بيست تشکل مستقل صنفی و مدنی ایران که در حوزه‌های زنان، معلمان، دانشجوئی، کارگری، بازنشستگان و حقوق بشر فعالیت می‌کنند، در چهل و چهارمین سالروز انقلاب پنجاه و هفت در منشوری مطالبات حداقلی خود را اعلام کردند. منشور فوق به گسيخته شدن شيرازه کشور در حوزه های اقتصادی، سياسی و اجتماعی پرداخته و اعلام کرده است: "کشور به چنان گردابی از بحران و از هم گسیختگی فرو رفته است که هیچ چشم‌انداز روشن و قابل حصولی را نمی‌توان برای پایان دادن به آن در چهارچوب روبنای سیاسی موجود متصور بود".
به نظر آن ها جنبش "زن، زندگی، آزادی" از پنج ماه پيش در مصافی تاريخی و تعيين کننده برای خاتمه دادن به شرايط ضدانسانی به ميدان آمده تا "بر تاریخ یکصد سال عقب‌ماندگی و در حاشیه ماندن آرمان برپایی جامعه‌ای مدرن و مرفه و آزاد در ایران، نقطه پایانی بگذارند."
تشکل های امضاکننده بيانيه ضمن تاکيد بر تمرکز بر اتحاد و به‌هم‌پیوستگی جنبش‌های اجتماعی و مطالباتی و تمرکز بر مبارزه برای پایان دادن به وضعیت ضدانسانی و ویرانگر موجود، خواست های دوازده گانه را به عنوان خواست‌های حداقلی برای "پی افکنی ساختمان جامعه‌ای نوین و مدرن و انسانی در کشور" مطرح کرده اند. اولين خواست آن ها آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی، منع جرم‌انگاری فعالیت سیاسی و صنفی و مدنی و محاکمه علنی آمرین و عاملین سرکوب اعتراضات مردمی است. در ساير ماده ها، مطالبات مردم ايران در حوزه های مختلف بيان شده است. از جمله: بر چیده شدن ارگان‌های سرکوب تا پایان دادن به تخریب‌های زیست محیطی و ممنوعیت کار کودکان و تامین زندگی و آموزش آنان جدای از موقعیت اقتصادی و اجتماعی خانواده.
آنها به درستی بیان کردند که جنبش انقلابی زن، زندگی و آزادی باز نخواهد ایستاد و در مسیری پر فراز و نشیب در نهایت ابرجنبشی را پدید می‌آورد که «برای همیشه به شکل‌گیری هرگونه قدرت از بالا پایان داده و سرآغاز انقلابی اجتماعی، مدرن و انسانی برای رهائی مردم از همه اشکال ستم، تبعیض، استثمارف استبداد و دیکتاتوری شود».
با انتشار اين منشور، صدای رسا و مهم ديگری از داخل کشور برخاسته است. صدای تشکل های صنفی و مدنی که با وجود سرکوب و زندانی کردن فعالين آن ها، توانستنه اند. محورهای کلی مطالبات خود را تدوين و منتشر کنند و با جنبشی که پنج ماه است پايه های حکومت جنايتکار جمهوری اسلامی را به لرزه در آورده، در مقابل سرکوب سنگين حکومت ايستاده و به اشکال مختلف به اعتراضات خود ادامه داده، هم بسته شود. بی ترديد اين همبستگی، جنبش انقلابی را تقويت کرده و موج بعدی اعتراضات با ابعاد و شدت بيشتری بروز خواهد يافت.
ما امضا کنندگان اين اعلاميه به عنوان احزاب و سازمان های جمهوری خواه سکولار دموکرات از برآمد مشترک بيست تشکل صنفی و مدنی و هم پيوندی آن ها با هم استقبال کرده و آن را گامی بس مهم برای همبستگی نیروهای جامعه مدنی و مطالبه‌محور با جنبش انقلابی می دانيم. ما ضمن تاکيد بر تحقق خواست های آن ها، اميدواريم صداهای برحاسته از داخل کشور هر چه بيشتر تقويت شده و به شکل گيری ثقلی از نيروهای جمهوری خواه سکولار دموکرات در داخل و خارج از کشور کمک کند.
هیئت‌های اجرایی ـ سیاسی
اتحاد جمهوری خواهان ایران
جبهه ملی ایران ـ اروپا
حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
سازمان‌های جبهه ملی ایران در خارج از کشور
همبستگی جمهوری خواهان ایران
۲۷ بهمن ۱۴۰۱ (۱۶ش فوريه ۲۰۲۳)