مقدمه بر انتشار مجدد: متنی که میخوانید، بیست و هشت سال پیش، در سال۱۹۹۳ میلادی، یعنی چهارده سال پس از به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی، تحت همین عنوان، بصورت جزواتی در خارج ازایران منتشر شد و به زبانهای انگلیسی، آلمانی، سوئدی و دانماركی ترجمه و وسیعا پخش شد. این سند از جمله کیفرخواست هایی بود که ، در خارج از کشور، به تحرک وسیع و اجتماعی در دفاع از حق زن در ایران، علیه آپارتاید جنسی، برای رسمیت دادن به حق پناهندگی سیاسی زنان گریخته از ایران، تنها به جرم و دلیل زن بودن، دامن زد.
ما شرکت کنندگان و سازمان دهندگان تظاهرات های زنان علیه طالبان بازگرداندن طالبان و کابوس وحشتناکی که دولت آمریکا و شرکاء و ارتجاع منطقه برای مردم افغانستان تدارک دیدند، را شدیداً محکوم میکنیم و اعلام می کنیم، که خود را متعهد میدانیم، تا صدای اعتراض شما زنان، شما مردم به گروگان گرفته شده افغانستان را به گوش جهانیان برسانیم. اعلام میکنیم، پایمال شدن حقوق انسانی میلیونها مردم افغانستان، قابل قبول نیست و باید بیدرنگ متوقف شود.
(در اعتراض به آتش کشیده شدن دختری ۲۲ ساله توسط پدرش در سنندج ) مروز یکشنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۰ دختری ۲۲ ساله اهل سنندج ،تنها بخاطر داشتن دوست پسر ،توسط پدرش سوزانده شد، متاسفانه در یکی از بیمارستان‌های سنندج جان باخت . ما این قتل فجیع را که فارغ از هر گونه احساس والد و فرزندی است را محکوم میکنیم . در قوانین مصوب حکومت، تخفیف در مورد قتلهای ناموسی در نظر گرفتە شدە است. تخفیف هایی که در مجازات والدین خاطی در نظر گرفته شده در کنار مماشات با ناموسپرستی و تبلیغات تبعیض آمیز در مورد زنان ،
ایسلند با تبدیل شدن به اولین کشور اروپایی که در آن زنان اکثریت را در پارلمان در اختیار گرفته‌اند، تاریخ ساز شده است. براساس آخرین نتایج انتخابات که روز گذشته انجام شد، ۳۳ کرسی از ۶۳ کرسی در پارلمان ملی این کشور یا ۵۲ درصد کرسی‌ها در اختیار نمایندگان زن قرار گرفته است. براساس اطلاعات اتحادیه بین پارلمانی، درهیچ کشور اروپایی تاکنون شمار کرسی‌های زنان از مرز ۵۰ درصد عبور نکرده بود. سوئد با ۴۷ درصد نزدیک ترین میزان را در اختیار دارد.
آذر مدرسی: تخلیه افغانستان و تحویل دادن مجدد قدرت در افغانستان به طالبان از هیچ زاویه ای طبق نقشه و انتظارات طرفین، امریکا و طالبان، پیش نرفت.قرار بود امریکا با"تخلیه آرام و متمدنانه" نیروی نظامی و شهروندان غربی از افغانستان، با خروج تمام تسلیحات نظامی ناتو، با تسخیر و اشغال تدریجی شهرها توسط طالبان و مقاومت چند ماهه دولت پوشالی افغانستان و "دفاع" از شهروندان و بالاخره تمکین مردم افغانستان به حکومت این وحوش، سرافراز و سربلند "پایان ماموریت" و "جنگ علیه تروریسم" را اعلام و دوباره بر مسند "رهبر جهان آزاد" بنشیند.
