لغو اعدام را به یک مطالبه ی همگانی و یک نیروی اجتماعی تبدیل کنیم! وریشه مرادی زندان سیاسی محبوس در زندان اوین که به جرم "بغی" به اعدام محکوم شده است، از زمان بازداشت خودتحت انواع فشارهای سخت قرار دارد. وریشه را تحت شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی قرار دادهاند تا بتوانند او را وادار به اعتراف اجباری کنند. او درباره این شکنجه های سیستماتیک گفته است:
" مرا به بند ۲۰۹ بازداشتگاه اوین منتقل کردند، در آنجا به مدت چهار ماه و نیم در بازجوییها، تحت فشارهای بسیار، از جمله شکنجههای سفید، سناریوسازیهای متناقض و فریبنده و تهدید به ترور شخصیت، گرفتن اعتراف اجباری و … نگه داشته شدم. سردردهای شدید و خونریزیهای مداوم (از ناحیهی بینی)، شدیدتر شدن دردهای گردن و کمر، ارمغان روزهای حضورم در سلول انفرادی بود".
اولین جلسه دادگاه وریشه در ۲۷ خرداد ۱۴۰۳ برگزار شد، او در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی از حضور در دومین جلسه دادگاه خودداری کرد و گفت: "داعش سرمان را میبرید و جمهوری اسلامی سرمان را بر دار میکند.""چنین دادگاهی که حکم عادلانهای در آن صادر نمیگردد را به رسمیت نمیشناسم".
وریشه مرادی، در ١٩ مهرماه/ ۱۰ اکتبر همزمان با " روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام " دست به اعتصاب غذا زد. بنا بر اطلاعات رسیده، وریشه کماکان از دریافت سرم خودداری می کند و در اثر افت فشار خون که منجر به ضعف شدید شده است، سلامتی او بطور نگران کننده ای بخظر افتاده است.
وریشه مرادی در بهمن ۱۴۰۲ توسط ابوالقاسم صلواتی متهم به " بغی " و محکوم به اعدام گردید. اعدام یکی از ابزارهای قوی سرکوب از سوی جمهوری اسلامی است که در طول حاکمیتش برای ایجاد رعب و وحشت و تثبیت خود بطور مستمر آن را بکار گرفته است.
رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی که می کوشد زنان را وادار به تبعیت از قوانین نهادینه شده مذهبی کند، در مقابل مقاومت و ایستادگی جسورانه زنانی همچون وریشه مرادی، پخشان عزیزیِ، زینب جلالیان و شریفه محمدی و دهها زن زندانی دیگر مستاصل شده است. زنان با مقاومت در برابر ستم جنسیتی و طبقاتی که بیش از چهار دهه است بر آنها روا می شود، به ظرفیت مبارزاتی بالایی دست یافته و به جدال تعطیل ناپذیری با این حاکمیت زن ستیزبرخاسته اند. بیش از چهار دهه مبارزه زنان بر علیه ستم و زن ستیری که در خیزش زن، زندگی، آزادی، متبلور گردید، نظام سرکوبگر جمهوری اسلامی را به یک چالش واقعی کشاند. تضاد قهر آمیز مطالبات زنان با سرکوب وبی حقوقی و فقر و تنگدستی جاری در نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی، در این خیزش در عرصه اجتماعی- سیاسی نمایان شد و زنان مبارز با شجاعت و قدرت در صف اول مبارزات مردمی قرار گرفتند.
