پاسخ حمید تقوایی لیدر حزب کمونیست کارگری ایران در مقابل نقدم علیه سیاست همسویی این حزب با جنگ احتمالی بین دولت اسرائیل و جمهوری اسلامی را به یک لحاظ به فال نیک میگیرم. به این لحاظ که از فضاسازی ناسالم تعدادی از کادرهای رهبری و اعضای آن حزب در مقابل همان نقد من فاصله گرفته است. قبلأ در یادداشت کوتاه آگاهگرانه ای نقد خود را علیه سیاست حمایت اپوزیسیون راست پروغربی ایران از جنگ احتمالی بین دولتهای اسرائیل و جمهوری اسلامی مطرح کردم.
بخش اول: حمله نظامی به ایران از طرف اسرائیل در هر سطحی ضربه ای به جنبش مردم ایران برای زندگی بهتر، آزادی و امنیت و برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی میباشد. هر ضربه ای از خارج به عمر این رژیم می افزاید. جمهوری اسلامی برای اهداف خود در منطقه و برای بقاء خود دارد ایران را وارد جنگ میکند. اگر ضربات نظامی در سطح محدود و پاسخی به موشک پرانی رژیم باشد، تنها به فضای جنگی بیشتر و قدرقدرتی بیشتر رژیم میانجامد.
از مشخصات برجسته ای که در حزب کمونیست کارگری ( حککا) هست قاطعیت خستگی ناپذیر روی مساله سرنگون کردن جمهوری اسلامی، در واقع آرزوی سرنگونی است آنهم البته به وسیله دیگران . این آرزو را بسیاری دارند اما برای حزب سیاسی هر بیان و آرزویی هم سیاست واقعی آن حزب است. کسی واقعا نمی‌تواند تشخیص بدهد که نیرو و توان و سازمان این حزب قرار است در هر مرحله و در هر خیزش و تحولی چگونه امر سرنگونی را دنبال کند و چگونه بخش های مهمی از مبارزات و جنبش های موجود در جامعه را هدایت، کمک و حتی رهبری میکند.
یکسال و اندی از تهاجم غافلگیرکننده حماس به کلیت نظام پلید اسرائیل می گذرد. تهاجمی که در تمامیت خود جدای از جنایتهای بی مثال وحوش اسرائیلی و درد و رنج تعریف ناکردنی مردم غزه معادله قدرت را نه فقط در سپهر سیاست منطقه ای که در ابعاد جهانی تحت تأثیر قرار داد. هفت اکتبر تنها رژیم آپارتاید نژادی را در تمامیتش غافلگیر نکرد، خود حماس را نیز دچار شگفتی کرد !
فهرست مطالب
- مقدمه
- ادعاهای محمدرضا عارف علیه زنان ایران
- تشریح دستاوردهای معاونت امور زنان و خانواده در دولت سیزدهم؟
- جمهوری اسلامی و زنان
- زمزمه‌های حجاب اجباری
- واکنش دفتر آيت‌الله خمينی
- مخالفت طالقانی با حجاب اجباری
سرسخن: بحث در مورد انقلاب اکتبر و مسیری که بلشویک‌ها برای ساختن سوسیالیسم در روسیه طی کردند از دو نظر از اهمیت زیادی برخوردار است. اول این که انقلاب اکتبر و تلاش‌های گسترده حزب کمونیست روسیه (بلشویک‌ها) جهت بنای سوسیالیسم در آن کشور در کل تاریخ بشریت تاثیرات عظیمی به جا گذاشته است. مبارزه با سرمایه‌داران و سرکوب آنها در شهر و روستا در روسیه و قدرت‌گیری طبقه کارگر در این کشور، به کارگران و زحمتکشان و تمام ستم‌دیدگان در سراسر جهان
تهدیدات نظامی اسرائیل و آمریكا، هشداری به طبقه كارگر و مردم ایران و همه نیروهای اپوزیسیون مخالف جنگ است كه برای ممانعت از آن تلاش كنند. طبقه كارگر و جنبش كمونیستی باید همه قدرت خود را برای ممانعت از این فاجعه به میدان آورند. کارگران! مردم! وسوسه دخالت و حمله نظامی به هر بهانه ای محکوم و مردود است. طبقه کارگر ایران، تشکلهای کارگری و رهبران و فعالین کارگران، زنان وجوانان و اقشار اجتماعی دیگر، باید آگاهانه، مصمم و فعالانه در مقابل این سیاست ضد بشری قد علم کنند.
تکه تکه کردن منطقه از چندین دهه قبل طراحی شده است. بزالل سموتریچ، وزیر دارایی اسرائیل در فیلم مستند استودیوی Arte گفت: «من خیلی واضح می‌گویم که ما می‌خواهیم یک کشور یهودی متشکل از اردن، عربستان سعودی، مصر، عراق، سوریه و لبنان تشکیل دهیم». او ضمن تشریح برنامه‌های بلندپروازانه بعدی و برنامه‌های بلندمدت توسعه افزود: «آیندۀ بیت‌المقدس گسترش به دمشق است».
