گزارشی از تظاهرات علیه حضور رئیسی در سازمان ملل!

 

این تجمع اعتراضی از ساعت ۸ صبح با حضور رفقا و دوستان زیادی در مقابل دفتر سازمان ملل شروع شد. در آغاز رفقا به نصب بنرها و پوسترهای مبارزاتی مبادرت نمودند و با نصب بنرها و پوسترهای گوناگون و آرم سازمان محل تظاهرات را تزئین نمودند. بنر بسیار بزرگی حدودا ۵ متری که روی آن به فارسی و انگلیسی نوشته شده بود: مرگ برجمهوری اسلامی ایران همراه با آرم چریکهای فدایی خلق رو به خیابان اصلی که مرکز رفت و آمد بود نصب شد. این بنر توجه مردم زیادی را به خود جلب می‌کرد. مراجعین ضمن همدردی با مردم ایران از آن عکس می‌گرفتند. جهت منعکس ساختن شعارهای مردم ایران در  این تظاهرات شعارهای مختلفی به طور مرتب از بلندگوها پخش می‌شد. شعارهایی که از دل مبارزات مردم بیرون آمده و منعکس کننده نفرت عمیق توده‌های در بند ما از دژخیمان حاکم می‌باشند. شعارهایی چون "جمهوری اسلامی نوکر غارتگران، دشمن زحمتکشان نابود باید گردد"، "مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه، چه رهبر"، "نه سلطنت، نه رهبری، دمکراسی، برابری"، "کرد و بلوچ و آذری، آزادی و برابری"، "از کردستان تا تبریز فقر و فساد و تبعیض" و دهها شعار دیگر که به طور مرتب به فارسی و انگلیسی پخش می‌شدند.

 

امسال رئیسی جلاد نماینده هیات حاکمه رژیم، سرمست از کشتار و قتل عام مردم ما به سازمان ملل آمده بود تا با رذالت تمام  چنین وانمود کند که هر آنچه در خیزش بزرگ مردم ما در سال ۱۴۰۱ گذشت نه نتیجه دیکتاتوری و فقر حاکم در جامعه ما بلکه حاصل تبلیغات و جنگ رسانه‌ای دشمنان جمهوری اسلامی بوده و بسیار آشکارا به اربابان امپریالیست خود گفت که جمهوری اسلامی "برنده" این جنگ بوده و از این رو سزاوار پاداش از سوی اربابان امپریالیستش می‌باشد. به همین دلیل هم  حضور نیروهای انقلابی در چنین  فضایی اهمیت زیادی پیدا می‌‌نمود.‌ امسال درست برعکس سال گذشته که عمال جمهوری اسلامی خود را از مردم معترض مخفی می‌کردند، برعکس در محل تظاهرات پرسه می‌زدند. تا جایی که دو تن از عمال جیره خوار جمهوری اسلامی آشکارا در بین جمعیت معترض شروع به فیلم‌برداری از مردم ‌کردند، که در اینجا یکی از رفقای ما با اعتراض تلفن همراه مزدوری که توسط آن فیلمبرداری می‌کرد را با ضربه، از دستش به زمین انداخت و هر دو مزدور در میان جمعیتی که فریاد می‌زدند "ای مزدور ننگت باد" پا به فرار گذاشتند. از قرار با با پاداش ۶ میلیارد دلاری آمریکا به دیکتاتوری حاکم بر ایران، عمال رژِیم هم روحیه گرفته و گستاخ شده بودند. اما عکس العمل به جای رفقا آنها را مجبور به فرار نمود که نشان‌دهنده ترس و زبونی این مزدوران وقتی مقابل خشم انقلابی مردم قرار می‌گیرند، بود. امری که بسیار شاد کننده و باعث شور تظاهرکنندگان و بالا رفتن روحیه مبارزاتی در جمع شد.

