تاریخ هشتاد سال گذشته که حکومت پادشاهی و جمهوری اسلامی در ایران قدرت را در دست داشته اند، مانند تاریخ همه جوامع دیگر، سراسر مبارزه و کشمکش طبقاتی بوده است. تاریخ ما هم مملو از تحمیل منافع طبقه دارا و ثروتمند جامعه اعم از مالک تا سرمایه دار را شامل شده است. جامعه ما در طول این تاریخ و این حاکمیت ها هر نوع جنبش اعتراضی و هر فعال و رهبر اعتراض مردم به این شرایط های بردگی را با شدیدترین شیوه سرکوب پاسخگو بوده اند.
دوران حکومت سلطنتی و"پیش بسوی تمدن بزرگ " شاه در ایران همراه با ایجاد بزرگترین و دهشتناک ترین ابزارها و شرایط سرکوب و خفقان برای حفظ وضعیتی که نیازمند حفظ آن مناسبات بود ممکن شد. دقیقا همین، زمینه را برای سرکار آمدن جمهوری اسلامی فراهم کرد و اجرای ادامه لیست تمام نشده بوسیله حاکمیت جدید از همان روز های نخست سر کار آمدن، شمشیر قساوت ، زندان، اعدام ،سرکوب، قتل عام، بمباران وحشیانه و ... را از رو بست و هر صدای آزادیخواهی و انسانی را با وحشیانه ترین شیوه ها پاسخ داده است. نسل جوان و انقلابی امروز ایران، کارگران آگاه و پیشروان سوسیالیست در جامعه هر گاه از مرور این تاریخ غفلت کنند و در برابر الترناتیو های رنگارنگ بورژوایی و امپریالیستی بی تفاوت باشند، همه قهرمانی و مبارزاتشان یکروزه به جیب دیگران واریز میشود. پرورش دادن بازمانده خاندان پادشاهی (که راس آنها نه "بیکاره" است و نه "مفتخور"، بلکه یک فعال سیاسی و یک بورژوای میلیاردر و حافظ سر سخت منافع طبقاتی اش) ایران برای آمریکا و روابط امپریالیستی کنونی آنها لازم و حیاتی است و اگر لازم بشوند تا چهل سال دیگر "نگهداری" خواهند شد؛ اجیر کردن مجاهد و دیگر جریانات ملی و ناسیونالیست مرتبط و خدمتکار تا هر اندازه و بهر شکلی که ممکن شود، همگی برای حفظ جامعه و بازاری که در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی باید به حوزه قدرت و تسلط آنها برگردد، یک کشمکش جدی برای سرمایه داری جهانی است. این چشم انداز ها قرار است با سیاهی لشگری و سواری بر اعتراض توده مردم ممکن شود. تمام کشورهای غربی و چین و روسیه و اسرائیل و عربستان حلقه های رنگارنگی از این سیستم هستند که با همه امکانات در پی منفعت خود بوده و مطلقا ربطی به منفعت مردم ندارند.
آنچه مردم در ایران و مبارزاتشان را میتواند قدرتمند کند صرفا توان تشخیص و قدرتمندی آنها در سازمانهای بزرگ و کوچک اجتماعی شان است. هر قیام و انقلابی اگر نسل پیشبرنده آن نخواهد به دامن امثال جمهوری اسلامی و مجاهد و سلطنت پادشاهی بیفتد، باید به قدرت اجتماع طبقات جامعه متکی شود.این قدرت عظیم در محل کار و زندگی و در سطح سراسری مطالبه دارد، خواست کار و بیمه بیکاری دارد، مطالبه زندگی بهتر و با حفظ کرامتش را دارد و قدم به قدم این مطالبات را در اتکا به تحصن و اعتصابات محلی و سراسری اش باید بتواند تحمیل کند و توازن قوا را تغییر دهد و بتواند جامعه را به جامعه ای آزاد و برابر هدایت کند. جامعه ایران مانند هر جامعه طبقاتی دیگری کشمکش های طبقاتی را از طریق جنبش ها و جریانات سیاسی آن دنبال میکند. طبقه کارگر و مردم زحمتکش در ایران جنبش رهایی از جمهوری اسلامی را میتواند و باید بر پرچم آزادی و برابری حک کند.
بر پرچم پر از جرم و جنایت و اعدام و کشتار جمهوری اسلامی، بر پرچم پادشاهی که سراسر زندگی برده وار و سرکوبگری را بر مردم تحمیل کرد؛ اولی بنام خدا و دیگری بنام میهن، هشتاد سال از زندگی و سرنوشت مردم ما را رقم زده اند. امروز و در دنیای واقعی سرود ای ایران و پرچم ایران مدافعان میهن پرست بهتری از خامنه ای و احمدی نژاد و خاتمی و روحانی و ... ندارند که برای حفظ میهن و ایران و وضعیت کنونی میتوانند مصیبت های عظیم تر و خونین تری در ایران و منطقه بیافریند. پرچم ایران و سرود ای ایران امروز پرچم و سرود طبقه حاکمه در ایران و اپوزیسیون بورژوایی است. جنبش بورژوایی طرفدار سلطنت یا هر نوع دیگر، در خارج کشور نیز با پرچم ایران و سرود ای ایران، تعهد عمیق به حفظ نظام و میهن را دنبال میکند و برای خود سیاهی لشگر متوهم سازمان میدهد.
در کشمکش مهم و تعیین کننده چند سال آینده، و در رودر رویی های بسیار خونین تر از آنچه در آبانماه امسال شاهد بودیم، فراهم کردن رودر رویی اجتماعی، توده ای و انقلابی در اتکا به مکانیزم های کار و زندگی، برای همه طبقات اجتماعی و جنبش هایشان در ایران ضروری میشود؛ این راه حل طبقه کارگر و سوسیالیستها برای جامعه و منطبق با وضعیت است، این برازنده نسل امروز و جامعه آینده ایران است. سرود و پرچم ای ایران را با جمهوری اسلامی دفن کنیم! سرود و پرچمی که حقوق جهان شمول انسان را منعکس کند بر افرازیم!
چنانچه مایل به خواندن بحث مفصل در این زمینه هستید به لینک زیر مراجعه کنید:
https://www.dar-rah.com/engelabe-ati-dar-iran
2 آذر 1398
23 نوامبر 2019