بابک یزدی: جاوید رحمان مهمان ما در تورنتو و یک مطلب دیگر

شخصی سازی فونت
  • کوچکتر کوچک متوسط بزرگ بزرگتر
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران بعد از ارائه گزارش خود از نقض حقوق بشر توسط رژیم اسلامی، اولین سخنرانی‌اش را در تاریخ جمعه ۵ جولای، ۱۵ تیر در تورنتو به دعوت گروه “ایرانیان کانادائی برای دموکراسی” ارائه داد. یک ساعت برای خبرنگارها و دو ساعت هم برای سخنرانی و پرسش‌وپاسخ در نظر گرفته شده بود. مهمانان که حدود ۱۰۰ نفر بودند بیشتر فعالین سیاسی، اجتماعی تورنتو و مخالف رژیم بودند.

ایشان به توضیح گزارش خود و موارد مشخص نقص حقوق بشر و به‌ویژه ده سال اول حکومت اسلامی پرداخت. اینکه رژیم در اوایل سال‌های دهه شصت کودکان زیادی که هنوز به سن بلوغ نرسیده بودند را کشت، خیلی از بهائیان و خانوادهٔ آنها را زندان و شکنجه و اعدام کرد. هزاران نفر مجاهد و کمونیست را در کمتر از چند هفته در تابستان ۶۷ قتل‌عام کرد و پاسداران به دختران باکره قبل از اعدام تجاوز می‌کردند.
در قسمت مصاحبه‌ها وقتی صدف کورش نیا گفت از “تلویزیون حزب کمونیست کارگری” هست، جاوید رحمان خوشحال شد و استقبال کرد که علی‌رغم کشتار زیاد کمونیست‌ها در ایران کمونیست‌ها و چپ‌ها و سوسیالیست‌ها صدا و تلویزیون دارند. او اشاره کرد که در قتل‌عام ۶۷ تعداد زیادی کمونیست، سوسیالیست، چپ و آتئیست فقط به دلیل باورهایشان اعدام شدند و این را نیز به‌عنوان جنایت علیه بشریت برشمرده.
در قسمت پرسش‌وپاسخ من از ایشان دو سؤال کردم. سؤال اول اینکه آیا ایشان سعی کرده که رسماً به ایران برود و نقض حقوق بشر در ایران را از نزدیک مشاهده و آزار بهائیان، خانواده زندانیان سیاسی و قتل‌عام شدگان را از نزدیک دیده و بررسی کند؟ و سؤال دوم آیا ما مردم ایران و دادخواهان قبل از سقوط رژیم اسلامی قادر خواهیم بود این رژیم را به جرم جنایت علیه بشریت در جهان محاکمه کنیم؟ پاسخ جاوید رحمان در مورد سؤال اول این بود که برای رفتن به ایران بارها تلاش کرده؛ اما رژیم موافقت نکرده است. در پاسخ سؤال دوم هم گفت باید تلاش کرد؛ ولی منافع سیاسی اقتصادی دولت‌ها به‌ویژه چین و روسیه مانع اصلی در این کار است.
از جاوید رحمان باید تشکر کرد و او را مورد تشویق قرار داد. ما دادخواهان نیز باید متحد و یکپارچه همانطور که سپاه را در لیست تروریستی در کانادا قرار دادیم سران رژیم را به پشت میزهای محاکمه بکشانیم و عدالت را علیه آنها جاری کنیم.
بابک یزدی
منشتر شده در ژورنال هفتگی هفتم جولای 2024

 

 

خطاب به دوستان عزیز در گروه "سیمرغ" تورنتو.
پراید تورنتو و ممنوعیت و سانسور بنر و  پرچم احزاب!؟
قبل از هر چیزو خارج از هر اختلافی باید به تک تک عزیزان ال جی بی تی کیو پلاس ها  و همه ی دوستانی که از حقوق آنها دفاع می کنند و به ویژه گروه ایرانی  "سیمرغ" جشن بزرگ و روز پراید در تورنتو را تبریک گفت.
حزب کمونیست کارگری  اولین حزب و  جریان سیاسی ایرانی  هست که رسما از حقوق ال جی بی تی کیو پلاس ها دفاع کرده و در برنامه اش هم اعلام کرده است.
