دیروز صبح (دوشنبه ١٨ اردیبهشت) ایمیلی فرستادم مبنی بر اینکه امروز باز هم یک بلوچ به دار آویخته شد. قبل از آنکه ایمیل خوانده شود, خبر آمد که یک بلوچ دیگر نیز اعدام شده است. لذا ناچار شدم ایمیل قبلی خود را تصحیح کنم و بنویسم که دو بلوچ اعدام شدند. یک ساعت بعد از ایمیل تصحیحی دوم خبر آمد که سه بلوچ اعدام شده اند. ناچارا ایمیل تصحیحی سوم را فرستادم. اما دیری نگذشت که خبر آمد یک بلوچ دیگر (یعنی نفر چهارم در یک روز) اعدام شده است. بعد از دریافت این خبر ایمیل تصحیحی دیگری نفرستادم. با خود فکر کردم ما چقدر از زمانه خونریز عقب هستیم.

 سحرگاه امروز 18 اردبیهشت دو زندانی دیگر محکوم به اعدام به اسامی یوسف مهرداد و صدرالله فاضلی زارع در زندان اراک به اتهام توهین به مقدسات اسلام بدست جلادان رژیم ایران حلقه آویز شدند. هئیت مرگ رژیم با اعدام های فله ای فکر میکند می تواند از جامعه بخاطر خیزش انقلابی شهریور 1401 انتقام بگیرد! موج بگیر و ببندها و آدم ربایی که تا کنون بالغ بر بیست هزار نفر گروگان در پی داشته و بعد از هشت ماه هنوز ادامه دارد از یکسو. و از دیگر سو رژیم متوحش ایران در استانهای کشور با فتوای قضات مرگ هر روزه سر تعدادی از هزاران گروگان را با اتهامات واهی بر دار میکنند.

 روز اول ماه مه و روز معلم در ایران، روز همبستگی و اعتراض طبقه کارگر جهانی به استثمار و سیستم سرمایه‌داری است. معلمان در ایران و جهان بخشی از طبقه کارگر و کارگران فرهنگی محسوب می‌شوند.  12 اردیبهشت سال‌روز جان باختن ابوالحسن خانعلی به دست نیروهای سرکوبگر حکومت محمدرضا پهلوی در سال 1340 است. از آن زمان این تاریخ به‌صورت غیررسمی روز «معلم» نام گرفت. در دهه هشتاد کانون‌ها و انجمن‌های صنفی با احیای نام ابوالحسن خانعلی، روز معلم را به این مناسبت ثبت نمودند.

اعلامِ بحثی در مجلس ملی فرانسه در روز ۴ مه ۲۰۲۳، درباره ی قطع نامه ای برای محکوم کردن «نهادینه شدن رژیم آپارتاید به دست دولت اسرائیل در ادامه ی سیاست استعماریِ آن»، با اعتراض های توهین آمیز، عربده های انزجار و اتهامِ قابلِ پیش بینیِ یهودستیزی روبرو شد. اغلب، انکارِ واقعیتِ استعماری صهیونیسم، این واکنش ها را توجیه می کند. گفتید آپارتاید ؟ چگونه جرئت می کنید ؟ تا شخصِ رئیس جمهوری فرانسه، امانوئل ماکرون، غُر می زنند که چرا «به صورتی نا مناسب از واژه های تاریخیِ سنگین و ننگینِ برای توصیفِ دولت اسرائیل» استفاده می کنند».

آنزمانها وادار کردن پاپتی های گرسنه و فقیر به اینکه با گوشت و استخوان خود ننگ گدایی شان را احساس کنند و از وضعیت خود شرمگین شوند کاری مثبت محسوب می شد. آنها باید مجبور می شدند یکدیگر را هل دهند و در هوای سرد زیر نگاه تحقیرآمیز رهگذران صف بکشند تا مقداری غذا به عنوان صدقه جلویشان ریخته شود. به این ترتیب گویا ترغیب می شدند تا خود را از وضعیت رقت باری که در آن گرفتارند بیرون کشند. امروز این شیوه «تربیت از طریق شرم (۱)» که در قرن نوزدهم رایج بود، دیگر متداول نیست.

