دانشگاه حوزه "علمیه" قم نیست! در این تعرض هم شکست میخورید!

با شروع تحصن تهدید و ارعاب شدت گرفت و نیروی حراست دانشگاه به دانشجویان متحصن اجازه استفاده از سرویس بهداشتی و نوشیدن آب را ندادند. در مقابل دانشگاه نیز مزدوران لباس شخصی مستقر میشوند. روز پنجشنبه ۲۵ خرداد نیروهای حراست با حمله به این تحصن دانشجویان را متفرق کرده و بدنبال آن در كمال بی شرمی مانع خروج دانشجویان دختر از خوابگاهها بدون مقنعه میشوند. در دانشكده موسیقی كرج نیز حراست مانع ورود ۲۰ دانشجو به دانشگاه میشود كه با دخالت دانشجویان عقب نشینی میكنند. در دانشكده سینما و تئاتر هم به دانشجویان بدون مقنعه، مقنعه میدهند و تهدید میكنند از فردا هر دختری که بدون مقنعه وارد شود از شركت در امتحانات محروم خواهد شد. رئیس دانشگاه هنر در كمال وقاحت تهدید كرده است كه دانشجویان را با "دوشكا" میزنیم.
تعرض به دانشجویان دختر، تهدید، ارعاب، دستگیری و پرونده سازی علیه آنان در دانشگاههای الزهرا، علم و صنعت نیز در جریان بوده است. در دانشگاه بهشتی به جرم تجمع و تن ندادن به حجاب اجباری ۲۱ نفر از دانشجویان دختر را از شركت در امتحانات منع كرده اند.
دانشجویان دانشگاه هنر به این سركوبگری ها اعتراض كرده اند. آنها طی بیانیه ای گفته اند:"میان ما و شما دریایی خون فاصله است، ما، که حالا نزدیک یک سالی می‌شود که "ما" شده‌ایم، هیچ حرفی با شما نداریم الا یک کلمه: نه. پس از تاکید دوباره‌تان بر آپارتاید جنسیتی و الزام حضور در دانشگاه با مقنعه، پس از بستن آب و خشونت بر دوستان‌مان که تنها در جهت برابری در پردیس باغ ملی تحصن کرده بودند، ما هم دوباره تاکید می‌کنیم که چیزی به عقب برنمی‌گردد. این آسمان حتی بعد از تمام ستاره‌هایی که هر‌روز به زمین کشیده‌اید، هنوز غرق ستاره‌ست. از زخمی که شهریور دهن باز کرد هنوز خون می‌چکد. و ما ایستاده‌ایم، دست در دست هم، برای آزادی". همزمان دانشجویان در بسیاری از دانشگاههای دیگر به این سركوبگری اعتراض و از دانشجویان دانشگاه هنر حمایت كرده اند.
تعرض به دانشگاه، این سنگر آزادگی و انسانیت، سنگر دفاع از حق زن، حق کارگر، کودک و ...، گوشه ای از تعرض وسیع جمهوری اسلامی به وسعت ایران علیه طبقه كارگر، معلم و بازنشسته، زنان و نسل جوان و مردم آزادیخواه ایران و برای دفاع از موقعیت ضیف شده خود است.
اما انتخاب دانشگاه، با تاریخ تحرکات برابری طلبانه قدرتمند خود، با نسل جوان تحصیل كرده طبقه كارگر، به میدان جدال بر سر آزادی زن، پس از شکست سیاسی و ایدئولوژیک رژیم در اسلامی کردن جامعه، تلاش در احیا قوانین ارتجاعی و توحش دهه شصت، نه فقط استیصال، که نادانی حاکمان در مقابله با جامعه ای است که حاضر به حتی یک قدم عقب نشینی نیست!
تلاشهای جمهوری اسلامی در حمله به دانشجویان، حمله به زنان و دختران دانشجو، تلاش برای حوزه علمیه کردن دانشگاهها و ....، دوای درد بی درمان و بن بست رژیم در مقابله با مردم آزادیخواه نیست! مردم آزادیخواه ایران را نمیتوان با این بربریت به عقب برگرداند. سنگرهای فتح شده تا كنون و تغییر توازن قوایی كه به نفع مردم آزادیخواه به حاكمیت تحمیل شده و جنبشی كه بطور سراسری در مراكز شهرها، در كارخانه و دانشگاه، در محله و ادارات و در همه جا در جریان بود، سرباز ایستادن و تسلیم ندارد. جامعه مدتها است درسنگر آخر برای به زیر كشیدن حكومت به کمین نشسته است و كارگر و آزادخواهی كارگری در همه اعتراضات كنونی برای آزادی و برابری پایه اصلی تحرك توده ای این دوره است.
این جنبش برای به میدان آوردن و متحد كردن نیروی وسیع و قدرتمند خود، میكوشد. جنبش سوسیالیستی طبقه كارگر از مراكز صنعتی تا صف معلم و بازنشسته، از دانشگاه و محلات و جنبش حق زن، همه و همه جا صف خود را آماده و متحد میكند و جنبش خود را برای جنگ نهایی قوی و نیرومند و سازمان یافته میكند. دانشگاه یك سنگر جدی این جدال است و در این مسیر نقش مهمی خواهد داشت.
كمونیستهای جوان در دانشگاه به عنوان رهبران و سازمان دهندگان نیروی عظیم نسل جوان آزادیخواه و برابری طلب، این سنگر را برای رسیدن به آزادی و برابری حفظ میكنند. دانشجویان از تهران تا مازندران و شیراز و سنندج در دانشگاهها به عنوان نیرویی سراسری و در صفی رادیكال متحد شده و مصمم اند با پرچم آزادی و برابری و حاكمیت شورایی، در کنار طبقه کارگر آینده ای بهتر، انسانی، آزاد و برابر را به ارمغان بیاورند.
حزب حكمتیست (خط رسمی)
۲۸ خرداد ۱۴۰۲- ۱۸ ژوئن ۲۰۲۳
https://hekmatist.com/fa/etelaeye/230619e