عبدالله سلاحی:انتقادی بر اعلامیه چتر اتحاد ملی زنان افغانستان و یک مطلب دیگر

زیرا ما می‌دانیم که اکنون جامعه ملل، می‌خواهد، معترضان به حضور طالبان در افغانستان را بنحوی در پروسه صلح آمریکا و طالبان ادغام کند و بگوید؛ اکنون، همه مردم افغانستان و همه گروه‌های مخالف و معترض در برابر طالبان، مثل دولت‌های جهان خواهان تعامل و سازش هستند.
این نشست‌ها، بشکل بسیار ظریفی در پی ترمیم نواقص نشست‌های قبلی دوحه است تا بوسیله آن، طالبان را به مشروعیت داخلی و سپس مشروعیت خارجی برسانند.

اینکه گروه‌های مختلفی چون احزاب، شورای عالی مقاومت و سیاسیون سابق... از اشتراک در چنین نشست‌هایی خوشحال باشند و از آن استقبال کنند، جای تعجب ندارد. ولی وقتیکه می‌بینیم، نهادی زیر نام فعالان زن ( شکل پروژه‌ای شده‌ی حقوق زنان)، از چنین نشستی با طالبان استقبال می‌کند با کمال حیرانی به نیت و شعور سیاسی آن شک می‌کنیم.

نهاد «چتر اتحاد ملی زنان افغانستان»، در اعلامیه‌ خود راجع به نشست دوحه نوشته است:
« ما فعالان حقوق زن که زیر چتر واحد مشارکت سیاسی-مدنی برای آزادی، عدالت و برابری مبارزه می‌نماییم، از تصمیم سرمنشی سازمان ملل که میزبان این کنفرانس است، بابت حضور زنان در آن صمیمانه استقبال و تشکری می‌نماییم».
وقتیکه مبارزات زنان معترض را دنبال کرده‌ باشیم، می‌توانیم بفهمیم که چه نشست‌هایی به نفع زنان ومردم افغانستان و چه نشست‌هایی به دنبال مشروعیت دادن به طالبان است؛ زیرا شعارها و گفتارهای زنان معترض، خود بیانگر سیاست مردمی و برای مردم است. آنان همواره صدا بلند کرده‌اند که هرگونه نشست با طالبان، مساوی است با مشروعیت دادن به طالبان.
پس حالا، چگونه نهاد چتر ملی اتحاد زنان افغانستان که متشکل از گروه‌های مختلف زنان معترض هم است، اعلامیه خوشحالی و استقبال از نشست دوحه را منتشر می‌کند؟!
آیا زنان معترضی که در این نهاد حضور دارند، نمی‌بینند که زیر نام اتحاد و چتر و غیره، به پای خودشان به مجلسی کشانده می‌شوند که آنجا شکنجه‌گران، زندانبانان و قاتلانِ همرزمان شان حضور دارند؟!
مگر شما در کف خیابان‌ها و روی اعلامیه‌های تان، بارها نگفته بودید که هر نشستی همراه با طالبان مساوی با مشروعیت دادن به طالبان است؟!
پس اکنون، چگونه اجازه داده‌اید که نهاد «چتر اتحاد ملی زنان افغانستان» که مدعی داشتن اعضا از زنان معترض است؛ با تناقض آشکار و توهین‌آمیز به شعور سیاسی مردم در اعلامیه خود هم طالبان را قاتل بخواند، خواهان تحریم آنان شود؛ و هم از اشتراک زنان در نشستی با حضور طالبان، ابراز خوشحالی کند:

« ما از اعضای سازمان ملل می‌خواهیم که با قاتلان مردم و زنان افغانستان تعامل ننموده و برسمیت شناختن آنان را تحریم و برای منزوی ساختن و فشار بر طالبان تعزیرات جدید و شدیدتر را اتخاذ نماید...»

