این «شورشیان» ، با دخالت و شراکت انواع دولت های مرتجع جهانی و منطقه ای، اگر بتواند بر مسند قدرت بنشیند!

با سقوط حکومت بشار اسد آخرین ستون “محور مقاومت” جمهوری اسلامی در منطقه فروریخت و رژیم خامنه ای  ته مانده  نفوذ و اعتبارش در منطقه و حتی در میان نیروهای متحدش را از دست داد.

۱. شرایط فعلی سوریه: سوریه در حال حاضر با یکی از پیچیده‌ترین بحران‌های تاریخ خود مواجه است. با گذشت بیش از یک دهه از جنگ داخلی، کشور به چندین بخش تقسیم شده است.

و اینک صدای مهیب شکست کامل یک استراتژی بگوش می‌رسد که حکومت بقاء خویش را به آن گره زده بود! زمانی می رسد که دیکتاتورها تنها و تنهاترین می شوند. زمانی شاه ایران به آن دچارشد و سرانجام هم سقوط کرد ...

این روزها یک بحث داغ مجامع کارگری و محافل مردمی در اروپا و آمریکا - جدا از ضدیت با پدیده جنگ و نسل‌کشی دولت اسراییل و حامیان جنگ‌طلب این دولت در صفوف دولت‌های غربی - بحث درباره "معیشت" و "گذران" طبقه کارگر است. 

خاورمیانه ی نفرین شده همچنان در محاصره ی ناتوی امریکا و اروپا، صهیونیست های اسرائیل و نیروهای سیاه اسلامیست نیابتی جمهوری اسلامی، ترکیه و کشورهای عربی خلیج فارس...، قرار دارد.