ایلان ماسک در یک مقاله برای روزنامه آلمانی «ولت آم زونتاگ» به حمایت از حزب AfD پرداخته است. ایلان ماسک در این مصاحبه حزب AfD را به‌عنوان «آخرین جرقه امید» برای آلمان معرفی کرده است.
این میلیاردر آمریکایی به دلیل دیدگاه‌های غیرمتعارف خود شناخته شده است. او از نظر اقتصادی بسیار لیبرال است و گاه به تئوری‌های توطئه نیز نزدیک می‌شود. ماسک فردی تحریک‌آمیز، تهاجمی و به‌نوعی پرحرف است.
روزنامه ی چپ گرای آلمانی nd می نویسد: ماسک به‌طرز چشمگیری تأثیرگذار است. ایلان ماسک به دلیل حمایت علنی خود از حزب AfD برای انتخابات آلمان، مورد انتقادات گسترده قرار گرفته است. جالب اینجاست که بسیاری از این انتقادات در پلتفرم آنلاین X مطرح می‌شود، همان پلتفرمی که مالکیت آن در اختیار خود ماسک است. او به‌عنوان رئیس شرکت تسلا، سهم بزرگی در بازار خودروی آلمان به دست آورده است. همچنین، با شرکت اسپیس ایکس، به‌طور قابل‌توجهی صنعت فضانوردی خصوصی را پیش برده و احتمالاً مهم‌ترین مشاور دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آینده ایالات متحده است.
ماسک به یک سلطه بی‌سابقه در جهان غرب دست یافته و این امر به گفته‌های او در رسانه‌های اسپرینگر اهمیتی خاص می‌بخشد. (گروه رسانه‌ای آکسل اسپرینگر (Axel Springer SE)، یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های رسانه‌ای در اروپا و جهان است که دفتر مرکزی آن در آلمان واقع شده است. این گروه رسانه‌ای مالک چندین نشریه و رسانه معروف است، از جمله “بیلد” (Bild) و “ولت” (Die Welt) که از تأثیرگذارترین رسانه‌های آلمان و اروپا به شمار می‌روند.) او به‌عنوان کسی که در صنایع و فناوری آلمان سرمایه‌گذاری کرده، خود را محق می‌داند که درباره جهت‌گیری سیاسی این کشور اظهارنظر کند. مقاله او را باید به‌عنوان تلاشی هدفمند برای تأثیرگذاری در کارزار انتخاباتی نوپای ترامپ تلقی کرد. به احتمال زیاد، در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ، چنین اقدامات مشابهی نیز تکرار خواهد شد.
nd نوشته است: دموکراسی بی‌شک با چنین اظهاراتی تضعیف می‌شود، همان‌طور که سیاستمداران حزب سوسیال دموکرات و سبزها هشدار داده‌اند. ماسک در حال بازی با بنیان‌های جامعه ماست. این امر خطرناک است – و از آنجا که او نیز می‌تواند به آزادی بیان استناد کند، نیاز به مواجهه محتوایی با دیدگاه‌های او بیش از پیش احساس می‌شود.
باید به پیامدهای افزایش نفوذ حزب AfD اشاره کرد. این حزب بدون تردید یک حزب راست‌گرای افراطی است – به همین دلیل است که سرویس اطلاعات داخلی آلمان فعالیت‌های آن را با دقت زیر نظر دارد، هرچند ماسک ممکن است این مسئله را نبیند زیرا آلیس وایدل، یکی از رهبران حزب، با یک شریک زندگی اهل سریلانکا زندگی می‌کند.
دیدگاه‌های AfD
حزب AfD سیاستی عقب‌گرا را در تمامی سطوح دنبال می‌کند، گویی جهان در دهه ۱۹۸۰ آلمان متوقف شده است. این حزب خواهان سیاست اقتصادی است که هیچ توجهی به تغییرات اقلیمی ندارد. همچنین از جامعه‌ای بدون مهاجرت حمایت می‌کند، در حالی که آلمان دهه‌هاست که یک کشور مهاجرپذیر بوده است.
حزب AfD در هیچ حوزه‌ای برنامه‌ای برای سیاست‌گذاری مدرن و مترقی ندارد – نه در آموزش، نه در حمل‌ونقل، نه در سیاست داخلی و قطعاً نه در سیاست خارجی. عملکردهای گذشته آن‌ها در پارلمان‌ها نشان داده که بارها و بارها در برابر نیازهای واقعی جامعه شکست خورده‌اند.
