پیشروی جنبش آزادیخواهانه مردم ایران با پرچم آزای زن، آزای و برابری و اعلام همسرنوشتی محرومان جامعه برای سرنگونی جمهوری اسلامی، همه جریانات راست، بورژوایی، ناسیونالیستی و ارتجاعی را یكی پس از دیگری مجبور كرده علیرغم اعلام حمایتهای ظاهری اولیه، با آن فاصله بگیرند. این جریانات كه ابتدا به نام "دفاع" از این تحولات انسانی، با آویزان كردن خود به آن، تلاش میكردند بر آن تاثیر بگذارند و از مسیر مترقی و آزادیخواهانه خارجش كنند، نهایتان سرشان به سنگ خورد و این بار علیه آن از رو شمشیر بسته اند.
اخیرا "آمد شاهو" از رهبری جریان پژاك، شاخه ایرانی پ ك ك، در مصاحبه ای به بهانه سالگرد قاضی محمد، رئوس سیاست ارتجاعی پژاک در تقابل با انقلاب آزادیخواهانه در جریان را اعلام کرده است. او با اشاره به "پیمان مدینه" كه زمان خود توسط "محمد پیغمبر مسلمانان" نوشته شد ودفاع پژاك از آن، رجوع به جوهر اسلام "اصیل"، و طرح اینكه اسلام در اصل "دمكراتیك" است، ماهیت ارتجاعی جریان پژاك و پ ك ك را یك بار دیگر برملا كرد. ایشان در دفاع از "اسلام اصیل" بر لزوم تبدیل مساجد به سنگر انقلاب و در نهایت راه پیشروی را "انسجام حول اسلام دمکراتیک" و دمکراتیزه کردن آن ترسیم می کند. عضو رهبری پژاك بعد از ۴۴ سال حاكمیت اسلام در ایران و نفرت عمیق و عمومی مردم و خصوصا زنان از قوانین اسلامی و فرهنگ و سنت عقب مانده آن به منبر میرود و ما را به اسلام "دمكراتیك" این باراز نوع سنی آن كه داعش و طالبان سالهاست بر آن میكوبند، "هدایت" میكند. تحلیل و بررسی نمادها و پایه های اسلامی مد نظر و تاریخ انواع حكومتها، جریانات و فرقه های اسلامی و از جمله "اسلام دمكراتیك" نوع اوجلان و پ ك ك كه همگی بلااستثنا در خدمت حاكمین و علیه زن و هر نوع تمدن بشری است، مد نظر این اطلاعیه نیست. اما اعلام چنین سیاستی از جانب پژاك در اوضاع متحول ایران و جنبش مدرن و آزادیخواهانه كه پدیده آزادی زن را پرچم خود كرده است و ارتجاع مذهبی از همه نوع آن را عقب رانده است، ظاهرا جریان قومی و ارتجاعی پژاك را هم به مقابله با خود كشانده است.
یکی از ویژگیهای طبیعی هر انقلابی قاعداتا ایجاد صفبندیهای جدید و قرار دادن نیروهای انقلابی و ضد انقلابی در برابر هم بر متن توازن قوا و شرایط جدید است. چپ و راست بر متن انقلاب در جریان با ائتلافها، اتحادها و جبهه بندیهای جدید با كنار گذاشتن تعارفات رایج دیپلماسی و اعلام مستقیم و روشن اهداف و آرمانهای خود به فعالیت می پردازند، چیزی كه جریان پژاك را هم مجبور كرده است با پرچم ارتجاع اسلامی(از نوع سنی آن) و رنگ آمیزی كردن آن به نام اسلام "دمكراتیك" و اعلام تعلق خود به آن، با شمشیر "پیمان مدینه" علیه انقلاب در جریان خط و نشان میكشد. امروز بر متن این اوضاع انقلابی اگر رضا پهلوی و نژاد پرستان آریایی و فاشیستهای همراهش، رابطه و همكاری خود با بخشی از روسای سپاه پاسداران، بسیج و آیت الله های "لابد دمكرات" را به رخ مردم میكشند، فرقه ناسیونالیستی پژاك هم در کردستان در تقابل عریان با این انقلاب زنانه و ضد اسلامی، پرچم دفاع از اسلام "دمکراتیک" و رجوع به گوهر اسلام را در راس سیاست خود قرار می دهد. هر اندازه جنبش انقلابی رادیكالتر میشود و به انواع جریانات ارتجاعی نه میگوید و گامهای اساسی تری را به جلو بر می دارد، تقابلها روشنتر و جریانات مختلف با پرچم و افق بی پرده تری وارد میدان میشوند.