ما به ازای آن امروز استقامتی است که وریشه مرادی و دهها زن زندانی دیگر در زندانها از خود نشان میدهند. در کنار این مقاومت در زندانها می توان از مبارزه برعلیه اعدام نام برد که با" کارزار اعتصاب سهشنبههای نه به اعدام در زندانهای کشور"به ابتکار شماری از زندانیان سیاسی و غیرسیاسی در ۲۳ زندان ایران جریان یافته است، و با تحصن و اعتصاب زنان زندانی در اوین که همگامی مردان زندانی را به دنبال داشته همراه بوده است. اخیرا ما شاهد اعتراضات وسیع خانواده های زندانی بر علیه اعدام در جلو مجلس نیز بودیم. مجموعه این حرکات میرود که با سازمان دادن یک نیروی اجتماعی به جنبش لغو اعدام تبدیل شود. وریشه ها در امر سازمانیابی این جنبش نقشی تعیین کننده دارند. آنان تاریخی را رقم می زنند که با آگاهی، اعتماد به نفس، باور به قدرت جمعی و کنش رهایی بخش همراه است.
هر چند این اعتصاب غذا نماد یک اعتراض واقعی به حکم اعدام و از جمله اعدام خود وریشه است، اما جان او را بشدت بخطر انداخته و نگرانیهای بسیاری را در داخل و خارج دامن زده است. وریشه ها و دهها زندانی مقاوم دیگر که امروز زندان را به سنگری از مبارزه و مقاومت تبدیل نموده اند، برای تقویت این سنگر به صحت و سلامت خود نیاز دارند.
"زن و برابری" ضمن پاس گذاشتن به مقاومت جسورانه وریشه مرادی خواهان این است که او به اعتصاب غذای خود پایان دهد. ما بر آنیم که با انتشار صدای اعتراض و مقاومت وریشه، با پشتیبانی ازکلیه مبارزات زندانیان سیاسی علیه حکم اعدام، و با ایجاد و شرکت در کمپین های حمایتی از زندانیان،چه در داخل و چه در سطح جهانی،می توان گام هایی در مسیر لغو اعدام برداشت.
این اطلاعیه زمانی منتشر شد که وریشه مرادی هنوز در اعتصاب غذا بسر می برد. امروز خبر رسید که ایشان به اعتصاب غذای خود پایان داده است. ما ضمن خوشنودی خود از این خبر خوب برای لغو حکم اعدام وریشه مرادی و دیگر همرزمانش که در لیست اعدام هستند در جهت لغو اعدام آنها و آزادیشان به مبارزه ادامه خواهیم داد.
۲۸ اکتبر ۲۰۲۴ - ۷ آبان ۱۴۰۳
زن و برابری
-----------
درخواست از وریشه مرادی برای پایان دادن به اعتصاب غذا
وریشه مرادی، زندانی سیاسی کرد در زندان اوین بیش از 16 روز در اعتصاب غذا بسر میبرد. او از زمان بازداشت تحت فشارهای طاقت فرسا و آزارهای فیزیکی و روانی برای اعتراف اجباری قرار داشته است. او میگوید: «مرا به بند ۲۰۹ بازداشتگاه اوین منتقل کردند، در آنجا به مدت چهار ماه و نیم در بازجوییها، تحت فشارهای بسیار، از جمله شکنجههای سفید، سناریوسازیهای متناقض و فریبنده و تهدید به ترور شخصیت، گرفتن اعتراف اجباری و … نگه داشته شدم. سردردهای شدید و خونریزیهای مداوم (از ناحیهی بینی)، شدیدتر شدن دردهای گردن و کمر، ارمغان روزهای حضورم در سلول انفرادی بود.
وریشه مرادی با وجود شرایط بس دشواری که در آن به سر میبرد با کارزار سه شنبه های نه به اعدام که اینک سی و هشتمین هفته خود را پشت سر گذاشته است, همراه و اعلام همبستگی کرده و میگوید: جهت به بارنشستن اعتراض و موضعگیری صریح و شفاف کمپینهای نه به اعدام در سراسر جهان که گروهها، نهادها و سازمانهای بینالمللی با هدف متوقف کردن اعدام به راه انداختهاند، اعتصاب غذای نامحدود خود را ادامه خواهم داد.
