سارا پالی با گروهی از ستاره‌های سینما بر مبنای رمان میریام تووز فیلمی ساخته و پرداخته است که می‌توان آن را به تمثیلی سیاسی و نمایانگر شکل‌گیری آگاهی سیاسی در زنان کم‌برخوردار تعبیر کرد. این فیلم را بررسی کرده‌ایم. «گفت‌وگوهای زنانه» یک درام آمریکایی محصول سال ۲۰۲۲ به کارگردانی سارا پولی است. این درام بر اساس رمانی به همین نام اثر میریام تووز، روایتگر دیدار مخفیانه زنان مختلف در یک جامعه منزوی است. زنان همه قربانیان تجاوز جنسی‌اند.
همین ابتدای بحث، طرح چند مثال از تجربه‌ی عینی‌م از وضعیت زندان ج.ا بر اثر قیام روشنگر خواهد بود: ۱. در بند زنان عادل‌آباد، جا برای جادادن معترضین نبود؛ دو اتاق قرنطینه را به آنان اختصاص دادند،در یک اتاق با ظرفیت ۳۳نفر (با تخت‌های ۳طبقه بهم‌چسبیده) برای دوره‌ای بیش از ۶۰ معترض را جا دادند، به مشکل تهویه خوردند، مجبور به نصب کابین تلفن شدند،در مدیریت زمان هواخوری به مشکل خوردند. شروع به ساختن یک اتاق جدید کردند، خواستند بند موسوم به بند قرآن مردان را تخلیه کنند،ابزارآلات آوردند و شروع به تخریب دیوار بین بند زنان و بند قرآن کردند تا فضای آن بند به بند زنان اضافه شود و بتوانند معترضان را جا دهند، استحکام دیوار! موجب کندی روند تخریب بود و عملا شانس آوردند که اعتراضات برای مدتی هم شده فروکش کرد؛ به‌سرعت شروع به مدیریت جمعیت بازداشتی‌ها کردند،
خیابان‌ها را صدای فریاد اعتراض مردم پر کرده و زنان و دختران و جوانان پیشروان اعتراض‌های سراسری شدند. جان باختن مهسا امینی (ژینا) دختر ۲۲ ساله سقزی در ۲۵ شهریور ۱۴۰۱، خیابان‌های ایران را با صدای نام او و شعار «زن، زندگی، آزادی» پر کرد.حکومت و نیروهای امنیتی برای آنکه ثابت کنند با مهسا امینی در زمان بازداشت گشت ارشاد برخورد خشونت‌آمیزی نداشته‌اند، در برخورد با معترضان در خیابان‌ها دست به خشونتی مرگبار زدند.مأموران امنیتی، دختران و پسران جوان و حتی کودکان بسیاری را با گلوله و حتی ضربات باتوم کشتند، و هزاران نفر را در خانه‌ها و خیابان‌ها بازداشت کردند.
در همبستگی جهانی با خیزش انقلابی زنانه در ایران برای یک برابری سوسیالیستی: برآمد توده ای و انقلابی زن محور در ایران، خیزشی که با عنوان "اولین انقلاب زنانه" جهان از آن یاد میشود، مهمترین رویداد و سوال در روز جهانی زن امسال است. برای اولین بار در کشورهای اسلام زده، زنان و مردان نسل جدید برای سرنگونی یکی از دژهای قدرتمند ارتجاع ضد زن بپاخاستند، دستجمعی حجاب اسلامی را آتش زدند و به سَمبل ها و نمادهای قدرت حاکمیت اسلامی هجوم بردند.
ملاحظاتی پیرامون مبارزه‌ی زنان در جهان برای آزادی و برابری و علیه اقتدارگرایی در سال ۲۰۲۲: سال گذشته‌ی میلادی (۲۰۲۲) علی‌رغم چالش‌های فراوان، سال پرباری در مبارزات زنان جهان برای برابری جنسیتی بود. زنان و تمام انسان‌هایی که حقوقشان از نابرابری‌ها و خشونت‌های جنسی‌ــ‌جنسیتی پایمان میشود، از هیچ کوششی در مبارزه با جنایات جنگی، دیکتاتوری‌های مذهبی و نقش‌آفرینی در انتخابات کشورهای دموکراتیک فروگذار نکردند. سال ۲۰۲۲ بدون تلاش‌های پیگیر زنان بدون‌شک در تحقق برابری جنسیتی و احترام به حقوق انسانی با چالش‌های بیش‌تری مواجه بود.
مژه‌های سوخته که فقط چندتارش باقی مونده،بخش کوچیکی از پلکم که با جراحی پلاستیک بهم وصل شده، قرنیه‌ای که با چهل تا بخیه و لنز طبی، بازم سرجاش نیست! اینها شدن همه‌ی چیزی که از چشمم باقی مونده و فردا باید تخلیه بشن و خونرو خالی کنن برای چشم مصنوعیکه قراره جاشون رو بگیره.شاید هر آدمی بود خوشحال میشد از اینکه قراره دوباره زیباییش رو بدست بیارهولی من امروز کل وجودم شده یه بغض بزرگ .درسته بینایی نداشت، نور رو حس نمیکرد و زیباییش رو از دست داده بود؛
من در چهارمین سال، از گذران حبس و تبعید، صدای پای رهایی و آزادی را از تمامی ایران می‌شنوم. دیوارهای اوین نمی‌تواند جلوی رسیدن صدای #زن_زندگی_آزادی از چهارگوشه‌ی ایران را بگیرد. این ها چیزی از ترس و وحشت هر لحظه‌ام از شکنجه و اعدام و سرکوب را کم نمی‌کند. هر بار با پخش نامستندی فرو می‌ریزم؛ گرچه نوید انقلاب را خیابان در گوش‌مان زمزمه می‌کند. من در زندان دانشجوی رشته‌ی حقوق هستم و در میان این سردی و وحشتِ هر روزه، برای اخذ امتحان به مکانی به نام فرهنگی زندان اوین می‌روم.
