اخباروگزارش های کارگری10-11 اردیبهشت ماه 1402

- تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی ساری همزمان با روز جهانی کارگر
- راهپیمایی وتجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کرمان همزمان با روز جهانی کارگر
- تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کرمانشاه همزمان با روز جهانی کارگر
- تجمع کارگران کشت وصنعت نیشکرهفت تپه برای گرامیداشت روز جهانی کارگر و ادامه اعتراض نسبت به اظهارات توهین‌آمیز ناصری
یورش نیروهای حراست شرکت به تجمع کارگران وایجاد درگیری
- تجمع کارگران واحد الفین پتروشیمی ایلام در روز جهانی کارگر با پهن کردن سفره خالی مقابل ورودی شرکت
- برگزاری روز جهانی کارگر توسط انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی در میدان اصلی شهر مریوان (شبرنگ)
- برگزاری روز جهانی کارگر توسط انجمن کارگران ساختمانی شهرستان کامیاران
- اعلام همبستگی جمعی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس با کارگران در روز کارگر و انتشار مطالبات و خواسته‌های کارگران به چهار زبان فارسی و کردی و ترکی و عربی
- شعارنویسی دانشجویان در اعلام همبستگی با کارگران به مناسبت روز جهانی کارگر
- پخش کردن پاکت نامه‌ها در کلاس‌ها و اتاق اساتید و سایر فضاهای دانشکده به مناسبت روز کارگر و در اعلام همبستگی با کارگران؛ دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه علمه طباطبایی
- بیانیه‌ی اعلام همبستگی جمعی از فعالین دانشگاه‌‌های تهران، شهید بهشتی، علامه طباطبایی و تربیت مدرس با کارگران
- گرامیداشت روز جهانی کارگر توسط فعالین حقوق زنان در سنندج
- شعارهای شبانه در اصفهان ،تهران و کرج در همبستگی با کارگران
- سندیکا خبازان سنندج:بمناسبت اول ماه مه ( ۱۱ اردیبهشت ) روز جهانی کارگر
- جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان:1 می، روز جهانی کارگرروز اتحاد زحمتکشان و محرومان گرامی باد
- بیانیه‌ی گروهی از مبارزان و فعالین کارگری در سنندج به مناسبت روز جهانی کارگر و در حمایت از اعتصابات سراسری کارگران پروژه‌ای
- دلنوشته ی دختر داود رضوی فعال کارگری زندانی به مناسبت روز جهانی کارگر
- ادامه اعتصاب وتجمع کارگران کارخانه یزد تایردراعتراض به عدم افزایش حقوق ،تبدیل وضعیت نشدن و وعده های پوچ برای سومین روز متوالی
- تجمع اعتراضی کادر درمان بیمارستان امام سجاد در شهریار
- تجمع اعتراضی پرستاران قزوین در روز جهانی کارگر برای مطالبات حقوقی خود در مقابل استانداری قزوین با شعار :
تجمع، تحصن از این به بعد همینه
- هدیه روزجهانی کارگر: ممنوع‌الورود کردن 200 کارگر حق طلب پتروشیمی چوار ایلام
- جان باختن 1900 کارگر ومصدومیت 26074 نفر درسال 1401 براثرحوادث کاری
- ادامه مسمومیت های شیمیایی دانش آموزان با حمله به دبیرستان دخترانه کوثر در قلعه گنج سیستان وبلوچستان،هنرستان دخترانه کمال ‌الملک اردبیل و مدارس دخترانه بنت الهدی ومعراج سقز و دبیرستان دخترانه عفاف در منطقه دو و مرزداران درخیابان ابراهیمی تهران و دبیرستان دخترانه مجتبی جعفری کرمانشاه
هجوم نیروهای یگان‌ویژه به مدرسهٔ معراج سقز
- مسعود فرهیخته بازداشت شد
- احضار معلمان سنندجی به نهادهای امنیتی
- عطا باباخانی از اعضای قدیمی سندیکای کارگران شرکت واحد، امروز بازداشت شد
*******
*تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی خوزستان همزمان با روز جهانی کارگر مقابل اداره کل سازمان تامین اجتماعی استان
روز دوشنبه 11 اردیبهشت برابر با اول ماه روز جهانی کارگر، کارگران بازنشسته تامین اجتماعی خوزستان به تجمع مقابل اداره کل سازمان تامین اجتماعی استان با پلاکارد«اول ماه مه روز جهانی کارگرگرامی باد» در اعتراض به سطح نازل حقوق منجمله مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار‌ مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی دامه دادند.
شعارها:
«بازنشسته بپاخیز برای رفع تبعیض»
«حسین حسین شعارشون دروغ و دزدی کارشون»
«نه خواری نه ذلت مرگ براین عدالت»
«مدعی عدالت خجالت خجالت»
«معیشت منزلت حق مسلم ماست»
«مشکل بازنشسته تاکی میخواد حل بشه»
«شورای عالی کار قانون شکستی هربار»

*راهپیمایی و تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی شوش همزمان با روز جهانی کارگر
روز دوشنبه 11 اردیبهشت همزمان با روز جهانی کارگر، کارگران بازنشسته تامین اجتماعی شوش هم به راهپیمایی در شهر وتجمع مقابل اداره تامین اجتماعی شهرستان در اعتراض به سطح نازل حقوق منجمله مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار‌ مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی،ادامه دادند.
شعارها:
«تاحق خود نگیریم از پا نمی نشینیم»
«نه دولت نه مجلس نیستند به فکر ملت»
«فقط کف خیابون بدست میاد حقمون»
«بازنشسته می میرد ذلت نمی پذیرد»
«ظلم وستم کافیه سفره ما خالیه»
«تورم اسف بار حاکم شده توبازار»
«گرانی تورم بلای جان مردم»

تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی گیلان همزمان با روز جهانی کارگربا شعار«ننگ ما ننگ ما وزیر الدنگ ما»
روز دوشنبه 11 اردیبهشت روزجهانی کارگر همچنین شاهد تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی گیلان نسبت به سطح نازل حقوق منجمله مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار‌ مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی،با شعار «ننگ ما ننگ ما وزیر الدنگ ما»بودیم.
*تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی ساری همزمان با روز جهانی کارگر
روز دوشنبه 11 اردیبهشت، کارگران بازنشسته تامین اجتماعی ساری همزمان با روز جهانی کارگربرای اعتراض به سطح نازل حقوق منجمله مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار‌ مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی،زدند.
*راهپیمایی وتجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کرمان همزمان با روز جهانی کارگر
روز دوشنبه 11 اردیبهشت روزجهانی کار، کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کرمان با شعارهای زیر دست به راهپیمایی وتجمع در اعتراض به به سطح نازل حقوق منجمله مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار‌ مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی،زدند:
«کابینه عدالت خجالت خجالت»
«حقوق ما ریالی هزینه ها دلاری»
«وزیر کار و رفاه استعفا استعفا»
«شورای عالی کار استعفا استعفا»
«میرهاشم موسوی استعفا استعفا»
« میرهاشم موسوی حاصل وعده هات کو»
«این صندوق مال ماست دسترنج تک تک ماست»
*تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کرمانشاه همزمان با روز جهانی کارگر
روز دوشنبه 11 اردیبهشت همزمان با روز جهانی کارگر ، کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کرمانشاه در اعتراض به به سطح نازل حقوق منجمله مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار‌ مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی،دست به تجمع زدند.
*تجمع کارگران کشت وصنعت نیشکرهفت تپه برای گرامیداشت روز جهانی کارگر و ادامه اعتراض نسبت به اظهارات توهین‌آمیز ناصری
یورش نیروهای حراست شرکت به تجمع کارگران وایجاد درگیری
روز دوشنبه 11 اردیبهشت، کارگران کشت وصنعت نیشکرهفت تپه برای گرامیداشت روز جهانی کارگر و ادامه اعتراض نسبت به اظهارات توهین‌آمیز ناصری دست به تجمع درمجتمع زدند.
خبرهای منتشره در شبکه های اجتماعی حاکی از یورش نیروهای حراست شرکت به تجمع کارگران وایجاد درگیری می باشد.
*تجمع کارگران واحد الفین پتروشیمی ایلام در روز جهانی کارگر با پهن کردن سفره خالی مقابل ورودی شرکت

*برگزاری روز جهانی کارگر توسط انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی در میدان اصلی شهر مریوان (شبرنگ)
کارگران با قرائت بیانیه و پخش گل و شیرینی و تبریک اول مه، روز رزم جهانی کارگران برای زندگی انسانی و برابر را همانند سالهای گذشته گرامی داشتند.

*برگزاری روز جهانی کارگر توسط انجمن کارگران ساختمانی شهرستان کامیاران
امروز یازده اردیبهشت تعدادی از کارگران ساختمانی شهرستان کامیاران در دفتر انجمن گرد هم آمدند و روز جهانی کارگر را گرامی داشتند.
مراسم با خوش آمد گویی آقای ظفر یوزی و تبریک این روز توسط ایشان آغاز شد سپس یک دقیقه سکوت اعلام شد به یاد تمام کارگرانی که در راه بهتر شدن زندگی انسانها جانشان را از دست داده اند.
یک شعر کارگری از طرف مجری برنامه خوانده شد سپس آقای فرهاد ابراهیمی تاریخچه روز جهانی کارگر را برای حاضرین تشریح کرد.آقای رحیم محمدی نیز درباره مشکلات متعدد کارگران ساختمانی سخنانی را بیان کرد سپس آقای محمود مرادی زاده درباره ضرورت اتحاد و همبستگی کارگران صحبتهایی را با حاضرین در میان گذاشت.
در ادامه مراسم آقای عبدالله یوزی قطعنامه کانون انجمنهای کارگران ساختمانی استان کردستان را برای حاضرین قرائت کرد و مفاد قطعنامه با تشویق توسط شرکت کنندگان تایید شد.
در پایان مراسم هیئت مدیره از شرکت کنندگان پذیرایی کرد و مراسم در میان شادی و تشویق حاضرین پایان یافت.
لازم به ذکر است که هیئت مدیره انجمن چندین بار از طریق اداره کار کامیاران درخواست داده بود برای پیاده روی کارگران در روز جهانی کارگر اما با درخواست هیئت مدیره موافقت نکردند،همچین هیئت مدیره درخواست برگزاری مراسم در سالن را داده بود اما اداره کار با آن مخالفت کرد و حاضر به همکاری نشد.
هیئت مدیره به ناچار در دفتر انجمن این مراسم را برگزار کرد،متاسفانه دفتر انجمن فضای کافی برای حضور همه کارگران ساختمانی را نداشت و ناچارا این مراسم با تعداد محدودی برگزار شد.
امیدواریم در سالهای آینده بتوانیم در محیط و شرایط بهتری مراسم روز جهانی کارگر را برگزار کنیم.
دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲
*اعلام همبستگی جمعی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس با کارگران در روز کارگر و انتشار مطالبات و خواسته‌های کارگران به چهار زبان فارسی و کردی و ترکی و عربی:

حق تشکیل سندیکا، اتحادیه
دستمزد بالای خط فقر
بیمه حوادث و عمر
بهداشت و درمان رایگان
آموزش و حمل‌ونقل رایگان
از بین رفتن تبعیض‌های جنسیتی کارگران
لغو سیاست‌های تعدیل نیرو
هشت ساعت کار روزانه
۱۱اردیبهشت ۱۴۰۲

*شعارنویسی دانشجویان در اعلام همبستگی با کارگران به مناسبت روز جهانی کارگر
1- دانشکده‌ی معماری وشهرسازی دانشگاه هنر اصفهان
2- دانشگاه بهشتی
3- دانشگاه علامه طباطبایی
4- دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران

شعارها:
کارگران جهان متحد شوید
زنده باد اتحاد زحمتکشان
کارگران اتحاد اعتصاب
دانشجو و کارگر ایستاده ایم در سنگر
فرزند کارگرانیم کنارشان میمانیم
زن زندگی آزادی/مرگ بر بیگاری
نان کار آزادی/حجاب اختیاری
فرزند کارگرانیم/کنارشان می‌مانیم
در دانشگاه بیگاری/بعد از تحصیل بیکاری
دانشجو کارگر/اتحاد اتحاد
استثمار بیگاری/جمهوری اعدامی
*پخش کردن پاکت نامه‌ها در کلاس‌ها و اتاق اساتید و سایر فضاهای دانشکده به مناسبت روز کارگر و در اعلام همبستگی با کارگران؛ دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه علمه طباطبایی

*بیانیه‌ی اعلام همبستگی جمعی از فعالین دانشگاه‌‌های تهران، شهید بهشتی، علامه طباطبایی و تربیت مدرس با کارگران
بیانیه‌ی همبستگی دانشجویان و کارگران
در این هنگام که روز کارگر و معلم فرا می‌رسد، سرکوب و بازداشت فعالین کارگری و معلمی بیش از پیش شدت گرفته است. در چند سال اخیر بر همگان عیان شده که حکومت، هرگونه اعتراض و حق‌خواهی کارگران را خطری برای خود می‌بیند و از هیچ عملی برای خاموش کردن صداهای آنان فرو نمی‌گذارد. بحران اقتصادی‌ای که گریبان جامعه را گرفته بیش از پیش به معیشت کارگران و معلمان و دیگر آحاد تحت ستم حمله می‌برد و در این میان حاکمیت تردیدی نمی‌کند که موضع حقیقی خود، استثمار هرروزه‌ی کارگران، را آشکار کند. اعتصابات کارگری چند روز اخیر نیز راسخ بودن کارگرانمان در ایستادن در برابر نظام سلطه‌‌ی سرمایه‌داری را عریان‌تر از هر زمان دیگر آشکار می‌کند.
خصوصی‌سازی یک دهه‌ای است که به هر ساحتی حمله برده و کارگران، معلمان و دانشجویان را درگیر ساخته است. در این میان از یک سو خصوصی‌سازی تأمین معیشت را برای مردم به معضلی پیچیده تبدیل کرده است و از سوی دیگر با کالایی‌سازی آموزش، دست بسیاری از آحاد تحت ستم را از آموزش همگانی، که حق اساسی آنان است، کوتاه کرده است. خصوصی‌سازی علاوه بر هموارکردن راهِ استثمارِ بی‌رحمانه، با حذف‌کردن دسترسی استثمارشوندگان به آموزش از طریق کالایی‌سازی و پولی‌سازی آن، انقیاد و به زنجیر کشیدن آن‌ها را تسریع می‌بخشد. انحصار دانش – که هم از طریق کالایی‌سازی آموزش در مدارس و هم در دانشگاه‌ها انجام می‌شود- نشانه‌ای از همین روند برای سلب‌‌کردن حق طبیعی کارگران و دیگر مردمان تحت سلطه است.
قیام زن، زندگی، آزادی آواز بودنی دیگر را در گوش‌مان خواند و به‌راستی چگونه می‌توان این زیستن جدید را بدون حضور کارگران برای بنیان نهادن مناسبات رهایی بخش در این آینده تصور کرد. ما دانشجویان در روز کارگر، تاریخ مبارزات کارگری را گرامی می‌داریم و در این مقطع تاریخی سرنوشت‌ساز نیز در کنار کارگران و معلمان، کنار همه‌ی آنانی که در برابر دست‌های پلید نظام سلطه، در برابر استثمار و انقیاد، در برابر سرکوب‌گران ایستاده‌اند و مبارزه می‌کنند می‌مانیم. ما بر شعار چند ساله‌ی اخیر خود هم چنان پایبندیم: فرزند کارگرانیم، کنارشان می‌مانیم. ما خود را هم‌سرنوشت با کارگران می‌دانیم، از آن رو که برای برچیدن مناسبات سلطه، برای ساختن «بودن» دیگری، برای آن که بتوان آینده‌ای رهایی بخش را تصور کرد، برچیدن نظام سرمایه‌داری‌ای که هر روزه کارگران‌مان را استثمار می‌کند ضروری است. چگونه می‌توان آرمانی چنان متعالی همچون رهایی را در نظر آورد بدون آن که پایه‌های آن، یعنی نظم استثمارگر سرمایه‌داری را نلرزاند؟ چگونه می‌توان آینده‌ای را عاری از سلطه تصور کرد بی‌آن‌که کارگران‌مان در ترسیم آن آینده سهمی نداشته باشند؟ ما با آنان هم‌سرنوشتیم، چرا که ساختن آینده را با آنان ممکن می‌بینیم.

