جمهوری اسلامی ماندنی نیست و مردم خواستار سرنگونی آن هستند. به عبارت دیگر تغییر جمهوری اسلامی بر متن یک دوره پر تلاطم و انقلابی در جامعه در جریان است. هیچ نیرویی سیاسی از جمله اپوزیسیون راست و طرفدار سرمایه داری، نمیتواند این واقعیت را نادیده بگیرد و همچنین هیچ جریانی از دوم خرداد و سبز گرفته تا بنفش نمی تواند در مقابل آن قد علم کند، بنابراین تلاش می کنند که این تلاطم انقلابی را به نفع خود کانالیزه کند. هر چند این کار با تلاش برای ترسیم یک افق یا دادن معنی خاصی به سرنگونی قابل انجام است و نه با ایستادن در مقابل و یا نادیده گرفتن آن ‼️
اپوزیسیون راست بنا به ماهیتش اگر بخواهد جامعه را به خود جلب کند باید معنی قابل قبولی از سرنگونی که با منافع طبقه سرمایه دار و نه اکثریت جامعه انطباق داشته باشد را به جامعه القا کند. باید پیروزی جنبش سرنگونی را از زاویه خودش تعریف کند و آنرا را به توقع و تعریف احاد جامعه از سرنگونی تبدیل کند.
در مقابل سوسیالیست ها و نیروهای چپ هم موظف هستند که پیروزی این جنبش را آنگونه تعریف کنند که بر اساس منفعت طبقه کارگر و اکثریت توده های ستمدیده و زحمتکش و انقلاب اجتماعی برای رهایی کامل از هر نوع ستم و تبعیض باشد. یعنی پیروزی این جنبش باید بتواند طبقه کارگر و مردم محروم را در توازن قوا و موقعیت برتری برای اعمال اراده توده ها قرار دهد. نکته مهم اینکه این نیروها هستند که باید خواست و مطالبات اکثریت جامعه را نمایندگی کنند و این افق و این تعریف از پیروزی را به افق، توقع و تعریف آحاد جامعه و توده ها از سرنگونی و بعد از آن تبدیل کنند.
این تمایز مهمترین فاکتوری است که طبقه کارگر و توده های ستمدیده باید نسبت به آن آگاه باشند. در واقع این وجه تمایز مهمترین عرصه کشمکش ما بین اکثریت جامعه یعنی طبقه کارگر با نیروهای طرفدار سرمایه داری میشود. سالهاست که خواست توده های سرنگونی جمهوری اسلامیست و سوال اصلی این است که جامعه چه نوع نخواستن یا سرنگونی را بعنوان افق و توقع خود می پذیرد. نقش رهبری در این میان، نه دنباله روی از اوضاع و وصف یا تفسیر آن، بلکه تعریف افق و جلب سمپات مردم به این افق است. اولین وظیفه سوسیالیست ها رهبری کردن جامعه است و اولین شرط رهبری این است که نشان دهند چگونه میتوان از نقطه A به نقطه B رسید. درنتیجه باید اول روشن کرد که از سرنگونی تا پیروزی این انقلاب معین در ایران و نه بطور کلی هر انقلابی ، از نظر ما، طبقه کارگر و اکثریت محرومان در جامعه چیست؟ این تحول انقلابی، که همه به آن نام جنبش سرنگونی را داده اند، چگونه باید به پیش برود تا منتهی به انقلاب و شروع به قدرت رسیدن طبقه کارگر یعنی اکثریت جامعه شود. این جنبشی است که سرنگونی جمهوری اسلامی، خلاصی فرهنگی، مدرنیسم و درجه ای رفاه را میخواهد. این خاصیت عمومی و بستر مشترک کل جنبش سرنگونی از راست تا چپ آن است. همین ها را تکرار کردن پرولتاريا و منفعت جنبش سوسیالیستی را متمایز نمیکند و عملا طبقه کارگر و کمونیست ها را به دنباله رو افق بورژوازی تبدیل میکند.
جوانان انقلابی محلات سنندج
27 آذر 1401
تلگرام سنندج:
https://t.me/sanandajmashora
تلگرام کردستان:
https://t.me/ShorayEnghlabyMahalay
اینستاگرام:
https://instagram.com/mahalatsanandaj