نکاتی در باره اهمیت پیکتها و تظاهرات در اعتصاب / اقتباس از (حزب کارگران سوسیالیست/بریتانیا) / ناصر پیشرو: صدها هزار نفر در ماه های اخیر به مبارزات اتحادیه پیوستهاند. بسیاری از آنها برای اولینبار اعتصاب میکنند و جوانب آن برای آنها ناشناخته است. در اینجا به سه نکتهی مهم در اهمیت پیکتها و تظاهرات در اعتصاب اشاره میشود. استقبال از بازگشت اعتصابها به ادارات، انبار کالاها و بیمارستانها نشاندهندهی میزان تغییر سیاست در بریتانیا در طول سال گذشته است پس از یک دورهی طولانی که رسانهها با خوشحالی اتحادیهها را مرده اعلام میکردند، اکنون اعتصابات در اخبار تلویزیون و روزنامهها به موضوع روز بدل شده است.
پس از یک غیبت طولانی، اهمیت تظاهرات و پیکت در اعتصاب ممکن است برای کارگرانی که قبلاً هرگز اعتصاب نکردهاند، عجیب به نظر برسد. همه میدانند که اعتصاب به معنای سرکار نرفتن است اما این به معنای در خانه ماندن نیست، شاید این نکته برای برخی مبهم و ناروشن باشد.
پیکتها، تجمعها و راهپیماییها روشی مناسب برای نشان دادن اتفاق مهم در شرف انجام و فرصتی مناسب برای گردهم آمدن کارگرانی است که اغلب به دلیل ماهیت شغلیشان منزوی هستند. آنها همچنین مکانی هستند که کارگران میتوانند بهجای گفتگوهای فردی، در مورد اعتصاب و موضوعات فراتر از آن به شکل جمعی بحث کنند. این تجمعها به کارگران فرصت میدهد به قدرت واقعی خود بیشتر پی ببرند.
تجمعهای اعتصابی همچنین میتواند مکانی باشند که در آنها همهی اعتصاب کنندگان فرصت بهتری برای سازماندهی و برنامهریزی موثرتر اعتصابشان پیدا کنند – و حتی اختلافات درونی خود را از رهبران بوروکرات و سازشکار پنهان کنند.
اعتراضات و پیکتها در اعتصابات همچنین میتوانند، افرادی را که در حال رفتن به محل کار هستند به اعتصاب جلب کنند. داشتن یک صف و تجمع مناسب در هنگام اعتصاب به این معنی است که کسانی که می خواهند اعتصاب را بشکنند باید به صورت همکاران خود نگاه کنند و توضیح دهند که چه چیزی آنها را به این عمل خیانتبارمی کشاند. این چشم انداز ممکن است که بسیاری از کسانی را که به سرکار میروند به شرکت در اعتصاب بکشاند.
پیکتها همچنین میتوانند به رشد اتحادیه کمک کنند. در بیشتر صنایع هزاران کارگر وجود دارند که هنوز سازماندهی نشدهاند، آنها اطلاعات کمی از اتحادیه ها دارند. برخی از آنها کارگران موقت یا با قراردادهای نیمه وقت یا ساعت صفرهستند. آنها ممکن است، فکر کنند که اتحادیه فقط برای کارکنان دائمی تمام وقت است.
پیکتها می توانند به سرعت کارگران را آموزش داده و با اعتصاب همراه کنند و در صورت تقابل و نبرد فیزیکی با اعتصاب، از نیروی مردم برای جلوگیری از شکستن اعتصاب کمک بگیرند.
یک سنت مهم اتحادیه کارگری ایجاد شرمساری برای کسی است که از بقیه جدا شده و منفعت شخصی محدود خود را بالاتر از اراده جمعی قرار می دهد. ایجاد شرمساری و جلوگیری از افرادی که میخواهند به مدیران برای شکستن اعتصاب کمک کنند، خود یک اقدام دموکراتیک است. چرا که اکثریت کارگران تصمیم گرفتهاند، اعتصاب کنند و کسانی که می خواهند اعتصاب را بشکنند، مبارزه آنها را تضعیف میکنند.
به این دلایل است که پیکتها و تظاهرات مناسب منجر به مؤثر شدن اعتصابها میشوند و مدیران و محافظهکاران نیز از پیکت و تظاهرات و اعتصاب متنفرند و علیه آنها قانون وضع میکنند، بههمین دلیل نیز ضروریست که تا حد امکان نیرومند و مبارزجو شوند.
منبع:
https://socialistworker.co.uK/features/why-our-power-is-on-the-picket-lines
لینک کوتاه: https://wp.me/paiHc5-FP