در چند ماه پس از قیام زن زندگی آزادی مشاهده کردیم که عناصر ارتجاعی سلطنت طلب همچون حاکمیت استثمارگر کنونی در صدد بلعیدن تمامی مبارزات رهایی‌بخش بودند. فرصت‌طلبانی که آن‌سوی مرز و در امنیت جانی و مالی کامل از کارگران ایران طلبکارانه اعتصاب می‌طلبیدند و پس از خبر اعتصابات گسترده، دهانشان را بستند! این حامیان سلطه بی‌آن‌که ذره‌ای مناسبات استثمارکننده‌ی سرمایه‌داری را نقد کنند، بدون آن که نقش حیاتی کارگران و معلمان، و به طور کلی عاملیت مردمان را در ساختن شیوه بودن‌شان ببینند، در صدد تحمیل خود به راه رهایی هستند. اینان که همچنان راه «نجات» را درگرو آمدن ناجی‌ای می‌بینند؛ ناجی که میراثش جز مردسالاری، استبداد و شوونیسم نیست. به آنان یادآور می‌شویم که شما دشمنان ما هستید! یادآوری می‌کنیم تنها کسانی که می‌توانند در ساخت بنیاد‌های آینده و بنیادهای بودن بدون سلطه سهیم باشند، تنها کسانی که می‌توانند قدم در راه برچیدن امر کهنه و ساختن امر نو باشند، کارگران، معلمان و مردمانی هستند که هر روزه زنجیرهای سلطه بر آن‌ها تحمیل می‌شود، هر روزه استثمار می‌شوند و همچنان در برابر این انقیاد سرفرود نمی‌آورند. قطعا در سال‌های اخیر از بهترین اشکال مقاومت و ایستادگی در برابر این ارتجاع را میان کارگران و معلمان دیده‌ایم؛ آن‌ها بی‌آن‌که به دام ارتجاع بیوفتند یا تسلیم نظام سرکوب شوند، بر حقِ داشتن تشکیلات و اتحادیه‌های صنفی مستقل اصرار ورزیدند و خواسته‌های خود را به صراحت مطرح کردند و این درسی‌ست که همه گروه‌های تحت ستم برای پیگیری اهدافشان باید بیاموزند. تنها آنانی می‌توانند در مسیر ساختن رهایی‌مان سهیم باشند که قائل به برچیدن همان مناسباتی باشند که در تلاش برای برده‌کردن‌مان بوده است! سلطنت‌طلبان همانند حاکمان جبار کنونی به دنبال انقیاد کارگران، معلمان و مردمان ما هستند. آنان نیز همان مناسبات سرمایه‌دارانه و مستبدانه‌ای را می‌خواهند که جمهوری اسلامی می‌خواهد. آنان به امر کهنه دلبسته‌اند و درصدد برجای‌ماندنش هستند؛ چنین است که آنان را دشمن مردم می‌دانیم. آنان زیستن به گونه‌ای دیگر را خطری برای خود می‌دانند و این است دلیل ما برای ایستادن مقابل این ارتجاع.
ما دانشجویان یاد تمامی مبارزانی که در این صد سال برای احقاق حقوق کارگران مبارزه کردند و در زندان‌ها افتادند و یا اکنون در بند هستند را گرامی می‌داریم. ما از تمامی مبارزات برحق‌شان و اعتصابات درخشانشان دفاع می‌کنیم. ما از حق آنان برای تشکل‌یابی، از خواسته‌های بر حق‌شان برای حداقل دستمزد بالاتر از خط فقر، برای داشتن امنیت جانی و مالی، برای حق مشارکت در اداره محیط کارشان و در یک کلام، حق برخورداری از زندگی متناسب با شأن و کرامت انسانی، دفاع می‌کنیم. آنان همسنگران ما و متحدان همیشگی ما هستند.
زنده باد روز کارگر
جمعی از فعالین دانشگاه‌‌های تهران، شهید بهشتی، علامه طباطبایی و تربیت مدرس
*گرامیداشت روز جهانی کارگر توسط فعالین حقوق زنان در سنندج
جمعی از زنان مبارز و آزادی‌خواه با پخش اطلاعیه و طراحی پلاکارد و دیدار با کارگران به استقبال روز جهانی کارگر رفتند.

*شعارهای شبانه در اصفهان ،تهران و کرج در همبستگی با کارگران
دوشنبه شب (11 اردیبهشت)،براساس فیلم های کوتاه منتشره درشبکه های اجتماعی شاهد شعار دادن تعدادی در شهرهای اصفهان،تهران(ستارخان وتهرانپارس) وکرج(گوهردشت)ازجمله «درود بر کارگر مرگ برستمگر بودیم» بودیم.
*سندیکا خبازان سنندج:بمناسبت اول ماه مه ( ۱۱ اردیبهشت ) روز جهانی کارگر
کارگران، مردم زحمتکش!
یکصد و سی و سه سال از کشتار کارگران شیکاگو آمریکا که در اعتراض به کاهش ساعت کار روزانه از ۱۰ ساعت به ۸ ساعت بود؛ می گذرد. امروز ما بعنوان بخشی از طبقه کارگر ایران و جهان همراه و دوشادوش دیگر کارگران که به این مناسبت خیابانها را با فریاد نان، کار، آزادی به تسخیر درآورده اند؛ حرکت میکنیم. ما کارگران ایران سالهاست از وضعیت بد معیشتی در رنج و عذابیم، سالهاست که مطالبات و خواستهای اجتماعی مان را بیان می داریم اما پاسخی نگرفته ایم؛ یا اگر هم گرفته باشیم تاثیر ملموسی در بهبود وضعیت زندگی مان چه از نظر اقتصادی، سیاسی، اجتماعی به همراه نداشته است. توده های مردم و طبقه کارگر میبینند که هم طبقه ای هایشان بخاطر احقاق حقوق اعتصاب و اعتراض می کنند حتی به خیابان ها می آیند؛ اما شاهد آن هستند که اعتصاب و اعتراض کارگران به جای اینکه منجر به احقاق مطالباتشان شده باشد، کارگران دستگیر و متحمل هزینه می شوند؟ اینجا برای شان سوال است که چرا طبقه کارگر ایران با این همه رزمندگی و جسارت که جو پلیسی حاکم را می شکند و کارگاه و کارخانه و زیستگاه خود را به میدان اعتراض به کارفرمایان و دولت علیه بیکاری، گرانی، دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر، دستمزدهای معوقه، قراردادهای موقت و سفید امضا، وجود نابرابری میان زنان و مردان در اجتماع، عدم آزادی بیان و اندیشه، عدم وجود تشکلات مستقل کارگری و... تبدیل میکند، اما طی این سالها وضعیت عمومی اجتماعی طبقه کارگر و توده های مردم زحمتکش به قهقرا می رود؟ پاسخ را باید در نبود تشکیلاتی سراسری جستجو کرد. طبقه کارگر و توده های مردم زحمتکش باید این تجربه را طی این سالها درک کرده باشند که اعتراض و اعتصاب بدون سازمان و رهبری طی کردن همان دور باطلی است که دیده ایم.
کارگران!
روز جهانی کارگر امسال را مبنایی برای خیز جدی در مسیر ایجاد تشکل سراسری طبقاتی و توده ای کارگران قرار دهیم. اعتراض و اعتصاب طبقه کارگر و توده های مردم زحمتکش، بدون تشکل و سازمانی رادیکال با افقی روشن راه به جایی نخواهد برد. سال آینده مطالبه هایمان از تامین امنیت شغلی، تساوی حقوق زنان و مردان، لغو کار کودکان، منع تعقیب قضایی برای کارگران و فعالین کارگری که کارگران را به ایجاد تشکل و سازمان یابی فرا میخواند، تامین رفاه کارگران بر اساس استانداردهای امروز جامعه و.... سازمان یافته تر در قالب یک تشکل سراسری مطالبه کنیم.
پیش بسوی ایجاد تشکل سراسری مستقل کارگران
گرامی باد اول ماه مه ( ۱۱ اردیبهشت ) روز جهانی کارگر
11 اردبیهشت 1402
*جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان:1 می، روز جهانی کارگرروز اتحاد زحمتکشان و محرومان گرامی باد
هیچ چیز شکوهمندتر از اتحاد مزدبگیران برای تغییر این دنیای وارونه، به امید ساختن دنیایی بهتر و جهانی انسانی و برابر نیست. در این میان کارگران پیشتازِ جنگِ نابرابری هستند و برای رفاه و آزادی همگان می‌کوشند.
در دورانی که نان به قیمت جان شده و در سایه تحمیل حقوق‌های تحقیرآمیز چند برابر زیر خط فقر، نود و نه درصد جامعه برای زنده ماندن می‌جنگند، تلاش کارگران برای رهایی از این منجلاب فلاکت راه‌گشاست. کارگران در این نبرد چیزی جز زنجیرهای بردگی خویش برای از دست دادن ندارند؛ در مقابل اما یک دنیا خوشبختی و آزادانه زیستن را، به‌ویژه برای کودکان به ارمغان خواهند آورد.
گرانی و فقر روز افزون در تامین مایحتاج روزمره، گذران زندگی را به معادله‌ای سخت بدل کرده است. در کنار آن، گرانی اجاره‌بها، قیمت نجومی هر متر برای خرید مسکن و هزینه‌های گزاف خدمات درمانی و بهداشتی، زندگی را به دره‌ای «جهنمی» برای میلیون‌ها انسان «بی‌گناه» تبدیل کرده است.
محدود و محقر شدن سفره معیشت مردم مساوی با محرومیت از دستیابی به ابتدایی‌ترین مایحتاج و مواد لازم برای زیستِ طبیعی است. این یکی از مواردی است که زمینه گسترش انواع بیماری‌ها را به‌وجود آورده و دریافت مواد لازم برای بقاء و رشد طبیعی کودکان و البته همه محرومین را به خطر انداخته است. این یکی از فجایع و اسفبارترین موضوعات زیستی برای کارگران، مزدبگیران و کودکان‌شان است.
علت اصلی غلیان‌ها و اعتراضات دوره اخیر همین فرمولی است که در پس زمینه حدفاصل بین خط بقاء و ثروت توسط حکام در این جامعه طبقاتی ترسیم شده و تقریبا اکثر جامعه را به جنبش درآورده است. تبعیضات و نابرابری‌های قومی، جنسی و مذهبی در کنار مزد نابرابر و غیرانسانی که نماد فاصله عمیق طبقاتی و محروم نگاه داشتن توده‌ها از زندگی ابتدایی، دلایل عمده محرومیت از تحصیل و رانده شدن کودکان به بازار کار است. این روند و همچنین حمله شیمیایی به مدارس، تعرض آشکار به حیات و امنیت کودکان است و باید به سرعت متوقف گردد.
اعتصابات و اعتراضات گسترده کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و دیگر مستمری‌بگیران جامعه برای حداقل حقوق و مطالبات پایه‌ای دیگر روندی رو به افزایش گرفته و می‌رود تا تغییر چشمگیری را در آینده‌ای نزدیک رقم زند.
توجه و پافشاری جدی بر حقوق و منافع کودکان توسط فعالان دیگر جنبش‌های اجتماعی، از خواسته‌های فوری و ضروری فعالان عرصه دفاع از کودکان بود که خوشبختانه، در ماه‌های اخیر این خواسته تا حدود زیادی توسط این بخش‌ها مورد توجه و پوشش قرار گرفت. دفاع و مطالبه‌ی‌ حقوق کودکان در منشورهای «مطالباتی بیست تشکل کارگری و مدنی» و «مطالبات حداقلی زنان» نمونه‌های چشمگیر این هم‌پوشانی و مطالبه اجتماعی است. «ما» ضمن دفاع از آنان، همه فعالان جنبش حقوق کودکان را به حمایت از این منشورها و مطالبات فراخوان می‌دهیم.
گرامی باد 1 می روز جهانی کارگر و همه مزدبگیران
زنده باد اتحاد سراسری همه جنبش‌ها
لغو کار کودکان، همین امروز
11 اردیبهشت 1402
*بیانیه‌ی گروهی از مبارزان و فعالین کارگری در سنندج به مناسبت روز جهانی کارگر و در حمایت از اعتصابات سراسری کارگران پروژه‌ای
"روز جهانی کارگر، گرامیداشت سالها مبارزه کارگران جهان علیه نظم استثمارگر، در روزهایی فرا می رسد که مهر یکی از درخشان ترین اعتصاب‌های سراسری کارگران ایران را برخود دارد؛ در روزهایی که خیابان هنوز از شعله های قیام ژینا، و از خون مبارزان بخاک افتاده گرم است!
اعتصاب کارگران در ایران را نمی‌توان به خواسته‌های صرفا معیشتی فروکاست، آنچه کارگر را به اعتصاب و نافرمانی سوق می‌دهد فروکاست "زندگی" کارگر به تقلا برای "زنده ماندن" است، کارگر این‌جا کالایی بسیار ارزان و مصرفی است که به راحتی جایگزین می‌شود، اینجا انسان حقی جز تبعیت تام و تمام و بردگی ندارد!
تجربه نشان داده حکومت اسلامی ایران هر نوع امتیاز دهی را به منزله سقوط دومینو وار هژمونی خود بر اذهان و بدن انسان‌ها می‌داند. پس هر نوع سازش و اصلاح ناممکن و اعتصاب تمرینی برای خود سازمان دهی توده‌ها و چه بسا سرآغازی برای شعله‌ور شدن قیام ستمدیدگان است؛ قیامی که به تغییر مناسبات قدرت بیانجامد!
نفس قیام ژینا دریافتن این مطلب بود که «زندگی بد را نمی‌توان خوب زیست» پس هر انسان آگاهی وظیفه دارد تا به مبارزه برای نیل به آزادی توده‌ها از بند استثمار سرمایه‌داری هار مسلط بر ایران، و برای رهایی از تبعیض و تحقیر کمر همت ببندد!
ما گروه‌ مبارزان سنندج، حمایت و همبستگی تام و تمام خود را با اعتصاب کارگران پروژه ای و گسترش آن به تمام کشور اعلام می‌داریم.
زنده باد انقلاب!
زنده باد روز جهانی کارگر!
ژن ژیان ئازادی
اردیبهشت ۱۴۰۲
*دلنوشته ی دختر داود رضوی فعال کارگری زندانی به مناسبت روز جهانی کارگر
11 اردیبهشت برای من معنای خیلی متفاوتی داره...یه جورایی معمولا برای شخص من روز غم و ماه استرس و اذیت بوده و هست همیشه....
۱۱ اردیبهشت برای من
یعنی پرایوت نامبر
یعن دستگاه مشترک مورد نظر خاموش می باشد....
یعنی سلام عزیزم من 209 ام کوتاه میتونم صحبت کنم....
یعنی وزرا
یعنی بدون حضور دخترم بازجویی پس نمیدم!
یعنی اعتصاب ۴ دی ماه ۸۴
یعنی تنها غیبت مدرسه...
یعنی مقاومت مامانم...
یعنی شهامتش...
یعنی دادسرا...
یعنی خودت شاکی ای؟
یعنی خانم ول کن این شکایت به هیچ جا نمی رسه...
یعنی آغوش وسط راهروهای دادگاه انقلاب...
یعنی اقای صلواتی کدوم یکیه؟
یعنی بازرسی بدنی ورودی اوین...
یعنی شماها دروغ گویید!
یعنی حتی اسم منم نمی دونی، حکم نداری!به من دست نزن!
یعنی ابلاغیه ات کو؟
یعنی مگه احضار کردی!؟
یعنی پرایوت نامبر...
یعنی تجمع کارگران مقابل مجلس!
یعنی تجمع بازنشستگان..
یعنی تعلیق...
یعنی وثیقه قبول میکنید؟
یعنی بحث با سرباز که بذار برم بازجورو ببینم...
یعنی ستاد پیگیری.
یعنی گوشی تونو پس میدیم
یعنی درخواست دریافت وسایل
یعنی راهروهای اوین
یعنی دادگاه انقلاب
یعنی تجدید نظر
یعنی گفتین کدوم شعبه؟
یعنی شکایت دارم!
یعنی مگه جز حقوق عادی چی خواستن؟
یعنی ورود به منزل.
یعنی حکم ورودتون کوش؟
کارت شناسایی تونو ببینم؟
یعنی لباس شخصی!
یعنی اون دفترو نخون!خاطرات شخصیه!
یعنی برای چی اتاق منو میگردین؟
اصلا میدونی خونه ی کی اومدی؟
یعنی شکایت از ضابط قضایی!
یعنی مسجل شدن بی عدالتی!
یعنی تیتر خبرها اومدن اسمت!
یعنی ملاقات کابینی!
یعنی پزشکی قانونی شهر ری!
یعنی اعتصاب کارگران!
یعنی دیوان عدالت اداری...
یعنی اخراج.
یعنی حکم بازگشت به کار.
یعنی تایم ملاقات تمومه!
یعنی جاده ی قم رو گز کردن واسه ۲۰ دقیقه ملاقات.
یعنی این تماس از زندان تهران می باشد!
یعنی این تماس از زندان اوین می باشد!
یعنی حکم های واهی....
یعنی چسبوندن اجتماع و تبانی به پرونده!
یعنی به وکیل خبر دادی؟
یعنی اشک...
یعنی مقاومت!
یعنی بغض!
یازده اردیبهشت روز توعه، روز عزیزترینم که کل زندگیش رو تلاش کرد برای احقاق حقوقی که حق طبیعی خودش و امثال خودش بوده....اما هر سال بیشتر تحت فشار و ظلم و بی عدالتی قرار گرفت.
بابا امروز که اینارو مینویسم ،مثل خیلی سالهای دیگه دیوار های سیمانی بزرگ اوین بین من و تو قرار گرفته...
هرروز بیشتر از روز قبل دوستت دارم.هرروز بیشتر بهت افتخار میکنم.تو مرد قوی و عزیز منی که تنها جرمت سکوت نکردن در برابر بی عدالتی هاست،بهای آگاهی توی این کشور خیلی سنگینه...من این پست رو پشت صدای نا خوشایند زنی که قراره بگه این تماس از زندان اوین می باشد،برایت خواهم خواند.
صبر میکنم ،برای روز آزادی ،برای حبس شدن توی آغوشت،برای نشون دادن عکس های این ۸ ماه بهت صبر میکنم.
روزت مبارک عزیزترینم❤️
زهرا
*ادامه اعتصاب وتجمع کارگران کارخانه یزد تایردراعتراض به عدم افزایش حقوق ،تبدیل وضعیت نشدن و وعده های پوچ برای سومین روز متوالی
روز دوشنبه 11 اردیبهشت برای سومین روز متوالی، کارگران کارخانه یزد تایردراعتراض به عدم افزایش حقوق ،تبدیل وضعیت نشدن و وعده های پوچ به اعتصاب وتجمع دراین واحد تولیدی ادامه دادند.
درهمین رابطه:دومین روزاعتصاب وتجمع کارگران کارخانه یزد تایردراعتراض به عدم افزایش حقوق ،تبدیل وضعیت نشدن و وعده های پوچ
روزیکشنبه 10 اردیبهشت برای دومین روز متوالی، کارگران کارخانه یزد تایربرای انعکاس هرچه بیشترصدای اعتراضشان نسبت به عدم افزایش حقوق ،تبدیل وضعیت نشدن و وعده های پوچ به اعتصاب وتجمعشان درمجتمع ادامه دادند.
کارگران معترض کارخانه یزدتایربه خبرنگاررسانه ای گفتند: بعد از تجمعی که بهمن ماه در شرکت برگزار شد، مسئولان شرکت قولِ رسیدگی به مشکلات را دادند و قرار شد دستمزدها افزایش و قراردادها مستقیم شود، اما از آن زمان تاکنون اتفاقی نیفتاده است.
آنها اضافه کردند: بعد از سال‌ها کار همچنان قرارداد ما پیمانکاری است و تفاوتِ حقوق کارگران پیمانکاری با حقوق کارگرانِ قرارداد مستقیم بسیار زیاد است.
آنها ادامه دادند: حقوق سال قبل ما با وجود سابقه‌ی کار بالا با اضافه‌کاری حدود ده میلیون تومان است و این حقوق کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد.
*تجمع اعتراضی کادر درمان بیمارستان امام سجاد در شهریار
این تجمع در اعتراض به ناعادلانه بودن تعرفه پرستاری پرسنل اتاق عمل و بیهوشی، عدم پرداخت پول لباس ، ندادن غذا و پرداخت مبلغ پایین به عنوان پول غذا( ۵۰ هزار تومان ) برگزار شده است
دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲

برگرفته از کانال اتحادیه آزاد کارگران ایران
تجمع اعتراضی پرستاران قزوین در روز جهانی کارگر برای مطالبات حقوقی خود در مقابل استانداری قزوین با شعار :
تجمع، تحصن از این به بعد همینه
منبع:کانال اتحادیه آزاد کارگران ایران
* هدیه روزجهانی کارگر: ممنوع‌الورود کردن 200 کارگر حق طلب پتروشیمی چوار ایلام
200 کارگر حق طلب پتروشیمی چوار ایلام را پس از اعتراض نسبت به اجرایی نشدن طرح طبقه‌بندی مشاغل و پایین بودن دستمزدها، ممنوع‌الورود به محل کارشان کردند.
برپایه گزارش رسانه ای شده، در سه چهار روز اخیر به تدریج این کارگران ممنوع‌الورود شده‌اند و ظاهراً مراجعه آن‌ها به اداره‌ی کار نیز هیچ حاصلی نداشته است.
کارگران پتروشیمی چوار با بیان اینکه مدتهاست خواسته‌ی ما اجرای قانون است اما حاضر نیستند یک طبقه‌بندی ساده را برای ما اجرایی کنند، از رفتار نامناسب انتقاد کردند و گفتند: در روز جهانی کارگر هدیه بسیار خوبی به ما دادند، ما را ممنوع‌الورود کردند!
*جان باختن 1900 کارگر ومصدومیت 26074 نفر درسال 1401 براثرحوادث کاری
معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی کشور درباره آمار متوفیان ناشی از حوادث کار در سال 1401 گفت: در مجموع 1900 نفر در سال 1401 در حوادث ناشی از کار، جان خود را از دست دادند که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که آمار تلفات یک هزار و 926 نفر بود، 3/1 درصد کاهش داشته است.
وی ادامه داد: از کل تلفات حوادث کار در سال گذشته یکهزار و 870 نفر مرد و 30 نفر زن بودند، این در حالی است که تعداد مردان فوت شده در حوادث کار در سال 1400 یکهزار و 910 و تعداد زنان 16 نفر بوده است.
وی خاطرنشان کرد: در این مدت استان‌های تهران با 399 نفر، اصفهان با 176 نفر و استان‌های خراسان و مازندران با 116 فوتی بیشترین آمار و استان‌های کهگیلویه و بویراحمد با سه نفر، زنجان با پنج نفر و ایلام با 9 فوتی کمترین آمار تلفات حوادث کار را داشته‌اند.
وی تصریح کرد: سقوط از بلندی همواره بیشترین سهم را در آمار تلفات حوادث کار به خود اختصاص می‌دهد و نزدیک به نیمی از تلفات را شامل می‌شود. در سال گذشته نیز 861 نفر از قربانیان حوادث کار به دلیل سقوط از بلندی جان خود را از دست داده‌اند که 3/45 درصد کل تلفات را دربر می‌گیرد و 3/1 رشد داشته است.
وی با اشاره به دومین مورد تلفات در حوادث کار گفت: پس از سقوط از بلندی، اصابت جسم سخت با 414 فوتی، 8/21 درصد از کل تلفات حوادث کار به خود اختصاص داده و در رتبه دوم دلایل مرگ در حوادث کار قرار گرفته است، دلایلی همچون برق گرفتگی، سوختگی و کمبود اکسیژن در رتبه‌های بعدی مرگ در حوادث کار قرار دارند.
وی با اشاره به آمار مصدومان حوادث کار در سال 1401گفت: در سال گذشته آمار مصدومان حوادث کار که به مراکز پزشکی قانونی مراجعه کرده‌اند، 3/7 درصد کاهش یافته است، در این مدت 26هزار و 74مصدوم حوادث کار به مراکز پزشکی قانونی مراجعه کرده‌اند که 1293نفر آنان زن و 24هزار و 781 نفر آنان مرد بوده‌اند.
وی تصریح کرد: همچنین بیشترین مصدومان حوادث کار مربوط به استان‌های تهران با 2943 نفر، اصفهان با 2797 نفر و خراسان رضوی با 2281 نفر بوده است. کمترین مصدومان حوادث کار نیز در استان‌های سیستان و بلوچستان با 176نفر، خراسان جنوبی 198 نفر و هرمزگان با 266 نفر بوده است.
*ادامه مسمومیت های شیمیایی دانش آموزان با حمله به دبیرستان دخترانه کوثر در قلعه گنج سیستان وبلوچستان،هنرستان دخترانه کمال ‌الملک اردبیل و مدارس دخترانه بنت الهدی ومعراج سقز و دبیرستان دخترانه عفاف در منطقه دو و مرزداران درخیابان ابراهیمی تهران و دبیرستان دخترانه مجتبی جعفری کرمانشاه
هجوم نیروهای یگان‌ویژه به مدرسهٔ معراج سقز
روز دوشنبه 11 اردیبهشت،مسمومیت های شیمیایی دانش آموزان با حمله به دبیرستان دخترانه کوثر در قلعه گنج سیستان وبلوچستان،هنرستان دخترانه کمال ‌الملک اردبیل و مدارس دخترانه بنت الهدی ومعراج سقز و دبیرستان دخترانه عفاف در منطقه دو و مرزداران درخیابان ابراهیمی تهران و دبیرستان دخترانه مجتبی جعفری کرمانشاه،ادامه یافت.
به گزارش شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، امروز پس از حملهٔ شیمیایی به مدرسهٔ معراج سقز، نیروهای یگان‌ویژه به این مدرسه هجوم آورده و دانش‌آموزان را ضرب‌وشتم کرده‌اند.
یکی از دانش‌آموزان بر اثر ضربات باتوم، به شدت مجروح و به مراکز درمانی منتقل شده است.
*مسعود فرهیخته بازداشت شد.
مسعود فرهیخته، معلم و فعال صنفی دقایقی پیش با هجوم ماموران امنیتی به منزلش در کرج بازداشت شد.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ضمن ابراز ناخرسندی از بازداشت و زندانی کردن معلمان، توسط نهادهای امنیتی و دستگاه قضایی، این اعمال را محکوم می کند و اعلام می‌دارد که در برابر آن سکوت نخواهد کرد.
*احضار معلمان سنندجی به نهادهای امنیتی
در آستانه روز معلم تعدادی از اعضای #انجمن_صنفی_معلمان_سنندج_کلاترزان به نهادهای امنیتی احضار شدند.
لیست افراد احضار شده به قرار زیر است:
۱- #رضا_طهماسبی
۲- #غیاث_نعمتی
۳- #مجید_کریمی
۴- #بها_ملکی
۵- #فیصل_نوری
۶- #جمیل_امینی
*عطا باباخانی از اعضای قدیمی سندیکای کارگران شرکت واحد، امروز بازداشت شد
آقای عطا باباخانی از اعضای قدیمی سندیکای کارگران شرکت واحد امروز صبح، ۱۱ اردیبهشت، روز جهانی کارگر، بازداشت شد.
آقای باباخانی راننده بازنشسته شرکت واحد ، و از اعضای قدیمی سندیکای کارگران شرکت واحد، میباشد. امروز صبح در حالی آقای باباخانی را بازداشت کردند که ایشان همراه با همسر و فرزندشان در حال رانندگی بودند که جلوی ماشین آنها را گرفتند و برشان گرداندند به منزل و سپس بعداز تفتیش منزل، عطا باباخانی را با خودشان بردند و‌ به خانواده ایشان گفتند‌که به اطلاعات کرج مراجعه کنند.
سندیکای کارگران شرکت واحد بازداشت عطا باباخانی و اذیت و آزار خانواده اش را شدیدا محکوم‌کرده، و تداوم سرکوب و پرونده سازی برای اعضای سندیکا و فعالین کارگری و بازنشسته را قویا محکوم میکند و خواستار منع تعقیب و پرونده سازی و آزادی بدون قید و شرط برای عطاباباخانی میباشد.
کارگر زندانی آزاد باید گردد
چاره کارگران وحدت و تشکیلات
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