در آستانه‌ی ۱۶ آذر سال ۱۴۰۱ دانشجویان هفت دانشگاه معتبر ایران، از جمله دانشگاه تهران، دانشگاه علامه طباطبائی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه بهشتی، دانشگاه الزهرا، دانشگاه خواجه نصیر طوسی و دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات در متن مبارزات بی‌باکانه، بیانیه‌ی پربار مشترک خود را با این شعر شروع کردند که سروده‌ی لنگستون هیوز، نامی‌ترین شاعر سیاه‌پوست آمریکایی و به ترجمه‌ی احمد شاملو است:
«فراخوان برای تشکیل شبکه‌های زنان انقلابی و برابری‌طلب»: ستم بر زنان جرقه، یکی از موتورهای محرکه و از سوخت‌های اصلی #خیزش_انقلابی_ژینا است. زنان به صورت آحاد در این جنبش نقش مهم و پیشروی دارند اما این کافی نیست چرا که ضمانت کسب و حفظ #دستاوردهای_زنان در گرو ایجاد تشکل توده‌ای و مستقل است. این نگرانی وجود دارد که در فقدان زنان سازمان‌یافته، افق و مطالباتمان زیر سایه‌ی جنبش سرنگونی قرار بگیرد و بار دیگر مانند قیام ۵۷ «در طلوع آزادی جای حق زن خالی» بماند.
رای گیری روز چهارشنبه با ۲۹ رای موافق در برابر ۱۶ رای ممتنع و ۸ رای مخالف به پایان رسید و ایران به عنوان نخستین کشور در تاریخ این کمیته از عضویت در آن اخراج شد. شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد روز چهارشنبه با اکثریت آرا، جمهوری اسلامی ایران را از کمیسیون مقام زن این سازمان اخراج کرد. این اقدام که برای نخستین بار در تاریخ این کمیته سازمان ملل متحد روی می‌دهد، واکنشی از سوی جامعه جهانی به سرکوب اعتراضات زنان در ایران طی سه ماه گذشته بوده است که با مرگ مهسا (ژینا) امینی آغاز شد.
از آغاز سال ۲۰۲۲، حداقل ۴۰ زن در الجزایر کشته شده اند. انجمن های دفاع از زنان خواهان جرم به حساب آمدن این زن کشی ها هستند ولی با وجود آن که قانون اساسی تصریح می کند که از زنان دربرابر هرنوع خشونت محافظت می کند، «قانون خانواده» و سکوت نزدیکان قربانیان باعث می شود که هنوز بسیاری از عاملان این جرایم از مجازات بگریزند. در سحرگاه ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ریما انان نمی دانست که زندگیش چگونه دستخوش تلاطم می شود. او می گوید: «او آینده مرا سوزاند». ریما منتظر رسیدن اتوبوسی برای رفتن به تیزی- اوزو در سرزمین قبایلی بود.
کتاب "انقیاد زنان" را جان استوارت میل در سال ۱۸۶۹ یعنی حدود ۱۵۰ سال پیش نوشته است. این نخستین اثر جامعه‌شناسی در جهان است که به این موضوع اختصاص یافته و این زمانی‌ست که زنان هنوز حق رأی ندارند و از بسیاری از حقوق شهروندی خویش محروم هستند. در ارزش این کتاب همین بس که موضوع در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، هنوز موضوع روز است. میل بر این عقیده است که "قانون نباید میان افراد تبعیض قائل شود".
روز جهانی منع خشونت بر زنان،هم صدا و همگام بر علیه کشتار، توقف اعدام و آزادی زندانیان سیاسی: طبق صدور قطعنامه سازمان ملل مبنی بر تعیین ۲۵ نوامبر (۵ آذر ) به عنوان "روز جهانی محو خشونت علیه زنان" نامیده شد. زنان در جهان، اولین قربانیان خشونت و نابرابری های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هستند. در سالهای اخیر همزمان با بحرانهای اقتصادی – سیاسی در سراسر جهان آمار اعمال خشونت بر زنان بالا گرفته است. روزی نیست که در اخبار و رسانه های بورژوایی با وجود سانسورهایی که در این رابطه صورت می گیرد ما شاهد بقتل رساندن زنان و اذیت و آزار جنسی و تجاوز به آنها نباشیم.
سخنرانی و پرسش و پاسخ
یکشنبه 27 نوامبر 2022.
بعد از ظهر از ساعت ۳ الی ۵ به وقت اروپای مرکزی: شرکت برای عموم آزاد و رایگان میباشد. برای شرکت در سمینار لطفا از طریق لینک زیر ثبت نام کنید
۲۵ نوامبر امسال، نه تنها برای ما ایرانیان بلکه برای تمام انسان های متمدن و آزادیخواه و بویژه زنان در جهان، شاهد بزرگترین مبارزه بر علیه خشونت بر زنان بوده است. بعد از بیش از دو ماه جنبش عظیم و انقلابی برای سرنگونی جمهوری اسلامی که بعد از کشتن مهسا امینی شروع شد و با جان باختن و قهرمانی های زیاد در میدان مبارزه با رژیم سرکوب و جنایت اسلامی ادامه دارد، گام های بزرگی نصیب این جنبش شده است.
از زمانی که ۳ فعال سیاسی و برابری طلب یعنی خواهران میرابال در دومینیکن با فرمان نظام مستبد و دیکتاتور این کشور کشته شدند بیش از ۶۲ سال می‌گذرد.
