دوازدهمین روز اعتراضات نسبت به قتل مهسا (ژینا) امینی در مقر گشت ارشاد تهران: اگه با هم یکی نشیم، یکی یکی تموم میشیم! روز سه شنبه 5 مهرماه دوازدهمین روز اعتراضات نسبت به قتل مهسا (ژینا) امینی در مقر گشت ارشاد تهران که از روزجمعه 25 شهریوربا برپایی تجمع مقابل بیمارستان کسری تهران آغازشد باتجمع درشهرهای تهران (میدان ملت ونارمک ) ، زرین دشت ،سنندج ، شیراز ،کرمانشاه ، وپیوستن جمعی دیگر از دانشجویان دانشگاه ها به تحریم کلاس و اعتراض واعتصاب جمعی دیگر از اساتید دانشگاه ها ادامه پیدا کرد.
روز سه شنبه 5 مهرماه همچنین شاهد تجمع گسترده اهالی چابهار دراعتراض به تجاوز سرهنگ فرمانده نیروی انتظامی به یک دختر خردسال بودیم.
روز سه شنبه 5 مهر،
جمع کثیری از دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل،
جمعی از دانشجویان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران،
جمعی ازدانشجویان دانشکده‌ی زبان‌ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران،
جمعی از دانشجویان دانشگاه مدنی آذربایجان،
جمعی از دانشجویان دانشگاه هنر أصفهان،
جمعی از دانشجویان دانشکده هنر دانشگاه دامغان،
جمعی دانشجویان دانشگاه صنعت نفت،
جمعی از دانشجویان دانشگاه فنی دکتر شریعتی تهران،
جمعی از دانشجویان دانشکده فنی فومن،
جمعی از دانشجویان دانشگاه گرمسار،
جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز،
جمعی از دانشجویان دانشگاه صنعتی شیراز،
جمعی از دانشجویان دانشگاه آزاد تهران و
دانشجویان دانشکده هنر دانشگاه سوره
با انتشار بیانیه های جداگانه از تحریم کلاس های درس حمایت کردند.
بیانیه دوم جمع کثیری از دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
برگ دیگری از تاریخ خونین کشورمان ورق خورده و باز هم مادرمان ایران‌زمین، در سوگ مرگ و حصر شایسته‌ترین جوانان خود نشسته‌است.
بدین وسیله به اطلاع می‌رسانیم؛ ما دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی به دعوت دانشجویان آزاده و دغدغه مند از دانشگاه های سراسر ایران به خیزش آزادی خواه ایران میپیوندیم، و برای اعلان همبستگی با مردم ایران عزیزمان در اعتراض به وضع فعلی، بازداشت گسترده ناجوانمردانه دانشجویان و مجازی شدن غیرموجه دانشگاه با وجود اخلال شدید در اینترنت، تا روشن شدن تکلیف دانشجویان بازداشتی و بازگشت بی قید و شرط آنها به کلاس های درس حضوری، از شرکت در تمامی کلاس های مجازی خودداری خواهیم کرد!
زمان آن رسیده که ما دانشجویان به پشوانه شما اساتید، اعتراض خود را به هر امری که باعث گرفته‌شدن حق زیستن و آزادی از انسان شود، اعلان کنیم. از تمامی اساتید محترم و خانواده شرافتمند دانشگاه خواستاریم که متحدانه در این اقدام انسانی ما را همراهی کنند.
دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی
6 مهرماه ۱۴۰۱
شورای صنفی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران به نمایندگی از اکثریت دانشجویان این دانشکده اعلام می‌دارد که با توجه به
۱. اقدامات خارج از عرف پیش آمده از قبیل دستگیری غیرقانونی عده‌ای از هم‌دانشگاهی‌هایمان و ۲. جایگزینی آموزش مجازی به جای آموزش حضوری که حق دانشجویان است و همچنین
۳. عدم مدیریت صحیح شرایط کنونی توسط دانشگاه، با شرایط پیش آمده مخالف است و بنا‌به‌درخواست اکثریت دانشجویان، کلاسهای مجازی را تا زمان برطرف شدن موارد فوق به رسمیت نمی‌شناسد و از دانشجویان می‌خواهد که تا اطلاع ثانوی در این کلاسها اعم از مجازی و کارورزی شرکت نکنند.
