«هر جمله‌اش انگار که نداشته‌هامونو عین پتک کوبوند تو صورتمون، جاری شد.»این پیا م یکی از ۳۱ کاربر توئیتر است که توئیت او متن ترانه «برای...» را شکل داده است. ترانه‌ای با صدای شروین حاجی‌پور، خواننده ۲۵ ساله اهل ساری که متنش از میان هزاران توئیت اعتراضی کاربران فارسی‌زبان توئیتر، شکل گرفت و هرچند که از صفحه اینستاگرام او حذف شد، اما از کافه‌های تهران و خیابان‌های شهرها و اعتراضات دانش‌آموزان و دانشجویان در مدارس و دانشگاه‌های مختلف ایران تا اعتراضات ایرانیان در بیش از ۱۵۰ شهر جهان جاری شده است.

من یک زنم بر فراز سكوی بلند تاريخ
عصیانم را در كتيبه‌ها و دست‌نوشته‌ها
حتا بر سكه‌ها بخوانيد

آن­ها تفنگ­‌های پر از باروت آوردند
آنان دستور کشتار وحشیانه داشتند
آنها با جوانانی روبرو شدند

خبرگزاری ایسنا نوشت: ««ژان لوک گدار» کارگردان سرشناس فرانسوی – سوئیسی و از چهره‌های مطرح و پیشگام موج نوی سینمای فرانسه در سن ۹۱ سالگی درگذشت. او فارغ‌التحصیل مردم‌شناسی از دانشگاه سوربن بود اما علاقه‌اش موجب شد به همراه گروهی از دوستانش مثل «کلود شابرول»، «فرانسوا تروفو» و «اریک رومر»، به سمت هنر هفتم گرایش پیدا کند و به جست‌وجو درباره قابلیت‌های نهفته سینما بپردازد. اولین فیلم بلند داستانی گدار «از نفس افتاده» بود که در سال ۱۹۵۹ بر اساس داستانی از فرانسوا تروفو و با بازی «ژان پل بلموندو» ساخت. از ژان لوک گدار به عنوان یکی از آخرین بازمانده‌های «موج نو» سینمای فرانسه یاد می‌شد.

«برادران لیلا»، سومین فیلم بلند سعید روستایی، که چهارشنبه، ۲۵ مه (۴ خرداد)، در نهمین روز جشنواره کن در بخش مسابقه این جشنواره نمایش یافت، از بهترین فیلم‌های تاکنونی کن بوده است و از بخت‌‌های مسلم کسب جوایز خواهد بود. این فیلم دو ساعت و نیمه در ادامه موضوعات آشنای سینمای روستایی، از زندگی فرودستان ایرانی می‌گوید؛ از بن‌بست‌های بی‌پایان، رویاهای ممنوعه، و ارزش‌های ناپایدار و متحول. سینمای روایتگر زندگی فرودستان، در ایران و جهان سابقه‌ای طولانی دارد. ویژگی این فیلم در این است که نه تصویری رمانتیک از گرمی زندگی فقرا ارائه می‌کند و نه بارقه‌های امید دروغین نشان‌مان می‌دهد.

بهرام رحمانی: لابد خیلی از شما خوانندگان محترم می‌دانید هنگامی که اسم حکومت اسلامی ایران را می‌شنویم بلافاصله سانسور و سرکوب، شکنجه و اعدام، شلاق و دست بریدن و مهم‌تر از همه سرکوب سیستماتیک زنان در ذهن‌مان تداعی می‌شود. زنانی که نصف جمعیت 84 میلیونی ایران را تشکیل می‌دهند اما سهم آن‌ها از بازار کار فقط 12 تا 13 درصد است عمق و طول و عرض فاجعه را به ما نشان می‌دهد. برای این که این فاصله از بین برود نیازمند مبارزه مشترک آگاهانه و داوطلبانه زنان و مردان بدون توجه به ملیت و جنسیت در بازار کار است.

جدیدترین فیلم اصغر فرهادی، "قهرمان" فیلمی با بازی های خوب اما به لحاظ محتوا عملا در خدمت توجیه معضلات اجتماعی و اقتصادی و انداختن تقصیرات به گردن مردم و دور کردن ذهن مخاطب از ریشه های ساختاری معضلات است. این یادداشت، تحلیل اجتماعی و محتوایی و شرح و بسط همین مدعا درباره فیلم قهرمان است. محتوای فیلم قهرمان، رویکردی که به طور تلویحی به مخاطب ارائه میکند ندانستن است، سکوت است و انداختن تقصیرات به گردن یکدیگر و به گردن صرفا اعضای جامعه و مردم پایین دست.