بیش از بیست سال هست که ما در تورنتو، ونکوور، سوئد و...  با بنر و لوگوی حزب در مراسم های پراید شرکت کرده و سازمان جوانان کمونیست در سوئد  و رفقای ما در ونکوور بخشا مبتکر سازماندهی این پراید ها نیز  بوده اند.  ما از حقوق آنها در ایران دفاع کرده، اذیت و آزار آنها را توسط رژیم اسلامی افشاء و ده ها برنامه تلویزیونی در حمایت از آنها نیز در تلویزیون حزب (کانال جدید)  داشته و با فعالین این عرصه در داخل و خارج از ایران نیز مصاحبه و گفتگوهای زیادی داشته و ده ها جشن و برنامه پراید را از سراسر جهان هر سال پوشش داده ایم.
در بخشی از ایرانیان خارج کشور متاسفانه  هنوز گرایشی عقب مانده، شرقی و جهان سومی وجود و حضور دارد که با بنر و پرچم حزبی مشکل دارند و هنوز افتخار می کنند که به هیچ حزب و گروهی وابسته نیستند!. ولی در کشور میزبان احزاب سیاسی را که تنها وسیله دخالت در سیاست هستند را به رسمیت شناخته و بالاجبار به یکی  از آنها بخشا  رای هم  می دهند! اما در مورد ایران همیشه به بهانه "اتحاد" و "همه با هم" و اختلاف ها را کنار بگذاریم و..  با شعار "بنر و پرچم حزبی نیاورید"  و "اتحاد را حفظ کنید" و ... خودشان را تعریف کرده  و در مجموع "حزب ستیز و حزب گریزند". 
این گرایش تا سی سال پیش در بخشی از سیاسیون هم وجود داشت که ما در جلسات متعدد و بحث های طولانی برایشان ثابت کردیم که چنین گرایش، تفکر  و خواستی عملا در خدمت و به نفع رژیم اسلامی هست، نه اینکه لزوما فرد و یا جریان رژیمی باشند. 
اکنون  بیش از بیست سال هست که در تورنتو در بین سیاسیون از راست تا چپ این مورد حل شده، و تقریبا  توافق شده است که هرگونه بنر و پرچمی (به غیر از پرچم جمهوری اسلامی)  باید آزاد باشد و هیچ کس حق سانسور بنر، لوگو  و پرچم احزاب را ندارد و هر کس این کار را انجام دهد عملا آب به آسیاب رژیم می ریزد.
با شروع انقلاب زن زندگی آزادی این بحث با خانواده های پرواز هم یک مورد مطرح شد و عزیزان خانواده پرواز پس از ده پانزده دقیقه بحث و گفتگو قانع شدند که نباید جلوی بنر و پرچم کسی (به غیر از پرچم رژیم) را گرفت. 
از گروه "عاشقان ایران" هم که از سازمان دهندگان مهم اعتراضات دو سال اخیر بودند، نیز مخالفت جدی (حد اقل از طرف مسئولین اصلی آنها) به غیر از یکی دو مورد با حمل بنر و لوگوی حزبی دید ه نشد. اخیرا ما در صحبتی که با یکی از مسئولین اصلی گروه "عاشقان ایران" داشتیم  ایشان نیز به اهمیت تحزب و لزوم حزبیت اشاره و باورش رابه آزادی احزاب رسما اعلام کرد.  (یکی دو مورد استثنا داشته ایم که شامل افرادی محدود، انگشت شمار، حاشیه ای و راست افراطی و شاه اللهی بوده اند که ربطی به گروه های رسمی تورنتو نداشته اند. این مورد  تقریبا  در انقلاب زن زندگی آزادی در اکثر کشورها و شهرهای خارج کشور نیز دیده شده است. راست افراطی  تنها جریانی بود که حتاکی، فحاشی، توهین و تعدی کرد و انقلاب زن زندگی آزادی را تخریب، برخی از تظاهرات ها را به هم ریخت  و عملا به نفع رژیم کار کرد این افراد در در تورنتو خیلی کم و محدود  ولی به  "عاشقان ایران"  یا هر گروه رسمی کلا بی ربط هستند). 
و  اما اتفاقی که امسال در پراید تورنتو افتاد.
قبل از هرچیز باید تلاش چند روزه  عزیزان "گروه سیمرغ"  و طنین صدای "زن زندگی آزادی" و سرود "برای" به زبان های مختلف و اعتراضشان به رژیم اسلامی در پراید تورنتو را ستود و از آنها قدردانی کرد. و حزب ما نیز اطلاعیه ای رسمی در این مورد صادر کرد. و چندین نوشته و گزارش تلویزیونی مثبت دیگر نیز در این مورد انتشار داده ایم.
