74 منتخب سایت

در یکی از جلسات فوروم سرخ*، اگر اشتباه نکنم ۲۰۱۴، دو رفیق از سوریه  نقد مشخصی را نسبت به ما، فعالین سوسیالیست ایرانی مطرح کردند. چرا سوسیالیست ها و چپ های ایران از جنبش انقلابی ۲۰۱۱ سوریه حمایت نکردند؟

با شکست حزب‌الله و به دنبال آن سقوط اسد “محور مقاومت” کذایی رژیم یعنی خاکریز منطقه‌ای حکومت در هم شکست. “محور مقاومت” ابزار چانه‌زنی در مقابل غرب، ابزار جنایت علیه مردم منطقه و قدرقدرتی در مقابل مردم ایران بود.

سمر یزبک، نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگار سوری در سال ۱۹۷۰ در جَبله، سوریه، به دنیا آمده، از مخالفان چپ‌گرای رژیم بشار اسد است و بیش از یک بار از سوی جامعه علوی، که در رأس دستگاه‌های سرکوب و امنیتی قرار دارد، تهدید به مرگ شده است. او در سال ۲۰۱۱، به همراه دخترش، به تبعید در فرانسه رفت.

کارگران هم دستمزد و هم نمایندگی را فوت آبند! جای تردید نیست که سناریو حاشیه تعیین دستمزدها و شورای عالی کار از یک نمایش ضد کارگری فراتر نمیرود. اما این واقعیت نمیتواند بر مطالبه پایه ای خود کارگران بر سر دستمزدها سایه بیاندازد.

نزدیک به صد هزار کارگر شرکت اتومبیل سازی فولکس واگن در آلمان دست به یک اعتصاب موقت زدند. در اواخر تابستان گذشته، مدیریت  به ۱۲۰ هزار نفر از کارگران و کارمندان شرکت اعلام کرد که با توجه به کاهش میزان سود سالانه، مخارج شرکت بایستی بمراتب کاهش پیدا کند و...

روز ۱۸ آذر بشار اسد سقوط کرد. این سقوط حاصل یک جنبش انقلابی و آزادیخواهانۀ مردمی نبود. حتی رژیم چنجی بر مبنای یک خیزش انقلابی نیز نبود، مانند به قدرت رسیدن رژیم اسلامی در ایران در سال ۱۳۵۷.

صفحه2 از7

-- این روزها --