نقش برخی از نیروهای چپ گذشته و امروز در روند انتخابات درایران؛ دراینکه باید به دمکراسی و آزادی اندیشه و گفتار ارج نهاد، شکی نیست! ولی آیا مفهوم دمکراسی این است که با هر حکومت جنایتکاری همصدا شویم؟! طیفی از چپهایی که سازمان و هم افرادش نامدار بودند، از کادرها، اعضا و هوادارانش که برای رسیدن به عدالت اجتماعی مبارزه میکردند، و بدست دژخیمان اسلامی آخوندی در ایران قتل عام شدند،
انتخابات های اخیر در اروپا و کارت قرمزی که میلیونها نفر به احزاب حاکم دادند رعد و برق در آسمان بی ابر نبود. انتخابات های ایندوره در اروپا ادامه زمین لرزه سیاسی است که هشت سال پیش با برگزیت و انتخاب ترامپ، اولین پیروزی های راست ساختار شکن، آغاز شده بود. مدتها است تغییرات مهم و تعیین کننده ای در بنیادها و سیمای سیاسی- اجتماعی در غرب در جریان است. نتیجه گیری های ژورنالیستی با نگاه سطحی به مولفه های مهمی چون:
کتاب «روشنفکر»، به تاریخ ٢٠٢٢-۱۳۹۸، توسط کتاب چاپ و نشر ارزان در استکهلم-سوئد، در ۳۶۷ صفحه انتشار یافته است. فصلهای این کتاب عبارتند از: نشست یک: آغاز راه-نشست دوم: تعاریف و نظریهها-نشست سوم: ادیان هند-نشست چهارم: ادیان چین-نشست پنجم: ژاپن و آیین شینتو-نشست ششم: ادیان ایرانی-دین زرتشت. هر کدام از این تیترها، دهها زیر تیتر دارد و بسیار گسترده و وسیع است و بهصورت دیالوگ ادامه مییابد. نویسنده در صفحات ۱۵ و ۱۶، تحت عنوان «مقدمهی مقدمات»، نوشته است:
نمایش مضحک انتخابات ریاست جمهوری اسلامی با صدها تقلب و تهدید و التماس و جعل آمار و با بایکوت بیش از ۶۰ درصدی مردم ایران به پایان رسید. سایت علی خامنهای، مردمی را که رای نداند تنبل خطاب کرد و گفت تنبلی شما به ضرر ملت ایران و جمهوری اسلامی است! رهبر جمهوری اسلامی امروز، ضمن تبریک به همان مردم تنبل، از پزشکیان خواست راه ابراهیم رئیسی «جلاد» را ادامه دهد
یادداشت هفته! همین که در گرما گرم نمایش مضحک انتخابات بخش وسیعی از کارگران پیمانی نفت و گاز و دیگر مراکز کارگری جهت تحقق پایه ای ترین حق و حقوق خویش در اعتصاب و اعتراض علیه مشتی انگل آخوند سرمایه دار بسر می برند، بروشنی بیانگر اینست، این سیرک نزد آنها پشیزی ارزش ندارد، و بی ربط به زندگی و معیشت آنها و سایر همنوعانشان است. اگر ربطی پیدا میکند، آنجاست که در فردای پس از این نمایش، بایستی کارگران صفوف مبارزاتیشان را متحدتر کنند،
متن جمعی زیر برای بزرگداشت زنده یاد پرویز بابایی آماده شده بود که متاسفانه امکان طرح آن نشد٬ آن عزیز یک تکه کلام بسیار با ارزشی داشت که و هر آن کس که او را می شناسد یادش می کند که می گفت " از برای جدایی ها می گریزم از آشنایی ها ". بر روی یکی از پلاکاردهایی یکی از اتحادیه های کارگری کانادا شعار "انسان ، نه سود" توجهات را به خود جلب میکرد و آن زمانی بود که جمعی از فعالان قدیمی کارگری برای شرکت در گنگره های کارگری استانی-ملی
در مقاله سودای فتح «قله»، خشم خدایان و رنج مضاعف سیزیف!* جنبش تحریم و تاکتیک دوسر باخت برای رژیم!، آمده بود که جنبش مردم نیز در برابرمهندسی رژیم و پلن آ و بی او پلن آ وبی خود را (حداکثری وحداقلی) را دارد و دو حالت و در تناظر با آن دوهدف متصوراست: هدف نخست بسط و گسترش دامنه دو قطبی شدن جامعه و صفوف تحریم و «نه» به کل حاکمیت و همه جناحها و موازنه نیرو از این طریق و لاجرم بحران خالص سازی و خودخوارگی تا سرمنزل درهم شکسته شدن تنه درخت
در بستر نسلکشی و جنایات ددمنشانه و غیر قابل تصور دولت صهیونیستی اسرائیل علیه خلق ستمدیده فلسطین که از بدو اشغال سرزمین فلسطین و حاکمیت صهیونیستها در آن ادامه داشته است، این روزها شاهد یک نسلکشی جدید البته با همکاری مستقیم امپریالیسم امریکا و حامیان سرسپرده اش علیه مردم فلسطین در غزه میباشیم که شروع یا “استارت” آن از هفتم اکتبر انجام گرفت.
جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران بعد از ارائه گزارش خود از نقض حقوق بشر توسط رژیم اسلامی، اولین سخنرانیاش را در تاریخ جمعه ۵ جولای، ۱۵ تیر در تورنتو به دعوت گروه “ایرانیان کانادائی برای دموکراسی” ارائه داد. یک ساعت برای خبرنگارها و دو ساعت هم برای سخنرانی و پرسشوپاسخ در نظر گرفته شده بود. مهمانان که حدود ۱۰۰ نفر بودند بیشتر فعالین سیاسی، اجتماعی تورنتو و مخالف رژیم بودند.
( در باره ی « انتخابات»ی که به دلیل ِ نبود ِ دموکراسی ،رژیم کارگزار ِ خودش را به شهروندان تحمیل کرد). گزاره ی نخست :- وقتی دموکراسی نباشد، رژیم در باره ی هر موضوع ِمهمی خودش تصمیم می گیرد، خودش عمل می کند و خودش نتیجه و برآیند ِ عمل را به مردم نسبت می دهد وآنان را واداربه پذیرفتن اش می کند. چه کسی باور می کند که در غیاب ِ دموکراسی وآزادی ِعقیده و بیان،آزادی ِمطبوعات و رسانه های متنوع با دیدگاه های مختلف، آزادی ِ تشکل و تحزب برای گرایش های مختلف ِ سیاسی ،
خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران هم، سرانجام صدای پای «انقلاب» را مانند محمدرضا شنید اما هم محمدرضا دیر شنید و هم خامنهای و هم منتخبین ریاست جمهوری اسلامی. خامنهای روز چهارشنبه ۱۳ تیرماه در نخستین واکنش خود به مشارکت ضعیف شهروندان ایرانی در دور اول انتخابات، ادعا کرد کسانی که در این دور رای ندادند «مخالف نظام» نیستند. ادعایی مخصک و خندهدار!
سەنتەری لێکۆڵینەوەکانی ڕۆژهەڵاتی ناوەڕاست ئاماژە بەوە دەکات کە لە ساڵی ٢٠٢٠ەوە تێکڕای ساڵانە ٣٢ هەزار کەس لە ڕێگەی قاچاخەوە هەرێمی کوردستانی عێراق بەجێدەهێڵن، ئەم ژمارەیەش لە ماوەی سێ ساڵدا گەیشتووەتە نزیکەی ٩٦ هەزار کۆچبەر، دەزگای لوتکە بۆ پەنابەران و ئاوارەکان ئاماژەی بە ژمارەیەکی سەرسوڕهێنەر کردوە کە زیاتر لە ٧٦٠ هەزار کەس لە ساڵی ٢٠١٥ەوە لە عێراق و هەرێمی کوردستانی عێراقەوە کۆچیان کردووە،
طبقه سیاسی و رسانهای بریتانیا همدستی خود در کشتار دسته جمعی کودکان غزه را به موضوعی غیرمنتظره در مسیر انتخابات تبدیل کرده است. هیچ کس نباید آرزو کند در جامعهای زندگی نماید که در آن نسبت به قتل سیستماتیک کودکان با چیزی بیش از شانهای به بالا انداختن مواجه نمی شود. و زمانی که رهبران منتخب در عمل به چنین حرکت مرگباری کمک میکنند، حتی بدتر از چنین عکسالعملی میباشد. با این حال، در حالی که بریتانیا به سوی انتخابات عمومی هفته آینده حرکت میکند، و ایالات متحده با انتخابات ریاستجمهوری خود فاصله چندانی ندارد، این واقعیتی است که رایدهندگان این دو کشور با آن روبرو هستند.
پنجشنبه چهارم ژوئیه ٢٠٢٤ یادآور واقعه غم انگیز درگذشت نابهنگام منصور حکمت رهبر شاخص جنبش کمونیسم کارگری دوره معاصر و رفیق عزیز و فراموش نشدنی ام در بیست و دو سال قبل است. درگرامیداشت او بخشی از مصاحبه ای مفصلتر که چند سال قبل انجام گرفته، منتشر میکنم. (قسمتی از گفتگوی مفصلتر با رحمان حسین زاده ) سیوان کریمی: ضمن خوشامد به این برنامه، گفتگو را از اینجا شروع کنیم شما از چه مقطعی منصور حکمت را شناختید و اگر خاطره ای از او دارید بیان کنید؟
نتایج انتخابات و افکارسنجیهای مختلف در رابطه با چشمانداز گذار از جمهوری اسلامی چه میتوانند بگویند؟ سقوط رکوردشکن نرخ مشارکت به زیر چهل درصد پشت دستی محکمی بود به دهان خامنهای که قبل از انتخابات گفته بود حکومت به شمار بالای رأیدهندگان «نیاز قطعی» دارد. با همین مشارکت پایین نیز نامزدهای شیعهگرای افراطی رأی کمتری از قبل آوردند. قهقههی مردم به مردن بندهی گوشبهفرمان حاکمیت مرگ، روحیهی مردمی لازم برای قهقههی شهریارانهشان در هشتم تیر را فراهم کرد. شادی «نه»ی جمعی به رأیگیری حکومتی دومین تجربهی شادی جمعی در سال خورشیدی جدید بود.