در این برنامه رفقای ما با بنر های زن زندگی آزادی و بنر حزب و یک بنر هم در محکومیت کشتار ال جی بی تی کیو پلاس ها در ایران توسط رژیم اسلامی در برنامه در دست  داشتند و ما نیز در حد توان امکاناتمان را نیز در اختیار عزیزان قرار داده بودیم.
خود من در برنامه سیمرغ به نام بابک یزدی برای ۴ نفر ثبت نام کرده بودم. چون هیچ اختلافی را با این عزیزان احساس نمی کردم. من اما  به دلیل مسئولیتی که در "کارزار جهانی نه به اعدام در ایران" داشتم دو ساعتی دیر به برنامه رسیدم. در اول برنامه گویا یک نفر که از سازماندهندگان "سیمرغ" هم نبوده و گرایش راست افراطی سلطنت طلبی و شاه اللهی داشته به رفقای ما گیر می دهد که شما "اجازه ندارید" با پرچم و بنر حزب در اینجا حضور داشته باشید! و دوستان گروه سیمرغ بعضا از رفقای ما حمایت، و یکی دو مورد هم (صرفا به دلیل گرایش جنسی فردی که با رفقای ما برخورد کرده) از او حمایت می کنند!
جمهوری اسلامی سعی کرده است چند چیز را حداقل در ایران ممنوع و تابو کند، "هم جنس گرائی" و "گرایشات دیگر جنسی"، "کمونیست بودن" و یا "بهائی بودن" و...
 ما در سی سال گذشته اتفاقا سعی کرده ایم این تابو ها را بشکنیم و مبلغ  آزادی های  بدون قید و شرط باشیم.  متاسفانه هنوز ته مانده این تبلیغات رژیم اسلامی را برخی افراد در خارج کشور هم حمل می کنند. 
همانطور که اشاره شد فرد معترض از دوستان سیمرغ نبوده و فقط یک فعال ال جی بی تی راست افراطی می باشد. اما برخی از دوستان سیمرغ هم تحت این بهانه که ما قبلا اعلام کرده ایم که کسی پرچم نیاورد از  این فرد حمایت می کنند!.
رژیم اسلامی احزاب و گروهای سیاسی و به ویژه احزاب کمونیست  را ممنوع، و اعضاء و هواداران آنها را زندان، شکنجه و اعدام کرده است. همانطور کهال جی بی تی... را ممنوع و زندان و اذیت و آزار داده است.
ما در مخالفت با این عمل رژیم،  در بیست سال گذشته در خارج کشور با بنر و پرچم حزب در همه جا ظاهر شده و از این حقوق و از این  عزیزان هم با بنر و لوگوی خود حمایت و  دفاع کرده ایم و حالا گویا برخی از این عزیزان خواسته اند که ما هویت سیاسی خود را در منزل گذاشته و بدون هویت سیاسی از آنها دفاع کنیم!. این خواست را این عزیزان از اتحادیه های کارگری و حتی بیزینس هایی که با لوگو، بنر و پرچم خود در برنامه شرکت کرده،  را نداشته اند، ولی از ما چنین می خواهند. وقتی هم که ما مطرح می کنیم می گویند آنها "رجیستر" (ثبت نام) کرده اند!
خوب ما در بیست سال گذشته بخشا رجیستر کرده و بخشا هم رجیستر نکردیم. ولی اولین موردی بود که با چنین محدودیتی مواجه شدیم. و واقعاً هم شگفت زده و به قولی سورپرایز شدیم!