زنده باداول ماه مه روزهمبستگی جهانی کارگران علیه نظام سرمایه داری گسترده تر و مستحکمتر باد

همبستگی کارگران درراه دستیابی به مطالباتشان 

- گرامیداشت روز جهانی کارگر توسط کارگران پروژه‌ی پتروشیمی جزیره قشم 

- نصب بنر به‌ مناسبت روز جهانی کارگر توسط انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان سقز 

- قطعنامه تشکلهای صنفی و مدنی مستقل ایران به مناسبت روز معلم و اول ماه مه روز جهانی کارگر 

- بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و‌ حومه به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر (۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲)

- کانون نویسندگان ایران:اول ماه مه روز جهانی کارگر گرامی باد
- نامه به دهه هشتادیها
«از آینه بپرس،
نام نجات دهنده ات را»
- بیانیه سه معلم زندانی به مناسبت روز جهانی کارگر و روز معلم از زندان لاکان
- پیام اسماعیل عبدی، به مناسبت روز ملی معلم و روز جهانی کارگر
- اعتصاب کارگران پروژه‌ی NGL3200 واقع در میدان نفتی جفیر
- یکشنبه اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کشور نسبت به سطح نازل حقوق منجمله مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار‌ مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی با پایی تجمع مقابل ساختمان تأمین اجتماعی شهرهای اراک، أصفهان،اهواز ،بابل، رشت وکرمانشاه
- تجمع اعتراضی سراسری افراد دارای معلولیت کشور نسبت به مشکلات معیشتی منجمله عدم اجرای ماده 27 قانون حمایت از حقوق معلولان در دستکم 16 شهر
- اعتصاب و اعتراض کارگران هفت تپه نسبت به اظهارات توهین‌آمیز ناصری
- دومین روزاعتصاب وتجمع کارگران کارخانه یزد تایردراعتراض به عدم افزایش حقوق ،تبدیل وضعیت نشدن و وعده های پوچ
- ادامه اعتراض کارگران راه آهن کشور با اعتصاب کارگران ناحیه آذربایجان،تبریزدراعتراض به پرداخت نشدن حقوق ومطالبات دیگر وعدم اجرای طرح تجمیع برای دومین روز متوالی
- تجمع اعتراضی کارگران کنترل ترافیک تهران نسبت به بخطرافتادن امنیت شغلیشان درپی واگذاری شرکت وظایف این به موسسه رایانه شهرمقابل شورای شهر
- اعتصاب کارگران پتروشیمی رازی بندر ماهشهر در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان
- ادامه کنش های کارگران روزمزد فضای سبز نفت آقاجری نسبت به عدم تبدیل وضعیت و وعده های توخالی مسئولان
- ثبت نامه مطالبات کارگران و رانندگان شرکت واحد در دبیرخانه شهرداری و شورای شهر و سازمان بازرسی کل کشور…
- اردیبهشت بر همه کس سبز و خرم است // اردیبهشت ماست که اردی‌جهنم است
روایت خدیجه پاک ضمیر همسر محمد حبیبی از هجوم ماموران به خانه‌شان
- احضار و تهدید مظفر صالح‌نیا و شریف ساعدپناه توسط نهادهای امنیتی در سنندج
- بیانیه جمعی از دانشجویان دانشکده های روانشناسی به مناسبت روز روانشناس و مشاور
*******
*گرامیداشت روز جهانی کارگر توسط کارگران پروژه‌ی پتروشیمی جزیره قشم
تعدادی از کارگران فصلی و روزمزد شاغل در پروژه‌ی پتروشیمی جزیره قشم روز جهانی کارگر را گرامی داشتند.


متن پلاکاردها:
حمایت از اعتصاب سراسری کارگران پروژه‌ای نفت، گاز و پتروشیمی
کارگر زندانی آزاد باید گردد
زن زندگی آزادی
نان کار آزادی
نه به تبعیض و ستم علیه کارگران
زنده‌باد اول ماه مه روز همبستگی کارگران جهان
کارگر مهاجر افغان بخشی از طبقه کارگر هستند
کارگران از هر نژاد و مذهب و ملیت باشند متحد هستند
*نصب بنر به‌ مناسبت روز جهانی کارگر توسط انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان سقز

