«کشتن گل ها، آمدن بهار را به عقب نمی اندازد» این تظاهرات بدعوت کلکتیو «رژا» برگزار شد و مورد حمایت تشکل های دموکراتیک فرانسه قرار گرفت. تظاهرات در میدان جشن ها با خواندن پیام های تشکل های گوناگون از تریبون، سر ساعت مقرر آغاز شد. پس از پایان پیام ها و قبل از آغاز راهپیمایی، نمایش خیابانی با مضمون سرکوب، مبارزه و رهایی زنان اجرا شد که مورد استقبال تظاهر کنندگان قرار گرفت.
در طول راهپیمایی گروهی از هنرمندان فرانسوی قطعه هایی از موسیقی را بطور زنده اجرا می کردند که شور و حال ویژه ای به این راهپیمایی داد. این تظاهرات مورد استقبال نزدیک به ۸۰۰ تن از فعالان فرهنگی ایرانی و فرانسوی از نسل های گوناگون قرار گرفت و در منطقه استالینگراد پاریس به پایان رسید.
حضور زنان و نسل جوان در این تظاهرات چشمگیر بود. از دیگر ویژگی های این تظاهرات، بی طرفی تریبون و عدم استفاده از پرچمی خاص در تریبون تظاهرات بود. این امر کمک می کرد که شرکت کنندگان آزادانه پرچم ها و شعارهای متنوع خود را در دست گیرند و یکصدا شعارهای برگزار کنندگان را تکرار کنند.
از دیگر ویژگی های این تظاهرات شعارهای روشن و هدفمند بود و عمدتا شعارهای زیر از تریبون و دیگر بلندگوهای دستی برگزار کنندگان، بگوش می رسید:
- زن، زندگی، آزادی، حکومت شورایی
- از زاهدان تا تهران خونین تمام ایران
- از کابل تا تهران مرگ بر طالبان
- کردستان کردستان چشم و چراغ ایران
- نه شاه، نه رهبر، دموکراسی، برابری
- نه شاه، نه رهبر، آزادی برابری
- مرگ بر جمهوری اسلامی (به فارسی)
- سرنگون باد جمهوری اسلامی (به فرانسه)
در این تظاهرات حضور زنان، کنشگران مناطق گوناگون ایران و فعالان چپ از یک سو و از سوی دیگر شعارهای هدفمندی که از طرف برگزار کنندگان مطرح و تکرار می شد، چشمگیر و امیدبخش بود. در این تظاهرات و راهپیمایی اعتراضی، عملا اصلاح طلبان رژیم حاکم و طرفداران حکومت سلطنتی نقشی نداشتند.
جواد قاسم آبادی
شنبه ۲۱ ژانویه ۲۰۲۳