دو قتل ناموسی دیگر در پیرانشهر و ورامین

بر اساس این گزارش یک پسر ۲۲ ساله با هویت «شهرام» در سال ۱۳۹۹ اقدام به کشتن مادر خود و شریک زندگی او با انگیزه «دفاع از ناموس و آبرو» کرده و در دادگاه نیز گفته است که از این اقدام خود پشیمان نیست و «اگر صد بار دیگر هم این اتفاق بیفتد» باز هم مادر خود را خواهد کشت.
روزنامه شرق ۱۴ تیر امسال‌ در گزارشی تحقیقی و با بررسی آمار «زن‌کشی» در رسانه‌ها از خرداد ۱۴۰۰ تا پایان خرداد ۱۴۰۲ اعلام کرد که در دو سال گذشته به‌طور میانگین هر چهار روز، یک زن‌ در نقاط مختلف کشور توسط یکی از مردان خانواده خود به قتل رسیده است.

در این گزارش رقم «زن‌کشی» در بازه زمانی دوساله ۱۶۵ مورد اعلام شده، اما آمده است: «این آماری است که رسانه‌ای شده و به‌زعم بسیاری از فعالان حقوق زنان در نقاط مختلف کشور، زن‌کشی‌های زیادی هم رخ می‌دهد که عامدانه خبری از آن به بیرون از منطقه مورد نظر مخابره نمی‌شود.»

بر اساس گزارش شرق بر خلاف باور عمومی که «اغلب زن‌کشی‌ها در شهرها و روستاهای دورافتاده انجام می‌شود»، در دو سال گذشته و از میان ۱۶۵ زن به قتل رسیده، ۴۱ زن «بیخ گوش پایتخت» کشته شده‌اند.

در نبود نهادها و رسانه‌های مستقل در ایران و فشارهای امنیتی بر فعالان حقوق زنان از سوی جمهوری اسلامی، شفافیتی در آمار زنان کشته‌شده به دلیل مسائل ناموسی، خشونت خانگی، مالی و غیره به دست مردان خانواده‌ها، وجود ندارد.

در مواجهه با عاملان قتل‌های ناموسی در ایران خلاء‌های قانونی بسیاری وجود دارد که مورد انتقاد فعالان حقوق بشر ایران است. از جمله این که بر اساس ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی، پدران قاتل محسوب نمی‌شوند و در صورت اثبات جرم به دلیل قتل فرزندان خود، حداکثر به پرداخت دیه و حبس تا ده سال محکوم می‌شوند.

در بسیاری از موارد هم که قتل ناموسی توسط سایر مردان خانواده صورت می‌گیرد، اولیای دم با گذشت از خون فرزند خود، زمینه آزادی قاتل را فراهم می‌کنند.

با استفاده از گزارش‌های هانا، همشهری، شرق و رادیوفردا؛ ف.ع/ پ.پ
https://www.radiofarda.com/a/honor-killing-iran-girl-father-gun/32495393.html