یادداشت های روزانه غزه (۳۵): رامی ابو جموس یادداشت های روزانه خود را برای «اوریان ۲۱» می نویسد. او که بنیانگذار «غزه پرس» - دفتری که در ترجمه و کارهای دیگر به روزنامه نگاران غربی کمک می کند- است، ناگزیر شده با همسر و پسر دو سال و نیمه اش ولید، آپارتمان خود در شهر غزه را ترک نماید و اکنون به طور مشترک با یک خانواده دیگر، در آپارتمان ۲ اتاق خوابه ای سکونت دارد. او رویداد های روزانه خود و غزه ای های رفح، که در این منطقه بینوا و پرجمعیت گیرافتاده اند را برای انتشار در «اوریان ۲۱» می نویسد:
در تهران، اصفهان، اهواز، کرمانشاه و شوش بازنشستگان تجمع کردند. امروز ۲۰ خرداد یکی از روزهای پر جنب و جوش اعتراضی بازنشستگان و تجمعات بزرگشان در شهرهای مختلف بود. در این روز در تهران بار دیگر دو هزار معلم بازنشسته ۱۴۰۲ با شعار "فریاد فریاد از اینهمه بیداد" جلوی وزارت آموزش وپرورش تجمع کرده و پیگیر مطالباتشان شدند. در این تجمع هنگامیکه نیروی انتظامی قصد مداخله داشت با هو کردن جمعیت روبرو شد.
کنگره سیزدهم حزب کمونیست کارگری در روزهای ۱۱ تا ۱۳ خرداد ۱۴۰۳ (۳۱ مه تا ۲ ژوئن ۲۰۲۴) بصورت حضوری برگزار شد. جلسات و مباحث کنگره علنی بود و مستقیما و بطور زنده از طریق تلویزیون کانال جدید و شبکه‌های اجتماعی پخش میشد. طبق روال همیشگی از احزاب و سازمانهای سیاسی، رسانه‌ها و فعالین سیاسی با دیدگاه‌‌های سیاسی متفاوت برای حضور در کنگره دعوت شده بودند. کنگره با سرود «برپاخیز برای زن زندگی آزادی» و یک دقیقه سکوت به یاد جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم و جانباختگان انقلاب زن زندگی آزادی شروع شد
اعتراض به حضور نمایندگان حکومت اسلامی در سازمان جهانی کار. روز هفتم ماه ژوئن برابر با هجدهم خرداد ماه آکسیون و میتینگی اعتراضی علیه حضور هیات جمهوری اسلامی دراجلاس سازمان جهانی کار در میدان ملل در شهر ژنو برگزار شد. تعدادی از اتحادیه های کارگری در اروپا با میلیون ها عضو پشتیبانی خود را از تظاهرات ۷ ژوئن که از طرف ” کمیته سراسری برگزاری تجمع اعتراضی ۷ ژوئن در ژنو” سازمان داده شد، اعلام کرده بودند.
پیام دفتر مرکزی حزب حکمتیست: با کمال تاسف و تاثر اطلاع یافتیم که عصر روز ۳۱ مه ۲۰۲۴ رفیق حمید شالچی تبریزی (ممد ) بعد از مدتی بیماری در سن ۶۲ سالگی در ونکور کانادا درگذشت. رفیق از چهره های سرشناس سوسیالیست بود که از همان دوران نوجوانی انسانی آرمانخواه بود که به مبارزه با نابرابری ها روی آورد. در قیام ۱۳۵۷ شرکت نمود و به مانند برادرش عبداله شالچی ( عبه تاران ) که از مبارزین مقاوم دوره سلطنت پهلوی بود به صفوف کومه له پیوست و در تشکیلات تهران به فعالیت پرداخت.
روز چهارشنبه سوم مارس ۲۰۲۴-شانزدهم اسفند ۱۴۰۲، دیوارن عالی سوئد در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام کرد که درخواست فرجام‌خواهی حمید نوری را رد کرده است. با رد درخواست فرجام‌خواهی حمید نوری در بالاتریه نهاد قضایی سوئد، حکم ابد حمید نوری قطعی شد. دادگاه منطقه‌ای سوئد در ژوئیه ۲۰۲۲، حمید نوری ۶۲ ساله را «به‌دلیل نقض فاحش قوانین بشردوستانه بین‌المللی و قتل» به حبس ابد محکوم کرده بود. این حکم در دسامبر ۲۰۲۳ در دادگاه تجدیدنظر تایید شد و وکلای حمید نوری سپس به دیوان عالی کشور درخواست تجدیدنظر و فرجام‌خواهی دادند.
در سال ۱۳۵۷ و با شروع مهمترین تحول سیاسی و تاریخی در ایران، مظقر صالح‌نیا یازده ساله بوده. او هنوز سن نوجوانی را شروع کرده. با تحولات بسیار فشرده سیاسی _ اجتماعی در سال‌های ۱۳۵۷ ببعد، است که نسل جوان در کردستان با آرمانهای سوسیالیستی و انفلابی آشنا و در تقویت و آرمانخواهی تحول انقلابی آن سالها سهم قابل توجهی را بخود اختصاص میدهد. در این سال‌های پر از تحول است، که طیف وسیعی از جوانان با خیزش مردمی و مبارزاتی شهرها آشنا می‌شوند.