*قطعنامه تشکلهای صنفی و مدنی مستقل ایران به مناسبت روز معلم و اول ماه مه روز جهانی کارگر
روز معلم و مراسم اول ماه مه امسال را در حالی برگزارمی‌کنیم که کارگران، معلمان، زنان، دادخواهان، ملت‌های تحت ستم، دانشجویان، بازنشستگان و عموم توده های ستمدیده مردم ایران در مصافی تاریخی و زیر و رو کننده با سیستم ضد انسانی حاکم بر کشور قرار گرفته اند و به رغم سرکوب خونینی که حکومت طی هشت ماه گذشته انجام داده است جنبش انقلابی مردم ایران همچنان زنده و پویاست و روزی نیست که مردم به جان آمده در هر سو از جغرافیای سیاسی ایران با هر زبانی در خیابان و محل کار و زندگی حکومت را آماج اعتراضات تحول خواهانه خود قرار ندهند.
حکومتی که در مدارس دختران جوان و نوجوان را هدف حملات شیمیایی قرار می‌دهد و زنان را به مثابه ستون اصلی یک جامعه انسانی علاوه بر محروم کردن از پایه ای ترین حقوق انسانی شان در خیابان مورد ددمنشانه ترين حملات جسمی و روحی قرار می‌دهد، فساد و غارتگری بخش مهمی از موجودیت آن است، حتی به مدت یک هفته قادر به مهار تورم و گرانی نیست و یک جامعه نود میلیونی را در کشوری ثروتمند غرق در فقر و فلاکت کرده است و معلم، کارگر، سینماگر، هنرمند، فعال مدنی و سیاسی، پیر و جوان و همه پیکره جامعه در مقابلش قرار دارند نه شایسته بقاست و نه قادر به ادامه حیات است.
دیگر بر هر ناظر روشن بینی پر واضح است که‌ در پی نزدیک به هشت ماه خیزش سراسری مردم ایران، اوضاع سیاسی و اجتماعی کشور به روال سابق باز نخواهد گشت و جنبش انقلابی مردم ایران به پیشروی خود تا ایجاد تغییرات بنیادین در کشور ادامه خواهد داد.
بر متن این شرایط عینی و بشدت متلاطم و متحولی است که مدت‌هاست جناحهای مختلف طبقه حاکم بر ایران چه در پوزیسیون و چه در اپوزوسیون سراسیمه تر از هر دوره تاریخی دیگری دست بکار بند و بست با قدرت‌های جهانی و رقم زدن تحولات سیاسی از بالای سر مردم ایران شده اند تا همچنان به سبک و سیاق گذشته، اینبار نیز آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی مردم ایران را قربانی مطامع ضد انسانی خود و غارتگران و جنایتکاران بین المللی کنند.
اما آن پدیده ای که امروز در صحنه تحولات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران جاری است، جنین رشد یافته انقلابی را در خود دارد که می تواند سرآغاز یک انقلاب بزرگ اجتماعی در ایران و منطقه خاورمیانه باشد و تاریخی نوین را در این منطقه مهم و استراتژیک از جهان کنونی رقم بزند.
به همین دلیل هم است که ما در منشور مطالبات حداقلی بیست تشکل صنفی و مدنی با تاکید به عینیت تاثیر گذاری عمیق جنبشهای اجتماعی بر تحولات جاری و آتی کشور، وجوه سلبی و اثباتی اعتراضات بنیادین مردم ایران را در پی اعتراضات سراسری به قتل جنایتکارانه #ژینا_امینی در جای جای این منشور بر شمرده و اعلام کرده ایم که پرچم اعتراضات بنیادینی که امروز در ایران بدست زنان، دانشجویان، دانش آموزان، معلمان، کارگران، جامعه رنگین‌کمان دادخواهان، هنرمندان، نویسندگان و عموم توده های ستمدیده مردم ایران برافراشته شده است اعتراضی است علیه زن‌ستیزی، ناامنی پایان ناپذیر اقتصادی، بردگی نیروی کار و فقر و فلاکت و ستم طبقاتی، تبعیض جنسیتی و ستم ملی و مذهبی، و انقلابی است علیه هر شکلی از استبداد مذهبی و غیر مذهبی که در طول بیش از یک قرن گذشته بر ما مردم ایران تحمیل شده است.
اگر چه منشور مطالبات حداقلی بیست تشکل صنفی و مدنی در میانه ی خیزش سراسری #زن_زندگی_آزادی و از متن و دل جامعه سر بر آورده است و قطب نمای مبارزات همین امروز ما برای شکل دهی به ساختار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آینده ایران است با این حال با توجه به کل شرایط و اوضاع و احوال اقتصادی و اجتماعی و سیاسی حاکم بر کشور، ما بر این باوریم که طبقه کارگر ایران با قرار گرفتن در مرکز ثقل تحولات سیاسی آتی، قادر خواهد شد افق رهائی بخش و تاریخی خود را بطور حداکثری به پیش برد.
ما با حمایت از اعتصاب گسترده کارگران پروژه‌ای نفت و گاز و پتروشیمی، بار دیگر و به مناسبت #روز_معلم و #روز_جهانی_کارگر، با قرار دادن مطالبات دوازده‌گانه‌ی منشور مطالبات حداقلی بیست تشکل صنفی و مدنی، به مثابه خواست‌های حداقلی خود در این قطعنامه، کارگران و معلمان، زنان*، دانشجویان و عموم توده های ستمدیده مردم ایران را فرا میخوانیم با سازمانیابی در تشکل‌ها و شوراهای محیط کار و محلات، مبارزات خود را برای گذر از شرایط ضدانسانی موجود و شکل‌دهی به آینده ای مبتنی بر تحقق خواستهای آزادیخواهانه و برابری طلبانه، متکی به اراده و اتحاد و همبستگی خود سازند.
??????????????
۱. آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی، منع جرم انگاری فعالیت سیاسی و صنفی و مدنی و محاکمه علنی آمرین و عاملین سرکوب اعتراضات مردمی.
۲. آزادی بی‌قید و شرط عقیده، بیان و اندیشه، مطبوعات، تحزب، تشکل‌های محلی و سراسری صنفی و مردمی، اجتماعات، اعتصاب، راهپیمایی، شبکه های اجتماعی و رسانه های صوتی و تصویری.
۳. لغو فوری صدور و اجرای هر نوع مجازات مرگ، اعدام، قصاص و ممنوعیت هر قسم شکنجه روحی و جسمی.
۴. اعلام بلادرنگ برابری کامل حقوق زنان با مردان در تمامی عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و خانوادگی، امحا و لغو بی قید و شرط قوانین و فرم‌های تبعیض آمیزعلیه تعلقات و هویت های جنسی و جنسیتی، به رسمیت شناختن جامعه‌ی رنگین کمانیِ "ال‌جی‌بی‌تی‌کیوآی‌ای‌پلاس"، جرم زدایی از همه تعلقات و گرایشات جنسیتی‌ و پایبندی بدون قید و شرط به تمامی حقوق زنان بر بدن و سرنوشت خود و جلوگیری از اعمال کنترل‌ مردسالارانه.
۵. مذهب امر خصوصی افراد است و نباید در مقدرات و قوانین سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی کشور دخالت و حضور داشته باشد.
۶. تامین ایمنی کار، امنیت شغلی و افزایش فوری حقوق کارگران، معلمان، کارمندان و همه زحمتکشان شاغل و بازنشسته با حضور و دخالت و توافق نماینده‌های منتخب تشکل‌های مستقل و سراسری آنان.
۷. امحا قوانین و هرگونه نگرش مبتنی بر تبعیض و ستم ملی و مذهبی و ایجاد زیرساخت‌های مناسب حمایتی و توزیع عادلانه و برابر امکانات دولتی برای رشد فرهنگ و هنر در همه مناطق کشور و فراهم کردن تسهیلات لازم و برابر برای یادگیری و آموزش همه زبان‌های رایج در جامعه.
۸. بر چیده شدن ارگانهای سرکوب، محدود کردن اختیارات دولت و دخالت مستقیم و دائمی مردم در اداره امور کشور از طریق شوراهای محلی و سراسری. عزل هر مقام دولتی و غیر دولتی توسط انتخاب کنندگان در هر زمانی باید جزو حقوق بنیادین انتخاب کنندگان باشد‌.
۹. مصادره اموال همه اشخاص حقیقی و حقوقی و نهادهای دولتی و شبه دولتی و خصوصی که با غارت مستقیم و یا رانت حکومتی، اموال و ثروت‌های اجتماعی مردم ایران را به یغما برده ‌ند. ثروت حاصل از این مصادره‌ها، باید به فوریت صرف مدرن سازی و بازسازی آموزش و پرورش، صندوقهای بازنشستگی، محیط زیست و نیازهای مناطق و اقشاری از مردم ایران شود که در دو حکومت جمهوری اسلامی و رژیم سلطنتی محروم و از امکانات کم‌تری برخوردار بوده‌اند.
۱۰. پایان دادن به تخریب‌های زیست محیطی، اجرای سیاستهای بنیادین برای احیای زیرساخت‌های زیست محیطی که در طول یکصد سال گذشته تخریب شده‌اند و مشاع و عمومی کردن آن بخش‌هایی از طبیعت،(همچون مراتع، سواحل، جنگل‌ها و کوهپایه‌ها) که در قالب خصوصی سازی حق عمومی مردم نسبت به آن‌ها سلب شده است.
۱۱. ممنوعیت کار کودکان و تامین زندگی و آموزش آنان جدای از موقعیت اقتصادی و اجتماعی خانواده. ایجاد رفاه همگانی از طریق بیمه بیکاری و تامین اجتماعی قدرتمند برای همه افراد دارای سن قانونی آماده به‌کار و یا فاقد توانایی کار. رایگان سازی آموزش و پرورش و بهداشت و درمان برای همه مردم
۱۲. عادی سازی روابط خارجی در بالاترین سطوح با همه کشورهای جهان بر مبنای روابطی عادلانه و احترام متقابل، ممنوعیت دستیابی به سلاح اتمی و تلاش برای صلح جهانی.
از نظر ما مطالبات حداقلی فوق با توجه به وجود ثروت‌های زیر زمینی بالقوه و بالفعل در کشور و وجود مردمی آگاه و توانمند و نسلی از جوانان و نوجوانانی که دارای انگیزه فراوان برای برخورداری از یک زندگی شاد و آزاد و مرفه هستند، به فوریت قابل تحقق و اجراست.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
اتحاد بازنشستگان
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت( ارکان ثالث)
صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد ایران(اهواز)
شورای کارگری بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی(بست)
سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه
کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری ایران
انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه
ندای زنان ایران
شورای بازنشستگان ایران
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری
کانون مدافعان حقوق کارگر
سندیکای نقاشان استان البرز
اتحادیه آزاد کارگران ایران
*بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و‌ حومه به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر (۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲)
سندیکای کارگران شرکت ‌واحد بیانیه اول ماه مه ۱۴۰۲ را در حالی انتشار میدهد که سه تن از اعضای قدیمی و شناخته شده سندیکا، رضا شهابی، داود رضوی و حسن سعیدی، کماکان در زندان هستند و همچنین تعدادی از اعضای حق طلب سندیکا و دیگر فعالین‌کارگری در روز گذشته توسط نیروهای امنیتی به صورت تلفنی احضار شده اند.
با امید به آزادی همه کارگران و‌ انسانهای حق طلب به پیشواز اول ماه مه، روز جهانی کارگر، میرویم، روزی که نماد مقاومت و مبارزه طبقه‌کارگر در مقابل نظام سرمایه داری و مناسبات استثمارگرانه و ضد انسانی ای است که بر تمام جهان حاکم شده است. اول ماه‌ مه (۱۱ اردیبهشت) یادآور این واقعیت است که کارگران و‌ زحمتکشان برای خواسته های برحقشان لحظه ای دست از تلاش و ‌مبارزه بر نخواهند داشت، همانطور که در سال ۱۸۸۶ میلادی کارگران در شهر شیکاگو آمریکا برای خواسته های به حق خودشان، از جمله ۸ ساعت کار در روز، در مقابل نظام استثمارگر سرمایه داری بلند شدند، مبارزه کردند و در این مبارزه لحظه ای پا به عقب ننهادند و هزینه های بسیار سنگینی از جمله بازداشت و سرکوب و قتل عام و اعدام را متحمل شدند.
اول ماه مه، روز ما کارگران و زحمتکشان، بزرگداشت ما رنجبران و‌ امید ما‌ بعنوان اکثریت مطلق مردم‌دنیا برای ایجاد جهانی دیگر است، جهانی عاری از استثمار، استبداد، فقر، جنگ، نابرابری، تبعیض، زندان، شکنجه و اعدام.
در کشور ما ایران اما نه تنها کارگران اجازه و‌ امکان مراسمها و جشن‌ های میلیونی به مناسبت روز جهانی کارگر ندارند بلکه در این روز تاریخی و‌ حول و‌ حوش آن چه در کف خیابان و‌ چه حتی در دید و بازدیدها مورد سرکوب و تهدید و بازداشت قرار میگیرند. نظامی که مدام پشت تریبون های رسمی و غیررسمی از کارگر به تعریف و تمجید می‌پردازد و این روز را به همراه خودی ها در مکانهای تحت کنترل برگزار می‌کند تا به ظاهر نشان دهد طرفدار کارگر است ولی ذاتا و‌ عملا مخالف هر گونه تجمع، راهپیمایی و تظاهرات کارگران در این روز تاریخی میباشد، چرا که از وجود کارگران به صورت متحد و‌ متشکل وحشت دارد و این را می‌داند که در مقابل سیل خروشان این کارگران که چرخه تولید و اقتصاد را در اقصی نقاط کشور و جهان به دست دارند نمیتواند تاب تحمل را داشته باشد.
سال ۱۴۰۲ برای طبقه‌کارگر ایران، از کارگر صنعتی، خدماتی و‌ کشاورزی تا معلم‌ و پرستار و‌ کلیه حقوق بگیران‌و‌ کارگران بیکار و‌خانواده های آنان، سالی متفاوت‌تر از سال های قبل میباشد. اول مه ۱۴۰۱ با بازداشت فعالین‌و‌نمایندگان جنبش های معلمی و‌ کارگری، از جمله اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد، و بدنبال آن بازداشتهای گسترده صدها معلم‌ و‌ دیگر فعالین صنفی، از جمله کارگران شرکت واحد بدنبال اعتصاب اردیبهشت ماه، رقم‌خورد. در سالی که گذشت، حاکمیت بیش از پیش دست به کار سناریو سازیهای کذایی و ‌تکراری علیه فعالین کارگری و‌ معلمی شد که تا کنون ادامه دارد و بسیاری از فعالین بازداشت شده در اردیبهشت پارسال کماکان یا در بازداشت به سر میبرند و‌ یا با احکام سنگین‌مواجه هستند و در عین حال بسیاری نیز اخراج و بطرق مختلف تحت اذیت و‌ آزار قرار دارند. در حال حاضر سه تن از اعضای مبارز سندیکا، داود رضوی، حسن سعیدی، رضا شهابی، و همچنین فعالین‌ کارگری و‌ معلمی، از جمله رسول بداقی، کیوان‌مهتدی، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، کماکان کاملا ظالمانه در حبس به سر میبرند. مقامات‌و‌نیروهای امنیتی حتی دید و بازدیدهای دوستانه از خانواده های این زندانیان را تحمل نمیکنند و سه روز پیش از روز کارگر، جمعی از فعالین کارگری و‌ مدنی، از جمله ریحانه انصاری‌نژاد، آنیشا اسدالهی، ژاله روحزاد، عسل محمدی، سروناز احمدی، هیراد پیربداقی، کامیار فکور، حسن ابراهیمی، و الدوز هاشمی، را در هنگام دیدار با خانواده معلم زندانی محمد حبیبی با خشونت بازداشت کردند و‌ به زندان اوین انتقال دادند،
در بستر سرکوبهای گسترده در سالی که گذشت، قتل ژینا (مهسا) امینی و خیزش زن زندگی آزادی صحنه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و ‌نیز اقتصادی کشور را کاملا دکرگون‌ کرد. خیزش شهریور ۱۴۰۱ که در دنباله خیزشهای مردم محروم، تهیدست و تحت ستم در سالهای اخیر از جمله در دی ۹۶، آبان ۹۸ و تیر ۱۴۰۰ صورت گرفت، نه تنها علیه حجاب اجباری و برای برابری زن‌ و‌ مرد در تمامی عرصه ها بلکه برای آزادی و‌ عدالت و‌ پایان دادن به هرگونه ظلم و‌ ستمی است که امکان یک زندگی حتی عادی را از مردم سلب کرده است.
از اینرو، روز جهانی کارگر امسال، نه فقط بزرگداشت طبقه‌کارگر و زحمتکش جامعه است، نه فقط روز تجدید عهد‌ما علیه نظام استثمارگر سرمایه داری، و برای دستیابی به کلیه‌مطالبات اقتصادیمان از جمله افزایش دستمزدها بر مبنای نرخ واقعی تورم، است بلکه روز دادخواهی فرزندان این‌مملکت است که عمدتا از خانواده های کارگری و‌ زحمتکش، برای عدالت و‌ آزادی به پا خاستند‌ اما با‌ گلوله و سرکوب پاسخ گرفتند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و‌ حومه همچون سالهای گذشته و در همبستگی با کلیه کارگران ایران‌ و‌ جهان و تشکل های مستقل کارگری، معلمی و بازنشستگان، خواست‌های عمومی و‌ فوری خود را به مناسبت روز جهانی کارگر و در پیگیری مطالبات اعلام شده در اول مه ۱۴۰۱ و در بستر شرایط جاری در کشور در زیر اعلام نموده و همه کارگران‌ و ‌مزدبگیران‌ ‌زحمتکش کشور را به اتحاد، همبستگی و‌ ایجاد تشکلات مستقل کارگری برای دستیابی به مطالبات بر حقمان فرا می خواند. در عین حال، سندیکا به تلاش فعالین‌و‌ تشکلهای کارگری و‌ مدنی در داخل کشور که تا این لحظه بیانیه ها و منشورهای مشترکی برای تغییرات بنیانی در شرایط موجود انتشار داده اند درود می فرستد و با دقت این روندها را پیگیری خواهد کرد.
۱- افزایش حداقل دستمزد تصویب شده توسط شورای عالی کار اعلام‌ آشکار جنگ علیه کارگران و‌ مزدبگیران و خانواده های کارگری است. دستمزد و ‌مزایای ۶ تا ۸ میلیونی با توجه به تورم لجام‌گسیخته موجود، بیش از سه برابر زیر خط فقر رسمی است و از نظر ما کاملا مردود و‌ محکوم است. هر دستمزدی زیر ۲۵ میلیون تومان در ماه برای یک خانوار ۴نفره کارگری در سال ۱۴۰۲، به معنای تحمیل فقر و‌ محرومیت خواهد بود.
۲- برقراری بیمه‌های اجتماعی مکفی و موثر، بویژه بیمه‌های درمانی و بیمه بیکاری برای کارگران بیکار و جویای کار.
۴- انحلال شرکت‌های پیمانکاری و واسطه‌ای و برچیده شدن این شرکت‌ها از محیط‌های کار و زندگی کارگران و تامین نیروی انسانی این مراکز، از طریق پیمان‌های رسمی و دسته‌جمعی آنان‌. ما بار دیگر و به مناسبت روز کارگر، حمایت خود را از اعتراضات و اعتصابات کارگران پیمانی و‌ پروژه ای از جمله مطالبات به حق کارگران پروژه‌ای شرکت نفت و‌ گاز و ‌پتروشیمی اعلام‌میکنیم.
۵- توقف سرکوب تشکل‌های مستقل کارگری و‌ صنفی و برخورداری از حق آزادی بیان و عقیده، تشکل و تحزب، اعتصاب و اعتراض، تظاهرات، راهپیمائی و تحصن. ایجاد تشکلات مستقل صنفی و طبقاتی، از جمله سندیکا، شورا، کانون، انجمن و فدراسیون و‌ کنفدراسیون سراسری، حق مسلم‌کارگران در ایران و سراسر جهان است.
۶- آزادی کارگران و فعالین کارگری و صنفی زندانی و کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی؛ منع تعقیب قضائی و بازگشت بی‌قید و شرط آنان به کار و محل زندگی خود. کلیه بازداشتیان اعتراضات سراسری باید بدون قید و شرط آزاد‌گردند‌ و عاملین و‌ آمرین‌کشتار مردم باید به سزای اعمالشان برسند.
۷- منع کار کودکان کمتر از ۱٦ سال و تأمین زندگی و آموزش کودکان کار
۸- برابری بین زن و مرد و دیگر جنسیتها در تمام عرصه‌های حقوقی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، مدنی، شغلی و فرهنگی، و‌ از جمله لغو‌ فوری کلیه قوانین تبعیض آمیز و زن ستیز همچون حجاب اجباری، و‌ قوانین تنبیهی و سرکوبگرانه.
۹- لغو کامل هرگونه ستم و تبعیض از جمله جنسی و جنسیتی، عقیدتی، نژادی، ملی و مذهبی در محیط کار و در جامعه.
۱۰- توقف هرگونه تبعیض و ستم نسبت به کارگران مهاجر از جمله کارگران و زحمت‌کشان مهاجر افغانستانی در ایران و به رسمیت شناختن حق شهروندی و برخورداری از کلیه قوانین حمایتی مربوط به محیط کار و‌ جامعه مدنی برای آنان
۱۰- آموزش رایگان در تمام سطوح و برای کلیه ساکنین‌کشور صرفنظر از وضعیت اقامت و یا شهروندی آنان، از جمله حق آموزش به زبان‌مادری.
۱۱- ترمیم حقوق کارگران و معلمان بازنشسته و همسان سازی حقوق آنان با شاغلان بر مبنای نرخ واقعی تورم و سبد هزینه زندگی.
۱۲- نظارت نمایندگان منتخب و‌ مستقل بازنشستگان بصورت شورایی بر صندوق‌ها و دارائی‌های عمومی بازنشستگان و برخورداری از بیمه‌های موثر و کارآمد.
۱۳- مخالفت با جنگ‌های تجاوزکارانه و افشا و محکوم کردن سیاست‌های سلطه طلبانه و منافع استثمارگرانۀ همۀ دولت‌های درگیر در جنگها و‌ مناقشات نظامی.
۱۴- ما حملات شیمیایی در مدارس و بخصوص مسموم سازی دختران دانش آموز در مدارس کشور را قویا محکوم‌میکنیم ‌و‌ حاکمیت را پاسخگوی مستقیم در مورد این فاجعه دانسته و‌خواهان توقف فوری این جنایات و ایجاد یک‌کمیته حقیقت یاب بین المللی و‌ مستقل شامل نمایندگان فدراسیونهای جهانی کارگری و معلمی و‌ دیگر فدراسیونهای جهانی صنفی، دانش آموزی و‌ دیگر نهادهای مستقل مدنی، میباشیم.
۱۵- ضمن حمایت قاطع از مبارزات کارگران، معلمان، زنان، دانشجویان، دانش آموزان، جامعه رنگین‌کمانی، فعالین‌ رفع ستم‌ملی و مدافعین محیط زیست، و دیگر جنبشهای ترقی خواهانه و آزادی طلبانه در ایران و‌ سراسر جهان، به عنوان یک تشکل مستقل کارگری تاکید میکنیم که ما تنها و ‌تنها بر نیروی خود و ‌همبستگی طبقاتی و‌ حمایت متقابل از یکدیگر حساب باز میکنیم و نه هیچ دولت و‌ نهادهای دولتی و‌ سرمایه داری در هیچ‌جای دنیا.
زنده باد اول ماه مه، روز جهانی کارگر
چاره کارگران وحدت و تشکیلات
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و‌ حومه
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ (برابر با اول ماه مه ۲۰۲۳)
*کانون نویسندگان ایران:اول ماه مه روز جهانی کارگر گرامی باد
سال ۱۸۸۶، روز اول ماه مه، صدها هزار کارگر جان به لب رسیده در ده‌ها شهر آمریکا در اعتراض به وضعیت فلاکت‌بار زندگی خود به خیابان‌ها آمدند و خواهان بهبود شرایط کار و کاهش زمان کار روزانه به ۸ ساعت شدند. در شیکاگو، پلیس با یورش به کارگران معترض تجمع آنان را به خاک‌وخون کشید؛ ده‌ها تن کشته، هزاران تن زخمی و زندانی و شماری از آنها به جوخه‌های اعدام سپرده شدند. این برخورد خشونت‌بار با کارگران معترض همدلی و حمایت کارگران دیگر کشورها را به همراه داشت و برگزاری مراسم یادبود آن در سال‌های پیاپی سرانجام صاحبان قدرت و سرمایه را به تسلیم در برابر این خواسته برحق کارگران واداشت، و این روز در جهان به نام روز کارگر شناخته شد.
