اوکراین و سوریه روابط دیپلماتیک خود را از سر گرفتند

سیبیها پس از این دیدار در نشست خبری گفت: "معتقدیم که حذف حضور روسیه در سوریه از نظر استراتژیک نه تنها به ثبات کشور سوریه، بلکه به خاورمیانه و آفریقا کمک خواهد کرد."

او با اسعد حسن الشیبانی، وزیر امور خارجه سوریه نیز دیدار کرد و در این دیدار ضمن ابراز امیدواری از این‌که سوریه به تمامیت ارضی و حاکمیت اوکراین احترام بگذارد، افزود: "در سال‌های گذشته، دو ملت ما از رژیم‌های جنایتکار روسیه و ایران آسیب‌های زیادی دیدند."

پس از دیدار وزیران خارجه دو کشور در دمشق، اعلام شد که روابط دو کشور در سطوح سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برقرار خواهد شد. دو طرف همچنین در مورد «مشارکت استراتژیک» گفت‌وگو کردند. اوکراین می‌خواهد در آینده غله سوریه را تأمین کند. سیبیها گفت: "یک کامیون با ۵۰۰ تن آرد روز چهارشنبه وارد سوریه می‌شود."

در مقابل، دولت اوکراین انتظار دارد که رهبری جدید سوریه در به‌رسمیت شناختن الحاق سرزمین‌های اوکراین به روسیه تجدید نظر کند. دمشق الحاق شبه‌جزیره کریمه به خاک روسیه در سال ۲۰۱۴ را به‌رسمیت شناخت و اوکراین روابط دیپلماتیک خود را با سوریه در سال ۲۰۲۲ قطع کرد.

کی‌یف از زمان سرنگونی بشار اسد، حاکم قبلی سوریه که از سوی روسیه حمایت می‌شد، تلاش می‌کرد که با رهبری جدید در دمشق روابط برقرار کند. جمعه گذشته، ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین اعلام کرد که کشورش نخستین محموله کمک‌های غذایی را که شامل ۵۰۰ تن آرد گندم می‌شد به سوریه ارسال کرده است.

اوکراین به‌طور سنتی گندم و غله به کشورهای خاورمیانه صادر می‌کند، اما به سوریه که در دوران اسد از روسیه مواد غذایی وارد می‌کرد، صادراتی نداشت. رویترز در اوایل ماه دسامبر به نقل از منابع روسی و سوری گزارش داد که ارسال محموله‌های گندم روسیه به سوریه به دلیل نامشخص بودن دولت جدید در دمشق و تأخیر در پرداخت‌ها، متوقف شده است.

با سرنگونی حکومت اسد، احمد الشراع خواهان حفظ روابط دیپلماتیک با روسیه شد. او در مصاحبه‌ای مخالفت خود را با خروج کامل روسیه از سوریه اعلام کرد و گفت دو کشور "منافع مشترک استراتژیک عمیقی" دارند.

تمامی تسلیحات سوریه از روسیه وارد شده است و بسیاری از نیروگاه‌های این کشور توسط روس‌ها اداره می‌شوند. احمد الشراع به العربیه، شبکه دولتی عربستان سعودی گفته بود: "ما نمی‌خواهیم روسیه آن‌طور که برخی دوست دارند، سوریه را ترک کند."

تا قبل از سرنگونی بشار اسد، روسیه در کنار ایران قدرت اصلی محافظ رژیم او بود. هنگامی که دمشق تسخیر شد، کرملین اسد و خانواده‌اش را به مسکو منتقل کرد. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه سپس به صراحت گفت که برکناری اسد از قدرت را شکستی برای ارتش روسیه که از سال ۲۰۱۵ در آنجا مستقر شده‌ بود، نمی‌داند.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه اکنون سخنان صریح‌تری علیه اسد بیان می‌کند. او به خبرگزاری دولتی تاس گفت تحولات سریع سه هفته پیش در سوریه به دلیل ناتوانی اسد رئیس جمهوری سابق در حل مشکلات اجتماعی در این کشور بود. او گفت: "می‌توان گفت یکی از دلایل وخامت اوضاع ناتوانی دولت وقت در تأمین نیازهای اولیه مردم در جنگ داخلی طولانی‌مدت بود."

رهبران جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران حافظ آن نیز استدلال‌های مشابهی را درباره دلایل سرنگونی حکومت اسد بیان می‌کنند. آن‌ها هم می‌گویند اسد به توصیه‌های ما گوش نکرد و سقوط کرد. با این حال سقوط اسد در ۱۸ آذر / ۸ دسامبر شکست جدی برای جمهوری اسلامی ایران و روسیه محسوب می‌شود.