۲۲۰ میلیون نفر آواره در طی ۱۰ سال بر اثر فجایع اقلیمی

محیط زیست

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) در کنفرانس جهانی تغییرات اقلیمی گزارشی ارائه کرد و نسبت به جابه‌جایی بیشتر مردم از مناطقی که  تحت تأثیر تغییرات اقلیمی قرار دارند، هشدار داد.

این گزارش با جمع‌آوری هزاران داده موجود و در عین حال استفاده از منابع جدید نوشته و تنظیم شده است.

فیلیپو گراندی، کمیسر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، گفت:

"از آن‌جایی که شوک‌های ناشی از تغییرات اقلیمی بیشتر شده و تغییرات آب و هوایی در مکان‌های بیشتری رخ می‌دهند، مردم بی‌خانمان‌ به‌طور فزاینده‌ای مجبور می‌شوند بیش از گذشته در جست‌وجوی مکانی امن و قابل سکونت باشند."

به‌گفته کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، کشورهای سودان، اتیوپی، اریتره، بنگلادش، میانمار، افغانستان، پاکستان، ونزوئلا و کلمبیا بیشترین تأثیرات را از تغییرات اقلیمی داشته‌اند. همچنین در بسیاری از مناطق خشونت و جنگ و درگیری از دلایل پناهجویی هستند و این نیز به دلیل مبارزه برای منابعی است که به دلیل تغییرات آب و هوایی در حال کاهش هستند؛ از جمله این‌که منابع آب آشامیدنی رو به خشکیدن می‌روند، زمین در حال تبدیل شدن به بیابان است و سطح دریاها در حال افزایش است.

براساس این گزارش، از ۱۲۳ میلیون نفری که تا ژوئن ۲۰۲۴ در سراسر جهان به اجبار آواره شده‌اند، ۹۰ میلیون نفر در حال حاضر در کشورهایی زندگی می‌کنند که در معرض تأثیرات شدید اقلیمی قرار دارند و این مسئله وضعیت آن‌ها را بیش از پیش مخاطره‌آمیز می‌کند زیرا بیشتر پناهجویان به کشورهای همسایه پناه می‌برند که خود تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار دارند.

افرادی که مجبور به ترک خانه‌های خود می‌شوند در خط مقدم این بحران قرار دارند: ۷۵ درصد از آن‌ها در کشورهایی زندگی می‌کنند که در معرض خطرات زیاد یا شدید مرتبط با آب و هوا هستند. فیلیپو گراندی در این‌باره گفت: «با افزایش سرعت تغییرات اقلیمی و مقیاس آن‌ها، این رقم نیز افزایش می‌یابد.»

گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان افزوده است که در ۱۰ سال گذشته به‌دلیل فجایع طبیعی ۲۲۰ میلیون نفر حداقل به‌طور موقت مجبور به ترک روستاها و شهرهای خود شده‌اند.

کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل هشدار داد که انتظار می‌رود شمار کشورهایی که با خطرات شدید اقلیمی مواجه هستند از سه کشور در حال حاضر، به ۶۵ کشور در سال ۲۰۴۰ افزایش یابد.