اکنون بیش از یک سده است که کارگران سراسر جهان در اول ماه مه، برای یک روز هم که شده، دست از کار می‌کشند و به خیابان‌ها می‌آیند یا در مراکز کارگری جمع می‌شوند و، ضمن جشن و پای‌کوبی، از خواسته‌های خود برای برخورداری از کرامت انسانی و زندگی بهتر دفاع می‌کنند، به‌ویژه در روزگاری که حامیان سرمایه و غارت‌گران نیروی کار کمر به پایمال کردن حقوق آنان بسته‌اند.
در ایران روز جهانی کارگر هیچ‌گاه به رسمیت شناخته نشده است. با این همه، کارگران هر سال روز اول ماه مه(برابر با ۱۱ اردیبهشت) را به شیوه‌های گوناگون گرامی داشته‌اند تا از مطالبات برحق خود سخن بگویند. اینک با گذشت ۴۴ سال از استقرار جمهوری اسلامی، حاکمیت نه‌تنها هیچ گام مثبتی در جهت تحقق خواست‌های برحق کارگران برنداشته که به شیوه‌های مزورانه آنان را از حق تشکل‌یابی مستقل محروم کرده و همواره با زور و سرکوب پشتیبان حقوق کارفرمایان بوده است. ورشکستگی کارخانه‌ها و تعطیلی بسیاری از واحدهای صنعتی و صنفی در این سال‌ها بر میزان بیکاری کارگران و انبوه مطالبات معوقه‌ی آنان افزوده‌اند. و اینک گسترش روزافزون دامنه‌ی تورم و گرانی بسیاری از کارگران را نیز مانند بسیاری از دیگر قشرهای جامعه زیر خط فقر برده است. در این میان، حاکمیت با تشدید سانسور راه را بر بیان مشکلات کارگران بسته است، هرگونه اعتصاب و تجمع اعتراضی آنان را «جرم‌انگاری» می‌کند و با فعالان کارگری به زبان تهدید و شکنجه و زندان سخن می‌گوید.
کانون نویسندگان ایران در دفاع از آزادی اندیشه و بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان، با گرامی‌داشت روز جهانی کارگر خواهان آزادی بی‌قیدوشرط همه‌ی فعالان کارگری از جمله کیوان مهتدی، عضو کانون نویسندگان ایران، و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی است.
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
نامه به دهه هشتادیها
«از آینه بپرس،
نام نجات دهنده ات را»
رضا شهابی و‌ کیوان‌مهتدی
ما جوانان خشمگین دهه های قبل، از مدتها پیش میخواستیم با شما صحبت کنیم. از همان زمان که جسته وگریخته دیدیم که شما را دسته دسته با چشمبند میبرند، و فهمیدیم که تصمیم خود را گرفته اید که از زندگیِ بد بیشتر از مرگ بترسید. فرزندان و عزیزان ما دهه هشتادی بودند و احساس میکردیم فراتر از آشنایی، یکجور دوستی و نزدیکی بین ما وجود دارد. با این حال، با دیدن مجریان تلویزیون، سیاستمداران و کارشناسان روزنامه ها که در تلاش برای توضیح دادن شما در قالبهای حاضرآماده ی خود چقدر درمانده و رقت انگیز هستند، ترجیح دادیم دست نگه داریم. نگران بودیم که پس از سالیان متمادی ستیز و دست وپنجه نرم کردن با این جهان، خودمان هم شباهتهایی به دنیایی پیدا کرده باشیم که شما برای ورود به یک زندگیِ نو باید از تمامیِ آن عبور کنید.
امروز اما فرق میکند. امروز واقعاً حرفی برای در میان گذاشتن با شما داریم. شاید امروز در کنار خشم و امید، اندکی احساس سرخوردگی داشته باشید، یا احساس تردید، یا یکجور احتیاط. اینها عواطف انسانی هستند، و حضورشان نشان از ویژگیهای انسانی و عقلانیت در مبارزه است. سیر تحولات پیش رو سریع، غیرمنتظره، پیچیده و متناقض خواهد بود. و اکنون زمان پرسشهای سخت فرا رسیده. مثلاً امروز نگرانیم که چگونه دستاورد ملموس جنبش را حفظ کنیم؟ آیا خواسته ی ما محدود به انتخابِ آزادانه ی سبک زندگی است یا قرار است ساختارهای تبعیض آمیز و خشونتبار از ریشه دگرگون شوند؟ مبارزهه ای جداجدا چگونه میتواند به صورت پیکارهایی عمومی درآید که سرکوب نشود و حرف خود را به کرسی بنشاند؟ و البته آن مسئله ی آشنا که هرچند برای همه روشن است که چه نمیخواهیم، اما به سختی میتوان بیان کرد که دقیقاً چه چیزی میخواهیم؟
نسخه ی پیچیده شده ای برای این پرسشها وجود ندارد. اما قرار نیست چرخ را از نو اختراع کنیم و خود را تافته ای جدا بافته از تاریخ مبارزات ایران و جهان بدانیم. از این منظر ، این روز مشخص برای اندیشیدن به پرسشهای کنونی موضوعیت دارد: روز جهانی کارگر که یادگار مبارزه برای کاهش ساعت کار روزانه از ده ساعت به هشت ساعت است. ـــ باز هم یک مناسبت دیگر؟ مگر چند درصد از جامعه ی ما روز کارگر را جشن میگیرند؟ چند درصد این روز را متعلق به خود میدانند، یا اصلاً از وجود چنین روزی خبر دارند؟ من که کارگر نیستم، به من چه ربطی دارد؟
عجله نکنید. این روز بیشتر از آنچه به نظر میرسد، به امروز ما مرتبط است، و احساس بیگانگی ما با آن خود بیانگر نکاتی درباره ی مشکلات و امکانات پیش روی ما است. ماجرا فقط به شباهت سیر وقایع با تجربه ی امروز ما محدود نمیشود، ضمن آنکه شباهتها قابل توجه هستند؛ مثلاً نزدیک به صد و چهل سال پیش در شیکاگو برای منحرف و پراکنده کردن اعتراضات مردم، یک بمب گذاری مشکوک را به نام معترضان علَم کردند، و به همین بهانه، علاوه بر شلیک مستقیم به معترضان، تعدادی از رهبرانشان را دستگیر کردند و عده ای بیگناه را به جرم بمب گذاری اعدام کردند، عده ای که اصلاً در صحنه بمبگذاری حضور نداشتند. اندکی آشنا نیست؟
قصد ما تکرار مشابهت هایی نیست که در هر صورت در شیوه های مقاومت و اشکال سرکوب در تاریخ مبارزات آزادیخواهانه و برابری طلبانه وجود داشته است. در این نامه میخواهیم دو پرسش را در ارتباط با این روز با شما در میان بگذاریم. نخست اینکه چه چیزی روز کارگر را به قدری برجسته ساخته که در زمره ی معدود روزهایی است که (همچون روز جهانی زن) در تقویم جهانی هر سال گرامی داشته میشود؟ دیگر آنکه چه چیزی روز کارگر را به پدیدهای معاصر ما بدل میسازد؟
اول ماه مه هر سال در سرتاسر جهان گرامی داشته میشود، چون دستاورد این جنبش تمام نسلها و تمام کشورها را دربرمیگیرد. دو ساعت کار کمتر، یعنی دو ساعت زمان بیشتر برای آموزش خود، برای رشد تواناییها، برای ارتباط ما با یکدیگر. این دستاورد مستقل از جنسیت، ملیت، شرایط تاریخی و جغرافیایی به سود تمام زحمتکشان است. چنین خواسته هایی با قانونگذاری به دست نمیآید، و این روز گرامیداشت مبارزه ی لازم و خون ریخته شده برای تثبیت چنین خواسته ای است.
کاهش ساعت کار روزانه برای هر فردی با هر مرام و باوری قابل فهم است. با تثبیت این خواسته فضای بیشتری در ذهن ما باز میشود. ما مستحق شرایط کاری بهتری هستیم که ساعت کار روزانه تنها یک تجلی از آن است: امنیت شغلی و استخدامی، ایمنی محیط کار، دستمزد و حقوق بازنشستگی متناسب با هزینه های زندگی، حق مشارکت در اداره ی محیط کار و ... برای همین اول ماه مه هنوز محل منازعه با اقلیت صاحب قدرت و ثروت است.⬇️
فقط برای ارائه ی تصویری از حساسیت روز کارگر اشاره کنیم که این روزها شاهد دستگیری تعدادی از فعالان کارگری بودیم، و دستگیری فعلی ما با اول ماه مه پارسال (1401) مرتبط بود، و پرونده سازی و دستگیری قبلی ما نیز به اول ماه مه سال 1398 برمیگشت. به بیانی، صرفِ یادآوری این روز همیشه همچون خط قرمز اقلیت صاحب قدرت و ثروت در جامعه ما بوده است.
شاید امروز خواسته ی کاهش ساعت کار روزانه پیش پاافتاده به نظر برسد، اما این سادگی از آن رو است که معما چو حل شود آسان شود. در آمریکا و اروپای نیمه ی دوم قرن نوزدهم، همچون امروز ما، مردم با مشکلات و مطالبات انباشته ی فراوانی دست به گریبان بودند، و انتخاب یک خواسته ی مشخص به معنای کنار گذاشتن بسیاری از مطالبات دیگر بود. به علاوه، چرا این خواسته ی مشخص باید ماهیتی اقتصادی داشته باشد، و نه مطالبه ای اجتماعی،حقوقی یا سیاسی؟ بنابراین شکل گیری این جنبش حاصل درکی عمیق از جامعه ی زمانه ی خود، و تصمیماتی گاه دشوار برای تبدیل آن به یک خواسته ی فراگیر بود (مثلاً چرا مطالبه ی زمین برای دهقانان یا حق رأی عمومی در اولویت قرار نگرفت؟). جامعه ی امروز ما به قدری پیچیده شده که به سختی میتوان به یک مطالبه ی فراگیر واحد با توانایی همگرا کردن تمام اقشار و نیروهای اجتماعی اندیشید، اما الگوی رفتار کمپین هشت ساعت کار روزانه هنوز آموزنده است. این دستاوردِ ماندگار نتیجه ی چند راهپیمایی و اعتصاب محدود نبوده است. در واقع بیش از بیست سال فعالیت مستمر در پشت آن خوابیده که بدنه ی اولیه ی آن را کارگرانی تشکیل میدادند که در جنگ داخلی آمریکا علیه بردگی جنگیده بودند، و بلافاصله بعد از جنگ توان تشکیلاتی خود را در راستای این کارزار هدایت کردند. با وجود تمام اینها، چنین جنبشی بدون حمایت طبقه کارگر در سایر نقاط دنیا نمیتوانست به تنهایی موفق شود. مورد آخر از آن رو حایز اهمیت است که امروز نیز به متحدان بین المللی نیاز داریم، اما متحدان ما نه دولتها، بلکه مردمی هستند که خودشان طعم تبعیض، بیعدالتی، و خشونت ساختاری را چشیده اند. شرط اولیه ی هر جنبشی استقلال است و نمیتوان بر سر آن با دولتها و قدرتها معامله کرد.
تا اینجا را خلاصه کنیم پیش از آنکه بیش از این حوصله تان سر برود: اول ماه مه در تقویم جهانی ماندگار شد چون یک مطالبه ی مشخص با ماهیت اقتصادی بود که توسط طبقه اکثریت و متشکل با منافع مشترک، به مدت چند دهه دنبال شد، و با حمایت طبقات مزدبگیر در سایر نقاط دنیا توانست به دستاوردی ماندگار برسد که همگان تا امروز از مزایای آن بهرهمند هستیم.
***
و اما پرسش دوم: روز کارگر چه ارتباطی به شما انبوه جوانانی دارد که اغلب نه کار و درآمد ثابتی دارید، نه خود را به عنوان «کارگر» میشناسید؟ اصلاً چه اهمیتی دارد که خودمان را در نسبت با شغل نداشته ی خود تعریف کنیم؟
تصور عمومی ما از کارگر کسی است که همچون چارلی چاپلین در فیلم عصر جدید صبح تا شب یک کار تکراری و از خودبیگانه را انجام میدهد، مثلا یک مهره را سفت میکند. اما تعریف دقیقتر کارگر کسی است که برای زنده ماندن در این جامعه نیازمند کار کردن یا فروش نیروی کار خود به دیگری باشد، خواه کارگر یدی باشد، خواه کارمند پشت میز نشین، خواه قرارداد بلندمدت داشته باشد، و خواه نیروی کارِ روزمزد یا آزادکار (فریلنس). از این زاویه، کدام یک از ما میتوانیم بدون کار کردن در این جامعه زنده بمانیم، یا حتی در صورت زنده مانی، به قدری استعدادها و تواناییهای خود را شکوفا کنیم که شایسته ی نام زندگانی باشد؟ این روز در اصل متعلق به هر کسی است که به صورت روزانه، توان و فعالیت انسانی اش برای بقا در جامعه به گروگان گرفته شده.
آن تصویر کلیشه ای و قدیمی از کارگر، در کنار دشواریهای فراوانی که دارد، اغلب با شغلی ثابت، توان تأمین حداقلهای زندگی خود و خانواده، و هویتی مبتنی بر شغل همراه است که میتوان آن را در قالب جهانبینی یا نظام اخلاقی کارگران درک کرد. وضعیت امروز ما چنان است که گویی گُل به تاراج رفت و خار ماند، گنج به تاراج رفت و مار ماند. یعنی ضمن محرومیت از مزایا و دورنمای نسبتاً باثبات زندگیِ کارگری، بیش از هر زمان دیگری نیازمند فروش نیروی کار خود برای بقا در این جامعه هستیم. در آن تصویر قدیمی، کارگران ثروت جهان را خلق میکردند، اما خود به نسبت از مواهب آن بی بهره بودند. امروز بسیاری از ما نه تنها از مواهب جامعه بی بهره هستیم، بلکه سازوکارهای تبعیض آمیز جامعه جلوی فایده رسانی و مفید بودن ما را برای اجتماع خویش گرفته است. در چنین شرایطی زندگی ما از آخر آن شروع میشود، بسیاری از ما خود را مرده ای بالقوه میدانیم که برای ورود به این جامعه ابتدا باید نیروهای زنده ی خود را نابود کنیم. وضعیتی شبیه به گفته ی فروغ فرخزاد:
چون جنینی پیر، با زهدان به جنگ
میدرد دیوار زهدان را به چنگ
زنده، اما حسرت زادن در او
مرده، اما میل جان دادن در او
شاید برایتان جالب باشد که بدانید، واژه ی «کارگر» در دهه ی1320 ممنوع اعلام شده بود. یعنی حتی به کار بردن این کلمه جرم تلقی میشد. تلاشهای فراوانی صورت گرفت تا مزدبگیران به جایگاه خود به عنوان مهمترین رکن تولید ارزش اجتماعی واقف شوند، و بتوانند به کارگر بودن خود افتخار کنند. امروز، بار دیگر نیازمند احیای این عزت نفس هستیم. از هر قومیت، جنسیت، و باوری که باشیم، ما انسانیم و فعالیت زنده ی ما مهمترین رکن این جامعه است، و هیچکس حق ندارد جلوی منتفع شدن ما از مواهب جامعه را بگیرد، یا مانع فایده رسانی ما به اجتماع خود شود. شکوفاییِ تواناییهای انسانی و اجتماعی ما در این جامعه نیازمند هویتی مبتنی بر کار و حسی از رشد و توسعه ی وابسته به حرفه است.
***
یک جنبش نسلی تنها در ارتباط تنگاتنگ با شکافهای اجتماعی و تفکیکهای ساختاری معنای حقیقی خود را مییابد، که تا به امروز مغفول مانده ترین آنها هویت جمعی مبتنی بر شغل یا جایگاه طبقاتی بوده است. واقعیت این است که تمام تحولات عمده ی تاریخی ماهیتی طبقاتی داشته اند. مبارزه در محیط کار، علاوه بر خلق هویتی جمعی، گاه میتواند ضمن پرهیز از منازعات خونین خیابانی، دستاوردها و اثراتی ماندگارتر داشته باشد. برای نمونه، جایگاه امروز رانندگان اتوبوسرانی شرکت واحد قابل مقایسه با جایگاه بیست سال پیش آنها نیست (از نظر مزایا، میزان حقوق و پرداخت به موقع آن، منزلت اجتماعی و..). پیشرفت و تثبیت این جایگاه نتیجه مبارزه مستمر و جمعی آنها، و تمرین دموکراسی در محیط کار در قالب سندیکای رانندگان شرکت واحد بوده است. هویت جمعیِ صنفی میتواند همبستگی را جایگزین رقابت بی رحمانه ای کند که حیات اجتماعی ما را تکه پاره کرده و در مقابل یکدیگر قرار داده است.
از سوی دیگر، جنبش کارگری و صنفی از حضور شما درسهای زیادی آموخته، منجمله اینکه نباید فقط به صورت دفاعی تحرک داشته باشد و سنگبنای مطالبات صنفی کرامت انسانی پایمال شده ی ما است. این جنبشها به تکاپو افتاده اند که پاسخی برای بی ثبات کارها و مناسبات جدید کاری فراهم کنند که علاوه بر نسل شما، بخش عمده ی نسلهای پیشین را نیز در بر گرفته است. این مسیر نیازمند گفتگو و همفکری طولانی بین نسلها، اصناف، اقلیتها، و تمام زحمتکشانی است که شاید روزی تحت یک نیروی طبقاتی متحد، بتوانند بهره کشی، تبعیض و خشونت را ریشه کن کنند. به قول شاعر «نهایت تمامی نیروها پیوستن است، پیوستن».
زیاده گویی ما را ببخشید، کسی چه میداند، شاید اول ماه مه بعدی را با همدیگر جشن گرفتیم.
رضا شهابی و کیوان مهتدی
اول ماه مه 1402، زندان اوین
*بیانیه سه معلم زندانی به مناسبت روز جهانی کارگر و روز معلم از زندان لاکان
اول ماه می ؛ روز جهانی کارگرو۱۲اردیبهشت روز معلم بر همه ی کارگران ، معلمان وعموم زحمت کشان مزد بگیرفرخنده باد.
ساز وکارها در ادوار مختلف تاریخ به گونه ای طراحی شده است که؛ دوقشر کارگر ومعلم ، فارغ از این که زمامداری در انحصار چه جریانهایی باشد وبه رغم تفاوتها، کشمکش ها وتصا ها میان شان ؛ همواره بر سرکوب مطالبات مزد بگیران وحدت نظر داشته اند.
اول ماه می و۱۲اردیبهشت روزهای نمادین برای وحدت وهمبستگی کارگران و معلمان واصرار بر مطالبه گری کنونی برای رسیدن به خواسته های به حق و قانونی آنها بوده و خواهد بود .
ضمن تبریک وشادباش این روزهای مبارک؛ما معلمان زندانی همچنان برخواسته های صنفی ومطالبه گری معلمانه ی خود تأکید می ورزیم وایمان راسخ داریم؛ برای تحقق جهانی بهتر وایرانی عادلانه ، تحقق این مطالبات ؛خیر عمومی را به همراه خواهد داشت .
بار دیگر تأکید می کنیم که؛ توبیخ، تبعیض وزندان، هرگونه مسیر مطالبه گری را مسدود نخواهد کرد . بلکه بر روند مطالبه گری ، برای رسیدن به خواسته های به حق وقانونی؛ یاری بیشتر خواهد رسانید.
یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
زندان لاکان رشت ---- بند میثاق
محمود صدیقی‌پور
انوش عادلی
عزیز قاسم‌زاده
*پیام اسماعیل عبدی، به مناسبت روز ملی معلم و روز جهانی کارگر
روزیکشنبه 10 اردیبهشت، اسماعیل عبدی از زندان کچویی کرج پیامی بشرح زیر به مناسبت روز ملی معلم و روز جهانی کارگر،منتشرکرد:
ملت شریف ایران!
درود بر‌شما
امسال هشتمین سال است که روز اول ماه می و روز معلم را از پشت میله‌های زندان به همکاران گرانقدر و کارگران عزیز کشورم شادباش می‌گویم، تقارن روز معلم و کارگر، اتفاقی است که با شهادت دکترخانعلی، معلم معترض، از سال ۱۳۴۰ اتفاق افتاد، گویی ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند تا به این دو گروه زحمتکش و ستم‌دیده، این پیام را برساند که سرنوشت مشترکی دارند.
در شرایطی که عموم مردم ایران، خصوصا معلمان و کارگران در بحران شدید معیشتی قرار دارند و توسن سرکش تورم، عنان اختیار بریده و فریاد دادخواهان گوش فلک دریده، گویی هیچ گوشی را اراده‌ی شنیدن نیست و هیچ دستی را یارای دست گرفتن نیست.
سالیان مدیدی است که این دو قشر تلاشگر، به مدنی‌ترین شکل ممکن خواسته‌های قانونی خود، اعم از دستمزد شایسته، رعایت اصل ۲۶، ۲۷ و ۳۰قانون اساسی و رعایت مقاوله‌های جهانی در مورد حقوق کارگران (که ایران به آن پیوسته و ملزم به اجرای آن است) را به اطلاع مسئولان رسانده‌اند، اما هیچ‌گاه به‌اندازه‌ی مبارزات مدنی خود، نتوانسته‌اند به حقوق قانونی خود دست پیدا کنند.
مسئولان باید این نکته را به خوبی درک کنند که وقتی با اعتراضات مدنی (که کمبودها را به آن‌ها نشان می‌دهد) برخورد غیرقانونی و خشن صورت گیرد و به هیچ کدام ازین خواسته‌ها وقعی نهاده نشود، نتیجه‌ی آن را در اعتراضات گسترده خیابانی خواهند دید، متولیان امر باید این نکته‌ی‌ مهم را دریابند که شهروندان این کشور صرفا خواسته‌های طبیعی و‌ قانونی خود را طلب می‌کنند و سزای آنکه جویای حق است، داغ و درفش نیست.
بار دیگر، همراه با فعالان صنفی و مدنی، دلسوزانه و معلمانه هشدار میدهم:
احکام قضایی و سرکوب، مانع حق‌طلبی مردم نخواهد شد، بی‌توجهی به خواسته‌های معیشتی، و اصل آزادی در‌جنبه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و نادیده انگاری مردم شریف ایران، نه‌تنها به عقب‌نشینی فعالان منجر نمی‌شود، بلکه طغیان اجتماعی و عصیان عمومی را در پی خواهد داشت.
اسماعیل عبدی/ دهم اردیبهشت چهارصدو دو/ زندان کچویی کرج
*اعتصاب کارگران پروژه‌ی NGL3200 واقع در میدان نفتی جفیر
روز یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ کارگران بخش‌های دفترفنی پایپینگ و دفترفنی ابزار دقیق از پیمانکاری‌های حیاتی و عابد قیصری شاغل در پروژه‌ی NGL3200 واقع در میدان نفتی جفیر نیز در اعتراض به عدم افزایش دستمزد برای سال ۱۴۰۲ به اعتصاب سراسری کارگران پروژه‌ای پیوستند.
برگرفته از کانال اتحادیه آزاد کارگران ایران
*یکشنبه اعتراضی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کشور نسبت به سطح نازل حقوق منجمله مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار‌ مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی با پایی تجمع مقابل ساختمان تأمین اجتماعی شهرهای اراک، أصفهان،اهواز ،بابل، رشت وکرمانشاه
روزیکشنبه 10 اردیبهشت، کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کشوربا تجمع مقابل ساختمان تأمین اجتماعی شهرهای اراک، أصفهان،اهواز ،بابل، رشت وکرمانشاه یکشنبه اعتراضی دیگری نسبت به سطح نازل حقوق منجمله مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار‌ مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی،برگزار کردند.
شعارها:
« تا حق خود نگیریم، از پا نمی نشینیم »
بازنشسته داد بزن حقت‌ رو فریاد بزن
«فریاد فریاد از اینهمه بیداد»
«نه مجلس، نه دولت نیستند بفکر ملت »
«دولت ورشکسته، دشمن بازنشسته»
«یه اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه»
«زیر بار تورم شکسته پشت مردم »
«ظلم و ستم کافیه، سفره ما خالیه »
«حقوق ما ریالیه، هزینه ها دلاریه »
«زیر بار ستم نمی‌کنیم زندگی جان فدا میکنیم‌ در ره آزادگی، وای ازین ظلم»
تصاویر:
اهواز:

