جنگ غزه ظاهراً رو به پایان است. آنچه در غزه گذشت بازنمای وضعیت جهان ماست. از این جنگ و تحول در منطقه چه می‌آموزیم؟ جنگ غزه محتملاً به پایان رسیده است؛ تا جنگ بعدی کی باشد!

به بحث های یک “میزگرد” در یکی از کانالهای ماهواره ای نگاه میکردم که مواضع شرکت کنندگان از نظرهائی قابل توجه بود. به برداشت من تقابل نظرات حول دو دیدگاه بود:

این نوشته بر این واقعیت تاریخی استوار است: در تمام برهه‌ها و بزنگاه‌های تاریخ معاصر ایران، همواره مرزبندی‌ای طبقاتی و سیاسی میان نیروهای انقلابی و مترقی از یک سو و نیروهای مرتجع و استبدادی از سوی دیگر وجود داشته است.

بنگرید کی‌ها نشانی انقراض می‌دهند: گفت و شنود علی شمخانی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور سیاسی خامنه‌ای با تعدادی از "دانشجویان" بسیجی و "بغض در گلو" در یک جلسه "خودمانی"، پرده از زوال کامل جمهوری اسلامی در مقابل جامعه برمی‌دارد؛

چرا سرنوشت سیاست در ایران به روی جلد بزرگترین مجله مُد و زیبایی جهان، مجلۀ “اِل” عروج کرده است؟ چرا یک مجله مُد به دیکتاتوری و حقوق زندانیان سیاسی در ایران علاقمند شده است؟ اِل اولین مجله نیست.

نعره های غلامحسین ساعدی هنوز هم به گوش میرسد: ” اگر مرا خفه کردند، نعرهای من را نمیتوانند خفه کنند.

در دل زمین، جایی که زندگی از ریشه‌ها آغاز می‌شود و به آسمان‌ها می‌رسد، خاک نه تنها بستر زندگی است، بلکه نماد پیوند عمیق انسان با طبیعت و تاریخ اجتماعی او است. این لایۀ ظریف و درعین‌حال پرقدرت، ...

چکیده سخن طرفین مناظره در یک جمله این است که یکی با نفی انقلاب و برشمردن شواهد برای اثبات زیانبار بودن تغییر بنیادی حکومت در راستای ضرورت همراهی و پشتیبانی از اصلاح تدریجی جمهوری اسلامی و دفاع از پزشکیان و ...