در جهانی که جنگ و نسل کشی و فقر و فلاکت و سرکوب و بی حقوقی گریبان بشر را گرفته است! در جهانی که از یک طرف نگرانی از گسترش تخریب و نسل کشی و بمباران و جنگ های تجاری سایه ترس و وحشت را برفراز سر بشر کره خاکی و بخصوص در خاورمیانه پهن کرده است!
در جهانی که دیوارهای سکوت در سراسر جهان شکسته است و میلیونها انسان در اقصی نقاط کره خاکی نه تنها برای متوقف کردن هیولای جنگ و فقر و گرانی و کشتار، که برای یک دنیای بهتر بپا خواسته است! در جهانی که بشریت گرفتار در آن نیاز به سوسیالیسم، نیاز به جنبش حق زندگی امن و انسانی، حق آزادی و عدالت اجتماعی، حق برابری و رفاه، حق خلاصی از نسل کشی و جنگ تخریب و تباهی کاپیتالیستی را حس میکند و آن را در روزنه ای اعتراض فردی و جمعی خود به شکلی بازتاب میدهد!
در این جهان، ایران نه تنها در جغرافیای تخاصمات جهانی در صف حاکمان، که از آن بیشتر در جغرافیای اعتراضات جهانی در صف حکومت شوندگان جایگاه مهمی دارد. در این جایگاه پاسخ جامعه ایران به حق زن و حق کارگر، دو رکن مهم تغییرات تعیین کننده را ترسیم میکند.
در ایرانی که بر قله همه این مصائب و فلاکت ها، زن ستیزی و آپارتاید جنسی و قوانین قرون وسطایی اسلامی حاکم است که بیش از چهار دهه است نسل های پی در پی زنان و دختران را از "گهواره تا گور" زیر لگد شنیع ترین بردگی اسلامی له کرده است تا نظام بهره کشی كاپیتالیستی برپا بماند! در شهریور ١٤٠١ یک جنبش انقلابی علیه زن ستیزی اسلامی با پرچم حق زن و با شعار "زن، زندگی، آزادی" بطور سراسری عروج كرد! جامعه را حول خود متحد کرد! جهانی را به حمایت از خود کشاند و دست های کثیف اتجاع اسلامی در تعرض به زنان را اگر چه قطع نکرد اما به آن زخم ها و آسیب های جدی زد و نظام شان را به عقب نشینی واداشت و سنگرهای جدی را به تسخیر خود در آورد!
هشت مارس، روز جهانی زن، میتواند و باید مهر جوهر و خصلت انترناسیونالیستی، رادیکال، پیشرو، آزایخواهانه و برابری طلبانه جنبش حق زن در ایران را، بر پیشانی جامعه ای بزند که دوسال پیش با مطالبه حق زن به جدال یکی از خشن ترین و بی رحم ترین قدرت های ضدزن جهانی رفت و آنرا عقب زد!
امسال و در آستانه هشت مارس، روز جهانی زن، جنبش حق زن در ایران باید بنام خود و پرچم خود قد علم کند! جامعه را بار دیگر حول مطالبات خود برای کسب پیشروی های بیشتر متحد کند! باید نه فقط ارتجاع حاکم که نیروهایی که تلاش میکنند پیشروی جنبش حق زن و عقب نشینی جمهوری اسلامی را دستمایه رسیدن به اهداف سیاسی خود، که تماما علیه زنان است، قرار دهند را منزوی کند. پیروزی تا امروز جنبش حق زن رنگ سرخ و مهر آزادیخواهانه برخود دارد و تضمین پیشروی های آتی آن در گرو سرخ ماندن آن است.
هشت مارس امسال جنبش حق زن باید گرد و خاک هایی که قدرت حاکم بپا کرده است را کنار بزند! دهان هایی که اعتراض زنان را توطئه دشمن، کار آمریکا و اسرائیل میدانند را لگام بزند! مشت نیروهایی که در کنار بنام اپوزیسیون، حق و مبارزه سراسری و مترقی زنان در ایران را مطالبه "بازگشت به گذشته" و مکمل "مرد، میهن، آبادی" یا "حق آب و گل" قومی و ملی و مذهبی میکنند، باز کند و ریاکاری شان را افشا کند.
دو نیرویی که یکی با تکیه به زندان و شکنجه و اعدام، مجلس و سپاه و بسیج و حراست و ماشین سرکوب و تبلیغ در "دشمنی" با آمریکا و اسرائیل، به امید رجعت دوران "طلایی" سکوت مرگبار امام، علیه زنان در میدان است! و دیگری پشت به ناتو و جنگ و تحریم و نسل کشی با "دوستی" و "دست بدامان" آمریکا و اسرائیل شدن برای "رسیدن به داد زنان" در ایران! تا همچون دوران "آب طلا داده شده" پادشاهی و یا با تقسیمات قومی مردم ایران، جامعه را یک قرن به عقب بازگردانند!
