ناصر بابامیری: هشت مارس روز کیفرخواست زنان و مردان آزاده در سراسر جهان علیه سرمایه داریست!

تحقق این امر گره خورده به اینکه کارگران بمثابه طبقه و رهبر کل جامعه عرض اندام کنند. و فردا در جاهای دیگر منطقه و جهان آلترناتیو کارگری و کمونیستی عروج کند. تنها و تنها کمونیزم است، میتواند طوق اسارت و بردگی را که این مناسبات مزدی در طول تاریخ اینجا و آنجا بر گردن بشریت و زنان بطور مضاعف انداخته و خواسته آنرا ازلی و ابدی جلو دهد، و زنان بیشترین ستم و فرو دستی علیه آنان اعمال شده، از هم بگسلد و جهان وارونه را بر قاعده برگرداند!
بگذارید در هشت مارس امسال مختصری به نقش و جایگاه ویژه زنان در خیزش انقلابی ایران بپردازم. خصوصا در اثنایی که از خیزش انقلابی علیه نظام تئوکراتیک سرمایه داری ماهها میگذرد، و برغم افت و خیز، پرچم جنگ و جدال آن با حافظان نظم موجود کماکان گوشه و کنار ایران، در کارخانه، کارگاه، دانشگاه و مدرسه ...و خیابانها بر شانه های زنان و مردان آزاده خصوصا نسل جوان هنوز بنوعی در اهتزاز است! در نبرد سه ماهه نخست خیزش، که میرفت برای همیشه بساط انگلهای سرمایه را جارو کند، حضور پررنگتر زنان در میدان رویارویی و جنگ با رژیم، عمق بیشتری به پیشبرد مبارزه داد. انگار زنان اینبار عزم جزم کرده تر از پیش به مصاف آمده بودند، تا در قامت تاریخی حداقل صد ساله در برابر استثمار، تبعیض، نابرابری ستم و فرودستی که در دو سیستم ارتجاعی شاهنشاهی و آخوندی به آنها اعمال گشته بود، همه نماد و الگوهای این بربریت را یکبار و برای همیشه به زیر بکشند. و چه عالی در این میدان فارغ از جنسیت، همدوش همنوعان خود نظیر کمونارها درخشیدند. با جسارتی که برازنده زنان انقلاب بود، در میادین ده ها شهر و در حلقه محاصره نیروهای تا دندان مسلح و "آتش به اختیاران" بر سکوها رفتند و سخنرانی کردند و با مشتهای در هوا گره کرده، در صف اول مبارزه پر طنین شعار سر دادند :«تا انقلاب نکردیم به خانه برنگردیم» و «ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم» هر دو نظام ضد زن را پاسخ دادند. در همه محلات و میادین شهرها از پیشقراولان مبارزه علیه توحش بودند، از دانشگاهها و مدارس تا خیابانها را به گونه ای به محل مارش خود تبدیل نمودند، که پیکر نظام را به لرزه افکند و متحمل هزینه های آن اعم از کشتار و شکنجه و زندان نیز گشتند. صدها زن و مرد نظیر مهسا، ساریناها، نیکاها، کیانها، سدیسها و اقبالها و محسن شکاری و مهدی کرمی ها یا در محلات و میادین و خیایانها یا در مدرسه و دانشگاهها آماج گلوله قرار گرفتند. یا زیر شکنجه و دار اعدام برگهای زندگیشان پرپر شد. اما کماکان همدوش با آزادیخواهان و برابری طلبان سنگربندیها را در این جنگ تمام عیار علیه رژیم مستحکمتر کردند و پرچم رهایی را برافراشته نگه داشتند! هزاران نفر بر اثر شلیک "آتش به اختیاران" اجیر شده، زخمی و صدها نفر و شاید بیشتر یک، یا هر دو چشم خود را از دست دادند، و از این میان صدها نفر از آنها کاسه چشمشان تخلیه گشت. اراذل و اوباش اسلامی در این جنگ تمام عیار حتی به کوکان زیر سن رحم نکردند و ده ها و شاید صدها کودک یا مجروح یا جانباختند. این درجه از توحش که تاریخ نمونه آنرا کمتر بخود دیده، بخاطر این بود،جامعه مرعوب گردد و روحیه مبارزه جویی و پیشروی توده های بپاخاسته را درهم بشکند. اما این میزان توحش وقتی با استقامت و رویارویی شکوهمند زنان و مردان در صدها شهر مواجه گشت، برعکس این صفوف نیروهای سرکوب و کشتار بود، متزلزل شد و بشدت ریزش کرد! این خیزش هر چند در سه ماه اخیر تاکتیکا فروکش کرد، اما هرگز بمعنای شکست آن نبوده و نیست! بلکه همین که خیزش تا مرز به زانو درآوردن رژیم پیش رفت، دستاورد و آزمونهای ارزنده ای داشته است. دیر یا زود کار این نظام قرون وسطایی را با قدرت بیشتر یکسره خواهد کرد. ضمنا بدنبال این چند ماه مبارزه خونبار ما هر روزه شاهد اعتصاب و اعتراض در گوشه و کنار کشور بوده و هستیم. ستونهای حاکمیت ننگین این