الان، بعد از قریب هفتاد سال که از کودتای ۲۸ مرداد میگذرد، هنوز در صحنه سیاسی ایران همه ان پرسوناژها حضور دارند. سلطنت طلبهایی که همین الان هم دنبال کودتا هستند. شاهزاده ایی که برای کودتا کردن هنوز هم به اخوندها چشمک و دنبال فرماندهان ارتش و سپاه میگردد. بدنبال او هنوز که هنوز است لشکری از شعبان بی مخ هایی روان هستند که مخالف را تهدید کرده از استیج پایین میکشند. هنوز با اینکه آخوندها به جای شاه حکومت میکنند ماله کش اسلام بوده، دست از آخوند نمیکشند.
بعد از هفتاد سال هنوز دستگاه آخوند را داریم که در صحنه سیاست ایران جایش را با شاه عوض کرده است. با کمک همان‌دولتهایی که کودتا کردند سر کار آورده شده ولی افسارش از دست انها هم رها شده است.
بعد از هفتاد سال هنوز ملی گرایی ایرانی نه جنم مقابله فکری با مونارشی و نه جنم مقابله با دستگاه آخوند را دارد. جایی به آخوندها ملحق، جایی مانند نشست جرج تاون با سلطنت طلب میرود و در نیمه راه از آنها میخورد. به شکست کشانده میشود.
اما….بعد از هفتاد سال اینک، یک پرسوناژ جدید به این صحنه اضافه شده که در تاریخ ایران بیسابقه بوده است. یک بازیگر جدید. نامش انقلاب مهساست. این بازیگر جدید تکلیف خود را با پرسوناژهای قبلی روشن و از خود اثر انگشت به جا گذاشته است. برای اولین بار در ایران یک انقلابی رخ داده که در آن عنصر سلطنت هیچ نقشی نداشته و ندارد. یک شعار یک پیام به نفع بازگشت سلطنت ندادند. جمهوریت در این انقلاب فرض است. این بیشتر ادامه انقلاب فرانسه است تا ادامه ملی شدن صنعت نفت! ادامه انقلاب فرانسه است تا ادامه انقلاب ۵۷. برای اولین بار این بازیگر رعنای سیاست ایران تکلیفش را با سوزاندن حجاب و عمامه پرانی با اسلام و اخوند روشن کرده است. هم ملی گرا و هم سلطنت طلب هنوز که هنوز است از بیضه آخوندها آویزانند. این اولین انقلاب ایران است که آخوند در آن نقشی ندارد خاصه اینکه ضد آخوند و ضد اسلامی است. اولین نهضت و اولین انقلاب ضد اسلامی این مملکت است. انقلابی است بدون شائبه های ملی گرایانه. هر چقدر تلاش کردند شعائر ملی را به ان بیندازند، خودش را به مردم غرب بیشتر نزدیک میداند تا افتخارات ملی یک جنبشی که برای نقد کردن ملی گرایی اش هم دست به دامان اسلام میشود. انقلاب ایران به هیچ عنوان نه ملی است. نه ضد امپریالیست است. ترانه خوانده اند برای محیط زیست و کودکان افغانی! برای اولین بار انقلابی داریم که عنصر زن را وارد مجادلات خود کرده است. عنصری که هم سلطنت هم مصدق از روی ان رد شدند.
این پرسناژ جدید است. این پرسوناژ شانسش را امتحان میکند. تنها پرسوناژی است که میتواند ایران را روی دوش خودش بگذارد و به قرن ۲۱ بیاورد. آیا آن پرسوناژهای قدیمی خواهند گذاشت؟ چون اگر این پرسوناژ جدید موفق شود، تاریخ ایران برای همیشه از ان قدیمیها خداحافظی خواهد کرد!
ما اینجائیم که نگذاریم. ما اینجائیم که به ان پرسوناژ جدید، جذاب، با اینده و جوان کمک کنیم. اگر نه آن بقیه ایران را به قهقرا خواهند برد.