اکنون اعلام شده که یحیی سنوار، تروریست جنایتکار و خون آشام نیز توسط ارتش اسرائیل کشته شده است! همچنانکه پیشتر نیز بارها اعلام کرده بودیم: ضمن اعلام خوشحالی خود از مرگ چنین جنایتکاران‌مشابهی در ایران و اسرائیل و غزه و لبنان و در منطقه خاورمیانه، باید تاکید کنیم که واقعیت این‌است تا زمانی که کلیت جمهوری فاشیست اسلامی و دولت مذهبی فاشیستی کنونی نتانیاهو و دیگر دولتها و تروریستهای ملیگرا و یا اسلامگرایان مدافعین هردو سوی این دو حکومت تروریست و قاتل بر جامعه ما حاکمیت خود را ادامه دهند، جهان همچنان و هرگز روی آرامش ،صلح ، عدالت ،امنیت و رفاه بر خود نخواهد دید !
با رشد و گسترش سرمایه و ظهور امپریالیسم در آغاز قرن گذشته، استعمار کهن دوران رقابت آزاد سرمایه داری، جای خود را به استعمار نوین دوران سرمایه‌داری انحصاری داد. این سیاست نوین، در همه عرصه‌های زندگی کشورهای مستعمره شروع به مداخله کرد و اما برای خنثی کردن فشار نهضت های ملی کشورهای گوناگون در مقابله و مواجهه با این استعمار نوین، سیاست کهن حضور مستقیم نیروهای امپریالیستی را بکنار گذاشتند و با بکار گماردن مزدوران خود سیاست جایگزینی حکومت های وابسته نیابتی را در این کشورها در پیش گرفتند.
جنگ، خبر نیست! جنگ گلوله های واقعیست که توسط سربازان به اجبار شلیک میشود، کشته شدن انسان‌های بی‌گناهی‌ست که میل به مُردن ندارند و قدرت نمایی حاکمانی‌ست که انسانیت در درون آنها مرده است. جنگ، خبر نیست! جنگ واقعیتی تلخ و وحشتناک است. و نادیده نگیریم که هیچ پرچمی به اندازه کافی بزرگ نیست که شرم کشتار مردم بیگناه را بپوشاند. تاریخ بارها به ما نشان داده است که خون، داد و بیداد، نفرت و سلاح، بدبختی، درد و ترس بیشتری را برای کشور در جنگ به ارمغان می آورد.
فضای مسموم سیاسی ویرانگر در بین مخالفان رژیم در طی بیش از ۴٥ سال گذشته هرگز تا بدین حد در هم ستیز و مملو از تنفر و تخاصم جناحی بین طرفداران سامانه پادشاهی و مخالفان آن نبوده است. مخالفان رژیم سلاح تخریب و تحریف را بجای نشانه گرفتن بسوی دشمن مشترک, علیه یکدیگر بکار می برند. این فضای آلوده فقط و فقط به نفع رژیم است. در چنین شرایطی افراد و جریانات مسئولیت پذیر و شناخته شده خردمند باید مدبرانه جهت اطفای حریق, شعله آتش خشم متقابل را فروکش کنند و نه اینکه آتش افروزانه بنزین بر روی آتش بریزند.
بخش 1: پیش درآمد: نقد ِ استبداد ِ در قدرت بدون ِ نقد و رونمایی از نیات ِ اپوزیسیون ِ در صدد ِ کسب ِ قدرت تنها نیمی از واقعییت و امروز رادیدن و فردا را پیش بینی نکردن و یعنی تسلیم شدن به «هرچه پیش آید خوش آید» ِ تقدیر گرایان ِ متافیزیک اندیش است. در واقع، نقد ِ معترضانه ومتعرضانه ی رژیم ِسرکوبگر ونقد ِافشاگرانه ی استبداد ِ پنهان در پس ِ وعده و وعیدهای بی پشتوانه مادی و فاقد ِ اعتبار ِ تاریخی دورانی ِ اپوزیسیون ِ درکمین ِ قدرت دو روی یک سکه و به مثابه ِ تکمیل ِ پازل ِ تمام نمای ِ استبداد ِ بالفعل واستبداد ِ بالقوه است.
منصور حکمت: فشار غرب ، بویژه که اگر به عرصه نظامی کشیده شود. اتفاقا بر عمر رژیم می افزاید. چنین ضربه ای در درجه اول دست رژیم را در مرعوب کردن کارگران و زحمتکشان ناراضی باز میکند و آنها را از عرصه دخالت سیاسی دور می سازد. هیئت حاکمه حول یک پلاتفرم فوق راست و فالانژیستی منسجم میشود. اقدام نظامی علیه جمهوری اسلامی در شرایطی که بن بست اقتصادی و فلج سیاسی رژیم دورنمای عمل ثمربخش توده مردم را محتمل تر کرده است. یک مانده آسمانی برای رژیم منحوس اسلامی خواهد بود.
عکس العمل خونین دولت اسرائیل به حمله ۷ اکتبر حماس و آغاز نسل کشی و پاکسازی قومی مردم فلسطین، سرآغاز ورود جهان به دوره ای جدید با مختصات جدید، معیارها، استانداردها، ارزشها، با شکافها و جدالهای جدید است! جهانی که تناقضات نظم وارونه جهان را با ابتدایی ترین حق انسانها، حق حیات و زندگی، به شنیع ترین و فجیع ترین شکلی در مقابل چشم همه ما قرار داد. یکسال پس از ۷ اکتبر، خاورمیانه بیش از هر زمانی با خطر ویرانی و جنگ و تبدیل آن به گورستان دستجمعی، مانند نوار غزه، روبرو است.