 ما هم می توانستیم و می توانیم تحت عنوان "ال جی بی تی کیو پلاس های آتئیست ایرانی"، یا در هماهنگی با گروه "شش رنگ" و یا یک گروه دیگری  ثبت نام و علنی در مدیای اجتماعی  تبلیغ کنیم. ال جی بی تی های تورنتو که به گروه "سیمرغ" محدود و یا همه تحت پوشش سیمرغ نیستند. شهرداری تورنتو هم که خوشحال می شود گروه های بیشتری رجیستر و پول بیشتری به جیب بزند! ولی همین هم به نظر ما به نفع رژیم اسلامی تمام می شود که ال جی بی تی ...های ایرانی  در یک شهرو در یک روز هم نمی توانند با هم و در کنار هم با خواست مشترک در پراید سالیانه  شرکت کنند!؟ در ضمن قانون اشتباه را باید با آن مبارزه و تصحیح کرد و نه اینکه از آن دفاع کرد.  اگر هم  چنین قانونی بوده که ما در بیست و چند سال گذشته از آن بی خبر بودیم! یا اگر قانونی هست که می شود با آن آزادی بیان، را محدود کرد و حزب ستیزی و یا حزب گریزی را توجیه کرد باید علیه آن مبارزه کرد  و نه اینکه  به آن تن داد! و از آن بدتر خود مشوق آن بود! سوال دیگر هم این هست که آیا بقیه جریانات و افراد ال جی بی تی قدیمی تر و با سابقه  و معتبر  هم با این دوستان در سانسور و حذف احزاب هم نظرند؟
یک نکته دیگر هم به نظرم لازم به توضیح هست  و آن اینکه عزیزان گویا به دلیل اینکه کسی پرچم اسرائیل و یا حماس را در برنامه نیاورد این متن را نوشته بودند.  مبنی بر اینکه "فقط پرچم زن زندگی آزادی را بیاورید". البته به صورت پیشنهاد بد نیست ولی خود همین نوعی سانسور هم در خود دارد.
 من تعداد معدودی پرچم "زن زندگی آزادی" را در برنامه دیدم که  دو پرچم بزرگ زن زندگی آزادی را رفقای ما و همین اندازه و یا بیشتر هم احتمالا خود عزیزان گروه سیمرغ آورده و حمل می کردند.  یعنی پیشنهاد دوستان سیمرغ  را حد اقل ما رعایت کرده بودیم و نه دیگران! در ثانی چندین پرچم سه رنگ (نشانه سلطنت طلبی و گرایش راست افراطی در جامعه ) هر چند لزوما حمل کنندگان سلطنت طلب نبودند، در جمعیت بود و دوستان مشکلی نداشتند. یعنی با گرایش راست مشکلی نداشتند ولی چپ را نمی توانستند تحمل کنند! ثالثا فرض کنیم یکی هم در اثر پرت بودن از سیاست و تشخیص ندادن روز مشخص پراید پرچم اسرائیل و یا حماس ( که هر دو جنایتکار هستند) را در برنامه حمل می کرد، مردم او را ایگنور می کردند و تحویل نمی گرفتند و لازم نبود محدودیتی اعلام شود. شاید هم یک ایرانی یهودی و راست تمایل داشت پرچم اسرائیل را حمل و از ال جی بی تی کیو پلاس های ایرانی حمایت کند، ایرادی نداشت. در این روز راست و چپ بودن و ایدئولوژی نباید معیار می بود بلکه حمایت از پراید و حمایت از ال جی بی تی... فقط باید محور قرار می گرفت. سانسور بنر، پرچم و احزاب  و حزب ستیزی را فقط و فقط باید بگذاریم برای رژیم و طرفدارانش. همانطور که حمایت از بهائیان و ال جی بی تی کیو پلاس ها را باید به همه جای جامعه خارج از زبان، ملیت، باور سیاسی و مذهبی گسترش دهیم.
در پایان باز هم من روز پراید را به تک تک عزیزان گروه سیمرغ  که تلاشی چند روزه و خستگی ناپذیر داشتند  تبریک و شادباش می گویم. و امیدوارم این عزیزان از ما رنجشی نداشته باشند.  پیشنهاد من این هست که جلسه ای علنی و رو به بیرون در مورد آزادی بیان، تحزب، آزادی احزاب و چگونگی حمایت احزاب و مردم  از ال جی بی تی کیو پلاس ها و ... ترتیب داده شود تا طرف های مختلف (موافق، مخالف، و ... ) این بحث بتوانند شفاف و علنی و رو به جامعه و مدیای اجتماعی در این مورد به بحث نشسته و مردم هم قضاوت کنند. گروه ها، تشکل ها، احزاب و افراد سیاسی باید روبه جامعه شفاف و علنی نسبت به اعمال شان پاسخگو باشند که شامل ما هم طبیعتاً خواهد شد. 
هرچند یک راست افراطی پس از ده ها سال در پراید  ایرانیان تورنتو باعث  اخلال موقتی شد ، امیدواریم برای سال های بعد بتوانیم این مورد را با عزیزان گروه "سیمرغ" و دیگر ال جی بی تی کیو + ها حل کرده و به توافق، هماهنگی،  یا راه حل بهتری رسیده تا دیگر شاهد چنین برخوردهای مخربی نباشیم.
بابک یزدی
دوم جولای ۲۰۲۴