در آستانه انقلاب سوم ایران و برای جنبش انقلابی جاری، به سالگرد انقلاب بهمن ۵۷ نزدیک میشویم. انقلابی که محصول خشم و نفرت تلنبار شده میلیون ها انسان کارگر و زن و مرد تحت ستم دردوران استبداد سلطنتی بود. قیام توده ای علیه دیکتاتوری شاه پیروز شد اما نتیجه آن، پیروزی قیام کنندگان نشد و انقلاب کنندگان به خواستهای خود که آزادی، عدالت، برابری و رفاه بود، نرسیدند! انقلاب ۵۷ شکست خورد اما انقلابیون و مردم آزادیخواه یک دهه در مقابل تعرض ضدانقلاب حاکم مقاومت کردند و در دفاع از دستاوردهای انقلاب خود جنگیدند.
انقلاب ۵۷ بر متن بال و پر دادن رژیم پهلوی به ارتجاع اسلامی برای مقابله با چپگرایی روبه رشد در جامعه و به کمک دول غربی در گوادلوپ فرانسه، به قدرت گیری ضدانقلاب اسلامی و تحویل دست نخورده ارتش و ساواک و پلیس و کل دستگاه بوروکراتیک مافوق جامعه، منجر شد و شکست خورد. ضد انقلابی که برای مستقر کردن پایه های حاکمیت سیاه خود دست به یک نسل کشی تمام عیار از انقلابیون ۵۷ زد. نسل کشی که نزدیک به یک دهه طول کشید.
جمهوری اسلامی، بدون سرکوب انقلابیون بهمن و خواستهای آزادی و برابری و عدالت اجتماعی آنان، نمی توانست مستقر شود. جمهوری اسلامی بدون خلع سلاح قیام کنندگان، بدون انحلال شوراهای کارگران نفت، بدون سرکوب تظاهرات دهها هزار نفره زنان در تهران علیه احکام ضد زن و آپارتاید جنسی در بهار۵۸، کشتار جمعی دهه شصت و لشکر کشی به کردستان، بعنوان آخرین سنگر انقلاب، حتی یک سال نمی توانست دوام بیاورد.
ضد انقلاب جمهوری اسلامی از آغاز تا به امروز، هیچگاه موفق به شکست آرمان های آزادیخواهانه و برابری طلبانه انقلاب بهمن که در اذهان توده میلیونی شکل گرفته است، نشد. آرمان هایی که جنبش های اجتماعی کارگران و زنان و جوانان و اقشار زحمتکش، زنده نگه داشته و به آن وفادار مانده است. جدال و مبارزه مداوم شکست نخوردگان این تاریخ تا به امروز در دفاع از آزادی و رفاه و برابری ادامه داشته است.
انقلاب ۵۷ شکست خورد اما امکانپذیری به زیر کشیدن حکومتی دیکتاتور و تا دندان مسلح، به قدرت خود را برای ده ها میلیون انسان معترض و انقلابی در ایران، مسجل کرد، مردم آزادیخواه را آبدیده و آگاه تر کرد. بی دلیل نیست امروز با چشمان بازتر جامعه و آینده آن، صف دوستان و دشمنان خود را نگاه می کنند.
جمهوری اسلامی با وقاحت و بیشرمی تمام هر سال ریاکارانه قیام بهمن را به نام پیروزی آن انقلاب جشن میگیرد. وقاحتی ضد انقلابی مملو از تحریف تاریخ و دهن کجی به خواستهای آزادیخواهانه مردم در انقلاب۵۷! جمهوری اسلامی نه محصول انقلاب بهمن، بلکه حاصل شکست آن بود. جمهوری اسلامی نه بدست مردم که بدست ارتجاع جهانی و به کمک رژیم پهلوی به قدرت رسید. ادعای جمهوری اسلامی بعنوان صاحب انقلاب ۵۷ و ضدیت اپوزیسیون بورژوایی و خواهان بازگشت به گذشته با انقلاب ۵۷، دو روی یک سکه اند. هر دو جناح بورژوایی حاکم و اپوزیسیون، ضد انقلاب ۵۷، ضد آرمانهای آزادیخواهانه آن، ضد چپگرایی و حضور قدرتمند طبقه کارگر در آن و ضد هر انقلاب توده ای و از پایین هستند.
انقلاب سوم مردم ایران انقلاب آتی، مذهب و خرافات را از جامعه جارو می کند. برابری زن و مرد را به قانون جامعه تبدیل می کند. آزادی بی قید و شرط سیاسی برقرار می کند. اداره جامعه را به شوراهای کارگران و مردم می سپارد.
رادیکالیسم، آزادیخواهی و برابری طلبی جنبش انقلابی برای سرنگونی جمهوری اسلامی، افق لیبرالها و ناسیونالیست های رنگارنگ و دمکراسی خواهان شیفته دخالت دول غربی و هراسان از انقلاب را کور کرده است. بگذار لیبرال ها علیه انقلاب زوزه بکشند، کمونیست ها و طبقه کارگر، زنان و جوانان و محرومان حاشیه شهرها، راهی جز انقلاب از پایین و برپایی حاکمیت شوراهای مردمی خود، ندارند!
پیروزی جنبش سرنگونی با دو نیروی عظیم طبقه کارگر و زنان و با شعار رفاه، آزادی، برابری، در گرو کنار زدن نقاب دروغ و ریا از چهره دشمنان انقلاب در لباس دوست و خنثی کردن سناریو، ترفند و دسیسه های اپوزیسیون بورژوایی است.
در انقلاب سوم ایران نباید اجازه داد یکبار دیگر سناریوی "فروپاشی مدیریت شده" با اتکا به "ریزش درونی" نیروهای حاکمیت و دستگاه سرکوب و اپوزیسیون ارتجاعی، سناریوی دست بدست شدن قدرت توسط اپوزیسیون ارتجاعی برای ممانعت از قدرتگیری چپ و سوسیالیسم تکرار شود.
زنده باد انقلاب
آزادی، برابری، حکومت کارگری
حزب حکمتیست (خط رسمی)
بهمن ۱۴۰۱- فوریه ۲۰۲۳