بکتاش (مهدی) آبتین که سال ۱۳۵۳ در شهرری به دنیا آمده بود، پنج مجموعه شعر منتشر کرد: «و پای من که قلم شد نوشت برگردیم»، «مژه‌ها، چشم‌هایم را بخیه کرده‌اند»، «شناسنامه خلوت»، «پتک» و «در میمون خودم پدربزرگم». او در اشعارش علاوه بر پرداختن به درونیات انسان، به موضوعات اجتماعی نیز نظر داشت.همچنین مضمون مرگ، یکی از مضامین اصلی اشعار آبتین به ویژه در مجموعه «در میمون خودم پدربزرگم» است. او خود در این باره گفته بود: «شاید به این دلیل باشد که مرگ در کشور ما خیلی ارزان و در دسترس است.»

عوامل جمهوری اسلامی در ۲۷ اوت ۱۹۸۷ غلام کشاورز از افراد فعال اپوزیسیون ایرانی در خارج از کشور را در قبرس جلوی چشمان مادر، همسر و برادرش کشتند. این رویداد دستمایه آذر محلوجیان است در نگارش رمان تاریخی «قرار ما لارناکا». ادبیات زاده تاریخ است؛ فرزند ناخلف آن. در هر داستانی می‌توان به شکلی تاریخ را نیز بازیافت. در جهان غرب تا پایان قرن نوزدهم ادبیات هنوز به عنوان رشته‌ای مستقل در دانشگاه‌ها رسمیت نداشت و در واقع بخشی از فلسفه و تاریخ محسوب می‌شد. خوانندگان نیز داستان می‌خواندند تا از اطلاعات تاریخی نهفته در آن و هم‌چنین از سرگذشت جامعه بشری اطلاع حاصل کنند.

راوی قصه‌های ناگفته؛ نگاهی به زندگی و آثار نوا ابراهیمی، برنده‌ی جایزه‌ی ادبی باخمن: جایزه‌ی ادبی اینگه‌بورگ باخمن (Ingeborg-Bachmann-Preis) را می‌توان یکی از مهم‌ترین جایزه‌های ادبی در دنیای آلمانی‌زبان نامید؛ جایزه‌ای که امسال به نویسنده‌ی ایرانی‌-آلمانی، نوا ابراهیمی رسید. جایزه‌ی باخمن برای نگارش داستان کوتاه «پسرعمو» (Der Cousin) به نوا ابراهیمی داده شد. «پسرعمو» داستان رویارویی یک دخترعمو و پسرعموی ایرانی‌تبار در نیویورک است.

می گویند
وقتی لنین مُرد
سربازِ مراقب جسد به رفیق اش می گفت:

خانم دانگارامبگا امروزه یکی از مطرح‌ترین فیلمسازان زیمبابوه است و موضوع خشونت علیه زنان از محورهای کار اوست. او هم‌چنین از زنان فیلم‌ساز جوان در کشورش حمایت می‌کند و از سال ۱۹۹۰شرکت تولید فیلم Nyeria" را تاسیس کرده است. جایزه ناشران آلمان به "صدای شنیدنی و متعهد آفریقا" اعطا شد.  جایزه صلح انجمن ناشران آلمان طی مراسمی در کلیسای پاول به "تسیتی دانگارمبگا" نویسنده، فیلمساز و فعال مدنی اهل زیمبابوه اعطا شد. مراسمی همراه با انتقاد نماینده حزب سبزها از حضور ناشران دست راستی در نمایشگاه کتاب فرانکفورت.

مرگ میکیس تئودوراکیس، آهنگساز سرشناس یونانی و نماد مقاومت: میکیس تئودوراکیس در سراسر جهان شناخته شده است و ایرانی‌ها نیز از طریق موسیقی فیلم‌هایی چون "زوربای یونانی"، "زد" و "حکومت نظامی" او را می‌شناسند. میکیس تئودوراکیس آهنگساز سرشناس یونانی در ۹۶ سالگی در آتن درگذشت. این موسیقی‌دان چپ‌گرا با آهنگسازی و مبارزات سیاسی در دهه شصت و هفتاد میلادی به نماد مقاومت علیه فاشیسم، دیکتاتوری و سرمایه‌داری تبدیل شد.