سپیده قلیان، کنشگر مدنی در توئیتر شخصی خود اعلام کرد که روز ۲۹ شهریور با ابلاغیه‌ای الکترونیکی به شعبه ۲ دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب بوشهر فراخوانده شده است. به گفته قلیان، او طبق این ابلاغیه باید در مدت ۵ روز از زمان درج ابلاغیه در سامانه ثنا برای دفاع از اتهامات انتسابی در این شعبه حاضر شود. این کنشگر مدنی در صفحه توئیتر خود با اعلام این خبر نوشت: « خجالت می‌کشم تو روزی که شاهد شکنجه‌ی نوید افکاری رو کشتن، خبر از شکایت اداره‌ی سازمان‌های بوشهر بدم. اما چاره‌ای نیست.
ما تشکل های مستقل زنان ایرانی همبستگی خود را با زنان افغانستان در مبارزه علیه قدرت گیری مجدد طالبان اعلام نموده و خود را در رنج و درد تحمیل شده بر آنان، عمیقا شریک میدانیم. زنان ایران و افغانستان تجربه مشترکی در مقابله با اسلام سیاسی، ستم، سرکوب و بی حقوقی قرون وسطایی تحمیل شده توسط حکومت های زن ستیز و واپسگرا را از سر میگذرانند. ما مصمم هستیم تا در این شرایط خطیر، همراه و همدوش با زنان افغانستان صدای اعتراض خود را علیه مرتجعین بنیادگرا و زن ستیز بلند کنیم و با قوت تمام هرنوع تعرض به حقوق انسانی زنان را زیر نام قانون، دین، مذهب و سنت محکوم کنیم.
روایت سپیده قلیان از وضعیت زندانیان زن «بند نسوان» زندان مرکزی بوشهر! اینجا جایی است نزدیک آخر دنیا: بند نسوان زندان مرکزی بوشهر. سال گذشته و هنگامی که به این زندان تبعید شدم، می‌دانستم که با جهنمی فراموش‌شده مواجه خواهم شد،اما سبعیت جاری در این زندان حتی در خیالاتم هم نمی‌گنجید. زنان زندانی این بند به جرم زن بودن و زندانی بودن تحت وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها و ضدانسانی‌ترین شرایط ممکن نگهداری می‌شوند.
اعلامیه طالبان در مورد 'برخورد قانونی' با تظاهرات بدون مجوز؛ ابراز نگرانی سازمان ملل در مورد حقوق زنان: گروه طالبان گفته است که راه‌پیمایی‌ها و تظاهرات بعد از این مشروط است و اهداف و شعار‌های اعتراض‌ها باید از قبل مشخص باشد و با نیروهای امنیتی در میان گذاشته شود. همزمان یک نهاد سازمان ملل در مورد تضعیف حقوق زنان در حکومت طالبان ابراز نگرانی کرده است. در نخستین اعلامیه وزارت داخله گروه طالبان آمده است که اعتراض‌ها و تظاهرات باید یک روز زودتر با نیروهای آنها شریک گردد و مجوز اعتراضات باید از وزارت عدلیه گروه طالبان گرفته شود.
طی هفته های اخیر تا کنون خبری از امکان حضور زنان در ادارات دولتی و خصوصی، دانشگاه ها و مکاتب عرصه های اجتماعی نیست. حضور زنان در متن جامعه با اما و اگر و اختلاف همراه است. حق تحصیل و کار، آزادی، حضور در عرصهی عمومی، فعالیتهای اجتماعی و سیاسی و برخورداری از مصئونیت و آزادی و امنیت همواره خواست ما بوده و هست.زنان باید در عرصه های سیاسی، اجتماعی و رهبریت حضور داشته باشند. این‌بار میدان در دست زنان و مادرانی است که فرزندان و شوهران و برادران شان را از دست داده اند.