بابل:

تهران:

*تجمع اعتراضی سراسری افراد دارای معلولیت کشور نسبت به مشکلات معیشتی منجمله عدم اجرای ماده 27 قانون حمایت از حقوق معلولان در دستکم 16 شهر
روزیکشنبه 10 اردیبهشت، افراد دارای معلولیت کشوربرای انعکاس هرچه بیشتر صدای اعتراضشان نسبت به مشکلات معیشتی منجمله عدم اجرای ماده 27 قانون حمایت از حقوق معلولان دست به تجمع سراسری وهمزمان مقابل ساختمان سازمان بهزیستی در شهرهای اراک ، اردبیل ، اصفهان ،ایذه ،بروجرد ، تربت جام ، تهران ، ساری ،سنندج ، شاهین شهر ، قدس ، قم ،کرمانشاه ، لنگرود ،مشهد ،همدان و ... زدند.
تصاویر:
اردبیل:

ایذه:

تهران :

مشهد:

*اعتصاب و اعتراض کارگران هفت تپه نسبت به اظهارات توهین‌آمیز ناصری
امروز یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، کارگران در اعتراض به توهین کردن ناصری به کارگران از ناهارخوری غذایشان را گرفتند و مقابل درب مدیریت جمع شدند. کارگران میگویند ناصری و هیچ کارفرمایی حق ندارد با کارگران با بی احترامی حرف بزند.

منبع:کانال اتحادیه آزاد کارگران ایران
*دومین روزاعتصاب وتجمع کارگران کارخانه یزد تایردراعتراض به عدم افزایش حقوق ،تبدیل وضعیت نشدن و وعده های پوچ
روزیکشنبه 10 اردیبهشت برای دومین روز متوالی، کارگران کارخانه یزد تایربرای انعکاس هرچه بیشترصدای اعتراضشان نسبت به عدم افزایش حقوق ،تبدیل وضعیت نشدن و وعده های پوچ به اعتصاب وتجمعشان درمجتمع ادامه دادند.
کارگران معترض کارخانه یزدتایربه خبرنگاررسانه ای گفتند: بعد از تجمعی که بهمن ماه در شرکت برگزار شد، مسئولان شرکت قولِ رسیدگی به مشکلات را دادند و قرار شد دستمزدها افزایش و قراردادها مستقیم شود، اما از آن زمان تاکنون اتفاقی نیفتاده است.
آنها اضافه کردند: بعد از سال‌ها کار همچنان قرارداد ما پیمانکاری است و تفاوتِ حقوق کارگران پیمانکاری با حقوق کارگرانِ قرارداد مستقیم بسیار زیاد است.
آنها ادامه دادند: حقوق سال قبل ما با وجود سابقه‌ی کار بالا با اضافه‌کاری حدود ده میلیون تومان است و این حقوق کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد.
*ادامه اعتراض کارگران راه آهن کشور با اعتصاب کارگران ناحیه آذربایجان،تبریزدراعتراض به پرداخت نشدن حقوق ومطالبات دیگر وعدم اجرای طرح تجمیع برای دومین روز متوالی
روزیکشنبه 10 اردیبهشت برای دومین روز متوالی، کارگران ناحیه آذربایجان،تبریزبرای اعتراض به پرداخت نشدن حقوق ومطالبات دیگر وعدم اجرای طرح تجمیع برای دومین روز متوالی به اعتصابشان ادامه دادند.
براساس گزارش های های منتشره درشبکه های اجتماعی،حقوق ماه های اسفند وفروردین این کارگران وبن ماه رمضان و سبد کالای نوروزی پرداخت نشده است.
این کارگران علاوه برخواست پرداخت حقوق معوقه خواهان اجرای طرح تجمیع قراردادهای کاریشان مبنی بر یکسان سازی شرایط کار وهمسان سازی حقوق شدند.
*تجمع اعتراضی کارگران کنترل ترافیک تهران نسبت به بخطرافتادن امنیت شغلیشان درپی واگذاری شرکت وظایف این به موسسه رایانه شهرمقابل شورای شهر
روز یکشنبه 10 اردیبهشت، کارگران کنترل ترافیک تهران برای اعتراض به بخطرافتادن امنیت شغلیشان درپی واگذاری شرکت وظایف این به موسسه رایانه شهرمقابل شورای شهرتجمع کردند.

