کاناداییها آماده باشند که بقایای دیگری در محوطه مدارس شبانه روزی مخصوص فرزندان بومیان پیدا شود. موری سینکلر Murray Sinclair سناتور بازنشسته و رئیس سابق کمیسیون ”حقیقت یابی و مصالحه“ گفت باید انتظار داشت که بقایای بیشتری از کودکان بومی در محوطه مدارس شبانه روزی سابق در نقاط مختلف کانادا پیدا شود.رئیس سابق کمیسیون حقیقت یابی می گوید کشف بقایای 215 کودک بومی در محوطه شبانه روزی کملوپس یادآور داستانهای هولناکی است که او از بسیاری از بازماندگان مدارس شبانه روزی شنیده است.
سیستم مدارس شبانه روزی مخصوص کودکان بومی در سال در دوران نخست وزیری سِر جان مک دانلد اولین نخست وزیر کانادا ایجاد شد و تقریبا به مدت یکصد سال تا سال 1978 دایر بود.
از سال 1978 تا نیمه دهه 1990 این مدارس به صورت روزانه فعالیت می کردند و بعد برای همیشه تعطیل شدند.
اداره این مدارس در دست کلیسای کاتولیک بود.
در دوران فعالیت این مدارس ،کودکان بومی را که گاه زیر سه سال سن دشتند، از اطراف و اکناف به اجبار از خانواده ها جدا می کردند و به این مدارس می سپردند.
حداقل یکصد و پنجاه هزار کودک بومی در این مدت به مدارس مذکور سپرده شدند که حداقل 4100 تن از آنها به دلایل بیماریهای جسمی و روحی و دلایل مشابه جانشان را از دست دادند. تعدادی از این کودکان نیز به هنگام فرار از این مدارس ناپدید شدند.
بعضی از صاحبنظران تعداد واقعی کودکان جانباخته را بسیار بیشتر از 4100 نفر می دانند.
هدف از ایجاد این مدارس، جدا کردن کودکان بومی از فرهنگ آبا و اجدادیشان و تزریق فرهنگ اروپایی به آنها بود.
گورهای دسته جمعی؟
در پی کشف بقایای 215 تن از این کودکان در محوطه مدرسه شبانه روزی سابق کملوپس در بریتیش کلمبیا، اطلاعات و اظهارات جدیدی درباره این کودکان و این مدارس منتشر می شود.
یکی از افرادی که در این باره لب به سخن گشوده موری سینکلر سناتور بازنشسته است. او رئیس سابق کمیسیون حقیقت یابی ومصالحه است. این کمیسیون از سال 2008 تا 2015 دایر بود و به بازماندگان مدارس شبانه روزی امکان می داد دانسته هاا و تجریباتشان را با عموم در میان بگذارند
اینکه عموم ساکنان کانادا چه انداره از این داستانها و تجربیات آگاه شدند، روشن نیست ولی کامنتهای مردم از جمله خوانندگان سلام تورنتو نشان می دهد که خیلیها از کم و کیف آنچه در این مدارس گذشته چیز زیادی نمی دانند.
موری سینکلر می گوید بازماندگان مدارس شبانه روزی هنگامی که تجربیاتشان را در میان می گذاشتند از کودکانی صحبت می کردند که ناگهان ناپدید می شدند، و از جمله در گورهای دسته جمعی دفن می شدند.
موری سینکلر گفت کانادایی ها باید به تحقیقات مربوط به آنچه در این مدارس گذشته ادامه دهند و برنامه های بازتوانی و تسلّا بخش برای کمک به بازماندگان به اجرا در آید.
اظهارات بازماندگان
کشف بقایای 215 کودک بومی در هفته گذشته سبب شده که زخمهای روحی بعضی از بازماندگان این مدارس دوباره تازه شود و خاطرات تلخشان را دوباره به یاد بیاورند.
یکی از بازماندگان کلیتون پیترز Clayton Peters نام دارد.
کلیتون ده ساله بود که به همراه سه برادرش به زور از خانواده جدا شدند و به مدرسه شبانه روزی کملوپس در بریتیش کلمبیا برده شدند. در این مدرسه، هر یک از این چهار برادر در طبقه جداگانه ای نگهداری می شدند.
کلیتون پیترز در مصاحبه با کندین پرس می گوید در این مدرسه آنها را مجبور می کردند تا صابون مخصوص حاوی مواد شیمیایی قلیایی به خود بمالند تا پوست آنها را بسوزاند و به قول کلیتون:”رنگ قهوه ای را از پوست ما جدا کند. “ کلیتون می گوید او و یکی از برادرانش که 12 سال داشت سعی کردند فرار کنند ولی دستگر شدند و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
او به این باور رسیده که بعضی از کودکان که تصّور می کرده فرار کرده اند شاید جزو دفن شدگان در محوطه مدارس باشند.