«میزان»، خبرگزاری قوه قضاییه یا ماشین کشتار جمهوری اسلامی ایران، خبر داد که شهروند دو تابعیتی ایرانی-سوئدی، حبیب‌فرج‌الله چعب معروف به «حبیب اسیود»، رهبر سابق سازمان «جنبش عربی برای آزادی اهواز» معروف به «حرکت النضال»، سحرگاه امروز شنبه شانزدهم اردیبهشت ماه 1402، به اتهام «افساد فی‌الارض» به دار آویخته شد. وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران این شهروند سوئدی-ایرانی را در آبان 1399 با کمک یک باند بین‌المللی مواد مخدر ربوده و به ایران منتقل کرده‌ بودند.

در حالی که وخامت فاجعه بار شرایط اقتصادی و اجتماعی در ایران کشور را آماده ی تحولی مهم و عمیق کرده است، عرصه ی سیاسی کشور قفل شده و چشم انداز کمترین انعطافی از جانب رژیم عقب افتاده ی آخوندی دیده نمی شود. در این وضعیت چشم ها به سوی «جایگزین» می رود، اما در این عرصه نیز دورنمای روشنی وجود ندارد. درس های خوبی در تلاش های اخیر اپوزیسیون در این زمینه وجود دارد، از جمله شناسایی برخی باورهای غیرواقع گرا.

کارل مارکس و زایش جامعه‌ی نوین/ بیوگرافی و تطور آثار/ مجلد نخست: 1818 ـ 1841 (2)/ مایکل هاینریش/ برگردان کاووس بهزادی: چرا نظریه‌ی مارکسی توانست چنین تأثیراتی برجای بگذارد، و همیشه و هربار بانی طغیان احساسات شود؟ آیا این نظریه پیرامون معضلات کنونی حرفی برای گفتن به ما دارد؟ یکی از انتقاداتی که برعلیه به‌روز بودن نظریه‌ی مارکسی مطرح می‌شود فاصله‌ی زمانی پای‌گیری این نظریه است. دو بیوگرافی که اخیرا پیرامون زندگی مارکس منتشر شده‌‌اند بر این نکته تأکید می‌کنند.

(سخنرانی رحمان حسین زاده در سمینار اول مه در استکهلم)  در این سمینار و در فرصت معینی که هست من بر دو محور فوکوس میکنم.  الف: جنبش کارگری و خیزش انقلابی هشت ماهه اخیر ب: خیزش انقلابی بعدی و نقش طبقه کارگر  الف: در مورد جایگاه جنبش سرنگونی جاری و مشخصا خیزش انقلابی هشت ماهه اخیر تبیینهای مختلفی هست. فرصت کنونی اجازه نمیدهد به تک تک این تبیینها بپردازیم. جریانات و یا کسانی نقش جنبش کارگری را در جنبش سرنگونی تاکنونی و برآمد انقلابی چند ماهه اخیر از شهریور و مهرماه گذشته تاکنون نمی بییند و یا دست کم میگیرند.

مصاحبه با آسو فتوحی دبیر تشکیلات خارج کشور حزب حکمتیست (خط رسمی)  حکمتیست: مختصات و ویژگی های اول ماه مه امسال در خارج کشور، بویژه در کشورهای اروپایی، در مقایسه با سالهای گذشته چه بود؟   آسو فتوحی: روز جهانی کارگر امسال را باید بر متن اوضاع سیاسی جهان و منجمله کشورهای اروپایی در جریان است نگاه کنیم. باید صفبندی های طبقه کارگر در انگلیس، ایتالیا، آلمان، بلژیک، اسپانیا، فرانسه و ... در تقابل با سیاستهای ضد انسانی طبقه حاکم، از تحمیل فقر و فلاکت و تعرض به دستاوردهای چند دهه جنبش کارگری و سوسیالیستی تا میلیتاریسم و جنگ، نگاه کرد.

