#سپیده_رشنو، اهل #خرم_آباد، ساکن #تهران و دانشجوی #دانشگاه_الزهرا به دلیل «عدم رعایت پوشش اسلامی» به دو ترم تعلیق از تحصیل محکوم شده است. او پیشتر در اواخر تیرماه سال گذشته در پی دیگری با یکی از زنان آمر به معروف بازداشت شد و پس از مدتی اعترافات اجباری او در حالی که آثار شکنجه بر چهره‌ی او مشهود بود، منتشر گشت. او در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشته است: «توی کمیتهٔ انضباطی دو صفحهٔ سفید دادند و گفتند دفاعت را بنویس. نوشتم:«به عنوان یک شهروند برای لباسی که می‌پوشم حق انتخاب دارم.» از فروردین ممنوع‌الورود شدم تا ابلاغ حکم کمیتهٔ انضباطی. بالأخره ابلاغِ شفاهی کردند:

مرگ مشکوک یک فعال سیاسی، یک زن آزاده و مبارز، که بنظر میرسد، خانه او را آتش زده و باعث مرگ او شده اند. فاجعه ای دردناک که برای دوستان و یاران و همرزمانش یک اتفاق غیر قابل باور و بسیار دردناک است. به همه دوستان آرام عزیز، به خانواده او و همرزمانش صمیمانه تسلیت میگویم و با صحبتی که با دوستانش در ایران داشتم، بنظر میرسد که قتل عمدی اتفاق افتاده و باید اینرا جدی گرفت و هشدار داد به مخالفین حکومت آدمکش اسلامی. حکومتی که دختر بچه ها را بیشرمانه مسموم میکند، اکنون با آتش زدن خانه فعالین سیاسی باعث مرگ وحشتناک آنها میشود. اینرا باید در دنیا جار زد.

غزل رنجکش: خواستم یادآوری کنم تلاش های این چندماه هممون بی ثمر نمیمونه در اصل همین که اصرار دارن همه تلاش هارو بی نتیجه و شرایط رو سخت تر از قبل جلوه بدن بدین معناست ما نباید پا پس بکشیم... زندگی میکنیم اما فراموش نمیکنیم..

خبرگزاری مهر روز پنجشنبه گزارش داد مدیر سینما لوتوس به‌دلیل عدم رعایت حجاب اجباری از سوی یک بازیگر برکنار شد. پانته‌آ بهرام، بازیگر سینما، روز چهارشنبه در «اکران مردمی» آخرین قسمت سریال «پوست شیر» که در سینما لوتوس برگزار شد بدون حجاب اجباری حاضر شد. اقدام او با استقبال گسترده کاربران شبکه‌های اجتماعی روبرو شد. معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی روز پنجشنبه گفت که «با توجه به حضور بدون حجاب یکی از بازیگران زن و عدم اقدام درست و به‌موقع مدیریت سینما در کنترل برنامه و عدم هدایت فرد متخلف و قانون‌شکن به بیرون از فضای سینما، مدیر آن به‌علت ضعف مدیریت از سمت خود برکنار شد».

وضعیت امروز حجاب در ایران، از نگاه مردم.  زنان درباره تجربه بی‌حجابی در شهر چه می‌گویند؟ چند روزی است که خبرها و اظهارنظرهای رسمی مسئولان نهادهای مختلف داخل ایران، بر موضوع حجاب زنان متمرکز شده است. موضع‌گیری‌هایی که از شدت برخورد با زنان معترض به حجاب اجباری خبر می‌دهد. در ماه‌های گذشته، تعداد قابل توجهی از زنان با برداشتن روسری و حذف مانتو در خیابان‌ها و اماکن عمومی حاضر شده‌اند و به این شکل، اعتراض خود را به اجبار در شکل پوشش نشان داده‌اند.

