خاورمیانه جدید؛ "هجوم کرکس های حریص"

خاورمیانه ای که قرار است به صلح و فرصت برای مردم این منطقه تبدیل شود. اما کدام صلح وکدام فرصت؟ صلح و فرصت برای که؟

سفر ترامپ و همقطارانش اما نه تاریخی، نه فرصت و صلح برای مردم است. سران بورژوازی بین المللی در نیم قرن اخیر بمب هایشان را بر سر مردم عراق، لیبی، سوریه،  افغانستان...، ریختند. از تن زخمی خاورمیانه هنوز خون می چکد. امضای قرارداد سرمایه گذاری 600 میلیارد دلاری عربستان در امریکا و خرید ۱۵۰ میلیاردی تسلیحات نظامی عربستان از امریکا و جت 400 میلیارد دلاری رشوه ی قطر به ترامپ  در شرایطی است که همزمان و به مدت یک سال و نیم است که زنان و مردان و کودکان غزه شبانه روز در خون می غلطند. رقص معامله ی تبهکاران سرمایه بر گورهای بی نام و نشان عراق، لیبی ، سوریه،  غزه...، این است خاورمیانه جدید؟. حکام سرمایه از امریکا و اروپا و ناتو و همپیمانانشان در خاورمیانه از اسراییل تا عربستان و ترکیه تا توانستند کشتند و ویران کردند و اکنون میوه اش را میچینند. خاورمیانه ی داغ لعنت خورده مرکز معاملات تریلیون ها دلار امریکایی است. این است خاورمیانه ی جدید!

سفر ترامپ به کشورهای خلیج و دولت نامیدن حکام این کشورها، یک شوخی و نمایش مضحک است. این کشورها طیول کدخدایان سابق و خاندان شیوخ تا مغز استخوان فاسد است. در لابلای خشت های کاخ ها و برج هایی که در عربستان و دوبی و قطر ترامپ را بوجد آورده است، استخوان کارگران این کشورها و فلسطینی های فراری از نسل کشی صهیونیست ها، خفته است. قطر قرار است زمین گلف مورد علاقه ترامپ و سرگرمی میلیونرها با هزینه 5 میلیارد دلار بسازد... در این معامله ی کثیف تریلیون دلاری نه کارگران امریکا و نه مردم خاورمیانه هیچ منفعتی ندازند.  

حالا شما بگویید خاورمیانه جدید کدام است؟ کشتار و ویرانی و نسل کشی یا رقص دلار امریکایی در کشورهای خلیج فارس؟

خاورمیانه دیروز کارگران و زحمتکشان گوشت دم توپ حکام تبهکار سرمایه و سود بودند. خاورمیانه امروز را که میخواهد بسازد؟ بیابان های عربستان را چه کسی به مزارع و مراتع تبدیل می کند بجز کارگران؟  برج های سربفلک کشیده، تاسیسات زمین گلف بورژواهای حریص و فاسد و... بدون کارگران این کشور و کارگران مهاجر بیحقوق  کشورهای منطقه، برپا نمی شوند. 

در سیاست و فرهنگ وحکمرانی تبهکاران سرمایه چه در زمان جنگ و چه صلح نامی از طبقه کارگر درمیان نیست. این در حالی است همه ی آنچه که بورژواها بخود میبالند محصول رنج و خون طبقه کارگر است. بدون طبقه کارگر دلارهای امریکایی کاغذپاره ای بیش نیستند. 

بورژوازی لجام گسیخته ی بین المللی چه زمانی که شمشیر در هوا می چرخاند و چه زمانی با شاخه زیتون دردست، لبخند تمسخرامیز صلح بر لب دارد و هر سناریویی که خود می چیند را مرحله جدید یا جهان جدید می نامد. فروغ  درست می گوید:

این جهان پر از صدای حرکت پاهایی است

که همچنان که تو را می‌بوسند

در ذهن خود طنابِ دار تو را می‌بافند.

تا زمانی که طبقه کارگر بین المللی بپا خواهد خاست و تا زمانی که بشریت انساندوست و ازادیخواه برخیزد، این سناریوهای مشمئز کننده ی ضد بشری ادامه خواهد داشت. بورژوازی نمی تواند چه با بمب های چند هزار تنی و چه بسته های قطور دلار برای همیشه دنیا را در چنگال خونین خود نگه دارد. 

جهان جدید و خاورمیانه جدید تنها زمانی میسر و ممکن می شود که پیام مارکس:

"این دنیای وارونه را باید از قاعده اش بر زمین گذاشت"، متحقق شود. 

جهان جدید باید بدست صاحبانش و سازندگانش سپرده شود. پاسخ  سناریوهایی جنگی و نمایشات صلح و دلارهای کثیف بورژوازی جهان این است: کارگران جهان متحد شوید!