در بستر نسل‌کشی و جنایات ددمنشانه و غیر قابل تصور دولت صهیونیستی اسرائیل علیه خلق ستمدیده فلسطین که از بدو اشغال سرزمین فلسطین و حاکمیت صهیونیست‌ها در آن ادامه داشته است، این روزها شاهد یک نسل‌کشی جدید البته با همکاری مستقیم امپریالیسم امریکا و حامیان سرسپرده اش علیه مردم فلسطین در غزه می‌باشیم که شروع یا “استارت” آن از هفتم اکتبر انجام گرفت.
جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران بعد از ارائه گزارش خود از نقض حقوق بشر توسط رژیم اسلامی، اولین سخنرانی‌اش را در تاریخ جمعه ۵ جولای، ۱۵ تیر در تورنتو به دعوت گروه “ایرانیان کانادائی برای دموکراسی” ارائه داد. یک ساعت برای خبرنگارها و دو ساعت هم برای سخنرانی و پرسش‌وپاسخ در نظر گرفته شده بود. مهمانان که حدود ۱۰۰ نفر بودند بیشتر فعالین سیاسی، اجتماعی تورنتو و مخالف رژیم بودند.
( در باره ی « انتخابات»ی که به دلیل ِ نبود ِ دموکراسی ،رژیم کارگزار ِ خودش را به شهروندان تحمیل کرد). گزاره ی نخست :- وقتی دموکراسی نباشد، رژیم در باره ی هر موضوع ِمهمی خودش تصمیم می گیرد، خودش عمل می کند و خودش نتیجه و برآیند ِ عمل را به مردم نسبت می دهد وآنان را واداربه پذیرفتن اش می کند. چه کسی باور می کند که در غیاب ِ دموکراسی وآزادی ِعقیده و بیان،آزادی ِمطبوعات و رسانه های متنوع با دیدگاه های مختلف، آزادی ِ تشکل و تحزب برای گرایش های مختلف ِ سیاسی ،
خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران هم، سرانجام صدای پای «انقلاب» را مانند محمدرضا شنید اما هم محمدرضا دیر شنید و هم خامنه‌ای و هم منتخبین ریاست جمهوری اسلامی. خامنه‌ای روز چهارشنبه ۱۳ تیرماه در نخستین واکنش خود به مشارکت ضعیف شهروندان ایرانی در دور اول انتخابات، ادعا کرد کسانی که در این دور رای ندادند «مخالف نظام» نیستند. ادعایی مخصک و خنده‌دار!
سەنتەری لێکۆڵینەوەکانی ڕۆژهەڵاتی ناوەڕاست ئاماژە بەوە دەکات کە لە ساڵی ٢٠٢٠ەوە تێکڕای ساڵانە ٣٢ هەزار کەس لە ڕێگەی قاچاخەوە هەرێمی کوردستانی عێراق بەجێدەهێڵن، ئەم ژمارەیەش لە ماوەی سێ ساڵدا گەیشتووەتە نزیکەی ٩٦ هەزار کۆچبەر، دەزگای لوتکە بۆ پەنابەران و ئاوارەکان ئاماژەی بە ژمارەیەکی سەرسوڕهێنەر کردوە کە زیاتر لە ٧٦٠ هەزار کەس لە ساڵی ٢٠١٥ەوە لە عێراق و هەرێمی کوردستانی عێراقەوە کۆچیان کردووە،
طبقه سیاسی و رسانه‌ای بریتانیا همدستی خود در کشتار دسته جمعی کودکان غزه را به موضوعی غیرمنتظره در مسیر انتخابات تبدیل کرده است. هیچ کس نباید آرزو کند در جامعه‌ای زندگی نماید که در آن نسبت به قتل سیستماتیک کودکان با چیزی بیش از شانه‌ای به بالا انداختن مواجه نمی شود. و زمانی که رهبران منتخب در عمل به چنین حرکت مرگباری کمک می‌کنند، حتی بدتر از چنین عکس‌العملی می‌باشد. با این حال، در حالی که بریتانیا به سوی انتخابات عمومی هفته آینده حرکت می‌کند، و ایالات متحده با انتخابات ریاست‌جمهوری خود فاصله چندانی ندارد، این واقعیتی است که رای‌دهندگان این دو کشور با آن روبرو هستند.
پنجشنبه چهارم ژوئیه ٢٠٢٤ یادآور واقعه غم انگیز درگذشت نابهنگام منصور حکمت رهبر شاخص جنبش کمونیسم کارگری دوره معاصر و رفیق عزیز و فراموش نشدنی ام در بیست و دو سال قبل است. درگرامیداشت او بخشی از مصاحبه ای مفصلتر که چند سال قبل انجام گرفته، منتشر میکنم. (قسمتی از گفتگوی مفصلتر با رحمان حسین زاده ) سیوان کریمی: ضمن خوشامد به این برنامه، گفتگو را از اینجا شروع کنیم شما از چه مقطعی منصور حکمت را شناختید و اگر خاطره ای از او دارید بیان کنید؟
نتایج انتخابات و افکارسنجی‌های مختلف در رابطه با چشم‌انداز گذار از جمهوری اسلامی چه می‌توانند بگویند؟ سقوط رکوردشکن نرخ مشارکت به زیر چهل درصد پشت دستی محکمی بود به دهان خامنه‌ای که قبل از انتخابات گفته بود حکومت به شمار بالای رأی‌دهندگان «نیاز قطعی» دارد. با همین مشارکت پایین نیز نامزدهای شیعه‌گرای افراطی رأی کمتری از قبل آوردند. قهقهه‌ی مردم به مردن بنده‌ی گوش‌به‌فرمان حاکمیت مرگ، روحیه‌ی مردمی لازم برای قهقهه‌ی شهریارانه‌شان در هشتم تیر را فراهم کرد. شادی «نه»ی جمعی به رأی‌گیری حکومتی دومین تجربه‌ی شادی جمعی در سال خورشیدی جدید بود.