همانگونه که انتظارمیرفت منشورشاهزاده وساواکیها ولمپنهای سلبریتی وناسیونالسیستها چندان دیر نپایید.پس ازآن همه بوق وکرنا،پس ازآنهمه تبلیغات وعوام فریبی درتلویزیونها ومدیای رنگارنگ سرمایه داری آخرش همه چی دود شدوهوارفت.آن همه شعارهای پوچ وبی رمق تکراری تمامیت ارزی ،حقوق بشرودموکراسی و...به آنی غیب وناپدید گردید.چندهفته قبل ازفروپاشی شورای دموکراسی و مهسا شاهزاده به یکباره افسارخرش راگرفت وراه خودراکج کردورفت.

 سیر صعودی اعتصابات کارگری در سال ها، ماهها و علی الخصوص هفته های اخیر، و عینیت یافتگی رادیکالیسم پرولتری در آن برآمدها، نقطه عطفی در تاریخ جنبش کارگری – کمونیستی ایران محسوب می گردد. در این نوشتار به جای بیان سازه ها و دلایل عمده ی رشد و بسط مبارزات کارگری در این سرزمین، و یا تفسیر و تحلیل مختصات جنبش کارگری، مختصراً تأثیرات مثبت و ارزشمند اعتصاب مرقوم و مکتوب می شود.  بدواً در ارتباط با آموزش های نهفته در اعتصابات کارگری، به فرازهایی از سخنانِ لنین رجوع می کنیم.

( مجاهدین اگر به قدرت برسند چه خواهندکرد) مجاهدین همچون دیگر فرقه های اقتدارطلب از زن و مرد،درانتظار ِتصاحب ِقدرت ِسیاسی عمر ِ درازی گذرانده و در این انتظار مو سفید کرده اند. یعنی ، تصاحب ِقدرت ِ سیاسی به هر طریق ِ ممکن آرزو و هدف ِتا به امروز تحقق نیافته ی آنان است.همچون خود ِ آخوندها که به قول ِ کسروی یک حکومت از ایرانی ها طلبکاربودند وآنقدرسماجت کردند وانتظار کشیدند ومو سفید کردند تا سرانجام به آرزوی شان رسیدند.

در حالی که در طول سال‌های اخیر خیزش‌های اعتراضی متعددی مانند دی ۱۳۹۶ و آبان ۱۳۹۸ در کشور روی داده، جنبش زن، زندگی، آزادی اولین حرکتی است که ماندگاری خود را به طور نسبی تامین کرده است. این جنبش، با کسب یک پیروزی که نیاز به تثبیت و نهادینه شدن دارد -یعنی عدم پذیرش حجاب اجباری-، یکی از سنگرهای مهم نمادین و ایدئولوژیک نظام جهل و جنایت را فتح کرده است. دشمن در حال دست و پا زدن مفلوکانه برای پس گرفتن آن است.

هنوزمستی دستاوردهای رضاپهلوی از سفررسمی به اسرائیل و آن‌همه هیاهو برسرهیچ، از سروی نپریده بود که لحظه خماری فرارسید!: این در نوع خود سابقه نداشت و برای اولین باربود که از درخواست رسمی ۳۲ نماینده مجلس اسرائیل در تعرض به «تمامیت» ارضی ایران پرده برداری می شد!.آن‌هم درست پس ازاتمام دیدار و در حالی که باصطلاح مرکب آن هنوز خشک نشده بود. نباید فراموش کرد که در اسرائیل سلب حمایت چندنماینده می تواند موقعیت دولت ناتانیاهو را پاک متزلزل کند تا چه برسد به ۳۲ نماینده و قدرت چانه زنی آن‌ها.