مقاومت، همبستگی و ارادهای چنین رشکبرانگیز البته مایه افتخار همه کسانی است که دل در گروی رهایی انسان از دارند. ما زندانیان سیاسی سابق, فعالین سیاسی, اجتماعی, فرهنگی و هنری در حالی که به مقاومت او درود میفرستیم و اراده پولادین او را می ستائیم. همزمان آگاهیم که جمهوری اسلامی و دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی آن قتل خاموش زندانیان سیاسی مقاوم در زندان ها ی سراسر کشور را همواره در برنامه خود داشته و با بی اعتنایی به درخواستهای بحق زندانیان سیاسی و بی توجهی به وضعیت سلامتی و جسمی آنها در پی ستاندن جان آنهاست.
بدین جهت از او میخواهیم که به اعتصاب غذای طولانی خود پایان داده و در کنار مبارزات جاری با حضور خود به اعتراضات گسترده کنونی یاری رساند, چرا که تندرستی او بیش از هر چیز دیگری برای ما حائز اهمیت است. وانگهی ما برای تداوم مبارزه برای رهایی، به انسانهایی چنین دلاور و مبارز نیاز داریم. از این رو ما زندانیان سیاسی سابق, فعالین سیاسی, اجتماعی, فرهنگی و هنری از وریشه مرادی میخواهیم جهت باروری و افزایش توان مقاومت و اعتراض همگانی با پایان دادن به اعتصاب غذای طولانی خود در مسیر ناهموار پیش رو همگام ما باشد.
جمعی از زندانیان سیاسی سابق, فعالین سیاسی, اجتماعی, فرهنگی و هنری
آدرس برای اعلام حمایت
اسامی:
آذر محلوجیان نویسنده
اصغر زین الدین فعال سیاسی
احمد اسکندری
آبتین آیینه - شاعر و پژوهشگر
احمد عزیزپور
انور میرستاری
ابوالقاسم شمسی فعال سیاسی
اسماعیل فتاحی - روزنامهنگار
امین بیات
الماس فرضی
البرز ابراهیم زاده
احمد نجاتى
احسان دهکردی
ابراهیم آوخ زندانی سیاسی سابق
ایرج قهرمانلو زندانی سیاسی سابق , نویسنده
ابوالفضل اردوخانی
اسماعیل فتاحی - فعال حقوق بشر
آمادور نویدی
ارسلان احمدی ریکآبادی فعال حقوق بشر
باقر ابراهیم زاده – زندانی سیاسی سابق
بهرام سلطانی – فعال حقوق بشر
بهرام رحمانی – نویسنده
بابک یزدی مدیر اجرائی کانون خاوران
بهروز سورن – زندانی سیاسی سابق
بیژن سعید پور
بهزاد برخورداری
بهنام چنگائی
پروین شهبازی
پروین ریاحی
پریسا اعظمی
پریسا پوینده دبیر کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران و فعال حقوق زنان
پروین اشرفی، کنشگر سوسیالیست و فعال حقوق زنان
پروین محسنی
پرویز میرمکری – شاعر
پیروز زورچنگ – زندانی سیاسی سابق
تقی روزبه زندانی سیاسی سابق
ثریا فتاحی فعال سیاسی
جواد اسکویی زندانی سیاسی سابق
جمشید پوران پیر، فعال کارگری، ژنو
جمشید صفاپور – زندانی سیاسی سابق
جلال سعیدی – زندانی سیاسی سابق
جمشید مهر
حمید پورقاسمی
حمید نوشادی
حسن عزیزی
حشمت محسنی
حمید جهانبخش فعال سیاسی
جعفر امیری زندانی سیاسی سابق و فعال سیاسی
حسن نایب هاشم فعال حقوق بشر
ح. ریاحی – زندانی سیاسی سابق
حسین شیرزاد فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق
حیدر سلیمی اهری-زندانی سیاسی دهه شصت
حسین نقی پور فعال سیاسی و رسانه ای
