دو انقلابی دیگر بدار آویخته شدند: امروز شنبه ١٧ دی جمهوری اسلامی محمد مهدی کرمی و محمد حسینی را اعدام کرد. محمد مهدی کرمی و محمد حسینی جزو ١٦ نفری هستند که با شکنجه و اعتراف اجباری متهم به شرکت در کشته شدن یک بسیجی به نام روح الله عجمیان در جریان اعتراضات چهلمین روز درگذشت حدیث نجفی در کرج شدند. محمد مهدی کرمی و محمد حسینی تقاضای فرجام کرده بودند اما "دیوان عالی کشور" فرجام را رد و حکم دادگاه را عیناً تائید کرده بود.
در واقع جمهوری اسلامی تصمیم گرفت با اعدام محمد مهدی کرمی و محمد حسینی به استقبال اوضاع انقلابی برود. اعدام، سرکوب، تروریزه کردن جامعه، استقرار نیروی ضد شورش در مراکز حساس شهرها، قطع نت، سیاست جمهوری اسلامی برای کنترل و سرکوب جنبش انقلابی است. این سیاست تاکنون جواب نداده، برعکس امنیت حکومتی ها را بیش از پیش زیر سوال برده است. این احمق ها فکر میکنند با اعدام دو انقلابی جامعه زانوی غم بغل میگیرد و به کنج عزلت میخزد. خیر، حتما به این فکر میکند که چگونه سیاست ارعاب جامعه را به ارعاب حکومتی ها بدل کند. حکومت اسلامی با زبان چوبه دار حرف میرند، میگوید قانون جنگ اینست، باید هم منتظر ضربه متقابل باشد.
جامعه انقلابی ایران علیه حکومت اعدام است. هدف بلافصل این انقلاب بزیرکشیدن سفاک ترین و خشن ترین حکومت اسلامی در خاورمیانه است. مبارزان این خیزش انقلابی در دامن حکومت چوبه دار قد کشیدند و اکنون علیه آن بپاخاسته اند. انقلاب با اعدام متوقف نمیشود چون علیه آنست. این مردم حتی روی مزار عزیزانشان طناب دار میسوزانند. اما جنگ انقلابی و در حال جریان قانون خودش را دارد. هر عملی با عکس العملی روبرو میشود و هر سیاستی هزینه ای دارد. حکومتی ها بدون تردید تاوان این جنایت را پس خواهند داد.
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست ضمن ابراز همدردی با خانواده و بستگان محمد مهدی کرمی و محمد حسینی و انقلابیون در سراسر کشور، اعلام میکند که وقت عزا نیست هنگامه خشم است. نابود باد حکومت اعدام! مرگ بر حکومت قاتلین! چوبه های دار و ماشین سرکوب حکومت را در آتش خشم انقلاب می سوزانیم و نابود می کنیم!
اعدام قتل عمد دولتی است
مرگ بر جمهوی اسلامی
آزادیُ برابری، حکومت کارگری
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
١٧ دی ۱۴۰۱- ٧ ژانویه ٢٠٢٣