مگر این هم به نعل و هم به میخ کوبیدن نیست؟!
امروز، هم رهبری و کل هیئت رهبری این نهاد و هم تک تک اعضای آن که متاسفانه شامل زنان معترض نیز است، پاسخ‌گو هستند.
باید، جواب پس بدهند که چرا می‌خواهند در نشستی حضور داشته باشند که برخلاف خواسته خودشان، نه تنها تعزیرات و تحریمی بر طالبان ایجاد نمی‌کند، بلکه خودش باعث می‌شود، نمایندگان طالبان پا در مجالس بین المللی و نشست‌های مهم با دولت‌ها و نهادهای مختلف بگذارند.
اگر شما خواهان تعامل با طالبان نیستید، پس چرا مثل دیگر زنان معترض که بیرون از این چتر به اصطلاح مبارزاتی، علیه این نشست بگونه انفرادی و جمعی دارند بیانیه صادر می‌کنند، نمی‌ایستید که برعکس؛ می‌روید، نشستی را رسمیت می‌دهید که در آن نماینده طالبان را مثل یک دیموکرات بر کرسی مذاکره می‌نشاند؟!
 آیا هر کسی که روزی علیه استبداد برخاست، صلاحیت مذاکره با قاتلان را به دست می‌آورد و می‌تواند به ازای مبارزاتی که انجام داده است، سرنوشت مردم را هم بدست بگیرد؟

طالبان سزاوار محاکمه اند نه مذاکره

نشست دوحه به میزبانی سازمان ملل متحد قرار است در ۲۸ دلو با حضور نماینده‌گان ویژه کشورها در امور افغانستان و شماری از نماینده‌گان نهادهای مدنی و گروه طالبان برگزار شود.

در پی اعلام سازمان ملل متحد، برخی از مخالفان طالبان برای شرکت در این نشست اعلام آماده‌گی کرده‌اند. این مخالفان و نهاد برگزار کننده فراموش کرده‌اند که بالا آوردن طالبان از سطح گروه تروریستی و جنایت‌کار سزوار محاکمه به جایگاه مذاکره‌کننده در همین شهر دوحه توسط ایالات متحده باعث سلطه این گروه تروریستی بار دیگر بر مردم افغانستان شد.

ما جمعی از زنان معترض افغانستان، ضمن اینکه میزبانی سازمان ملل از طالبان، اعلام آماده‌گی برخی از مخالفان طالبان برای حضور در این مذاکرات و هر تلاش دیگر برای عادی‌سازی روابط سیاسی با این گروه را محکوم می‌کنیم، خطاب به دیگر همرزمان خود از میان زنان معترض، هشدار باش می‌دهیم که با طالبان وارد مذاکره نشوند و به جای آن بر محاکمه طالبان پای بفشارند.

تلاش‌هایی در حال انجام است که عده‌ای را از میان زنان معترض، به نشست با طالبان در دوحه به نماینده‌گی از زنان بکشانند. لازم است که با صراحت اعلام کنیم که هیچ کسی در هیچ نشستی و موقعیتی در مسیر مشروعیت بخشی به طالبان از زنان و زنان
معترض نماینده‌گی‌ نمی‌‌توانند.

هشدار داده می‌شود، هر کسی که در چنین نشستی به عنوان نماینده زن معترض، اشتراک کند، مبارزه را به بی‌راهه مذاکره در دوحه می‌کشاند که مردم نتیجه ۱۴ بار مذاکره با طالبان را دیدند و تجربه کردند. به تبع چنینی کسی مسبب هر پیامدی است که از این نشست و گفت‌وگوکذایی با طالبان حاصل خواهد آمد.

زنان معترض، فقط به زبان مبارزه به مصاف طالبان‌ خواهند
رفت؛ نه زبان مذاکره!

زنان به عنوان قربانی آپارتاید سیستمی طالبان، این گروه را سزاوار محاکمه در محاکم تطبیق کننده عدالت جهانی می‌دانند.

استوار باد مبارزات زنان معترض

6جنوری 2024، از طرف زنان معترض و دخترانی در بند طالبان بودند.

asr anarshism <این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید>
10/02/2024  11:14