سیاست پژاک در این دوره را باید بر متن اوضاع موجود معنی کرد و ضدیت این جریان با آزادی زن، با تحولات انقلابی مردم در ایران و همجهتی آنرا در تقویت نظام اسلامی حاکم باید فاش و برجسته کرد.
قرار گرفتن پژاک در سنگر اسلام "دمکراتیک" و "دمکراتیزه" کردن اسلام و رجوع به گوهر اسلام اصیل محمدی، سیاستی قدیمی تر و از تفکرات عبدالله اوجالان است. اما برجسته کردن آن در حالی که مردم در سراسر ایران و از جمله در کردستان، تمام نمادهای نظام اسلامی حاکم را ، از زن ستیزی اش، از کودک آزاری اش، از سنگسار و اعدام و زندان و خفقانش را به مصاف طلبیده اند، اعلام جنگ و تقابل پژاك شاخه ایرانی "پ پ ك" با این حرکت عظیم انقلابی و از پایین به نمایش گذاشته میشود. مردم و به ویژه زنان که در راس اعتراض وسیع آزادیخواهانه و برابری طلبانه قرار دارند، تحرکات پژاک را برای در آوردن نمادها و قوانین اسلامی از زیر ضرب جنبشی که اتفاقا یکی از پایه هایش ویژگی ضد مذهبی و ضد اسلامی است، را قطعا تحمل نخواهند کرد و با قدرت در مقابلش خواهند ایستاد و این تحرک ارتجاعی پژاک را به پرونده سیاه و سنگین آن علیه هر نوع آزادیخواهی، تمدن و همسرنوشتی محرومین اضافه میكند. جریانی كه در بسیاری بزنگاه های سیاسی و رشد اعتراضات مرم آزادیخواه علیه حكومت ایران، به مثابه مشاور جمهوری اسلامی عمل کرده است.
نگرانی و وحشت پژاک از روند حرکت قدرتمند مردم از پایین برای به زیر کشیدن جمهوری اسلامی و به گور سپردن تمام نمادهای ارتجاعی، اسلامی و مرسالارانه و ضد زن، قومی و عقب مانده قابل درك است. این جنبش علیه آپارتاید جنسی، علیه قوانین شریعه، علیه دخالت مذهب در جامعه، علیه سنگسار و قوانین ضد زن، علیه تقسیمات قومی و مذهبی و هویت تراشی های جعلی برای مردم است و برای رهایی و برابری با پرچم "زن، زندگی، آزادی" به میدان آمده است و كل ارتجاع در ایران و منطقه را نگران كرده است. قوانین اسلامی و جوهره اسلام از هر قماش آن عمیقا علیه آزادی زن، علیه مساوات و برابری انسانها است و این را مردم ایران ۴۴ سال سال بطور خونین تجربه میكنند. فرصت طلبی تا كنونی "پ ك ك و شاخه ایرانی آن در اعلام همسویی ریاكارانه و دروغین با جنبش رهایی زن، درست مانند "دمكرات" شدن رضا پهلوی و فاشیستهای آریایی همراهش، دوام چندانی نیاورد. مردم انقلابی، زنان و جوانان آزادیخواه و ما کمونیستها چهره واقعی جریانات مرتجع و عقب مانده مانند پژاك را زیر نورافکن قرار میدهیم و مردم را به تماشی آن می كشانیم.
موش دوانی های دیروز پژاك در روند اعتراضات خیابانی و تلاش برای تحمیل جنگ زودرس به مردم و به میدان كشیدن پدیده اسلحه و پرچم "اسلام دمكراتیك" كنونی پژاك، هردو در مقابل با جنبش انقلابی پایین جامعه است. مردم و همه مبارزین آزادیخواه و همه کمونیستها، بار دیگر دست رد به سینه جریان ارتجاعی پژاك و "اسلام دمكراتیك" آن میزنند.
دفتر کردستان حزب حکمتیست( خط رسمی)
۳۰ ژانویه ۲۰۲۳