امسال هشت مارس را در شرایطی برگزار میکنیم که در ایران دستآوردهای جنبش اعتراضی و انقلابی مردم ایران بر سر حق زن، توسط ارتجاع حاکم مورد حمله قرار گرفته است! بهانه جمهوری اسلامی برای تعرض به دستآوردهای جنبش حق زن، وجود و توطئه دشمن خارجی! خطر جنگ و حمله نظامی! تحریم ها و سرمایه گذاری بر "ترس از بدتر شدن اوضاع" است! ترسی که ارتجاع حاکم و ارتجاع در اپوزیسیون در تولید آن منافع و اهداف مشترک دارند! منافع مشترک این صف، بورژوازی در قدرت و در اپوزیسیون، عقب زدن دستآوردهای خیزش انقلابی زنان، خیزشی که رنگ سرخ انقلابی آن فضا را اشباع کرده بود، است! هدف هردو، حفظ نظام سود و استثمار کاپیتالیتسی، به هرشکل و هر طریق، یا با جنگ و تحریم و گسرش ترس و ناامیدی یا با مذاکره و معامله با دشمن! آنچه که در این میان سلاخی میشود، امکان رهایی زنان از بختک جمهوری اسلامی، فقر و فحشا و بی حقوقی و سرکوب و آپارتاید جنسی است.
امسال هشت مارس، روز جهانی زن، در این منجلاب جهانی و در میدان "گردوخاک" بپا شده دشمنان مستقیم این جنبش در قدرت، باید رنگ سرخ، انترناسیونالیستی، انقلابی، چپ و سوسیالیستی خود را، در نگرش و در مطالبات مربوط به زندگی زنان، به نمایش بگذارد!
اعلام کند که حق زن نه ״سبز اسلامی״ است و نه آبی "رویال"، بلکه همانطور که بود سرخ است!
سرخ است چرا که خواست های زنان، مطالبات واقعی آنها که مربوط به کار و زندگی آنها است، در ایران توسط هیچ گروه و دسته و حزب و شخصیت دست راستی، اسلامی یا ملی- مذهبی و سلطنتی و قومی در قدرت یا اپوزیسیون، نه خواستنی است و نه شدنی! نیست! سرخ است چرا که به نقش نظام کاپیتالیستی در نهادینه کردن نابرابری زن آگاه و به آن معترض است.
هشت مارس امسال میتواند رنگ و خصلت سرخ حق زن در ایران، اینکه جنبش حق زن در ایران نه مذهبی و اسلامی، نه ملی و نه قومی است را به خودآگاهی عمومی جامعه تبدیل کند! آن را در مقابل هر کس و جریانی که داعیه دفاع از حق زن دارد، قرار دهد و دوستان دروغین حق زن را افشا و منزوی کند و جامعه را حول مطالبات زنان، متحد کند! مطالباتی که ״نه به حجاب״ و ״نه به آپارتاید جنسی״ سمبل آن است!
هشت مارس در ایران سرخ است چرا که:
برابری کامل زن و مرد در قلمرو اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، در خانواده و همه امور زندگی مشترک را میخواهد!
لغو کلیه قوانین و مقرراتی که آزادی زنان در انتخاب لباس و پوشش، انتخاب شغل و معاشرت را، تحت هر بهانه ملی یا مذهبی سنت یا "تاریخ" و .. مقید و محدود میکند، را میخواهد!
لغو کلیه قوانین و مقررات و راه و رسم های دست و پاگیر و عقب مانده اخلاقی، فرهنگی و ناموسی و مردسالارانه که نافی استقلال و اراده مستقل زن و شخصیت او بعنوان یک شهروند متساوی الحقوق در جامعه است، را میخواهد!
ممنوعیت هر نوع دخالت هر مرجع رسمی و غیر رسمی در زندگی خصوصی و روابط شخصی و عاطفی و جنسی زنان، را میخواهد!
سرخ است چرا که مذهب زدایی از جامعه را شرط تحقق مطالبات زنان میداند و کوتاه شدن کامل دست مذهب و اسلام از دخالت در زندگی زنان و ممنوعیت آپارتاید جنسی و هر نوع آزار، ارعاب، سلب آزادی، تحقیر و خشونت علیه زنان و دختران را میخواهد!
جنبش حق زن در ایران و هشت مارس سرخ است چرا که بر پرچم آن برابری کامل و بی قید و شرط زن و مرد در همه ابعاد زندگی شخصی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و آزادی زن حک شده است.
زنده باد آزادی و برابری
گرامی باد روز جهانی زن
حزب حکمتیست (خط رسمی)
۳۰ بهمن ۱۴۰۳- ۱۸ فوریه ۲۰۲۵
