یک ماه تمام از حمله مجاهدان اسلام انتحاری به جنوب اسراییل، قتل و گروگانگیری می گذرد. متعاقب این حمله، نیروهای مسلح اسراییل از دریا و زمین و هوا نوار غزه را به آتش و خون کشیدند. کشتاری که تا امروز بیش از ده هزار انسان بی گناه از دو طرف جنگ قربانی گرفته است! بخاطر قدرت آتش ارتش اسراییل، تا این لحظه بیش از نود درصد قربانیان جنگ فلسطینی هستند و در این اکثریت بزرگ از کشته شدگان فلسطینی، نزدیک به نیمی کودکان و نوجوانان هستند!
کشتار جمعی و کور ساکنان غیرنظامی غزه، از دریا و زمین و هوا بطور شبانه روزی و مجبور کردن فلسطینیان به ترک خانه و کاشانه خود برای حفظ جان، کشتار کور در جهت تحمیل کوچ اجباری ساکنان غزه به کشورهای همسایه، بی تردید یک جنایت جنگی ست که در کنار دیگر کلان جنایات جنگی همچون کشتار ساکنان بومی قاره آمریکا، کشتار میلیونی ارامنه در ترکیه، کشتار کور جمعی هسته ای در ناکازاکی و هیروشیما، کشتار یک میلیون کمونیست در اندونزی، استفاده از انواع سلاح های غیرمتعارف در جنگ ویتنام و کشتار جمعی زندانیان سیاسی و عقیدتی در تابستان ۱۳۶۷ در تاریخ بشر ثبت شده اند و دیرتر و یا زودتر آمران و عاملان این جنایات برعلیه بسریت، در دادگاه های عادلانه علنی محاکمه خواهند شد. هرگز فراموش نکنیم که در تابستان ۱۳۶۷ تنها در عرض پنج هفته بیش از ۴۴۸۵ زندانی سیاسی و عقیدتی که در اسارت بودند و دوران محکومیت ظالمانه خود را می گذراندند، به جوخه های اعدام سپرده شدند!
جنایتی که آمران آن، الهام دهنده و حامی عوامل اسلام انتخاری-انفجاری در منطقه بوده اند و می باشند. براستی حاکمیتی که به دگراندیشان ملت خود رحم نمی کند آیا می تواند مدافع منافع ملت فلسطین و دیگر ملل مظلوم منطقه و جهان باشد؟
آنچه امروز در سطح جهانی باعث خوشوقتی ست نمایش همه جانبه ملل جهان در محکومیت دولت صهیونیستی و حمایت از ملت مظلوم فلسطین است و آنچه باعث تأسف است بی تفاوتی اکثریت جامعه سرکوب شده ایران در محکومیت دولت صهیونیستی و دفاع و حمایت از ملت مظلوم فلسطین است!
این قلم ریزنقش بیاد دارد که در دوران قبل از انقلاب برغم موقعیت خوب اجتماعی یهودیان در ایران و روابط صمیمانه بین رژیم سلطنتی ایران و دولت اسراییل، دولت ایران از داشتن روابط سیاسی رسمی با دولت اسرائیل و احداث سفارت در تل آویو و تهران خودداری می کرد. بیاد دارم در همین دوران در مسابقات فوتبال بین تیم های ملی اسراییل و ایران، بدنبال برد تیم ملی ایران در استادیوم امجدیه، شاهد جشن و پایکوبی در خیابانهای شهرهای بزرگ ایران در محکومیت دولت صهیونیستی و حمایت از ملت مظلوم فلسطین بودیم!
با توجه به آنچه که گفته شد، بدرک نویسنده بی تفاوتی امروز مردم ایران نسبت به کشتار جمعی مردم فلسطین، از آنجاست که مردم ستم دیده ایران به تجربه ۴۵ سال کذشته، حاکمیت مذهبی اسیرکش ایران را در راس «محور مقاومت» (۱) و مستقیم و غیرمستقیم درگیر در این جنگ می بینند. محور مقاومتی که اگرچه راس آن رسماً در تهران است ولی بطور پیگیر سیاست‌های کرملین را در منطقه نفت‌خیز و بحران زده خاورمیانه ، به پیش می برد!
باری دولت صهیونیستی اسراییل با دست آویز قرار دادن حمله نیروهای مسلح اسلام انتحاری به جنوب اسراییل و کشتار و گروگانگیری ساکنان جنوب این کشور، به چنان کشتاری از بی گناهان در نوار غزه دست زده است که امروز نه تنها وجدان جهانی بلکه خود دولت های جنگ طلب و بحران ساز منطقه و جهان که در هفته نخست دو طرف جنگ را با شادمانی و شعار «جنگ، جنگ، تا نابودی دیگری» تشویق به ادامه جنگ می کردند، امروز بدنبال کشته شدن بیش از ۱۰ هزار نفر از دو طرف و برخاستن وجدان جهانی در اعلان بیزاری از جنگ و دفاع از صلح، شعار «آتش بس» می دهند!
اما آیا بفرض برقراری «اتش بس» معضل جنگ هفتاد و پنج ساله بین دو ملت حل خواهد شد؟
آتش بس، تعویض اسرای سیاسی فلسطینی همچون مروان برقوتی از زندان های اسراییل و معاوضه این اسرا با گروگان های اسراییلی و حتی از سرگیری مجدد مذاکرات برای تشکیل دو دولت مستقل، اگر چه می تواند متوقف کننده کشتار و آغاز مناسبی برای صلح پایدار بین یهودیان و فلسطینیان در منطقه باشد اما بنظر نویسنده کافی نخواهد بود و تا چندی دیگر مجدداً شاهد جنگی خانمان‌سوز در فلسطین خواهیم بود!
بدبینی نویسنده از آنجایی نشات می گیرد که این قلم ریشه تشکیل دولت صهیونیستی را در حفظ منافع و اقتدار سرمایه های کلان آمریکا و اروپا می داند و معتقد است تا زمانی که از شدت تضادهای بین سرمایه‌داری آمریکا و اروپا از یکطرف و چین و روسیه و محور مقاومت از سوی دیگر کاسته نشود، جنگ های ارتجاعی همچون اوکراین و فلسطین و کودتاهای ارتجاعی در این و آن کشور جهان ادامه خواهد یافت!
از این رو مداخله مستقیم سرمایه‌های امپریالیستی که از بحران و تحریم و جنگ سود می برند، تنها و تنها با سازماندهی مستقل از کلان سیاست ی جنگی سرمایه‌داری جهانی؛ هم در بدنه ملت فلسطین و هم در میان ساکنان اسراییل؛ خنثی خواهد شد و با اتحاد اکثریت آزادی‌خواه و صلح طلب دو خطه، زمینه برقراری صلح پایدار همچون اند هزار سال گذشته، بین دو ملت برابر و برادر همسایه، ایجاد خواهد گردید!
جواد قاسم آبادی
هفتم نوامبر ۲۰۲۳