خانه تکانی
به نوروز نزدیک شده ایم
به روزگاری نو
آستین های مان را
بالا زده ایم
باید
خانه ی مان را پاک سازی کنیم
از هرچه کثافت است
از هرچه
بوی کهنه گی دارد
از هرچه
بوی مرگ و مرده گی دارد
باید
اثاث ِ نو بیاوریم
به این خانه و
ایده های نو
چشم انداز ِ مان را باید
تازه کنیم
به نوترین چشم اندازهای جهان
از سمت ِ نورگیر ِ منزل ِ مان
همسایه گان و
دوستان ِ دور و نزدیک ِ مان
می آیند به زودی
به دیدن ِ ما
که بوی لحاف کهنه ی زمستان گرفته ایم
ساعت های مان را
تنظیم خواهیم کرد
به زودی
با تحویل ِ سال ِ کهنه
به سال ِ نو
برود که برنگردد
این کهنه سال
یاد آور ِ
هزار و چهارصد و یک سال
نکبت ِ آویزان شده
از در و دیوار ِ خانه ها و
از سر و روی ِ آدم ها
یاد ِ مان باشد
بعد ِ اینهمه سختی ِ خانه تکانی
بعد ِ رهایی از یخبندان های سخت ِ زمستانی
عیدانه ی
فرزندان ِ دهه ی هشتادی ِ مان را
پیش کشش شان کنیم
با گل و
خنده و
بوسه.