این حزب تنها در یک زمینه برجسته است: ایجاد جو منفی و تخریب‌گرانه. و با چنین رویکردی، هیچ کشوری را نمی‌توان اداره کرد.
ایلان ماسک: یک الیگارش در لباس ضد سیستم
روزنامه ی تاتس در همین مورد نوشته است: آیا فراهم کردن فضای تبلیغاتی برای حزب AfD در نشریه‌ای مانند «ولت آم زونتاگ» نشان‌دهنده تنوع آرا است؟ خیر. زیرا ایلان ماسک، میلیاردر آمریکایی که از چنین فضایی بهره می‌برد، دقیقاً درصدد حذف همین تنوع آرا است.
در ادامه این مقاله آمده است: ایلان ماسک یک الیگارش است. او ثروتمندترین فرد جهان است، صاحب یک پلتفرم بین‌المللی شبکه‌های اجتماعی است، ۶۲ درصد از ماهواره‌های جهان را کنترل می‌کند و به‌عنوان مشاور، تأثیر مستقیمی بر رئیس‌جمهور آینده ایالات متحده، دونالد ترامپ دارد. منافع شخصی، روابط نزدیک با سیاستمداران و نفوذ گسترده بر افکار عمومی، همه در وجود ایلان ماسک گرد هم آمده‌اند.
افرادی که تصور می‌کنند یکی از قدرتمندترین مردان جهان نیاز به یک تریبون دیگر در نشریه خود دارند، تنوع آرا را با چاپلوسی اشتباه گرفته‌اند.
ادعای «ضد سیستم» بودن که هم از سوی نشریات اسپرینگر و هم از جانب ماسک مطرح می‌شود، یک نمایش بی‌اساس است. ماسک در مقاله‌اش در «ولت آم زونتاگ» نوشته است: «به‌عنوان کسی که سرمایه‌گذاری‌های مهمی در صنایع و فناوری آلمان انجام داده، حق دارم درباره جهت‌گیری سیاسی این کشور آزادانه صحبت کنم» و در ادامه حمایت خود از حزب AfD را اعلام کرده است.
ماسک در این مقاله، نخستین خواسته خود را «مقررات زدایی از بازار» مطرح کرده است. به عبارتی، او خواهان حذف مالیات‌ها، قوانین کار و دیگر مقررات است. اما چه کسی از این «بازسازی اقتصادی» سود خواهد برد؟ مطمئناً حساب‌های بانکی ایلان ماسک، نه مردم آلمان.
او یک الیگارش قدرتمند است که از یک حزب راست‌گرای افراطی حمایت می‌کند زیرا برنامه‌های آن حزب، به نفع منافع شخصی اوست.
ایلان ماسک نه تنها به‌خاطر منافع اقتصادی خود از حزب AfD حمایت می‌کند، بلکه دیدگاه‌های افراطی آن‌ها را نیز می‌پذیرد. در نتیجه، ادعای «ولت آم زونتاگ» مبنی بر ارائه این مقاله به‌عنوان نمونه‌ای از تنوع آرا، کاملاً رد می‌شود. این تنوع آرا نیست که به کسانی که درصدد حذف همین تنوع هستند، تریبون داده شود.
ماسک اخیراً خواهان تحریم «ویکی‌پدیا» شده است، زیرا مطالب آن با دیدگاه‌های سیاسی او هم‌خوانی نداشت. او آشکارا خواستار سرکوب دیدگاه‌های مخالف است.
ادعای ارائه فضا برای تنوع آرا توسط نشریات اسپرینگر چیزی جز توجیهی برای شبه‌لیبرالیسم نیست که در نهایت به تمامیت‌خواهی می‌انجامد. علاوه بر این، ماسک به‌خاطر انتشار اخبار جعلی شهرت دارد و همین مسئله باید مانع از حضور او به‌عنوان نویسنده مهمان می‌شد.
آیا این اقدام تعجب‌آور است؟
خیر. نشریه «ولت» به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های گروه اسپرینگر، مدتی است که به پشتیبانی از افکار نزدیک به AfD، استفاده از پوپولیسم و ارائه روایت‌های تحریف‌شده پرداخته است. البته این فعالیت‌ها به اندازه روزنامه خواهر بزرگ‌ترش، «بیلد»، آشکار نیست.
آیا وجود نشریاتی مانند «ولت» و «بیلد» پذیرفتنی است؟ بدون شک. اما آیا باید از آن‌ها حمایت کرد؟ قطعاً خیر.