رژیم از جمله ستون سیاسی، ایدئولوژیکی و اجتماعی آن که طی این چند دهه از حاکمیت ننگین با توسل به سرکوب دولتی، سرپا نگه داشته شده، طی این جدال بشدت نابرابر و خونبار چند ماهه در میان توده های مردم بنوعی فرو ریخته است که دیگر اداره جامعه به شیوه سابق برای طبقه حاکم اقتصادی ممکن نیست. و جامعه هم برغم سرکوب و بگیر و ببند و کشتارها، در اشکال مختلف مبارزاتی، رژیم را در اداره جامعه به شیوه پیشین با چالش عظیمی مواجهه ساخته اند. این خیزش هر چند به نتیجه نهایی یعنی انقلاب نرسید و صدها جانباخته و ده ها هزار زخمی و گروگان را در پی داشت، اما نشان داد اگر در چنین مقیاسی که رودها خروشان گشتند رژیم در برابر آن مستاصل و زبون بود، اگر دریای خروشان ده ها میلیونی به مصاف میاآمد(البته در آینده نه چندان دور خواهد آمد) رژیم توانایی سرکوب نه تنها از او سلب میشد بلکه این جنگ تمام عیار رژیم را برای همیشه به زانو در میآورد! مبارزه برای به پیروزی رساندن امر انقلاب کماکان طی اعتصاب و اعتراضهای مدام در جریان است و میرود ستون اقتصادی نیمه فلج را هم که رژیم نیروهای مزدور کشتار و سرکوب را از قول آن تامین میکند، از طریق اعتصاب سیاسی سراسری زمین گیر کند. همین پایداری در مبارزه از یکسو رژیم متوحش سرمایه داری را در بن بست لاعلاج گیر انداخته. از دیگر سو جامعه ایران را به یکی از کانونهای بزرگ تحول در منطقه و جهان تبدیل کرده است و به این اعتبار دول بورژوای را هم از وقوع انقلاب هراسان نموده و به تکاپو افتاده اند تا آلترناتیو راست و چپ بورژوازی را جهت به هزیمت بردن انقلاب، به جامعه حقنه کنند. بر متن این کشاکش و رویارویی، ابرازها و موانع ایجاد شده بر سر راه سد کردن مبارزه زنان، که قدمتی طولانی تر از دو رژیم ضد زن شاهنشاهی و آخوندی دارد، تلاش بر این بوده زنان در تمام عرصه های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی فرودست، و در حاشیه مناسبات لشکر ذخیره بیکاران باشد، اما با نقش دورانسازی که زنان و آزادیخواهان در عرصه مبارزه به دوش گرفته اند، این مناسبات به پایان خود نزدیک و نزدیکتر میشود. کمااینکه زنان متشکلتر از همیشه در صف طبقاتی و سیاسی و در جنبشهای پیشرو با به چالش کشیدن همه مظاهر ارتجاع و الگو و نمادهای اسلام سیاسی، نشان دادند، می روند تا همه زنجیرها که به درازای تاریخ بر دست و پاهایشان سنگینی کرده بگسلند. جسارتهای انقلابی، ابتکارات و کاردانی در این میدان نبرد چند ماهه، تنها گوشه ای بیاد ماندنی از جلوهای شگرف این خیزش انقلابی بوده، که وصف یکایک آنها نیازمند اینست کتاب و رمانها پیرامون آن نوشته شود!
هر چه رساتر باید گفت هر روز، روز هشت مارس است! و به این اعتبار تا زمانیکه که دنیای واژگونه سرمایه داری از سوی صاحبان اصلی همه نعمات زندگی، همانا پرولتاریای مدرن جهان و فرودستان اعم از زنان و مردان بر قاعده برگردانده نشود؛ تا زمانیکه جنبش عظیم جهانی در پیشبرد مبارزه طبقاتی و سیاسی متکی به تشکل و سازمانیابی نباشد که مناسبات مالکیت بورژوازی را در هم بپیچد؛ تا زمانیکه مناسبات حاکم اقتصادی بتواند زنان را به شیوه های مختلف از این جنبش عظیم و جنبش کمونیستی جدا کنند، و آنرا به لشکر بیکاران و ذخیره تبدیل کند، بجز اقلیتی انگل و مفتخور که بر همه جهان چنگ انداخته اند، و در سایه حاصل نیروی کار اکثریت عظیم جامعه بشری لم داده اند و می آسایند، طبقات استثمار شونده و فرودست عموما و زنان در این میان بطور مضاعف در هیچ نقطه ای از جهان بمعنای واقعی کلمه جایگاه و منزلت واقعی خود را کسب نخواهند نمود! مبرهن است نباید تا مرحله رسیدن به چنین تغییری در تناسب قوا که نیروی زیر و رو کننده جنبش ما اکثریت عظیم جامعه بشری، جهان وارونه را بر قاعده نشاند، دست روی دست بگذاریم. و مطلبد صفوف مبارزه برای بهمدیگر متصل کردن این نیرو تا پیروزی نهایی را هر چه پرتوانتر و فشرده تر نمائیم!
زنده باد هشت مارس روز جهانی زن!
زنده باد آزادی برابری حکومت کارگری!
مارس 2023