 

اتفاق حاشیه‌ای دیگر ظاهر شدن فردی که بعدا معلوم شد منصور اسانلو معلوم الحال می‌باشد، بود که علیرغم همه تلاشی که برای مغشوش کردن جو حاکم بر تظاهرات نمود در حالی‌که خود را نماینده طبقه کارگر ایران قلمداد می‌نمود امادر عمل فقط ماهیت راست و سازشکار خود را به نمایش گذاشت. ‌این فرد با در دست گرفتن چتری که به پرچم ایران با شیر و خورشید مزین بود و روی آن اتحاد "همه" آپوزیسیون از حزب توده و اکثریت گرفته تا غیره نوشته شده بود، با صدای بلند در جلوی میز کتاب ما شروع به هجو گویی کرد که با تذکر قاطع رفقای ما کنار فرستاده شد و جمعیت با سر دادن شعارهای انقلابی عملا وی را مجبور به سکوت کردند و مجبور شد به صف تعدادی از افرادی که با پرچم حزب کمونیست کارگری (حکک) آمده بودند، بپیوندد ودر حالی‌که بر روی سینه‌اش پرچم آمریکا و در یک دستش پرچم حکک و در روی سرش چتر مزین به پرچم شیر و خورشید بود سعی کرد یکی از پرچم‌های چریکهای فدایی خلق که در محل نصب شده بود را برداشته و در دست بگیرد تا مضحکه "همه با هم" خود را بیشتر به نمایش بگذارد که یکی از رفقای ما با هشیاری پرچم پر افتخار چفخا را از او گرفت و اجازه چنین نمایش مضحکی را به وی نداد.

 

در خیابان اصلی که بنر بزرگ ما در آنجا نصب شده بود اتفاق دیگری رخ داد که شرح آن دارای نکات مهمی می‌تواند باشد. یکی از رفقای ما که در کنار این بنر ایستاده بود توسط فردی آمریکایی که ادعای خبرنگاری می‌کرد مورد سوال قرار گرفت. این به اصطلاح خبرنگار وابسته به تلویزیون RT که همان رسانه امپریالیسم روسیه می‌باشد، نامش کیلپ ماپین بود. فرد مزبور ضمن فیلم‌برداری از رفیق ما در مورد علت این آکسیون اعتراضی سوال می‌کرد و رفیق ما با استدلال  به او در مورد ماهیت رژیم و جنایات جمهوری اسلامی  توضیح می‌داد که این توضیحات به نگاه “خبرنگار” خوش نیامد و با خشم به فحاشی و حمایت آشکار از رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی پرداخت اما وقتی که دید که ما از او فیلم برداری می‌کنیم پا به فرار گذاشت. این به اصطلاح خبرنگار، در همان روز در صفحه توییتر خود مزخرفاتی را علیه ما پست کرد که پس از آنکه رفقای ما جواب های در خورش را نوشتند، با حذف و سانسور نوشته های ما سر سپردگی خود را به امپریالیسم روسیه و خدمت به جمهوری اسلامی به آشکاری نشان داد. بعدا روشن شد که این به اصطلاح خبرنگار مصاحبه اختصاصی ای هم با رئیسی انجام داده که خود این امر هر چه بیشتر حد سرسپرگی وی را آشکار می سازد.

 

امسال برخلاف سال گذشته از نیروهای راست و طالبان سلطنت کوچکترین اثری نبود، گویا وظیفه‌اشان در تداوم حفظ رژیم ننگین جمهوری اسلامی چنین حضوری را جایز نساخته بود. همچنین هیچ اثری از حامد اسماعلیون و مسیح علینژاد نیز دیده نمی‌شد. اما برعکس حضور چپ رادیکال برجستگی داشت. امری که بار دیگر نشان داد که این فقط چپ رادیکال ‌انقلابی است که پیگیرانه با همه سختی ها همواره پشتیبان مبارزات کارگران و زحمتکشان، زنان و همه خلق‌های تحت ستم ایران بوده و خواهد بود. 

 

امسال طرفداران مجاهدین همانند سال گذشته حضور داشتند اما بسیار کمتر از سال‌های گذشته بودند. همچنین امسال به جای جولیانی و پامپئو از لیبرمن که زمانی کاندید ریاست جمهوری آمریکا بود و امروز سیاستمدار بازنشسته‌ای بیش نیست، برای سخنرانی استفاده کردند. به نظر می‌رسد که امسال با توجه به اینکه دولت آمریکا آشکارا، همه حمایت خود را پشت سر جمهوری اسلامی قرار داده نیروها و  عده‌ای صلاح را در عدم حضور در این اعتراضات دیده بودند. این آکسیون که از صبح زود شروع شده بود با موفقیت پس از نزدیک به ۸ ساعت به پایان رسید.

 

نابود باد رژیم دار و شکنجه جمهوری اسلامی!

پیروز باد مبارزات حق‌طلبانه توده‌های ستمدیده در ایران!

زنده باد آزادی! پیروز باد سوسیالیسم!

نان، کار، مسکن، آزادی، استقلال!

 

فعالین چریکهای فدایی خلق ایران در آمریکا و کانادا

۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