با هجوم نفرات طالبان به پایتخت افغانستان، او دریافت که زندگی‌اش به ناگهان در معرض خطر جدی قرار گرفته است. چند روز بعد، او همراه با خانواده‌اش به آلمان گریخت و در آنجا داستان پرماجرای فرارش را برای بی‌بی‌سی تعریف کرد.خانم غفاری، ۲۹ ساله، به یک مقام دولتی مهم دست یافته و به صدایی در دفاع از حقوق زنان تبدیل شده بود. او معتقد است که این دستاوردها باعث شده تا طالبان او را تهدیدی برای خود بدانند زیرا طالبان به خاطر اعتقاد به اجرای برداشت تند از قوانین شرعی در مورد محدودیت نقش زنان شهرت دارند. خانم غفاری گفته است که "صدای من قدرتی دارد که هیچ اسلحه‌ای ندارد."
بیانیه مهم ده‌ها نفر از فعالین مدافع حقوق زنان از افغانستان و ایران و آلمان و انگلیس، در دفاع از حقوق زنان در افغانستان و علیه طالبان! همراه شوید! با قدرت گرفتن مجدد نیروی ارتجاعی و ضد زن طالبان در افغانستان، همه مردم دنیا از این حرف میزنند که اولین قربانیان این حکومت، میلیونها زن هستند.هنوز چند روزی از قدرت گرفتن این جریان ارتجاعی نگذشته که فرمان ازدواج کودکان دختر و محبوس شدن زنان در خانه ها و تحمیل حجاب اجباری و قوانین اسلامی از طرف مسئولین این باند مطرح میشود و کم کم هر جا که امکانش بوده تعرض به زنان و دختران را آغاز کرده اند.
هنوز چند ساعتی از ورود طالبان به کابل نگذاشته بود که چهار زن در خیابانهای کابل در حالیکه مشتی ارازل و اوباش طالبان با اسلحه آنها را در محاصره گرفته بودند، شجاعانه با بلند کردن چند پلاکارد و شعار اعتراضی اعلام نمودند که حاضر به قبول سلطه این گروه ارتجاعی و ضد بشری نیستند. این اعتراض چهره ای جهانی به خود گرفت و تقریبا تمام رسانه های دنیا آنرا رصد نمودند. این را باید سر آغاز یک جدال بسیار مهم در جامعه ی افغانستان به حساب آورد.
«می‌بوسمت در بین طالب‌ها نمی‌ترسی» سروده ی زیبای از شاعر جوان افغان است که در روز عاشقان (ولنتاین) با صدای گیرای یک آوازخوان جوان به گوشها رسید و غوغا برپا نمود. غوغا تابان آوازخوان جوان افغان به روز سه شنبه، ۱۴ فبروری ۲۰۱۹ که معادل به روز عشاق یا ولینتاین است، شعری از رامین مظهر، شاعر افغانی را سروده و در رخنامه فیسبک و چینل یوتیوبش گذاشت. اشتراک‌گذاری و صحبت در مورد نوار تصویری بانو غوغا تابان، از سوژه‌های داغ و جذاب این هفته در شبکه‌های اجتماعی است که در ادامه کامپاینی «به عقب بر نمی‌گردیم» که از سوی هزاران تن کاربران و فعالین حقوق در فیسبک و تویتر دست به دست میشود.
فراه سقوط کرد اما تعهد ما به مبارزه و عدالت هرگز سقوط نخواهد کرد! به ادامه سقوط پی‌در‌پی ولسوالی‌ها و ولایات، فراه نیز به جنایتکاران طالبی تحویل داده شد. دولت که از قبل برنامه سپردن این ولایت را به طالبان داشت، ابتدا به شیوخ قطر اجازه داد تا در آن ولایت مستقر و طالبان را پشتیبانی مالی و تسلیحاتی نمایند. در پی آن بی‌کفایت‌ترین و فاسدترین والیان را به فراه فرستاده این ولایت را از هر نگاه در پرتگاه تباهی قرار داد که امروز مردم رنجدیده و نظامیان پایین رتبه قربانی سیاست خاینانه ارگ و امریکا می‌شوند. پوسیدگی و ستم حکام پوشالی دلیل اصلی عدم ایستادگی مردم در برابر لشکر جهل و بربریت طالب گشت.