نامه‌ی سپیده قلیان از زندان اوین خطاب به سخنگوی قوه قضائیه: «به نام خداوند رنگین کمان» کشته ندادیم که سازش کنیم! تنها چهار ساعت از خروجم از زندان اوین گذشته بود و تنها چهار ساعت شاهد خیابانِ پس از «زن، زندگی، آزادی» بودم. هنوز حتی نصف مسیر تا خانه را هم طی نکرده بودم، که در جاده بازداشت شدم و روانه‌ی بازداشتگاه بند ۲۰۹ اوین شدم. در این فاصله‌ی کوتاه از هیچ تحقیر و آزاری برای من کم نگذاشتند. شدیداً ضرب‌وشتم شدم.

سکوت نمی کنم، زنده هستم تا این جنایات رو به تصویر بکشم. سکوت در برابر این جنایات و خون های به تاحق ریخته شده خیانت است،این گلوله رو در میارم تا جلوی دادگاه بزارم!! الهه_توکلیان ،دختر شجاعی که مانند صدها دختر و پسر دیگر، در اعتراضات اخیر، یکی از چشمانش توسط مزدوران ضحاکعلی مورد اصابت گلوله قرار گرفته و اینک برای خارج کردن گلوله در بیمارستانی در ایتالیا بستری شده، ساعاتی قبل از عمل جراحی نوشت: روزی در دادگاه میگم با چه منطقی، ۱۰ دقیقه بعد آغاز اعتراضات شروع به تیراندازی کردید؟؟

سلام. شش ماه را گذراندیم. ما این سوی دیوارهای بلند زندان و شما همدلان و عزیزان، سوی دیگر. با این حال جوانه‌های سرانگشتانتان، امید را در دل ما زنده نگه داشت و گرمای دلتان، توان ادامه دادن را در زانوانمان. از شما بسیار آموختیم. شما که با مهربانی و حمایت بی‌دریغ، کنار ما، خانواده‌هایمان و دوستانمان بودید. در آغاز سال نو وظیفه خود می‌دانیم دستان پرمهرتان را بفشاریم و سپاسگزارتان باشیم. به امید روزهای روشن‌تر، کنار هم، در سال ۱۴۰۲.

نوروز با گیسوان سرخ تو در راه: سال ۱۴۰۱ چه جایگاهی در تقویم مبارزات زنان دارد؟ دستاوردها و تجربه‌های آن برای سال جدید و مبارزه پیش رو کدام‌اند؟ سال ۱۴۰۱ مثل هر سال با اخبار خشونت‌ها و زن‌کشی‌ها آغاز شد: روایت زنانی که به دست شوهران و پدران و برادران به قتل می‌رسیدند و ناموس و غیرت، قاتلان‌شان را در دادگاه‌ها از مجازات نجات می‌دادند. همزمان برنامه‌های حکومت برای ترویج خشونت علیه زنان در حال اجرا بود: تلاش برای تفکیک جنسی فضاهای عمومی، اجرای بخش‌های تازه‌تری از قوانین مشوق بارداری و تنگ‌تر کردن مرزهای حجاب از تریبون‌های رسمی و غیر رسمی.

همزمان با قیام ژینا، زنان ایران شروع به تشدید فعالیت برای تشکل‌یابی و همبستگی کردند. آنان نمی‌خواهند تامین حقوق زنان در آینده ایران به تاخیر بیفتد یا کنار گذاشته شود. مجموعه‌ای از مطالب زمانه درباره تلاش‌های زنان در این زمینه. انقلاب «زن، زندگی، آزادی» در کنار شوری که در جامعه ایران برانگیخت، یک تکان بزرگ برای جامعه مدنی و فعالان حقوق زنان هم بود. جامعه ایران خود را در آستانه تغییراتی دید که در آن نه تنها زنان به عنوان پیشبرنده تحولات در میدان حاضر بودند، که همه آنها بر یک چیز توافق داشتند:

"سپیده رو تو اعتصابات هفت تپه گرفتن و به ۵ سال زندان محکوم شد نه عفو خواست و نه تجدید نظر فقط گفت به کدام زندان بروم؟! در زمان دادگاهی شدنش بدون ترس در صف اول اعتراضات گرانی بنزین بود و الانم که دیگه از همون دم در زندانی که ازش آزاد شده شعار داد .مبارزه کار بزرگان است که مرد و زن نداره و داریم می بینیم که چه بسا زنانی که از هزاران هزار مرد با غیرت تر، آگاه تر، قوی تر، رزمنده تر و مهم تر اینکه شرافتمندترن! خوشا به حال هر کسی که بتونه یک صدم سیپده قلیان باشه. مبارزه کار بزرگانی چون سپیده قلیان است.

غزل رنجکش، جوان ۲۱ ساله که در بندرعباس و در جریان اعتراض سراسری با اصابت گلوله ساچمه‌ای مأموران، بینایی یک چشم را از دست داد در حساب کاربری اینستاگرامش از آماده شدن پروتز چشم خود خبر داد و نوشت: «وقتی نگاه می‌کنم و احساسی نداره برام عجیب و غریبه… اما باهاش دوست می‌شم و عادت می‌کنم. من چهره خودم را بیشتر دوست داشتم، حتی با زخم‌هاش.» او پیشتر گفته بود، آخرین تصویری که چشم راستش ثبت کرد، لبخند مأمور در لحظه شلیک بود.

روز دوشنبه ١۵ اسفندماه ۱۴۰۱، سمانه اصغری، دانشجوی مهندسی صنایع دانشگاه خوارزمی، فعال حقوق کودک و عضو سابق هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان، توسط شعبه ١۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ١٨ سال و ۳ ماه حبس تعزیری محکوم شد. در صورت تایید این حکم در مرحله تجدیدنظر، با اعمال ماده ١٣۴ قانون مجازات اسلامی، ۶ سال و ۳ ماه این حکم در خصوص خانم سمانه اصغری قابل اجرا خواهد بود.اواخر دی‌ماه ۱۴۰۱، عرفان کرم‌ویسی وکیل مدافع خانم اصغری اعلام کرده بود:

روز جهانی زنان یک روز بزرگداشت جهانی است که هر ساله در ۸ مارس برای بزرگداشت دستاوردهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی و اقتصادی زنان جشن گرفته می‌شود.^[۳] این روز همچنین یک نقطه کانونی در جنبش حقوق زنان است تا توجهات را به موضوعاتی مانند برابری جنسیتی، حقوق باروری و خشونت و سوء استفاده علیه زنان جلب کند.^[۴]جنبش جهانی حق رای زنان که در نیوزلند آغاز شده بود، از جنبش‌های کارگری در آمریکای شمالی و اروپا در اوایل قرن بیستم سرچشمه گرفته‌است.^[۵][۶][۷] ظاهراً نخستین بار «روز زن» توسط حزب سوسیالیست آمریکا در شهر نیویورک در روز ۲۸ فوریه ۱۹۰۹ سازماندهی شد.

بخش اول: در ایران امروز چه میگذرد!  بخش دوم: انقلاب و ضدانقلاب!  بخش سوم: ما کجا ایستاده ایم!
بخش اول: در ایران امروز چه میگذرد!  مقدمه: آنچه که امروز در ایران در جریان است، انقلاب، انقلاب زنانه، و سومین* انقلاب مردمی در ایران طی مدت کوتاه تاریخی، ۱۱۷ سال گذشته است. مرگ دختر ۲۲ ساله ای بنام مهسا (ژینا) امینی که ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ هجری ( ۱۶ سپتامیر ۲۰۲۲ میلادی) در حالی که در حبس نیروهای کنترل حجاب (گشت ارشاد) در تهران بود، ایران را به لرزه انداخت و موقعیت زنان و دختران در ایران را بسرعت در سطح جهانی، در مقابل وجدان جهانیان قرار داد.