بنابه گزارش رسانه ای شده،خبر ادغام شرکتِ کنترل ترافیک و واگذاری وظایفِ این شرکت به شرکتِ پیمانکار، 400 کارگرِ این شرکت را نگران کرده است. معلوم نیست در صورتِ واگذاری شرکتِ کنترل ترافیک چه اتفاقی برای کارگران بیفتد. بسیاری از این کارگران سوابق بالایی دارند و در صورتِ واگذاری شرکت، امنیت شغلی آن‌ها دچار مشکل می‌شود.
*اعتصاب کارگران پتروشیمی رازی بندر ماهشهر در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان
یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
منبع: کانال اتحادیه آزاد کارگران ایران
*ادامه کنش های کارگران روزمزد فضای سبز نفت آقاجری نسبت به عدم تبدیل وضعیت و وعده های توخالی مسئولان
روزیکشنبه 10 اردیبهشت، کارگران روزمزد فضای سبز نفت آقاجری ازادامه کنش های دامنه دارشان نسبت به عدم تبدیل وضعیت و وعده های توخالی مسئولان،خبردادند.
آنها از عملی نشدن وعده تبدیل وضعیت شغلی 63 نفر از همکاران روزمزدی خود خبر دادند وبه خبرنگاررسانه ای گفتند:در روز 19 دی ماه سال گذشته برای پیگیری وضعیت بلاتکلیف شغلی‌مان به ساختمان وزارت نفت در تهران آمدیم ودر نهایت یکی از مسئولان این وزارت خانه مسئول پیگیری خواسته‌های ما شد و ما با اعتماد به وعده‌های داده شده به اعتراض خود پایان دادیم اما وقتی به محل کار خود در استان خوزستان بازگشتیم و مطالبات خود را پیگیر کردیم آن مسئول تغییر کرده بود و فرد دیگری که جایگزین شده بود مسئولیت پیگیری مطالبه مارا نپذیرفت.
آنها افزودند:آنچه قرار بود مسئولان وزارت نفت برایمان انجام دهند تبدیل وضعیت 63 کارگر روزمزدی فضای سبز و وارد کردن اسامی آن‌ها در سامانه ساپنا بود که اگر انجام شود همه ما همانند همکاران رسمی، قراردادی و سایر نیروهای پیمانکاری از بسیاری از مزایای شغلی همانند طرح طبقه‌بندی مشاغل و سایر مزایای قانونی و عرفی برخوردار می‌شویم.
آنها ادامه دادند:دریافتی کارگران روزمزدی شاغل در فضای سبز آقاجری در سال جدید از 6تا7 میلیون تومان به 9 میلیون افزایش یافته است این در حالیست که همکاران پیمانکاری همتراز ما حداقل 20 تا 22 میلیون دریافتی دارند.
کارگران فضای سبز نفت آقاجری با بیان اینکه قراردادهای موقت، آسیب جدی به امنیت شغلی کارگران شرکتی وارد می‌کند، افزودند: هر چند وقت یکبار وعده‌ای از مسئولان در حالی می‌شنویم که در آخرین وعده داده شد که در روزهای گذشته قبل از ورود رئیس جمهور به استان خوزستان به ما داده شد، زمان مشخص شدن وضعیت شغلی ما کارگران و تقسیم‌بندی در بخشهای مختلف خدماتی تا پایان خردادماه بود که آنهم بعید به نظر می‌رسد عملی شود.
آنها ادامه دادند:میانگین سوابق کار کارگران روزمزدی فضای سبز نفت آقاجری حدود 10 تا 15 سال است و در طول این سال‌ها تمام تلاش خود را برای تامین امنیت شغلی خود انجام داده‌اند بنابراین منتظر عملی شدن خواسته‌های خود و قول‌هایی هستیم که مسئولان وزارت نفت داده‌اند.
*ثبت نامه مطالبات کارگران و رانندگان شرکت واحد در دبیرخانه شهرداری و شورای شهر و سازمان بازرسی کل کشور…
رانندگان و دیگر کارگران شرکت واحد در سال ۹۵ در مقابل شهرداری و شورای شهر برای استفاده از تسهیلات مسکن تجمع کردند که در پی این تجمع موفق شدند که مصوبه مسکن را از ستاد ساماندهی مسکن شهرداری بگیرند که بعدها به دلایلی این مصوبه به اجراء در نیامد و رانندگان از تسهیلات مسکن محروم ماندند تا اینکه بعد از سال ها که شهرداری اقدام به فروش املاک شرکت کرده است، رانندگان و کارگران خواهان اجرای آن مصوبه و استفاده از تسهیلات مسکن میباشند.
شهرداری بخشی از املاک شرکت واحد را که شامل سامانه جانبازان و معلولان‌ میباشد را به بنیاد ملی نخبگان‌ واگذار کرده تا برای اساتید دانشگاه شریف مسکن سازی نمایند؛ کارگران شرکت واحد نسبت به این موضوع شدیدا معترض میباشند و از شهرداری خواسته اند که اگر قرار باشد که این زمین با ۱۸ هزار متر مربع برای ساخت مسکن در نظر گرفته شود، رانندگان و دیگر کارگران شرکت واحد که همگی آنها در شهرهای حاشیه تهران ساکن هستند و اکثر آنها به صورت استیجاری زندگی میکنند محق تر می باشند. همچنین در ضمیمه نامه که امروز، ۱۰ اردیبهشت تعدادی از رانندگان آن را در دبیر خانه شهرداری ثبت کردند درخواست مطالبات معوق از جمله اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و لباس فرم و کفش کار و کاپشن و همچنین افزایش سقف بیمه شخص ثالث اتوبوس ها و بر قراری بیمه بدنه اتوبوس ها نیز طرح‌ گردیده‌اند.
چاره کارگران وحدت و تشکیلات
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
*اردیبهشت بر همه کس سبز و خرم است // اردیبهشت ماست که اردی‌جهنم است
روایت خدیجه پاک ضمیر همسر محمد حبیبی از هجوم ماموران به خانه‌شان
?در حالیکه بیست و سه روز از بازداشت همسرم محمد حبیبی توسط وزارت اطلاعات می‌گذرد همکاران، فعالین صنفی و مدنی و دوستان بسیاری در این مدت به منزل ما آمده و ضمن همدردی از مواضع و فعالیت های صنفی همسرم حمایت کرده‌اند
?روز جمعه هشتم اردیبهشت ۱۴۰٢، نیز شماری از دوستان و همکاران عزیز، برای دیداری دوستانه به منزل شخصی ما آمدند. در همان دقایق اولیه حضور میهمانان بیش از ۱۵ نفر از ماموران وزارت اطلاعات با پتک و با ایجاد رعب و وحشت وارد منزل شدند موجب آزار و تشویش و آشفتگی دوستان عزیزمان شدند؛ به طوری که دو نفر از دوستان حاضر در جمع به شدت بدحال گردیدند، وخامت حال یکی از آنها به حدی بود که بیهوش شد و علیرغم اصرار و درخواست دوستان از ماموران برای تماس با اورژانس، هیچگونه تماسی گرفته نشد.
?پس از انجام کمک‌های اولیه، توسط دو نفر از دوستان حاضر، ایشان کمی به هوش آمدند. باز با وجود وضعیت وخیم این دوست عزیز، توسط ماموران به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات در شهریار برده شد اما در پی وخامت مجدد حال ایشان به بیمارستان امام سجاد شهریار منتقل شدند. سایر دوستان حاضر نیز پس از ضبط تلفن‌های همراه‌شان توسط ماموران، به مکانی که به گفته ماموران دفتر پیگیری وزارت اطلاعات در شهریار بود؛ منتقل گردیدند.
?پس از حدود یک ساعت تفتیش، بازرسی و بهم ریختن نقطه به نقطه‌ی خانه از جمله لوازم شخصی و خصوصی، توسط ماموران، و نیز ضبط لپ‌تاپ و گوشی همراه اینجانب، من را نیز به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات در شهریار انتقال دادند.
?در دفتر پیگیری وزارت اطلاعات شهریار، پس از چندین ساعت بازجویی در خصوص این دیدار از من و سایر دوستان بازداشت شده، سرانجام نزدیک به ساعت ۱ بامداد روز ۹ ازدیبهشت؛ من به همراه تعداد زیادی از دوستان آزاد شدیم. اما متاسفانه ۹ نفر دیگر از دوستان به بند ۲۰۹ اوین فرستاده شدند و تا این لحظه همچنان در انفرادی به‌سر می‌برند.
?علی‌رغم اینکه در این سالها همواره حریم خصوصی و شخصی زندگی اینجانب و همسرم #محمد_حبیبی، بارها مورد تعرض نیروهای امنیتی واقع شده است؛ آنچه که در روز جمعه اتفاق افتاد و من را وادار به نوشتن این چند سطر نموده است این است که این‌بار تنها من و همسرم نبودیم که مورد تعرض و آزار دستگاه امنیتی واقع می‌شدیم بلکه متاسفانه نیروهای امنیتی این بار پا را از پیش فراتر گذاشته و با ورود رعب‌آور خویش و ایجاد جو و فشار روانی میهمانان و دوستان عزیز ما را مورد ظلم و تعدی قرار داده و با بهانه‌های واهی و نخ‌نمای همیشگی از یک دیدار صرفا دوستانه، با نام تجمع و جلسه یاد کردند؛ میهمانان ما را با بازداشت و چندین ساعت بازجویی‌های بی‌اساس، مورد فشار جسمی و روانی قرار داده‌ و اضطراب زیادی بر خانواده‌هایشان وارد کردند.
?بدون تردید این برخورد توهین‌آمیز، خشونت‌بار و ستمگرانه ماموران امنیتی با چنین جمعی فرهیخته که موجب به درد آمدن هر وجدان بیداری می‌شود، نشان از نوعی استیصال و عدم عقلانیت کافی از سوی دستگاه امنیتی است که دیدن حمایت‌های دوستانه و همدلانه‌ها را تاب نمی‌آورد. اما حاصل این مکانیسم‌های تنش‌زای کور، ناخواسته، بر استواری اراده و عزم مشترک هرچه بیشتر صنف زحمتکش و شریف معلمی و کارگری می‌افزاید.
?این‌جانب، ضمن ابراز تاسف بسیار از اتفاق پیش آمده برای همراهان همیشگی به ویژه دوستانی که همچنان در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برند و نیز خانواده‌های ارجمندشان، مراتب قدردانی، سپاس صمیمانه و خالصانه خود و محمد حبیبی را از تمامی این عزیزان و دیگر بزرگوارانی که در این سال‌ها همواره همراه و پشتیبان ما بوده‌اند ابراز می‌دارم و نیک می‌دانم که اتفاق روز جمعه و مقاومت برحق شما؛ برگ زرین دیگری بر افتخارات انسان‌های آزاده و شریفی چون شما همراهان همیشگی تمامی معلمان دربند و خانواده‌هایشان افزوده است.
به امیدی آزادی و برابری برای همه مردم ایران
با احترام خدیجه پاک ضمیر
دهم اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و دو
اسامی افرادی که در بند ۲۰۹، انفرادی، اوین محبوس شده‌اند:
#ژاله_روحزاد
#احمد_حیدری
#الدوز_هاشمی
#ریحانه_انصاری‌_نژاد
#عسل_محمدی
#هیراد_پیربداقی
#آنیشا_اسداللهی
#سروناز_احمدی
#کامیار_فکور
#حسن_چرتابی
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
#زن_زندگی_آزادی
*احضار و تهدید مظفر صالح‌نیا و شریف ساعدپناه توسط نهادهای امنیتی در سنندج
امروز یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، مظفر صالح‌نیا و شریف ساعدپناه از اعضای هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران توسط ستاد خبری وزارت اطلاعات در سنندج و حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی سنندج به صورت تلفنی احضار و سپس مورد تهدید و بازجویی قرار گرفتند.
لازم به ذکر است که تعداد دیگری از کارگران و فعالین کارگری سنندج نیز امروز توسط نهادهای امنیتی این شهر احضار و بازجویی شده‌اند.
احضار، بازجویی و تهدیدات نهادهای امنیتی در آستانه روز جهانی کارگر تنها از سر واهمه و استیصال حاکمیت در مواجهه با اعتراضات روزافزون کارگری است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران احضار و بازجویی از اعضای هیأت مدیره خود و دیگر کارگران را قویاً محکوم میکند و اعلام میدارد که هم برگزاری مراسم‌هایی به مناسبت روز جهانی کارگر و هم اعتصابات و تجمعات اعتراضی حق مسلم کارگران است و هیچگونه برخورد امنیتی دیگر نمی‌تواند مانع از گسترش مبارزات کارگران و مزدبگیران ایران گردد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
*بیانیه جمعی از دانشجویان دانشکده های روانشناسی به مناسبت روز روانشناس و مشاور
همگام با اعتراضات خروشان مردم، در برابر قتل مهسا(ژینا)امینی به دست پلیس امنیت اخلاقی و به پاخاستن وجدان‌های بیدار در برابر این فاجعه‌ی جان‌سوز، ترومای جمعی با وقایعی تلخ اعم از حاکم شدن جو امنیتی در سراسر کشور و سرکوب‌های خشونت‌آمیز بیش از پیش سلامت روان ایرانیان را نشانه گرفت و با وضعیتی سخت مواجه ساخت‌؛ موضوعی که نگرانی مضاعف جامعه‌ی روانشناسی کشور را به همراه داشت.
همزمان با فرا رسیدن ۹ اردیبهشت_ روز روان‌شناس و مشاور_ما جامعه‌ی فعال در حیطه‌ی سلامت روان ایران با صراحت تمام اعلام می داریم که سواستفاده از حیطه‌ی روانشناسی در مسیر سرکوب و استبداد کافیست!
همگان دیدند که در طی سرکوب‌های بی‌سابقه‌ی اخیر، جان باختن کودکان و نوجوانان و جوانان نازنین این مرز و بوم را به خودکشی نسبت دادند؛ بیمارستان‌های روانی کشور به شکنجه‌گاه‌های زندانیان سیاسی مبدل شد؛ اعتراضات بر حق مردم را به هیجانات و ابزاری برای تخلیه نیازهای جنسی فروکاسته گردید و مسمومیت‌های سریالی مدارس،تنها به هیستری جمعی و توهم‌های تلقینی و ابزار شیطنت دانش آموزان تقلیل داده شد.
ما رویکرد گزینش شده در برابر بحران های اخیر را قویاً محکوم کرده و ضمن ابراز هم‌دردی و تأسف، اعلام می‌داریم که با پایبندی به منشور اخلاقی این حوزه با قاطعیتِ تمام، خواستار روشن‌گری دقیق و برخورد صادقانه با چالش هایی می‌باشیم که روان جامعه را نشان می‌گیرد و با جدیت، در تلاش برای عدم‌ مصادره‌ی گستره‌ی علم روانشناسی به نفع مقاصد سیاسی حاکمیت خواهیم بود.
ما ارزیابی روان آدمی و‌ دردهای او را بر مبنای شرافت، وجدان و حقیقت می‌دانیم و اجازه نخواهیم داد این مواجهه دستمایه‌ی بهره‌کشی‌های سیاسی حاکمیت شده و در همین راستا از کسانی که با هر جایگاهی در نهادهای روان‌شناسی و آکادمیک کشور به بازتولید ظلم کمک می‌کنند، برائت می‌جوییم.
به امید آنکه حوزه‌ی روان‌شناسی ایران به بستری امن برای تحقق اهداف بلند خویش در راستای افزایش سلامت و حفاظت از آرامش روان جامعه به دور از دستمایه شدن در جهت مقاصد سیاسی مبدل گردد.
نهم اردیبهشت ۱۴۰۲
جمعی از دانشجویانِ:
دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران
دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تربیت مدرس
دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهیدبهشتی
دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه الزهرا
دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی
دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید