کارگران، مردم آزادیخواه ایران؛ شما تا حالا به حرمت انساندوستی و همسرنوشتی بشردوستانه آغوشتان را به روی مهاجران افغانستانی این فراری های از مصیبت طالبان گشوده اید، همچنان به دفاع از حقوق انسانی شان ادامه دهید.
۱- یکی از نتایج انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا امید بستن مجدد اپوزیسیون راست پروغرب ایران به سناریوی ارتجاعی و مخاطره آفرین دخالت مستقیم دولت آمریکا در روند تحولات سیاسی آتی ایران و مسیر سرنگونی جمهوری اسلامی است.
اول، پیروزی ترامپ در آمریکا و تاثیر آن بر جهان: این واقعیت که دونالد ترامپ درانتخابات ایالات متحده پیروز شد، خبر بدی است. نه تنها برای کارگران، زنان، فعالان دفاع از محیط زیست، مهاجران و دستاوردهای دموکراتیک درایالات متحده،
نسل کشی مردم فلسطین و پس از آن خطر جنگ، فضای جنگی و تهدیدات جنگی میان ایران و اسرائیل دوباره فضای اپوزیسیون را قطبی کرد و فاصله ها را عمیقتر و روشنتر کرد.
دادگاه فرانسه روز جمعه حکم به آزادی طولانی ترین زندانی سیاسی در اروپا، «جورج ابراهیم عبدالله»، کمونیست لبنانی طرفدار آزادی فلسطین بعد از حدود ۴۰ سال حبس در زندان‌های این کشور اروپایی داعیه‌دار آزادی بیان داده است.
داستان در مورد یک دژ به ظاهر خلل ناپذیر است: روایت رسمی غرب در باره ی جنگ اسرائیل علیه غزه. مهم نیست که جنایت چقدر هولناک و شواهد و مدارک چقدر زیاد و یا اینکه به انجام جنایت اعتراف شده است، به هر رو، دژ فرو نخواهد ریخت.
در هزارمین روز جنگ اوکراین و در حالی که با پیروزی دونالد ترامپ، برخی خبرها حاکی از آن بود که جنگ اوکراین به سمت مذاکره و آتش‌بس پیش برود، ناگهان نوشته نیویورک‌تایمزنوشت:
رضا پهلوی به نمایندگنی از سلطنت طلبان و مشروطه خواهان زودتر از بقیه جریانات راست پروغربی با ترامپ بیعت کرد. برای کسی که خود را در رأس اپوزیسیون راست میداند، به عنوان نفر اول پیام تبریک ارسال کردن به بارگاه ترامپ “نجات دهنده شان” قابل انتظار بود.
تاکنون از رفع فیلترینگ، جلوگیری از فشار بر زنان، عملی کردن مطالبات پرستاران، فرهنگیان و بازنشستگان که از وعده های پزشکیان برای توجیه برداشت از صندوق توسعه ملی بود، نه تنها خبری نشده،