حسن حسام شاعر و تحلیلگر سیاسی چپ
حسن بیات
خسرو آهنگر
خالد دارایی
خدامراد فولادی
داود احمدلو
رویا غیاثی، خانواده جانباخته دهه ۶۰، فعال سیاسی و فعال حقوق بشر
رضا بی شتاب – شاعر
رحیم فلاحت نژاد زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی، آلمان
رسول شوکتی – زندانی سیاسی سابق
رضا باقری شاعر ، نویسنده و فعال سیاسی
دکتر زری شمس
ژاله سهند- فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
سیمین اصفهانی
سیروان عنایتی ، روزنامه نگار مقیم آریزونا – آمریکا
سیاوش عبقری کنشگر سیاسی
سیاوش کارساز – فعال حقوق بشر
سیروان منصوری - روزنامه نگار و فعال حوزه پناهندگی
شادی ابراهیم زاده
شهلا عبقری ، کنشگر سیاسی وحقوق زنان
شعله زمینی
شمی صلواتی زندانی دههٔ شصت, شاعر و نویسنده
علی اعتدالی
علی کاوه
عباد عموزاد، فعال مدنی
غلامرضا مرشدیان موزیسین
علی اکبر هادی پور – فعال سیاسی و از خانواده خاوران
علی ستاری زندانی سیاسی سابق
علی دماوندی فعال سیاسی و رسانه ای
علی پیچگاه فعال کارگری در تبعید
علی صمد – کنشگر سیاسی
علی الی رحیمی
غلام عسگری – فعال کارگری در تبعید
فاطی حق پناه
فاطمه سبحانی – فعال حقوق زنان
فریدون طهماسبی
فریبا ثابت زندانی سیاسی سابق
فریده برازنده فعال سیاسی
فرهنگ قاسمی نویسنده و فعال سیاسی و رسانه ای
فرهاد بشارت
فریبرز مهران ادیب
فرید مهران ادیب
فریبرز فرشیم
کامران الوند – فعال سیاسی
کامبیز فاتحی
کاوه احمدی
کیوان جاوید، زندانی سیاسی سابق و مدیر مسئول نشریه ژورنال
کامبیز گیلانی شاعر
محبوبه مشکین
منصوره بهکیش فعال حقوق بشر و از خانواده جانباختگان دهه شصت
مجید دارابیگی فعال سیاسی و زندانی سیاسی دو رژیم
مهر آفاق مقیمی نیاکی فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
مجید میرزائی – زندانی سیاسی سابق
منوچهر تقوی بیات استاد پیشین دانشگاه
محسن عطائی
ناهید سلطانزاده
ندا نوآور
ناهید مجاهد
ناصر جوهری
ناصر صابری
وجی قاسمی
هوتن دولتی
عضو سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج ازکشور - و عضو نهاد راهبردی حزب سوسیال دموکرات و لاییک ایران
رسانه ها:
سایت رنگین کمان
www.rangin-kaman.net
سایت راه کارگر
https://rahkargar.com
سایت ابراهیم آوخ
https://ebrahimavokh.wordpress.com
سایت ژورنال
https://journalfarsi.com/
سایت صدای مردم
https://www.sedayemardom.net
سایت گزارشگران
https://www.gozareshgar.com
سایت اشتراک وورد پرس
https://eshtrak.wordpress.com
وبلاگ اخگر
https://amadornavidi.wordpress.com
سایت تقی روزبه
https://taghi-roozbeh.blogspot.com/
کانال تلگرامی صدای روژه هلات
https://t.me/SedayRozhHalat
نهادها:
بنیاد آزادی اندیشه و بیان
فدراسیون اروپرس
حزب سوسیال دمکرات جمهوریخواه و لائیک ایران
کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
بنیاد اسماعیل خویی
گروه تلاش برای نهادینه شدن حقوق بشر (گروه مهر)