این روزها یک بحث داغ مجامع کارگری و محافل مردمی در اروپا و آمریکا - جدا از ضدیت با پدیده جنگ و نسل‌کشی دولت اسراییل و حامیان جنگ‌طلب این دولت در صفوف دولت‌های غربی - بحث درباره "معیشت" و "گذران" طبقه کارگر است. 

خاورمیانه ی نفرین شده همچنان در محاصره ی ناتوی امریکا و اروپا، صهیونیست های اسرائیل و نیروهای سیاه اسلامیست نیابتی جمهوری اسلامی، ترکیه و کشورهای عربی خلیج فارس...، قرار دارد.

اعتصاب سراسری کارگران پست کانادا، که از تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۴ شروع شده ، وارد سومین هفته خود شد و بدون هیچ چشم اندازی برای توافق با کارفرما هنوز هم ادامه دارد.

در حاشیه تصویب قانون حجاب و عفاف | لایحه "حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب"، بالاخره پس از کش‌وقوس‌های فراوان، به تصویب شورای نگهبان رسید و به قانون تبدیل شد. مردم و در راس آنان زنان و جنبش آزادی زن، به حق این قانون را نه قانونی برای اجرا که اعلام یک جنگ سیاسی به زنان و جامعه میدانند.  

در حاشیه آزادی توماج صالحی | حکم توماج صالحی از اعدام به ۵ سال و از ۵ سال به ۱ سال تبدیل شد، و او در روزهای اخیر آزاد شد!

لایحه‌ی «حجاب و عفاف» که حتی در نامش هم چندش‌آور است، پس از یک سال و چند ماه سیر و سیاحت در کریدورهای مجلس اسلامی و شورای نگهبان اسلامی، سرانجام از پل تصویب گذشت و شکل اصطلاحاً قانونی به خود گرفت.

جمعی از افراد دارای معلولیت همراه با خانواده‌های خود روز یک‌شنبه ۱۱ آذر مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی در تهران دست به تجمع اعتراضی زدند.

بنظر می رسد که پس از جنگ غزه و لبنان اینک نوبت زانوزدن شتر بحران در سوریه فرارسیده باشد. در سوریه در طی این سیزده سال گذشته هیچگاه گسل‌های پس از جنگ داخلی ۲۰۱۱ ترمیم نشدند و اساسا دولت بشاراسد به مددکمک‌ها و دوپینگ‌ توسط متحدانش سرپا مانده است.