یکی از شگردهای جمهوری اسلامی، جعل آمار و آمارسازی‌های کاذب است. تازه با این جعل و آمارسازی، مقامات جمهوری اسلامی ادعا کرده‌اند که ۴۰ درصد واجدین شرایط رای دادن در این انتخابات شرکت کرده‌اند. نمایش انتخابات زودهنگام جمعه ۸ تیر-۲۸ ژوئن، برای برگزیدن جانشین ابراهیم رئیسی، معروف به «جلاد» برگزار می‌شود، آیت‌الله رئیسی رئیس جمهور سابق و همراهانش ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ در سانحه هلی‌کوپتر «شربت شهادت» را داوطلبانه و یا اجباری سر کشیدند.
رژیم آخوندی بار دیگر در یکی از بدترین و بحرانی‌ترین موقعیت‌های وجودی عمر تباه ۴۵ ساله‌ی خود، می‌خواهد از طناب انتخابات برای نجات حیات ننگین خویش بهره برد. این سنت دیرینه‌ی نظام ضد‌مردمی است که، در هر مقطعی که با بحران‌های مرگ‌آفرین روبرو می شود، یک «شات» انتخاباتی به پیکر مفلوک خویش تزریق می‌کند تا قدری جان بگیرد. بارها این کار را کرده است: در خرداد ۱۳۷۶ با بازی خاتمی و اصلاح‌طلبی، در سال ۱۳۸۸ با بازی موسوی و سبزگرایی و در ۱۳۹۲ با کلیددار معروف اصلاحات. اینک نیز بدش نمی‌آید که سقوط هلی‌کوپتر را به پرواز مشروعیت نظام تبدیل سازد.
ڕەچاوکردنی ئەمنی و ئابوری دوو بابەتی هەرە گرنگن لە پەیوەندیەکانی تورکیە لەگەڵ هەردوو حکومەتی هەرێم و حکومەتی عێراقدا، تورکیا لە نەوەدەکانی سەدەی ڕابردوەوە بنکەی سەربازی بۆ ئەنجامدانی ئۆپەراسیۆنی دژ بە پەکەکە لە ناوچەی زۆنی زەرد لە دهۆک و هەولێر دامەزراندووە، کە بارزانی کۆنترۆڵی تەواوی هەیە لەو زۆنەدا. تا ساڵی ٢٠١٦ ئۆپەراسیۆنە سەربازیەکانی تورکیا لە ناوچەی دەسەڵاتی بارزانیدا زۆرتر کورتخایەن بون، ئەنقەرە بەدوای دامەزراندنی بنکەی هەمیشەیی نەبوو.
(یادداشت روز) بدنبال کشته شدن رئیسی عضو هئیت مرگ خمینی جلاد، دوباره دولت ننگین رژیم به تکاپو افتاد، تا بجای عضو جانی هئیت مرگ، قاتل دیگری را بر کرسی ریاست جمهوری بنشاند. رژیم چندین هفته مشغول مهندسی این مضحکه انتخاباتی شد، تا بتوانند لااقل درصد قابل قبولی از مردم را به پای صندوقهای رای بکشاند، و آنرا به دنیا نشان دهند که هنوز این جلادان نزد توده های مردم مشروعیت دارند، اما در این عرصه هم شکست مفتضحانه ای را تجربه کردند.
علیرغم تمدید چند ساعت "انتخابات"، و بی نتیجه ماندن فشار و تشویق های حکومتی مزدوران محلی، طبق گزارشهای دریافتی از شهر و روستاهای کردستان مضحکه انتخابات با بی اعتنایی و عدم مشارکت بالای مردم روبرو شده است. گزارش های دریافتی، ویدئوهای منتشر شده در میدیای اجتماعی، به وضوح سوت و کوری و خالی بودن جمعیت در محلهای مضحکه انتخابات را منعکس کرده اند.
دیروز (شنبه) در اتاق انتظار تحلیل گران و مهمانان برنامه ویژه ٢٤ ساعته انتخاباتی بی بی سی فارسی نشسته بودیم. بنده از برخی از میهمانان از جمله دکتر مهرزاد بروجردی تحلیلگر سیاسی، پژوهشگر و استاد علوم و نایب رئیس دانشگاه علم و فناوری میزوری و رئیس کالج هنرها، علوم و آموزش این دانشگاه و آقای فرخ نگهدار پرسیدم چرا ما وقتی که در مقابل دوربین تلویزیون هایی مثل بی بی سی و صدای آمریکا قرار می گیریم بر اساس آمار و داده های جمهوری اسلامی نتیجه انتخابات ریاست جمهوری را تجزیه و تحلیل می کنیم,
حکومت ِتروریست ها و راهزنان از یکی دوهفته ی قبل از« انتخابات ِ ریاست ِ جمهوری اش» دست به چند اقدام ِ مصلحت جویانه با هدف ِ به زعم ِ خود کشاندن ِ شهروندان به پای صندوق های رای نمود. اقدام ِ اول که در ادامه ی اهانت های قبلی اش به مردم بود، گستردن ِسفره های ده کیلومتری از خوراکی ها و تنقلات در خیابان ها بود، که تا آنجا که من شاهد بودم کمتر کسی از این سفره ها که با پول های ربوده شده ی خود ِ مردم تهیه شده بود و درواقع به عنوان ِصدقه ای است که دزدان می دهند تا اموال ِ دزدیده شده را«پاک» و« حلال» کنند، استقبال کرد.