دفتر كردستان حزب حكمتیست (خط رسمی): با تاسف فراوان صبح امروز شنبه ۱۲ خرداد، قلب رفیق گرامی، مظفر صالحی نیا، از چهره های مبارز و انقلابی شهر سنندج، یار و یاور كارگران و زحمتكشان، در اثر سكته قلبی از تپش افتاد و برای همیشه چشم از جهان فرو بست. جانباختن رفیق مظفر عزیز، كسی كه سالیان طولانی برای آزادی و برابری تلاش كرد، برای همگی ما دردناك و سنگین بود. درگذشت مظفر عزیز را به همسر عزیزش گلنار، به فرزندان عزیزش الهام و سینا، به همه بستگان و دوستانش و به مردم آزادیخواه سنندج تسلیت میگوئیم. یاد عزیز رفیق مظفر صالحی نیا همیشه گرامی است.
دفتر كردستان حزب حكمتیست (خط رسمی)
۱۲ خرداد ۱۴۰۳- اول جون ۲۰۲۴
مرگ ابراهیم رئیسی عضو هیات مرگ کشتار زندانیان سیاسی در تابستان 67 مردم ایران را شاد کرد و در عین حال در حسرت دستگیری و محاکمه وی در دادگاههای مردمی فرو برد. اما در سوی دیگر، جریانات مرتجع در سطح کشورها و سازمانهای مختلف در منطقه از جمله طالبان در افغانستان که وجود رئیسی توجیه گر جنایاتشان و به سودشان بود ابراز تاسف و تاثر کردند.
این یک واقعیت انکار ناپذیر است که اکثریت بزرگی از کارگران کشور به دلیل سیاست‌های جمهوری اسلامی به عنوان سگ نگهبان بورژوازی دندان گرد ایران سال‌هاست که در زیر خط فقر زندگی می‌کنند. تنها نگاهی به مبلغ تعیین شده برای حداقل دستمزد کارگران در سال 1403 و مقایسه آن با خط فقر موجود در سطح جامعه به روشنی نشان میدهد که چگونه طبقه حاکمه و رژیم حامی وی، اکثریت کارگران را در زیر خط فقر قرار داده‌اند.
مقاله نخست نشریه پیام جبهه ملی ایران شماره222 مورخ 12 خرداد 1403 رشد و توسعه ی سرزمین کهنسال ما، ضامن عزت این مرز و بوم و رفاه و سعادت ملت ایران خواهد بود. خوشبختانه این وطن، با دلایلی روشن و قابل قبول، تمام ظرفیت ها و امکانات لازم برای رشد و ترقی را نیز داراست. از همین روی ملیون و میهن دوستان تلاش کرده و می کنند تا کشور را به سوی جاده ترقی و توسعه رهنمون سازند. از همین نقطه و بر همین اساس است که مبارزات سیاسی ملیون وطن خواه ایران با مخالفان پیشرفت و توسعه، اعم از سودجویان خارجی و یا عوامل داخلی آنها آغاز می گردد.
اعلامیه حزب حکمتیست: با تاسف عمیق مطلع شدیم که صبح امروز شنبه ١٢ خرداد ١٤٠٣ در سنندج، رفیق مظفر صالح نیا بدلیل سکته قلبی جهان ما را در سن ٥٤ سالگی ترک گفته است. مظفر صالح نیا از چهره های سرشناس و محبوب شهر سنندج و کردستان، فردی مورد اعتماد میان شبکه‌های فعالین سیاسی چپ و سوسیالیست ایران، کمونیستی برجسته و مدافع آزادی و برابری و رهائی کارگران بود.
اعلامیه حزب حکمتیست: کشته شدن رئیسی و همراهانش موجی از شادی را میان مردم آزادیخواه در داخل و خارج کشور برانگیخت. در این میان عزاداری سران دولت های مختلف و سازمان ملل و پیامهای تسلیت آنها، موجی از انزجار را در میان مردم آزادیخواه جهان برانگیخت و بسیاری اعتراض خود را برعلیه سیاستمداران و دولتمردان مجیزگوی قصاب اوین ابزار نمودند.
نمیخواهم و نمیتوانم باور کنم، مرگ نابهنگامت را. امروز اول ژوئن ناباورانه در اندوه مرگ شما مظفر صالح نیای عزیزم و دیروز جمعه ۳۱ مه ی در مراسم وداع پایانی با حمه سور عزیزم. تحملش بسیار سخت است. تعهد به اهداف انسانی و کمونیستی شما عزیزان ما را در موقعیتی قرار میدهد که این سختی ها و تلخی ها را تحمل و راهتان را ادامه دهیم.
کتاب خاطرات رفیق فاضل نادری، به تازه‌‌گی توسط چاپ و نشر کتاب ارزان، در ۲۲۸ صفحه منتشر شده است. کتابی که از نظر تاریخی، اجتماعی و سیاسی بسیار ارزنده است و خواندن آن، برای ما تجارب تلخ و شیرین سیاسی در دهههای آخر حکومت دیکتاتوری پهلوی را یادآوری می‌کند و یا نیروی جوانان را با گذشته تاریخی جامعه خود، آشناتر می‌‌سازد. این کتاب عمدتا به دوران مبارزه چریکی در دهههای آخر حکومت پهلوی اشاره دارد.