بيانیهٔ جمعی از دانشجویان دانشگاه مدنی آذربایجان در تحریم کلاسها
با توجه به تعطیلی دانشگاه‌ها، به دلیل اعتراضات سراسری و برحق مردم، و درواکنش به کشته شدن و بازداشت گسترده‌ی دانشجویان در سرتاسر کشور، ما دانشجویان دانشگاه مدنی آذربایجان در اعتراض به دستگیری دانشجویان و سرکوب مطالباتشان، تمامی کلاسهای درس را در هفته‌های آینده (تا زمان برچیده شدن فضای امنیتی و آزادی دانشجویان بازداشتی) تحریم میکنیم.
ضمن اعتصاب و پرهیز از حضور در کلاسهای درس، و با استمرار حضور خود در دانشگاه، از اساتید محترم نیز انتظار داریم با شکستن سکوت و انفعالشان، در کنار شاگردان خود باشند و تحریم کلاسهای درس را همراهی نمایند.
بیانیه دانشجویان دانشکده هنر دانشگاه دامغان در تحریم کلاسها
دانشگاه سنگر توامان علم و آزادی است. متاسفانه در سرزمین ما کسانی دوست دارند این نهاد حیات‌بخش به گورستانی ساکت و صامت تبدیل شود. مطلوب این عده، دانشجویی مطیع، منقاد، منفعل و ساکت است که نه بر جهل بشورد و نه بر ظلم بخروشد. بدین وسیله، ما جمعی از دانشجویان دانشکده هنر دانشگاه دامغان اعلام می‌داریم که بنا به وظیفه‌ی دانشگاهی خود، منطبق بر باورهایی که انسانیت و اخلاق از آن سرچشمه می‌گیرد و به رسمیت شناختن اعتراض مردم سرزمینمان برعلیه این ظلم بی‌پایان، تا اطلاع ثانوی از شرکت در کلاسهای آموزش مجازی خودداری کرده و از شما اساتید شریف و دردمند و دیگر دانشجویان دانشگاه نیز دعوت میکنیم که در این شرایط موجود قبول مسئولیت کرده و ضمن موضع‌گیری در برابر اتفاقات اخیر با دانشجویان همراه باشید و تا احقاق حقوق حقه‌ی دانشجویان و تضمین امنیت و حقوق دانشجویان سراسر کشور و برچیده شدن فضای امنیتی دانشگاه‌های سراسر کشور و رفع اختلال اینترنت و آزادی دانشجویان بازداشت‌شده به تحریم سراسری کلاسهای درس بپیوندید.
بیانیه جمعی از دانشجویان دانشکده فنی فومن
ما دانشجویان دانشکده فنی فومن با توجه به اتفاقات تلخ اخیر من جمله کشته شدن جوانان کشور، دستگیری غیر قانونی جمعی دانشجویان (که متاسفانه بعضا همچنان خبری از ایشان در دسترس نیست)، کسری بودجه و نداشتن پیمان کار سلف و از همه مهم تر جایگزینی توهین آمیز آموزش مجازی به جای حضوری در شرایطی که اختلالات شدید اینترنت گریبان‌گیر کل کشور شده؛ تا اطلاع ثانوی از شرکت در کلاس های مجازی خودداری کرده و آن را تحریم میکنیم
از اساتید دانشکده فنی فومن نیز دعوت به عمل می‌آوریم که ضمن موضع گیری و عدم انفعال در برابر شرایط موجود قبول مسئولیت کرده تا محقق شدن حق مسلم دانشجویان و برچیده شدن محدودیت امنیتی اعمال شده منبی بر ممانعت حضور دانشجو تا 16 مهر ماه در دانشکده، رفع اختلالات اینترنت و آزادی دانشجویان بازداشت شده به تحریم سراسری کلاس های درس بپیوندند.
بیانیه جمعی از دانشجویان مهندسی کامپیوتر دانشگاه شیراز:
در روز هایی که دیوار های دانشگاه شیراز پس از ۳ سال شاهد عبور دوباره دانشجویان میشوند، صدای دانشجویان بیش از هر چیز نیاز به شنیده شدن دارد.
صدایی که برخاسته از ابتدایی ترین نیاز های فطری بشر، یعنی عدالت، آزادی و مقابله با ظلم نسبت به همه اعضای جامعه است و هر فرد با بصیرت، موج کوچک صدای خود را به دریای اصوات معترض پیوند میزند تا سدی شود در برابر فجایع و ظلم هایی که هر روز بیش از قبل تازیانه خود را بر تن مردم می اندازد.
بدین منظور، جمعی از دانشجویان مهندسی کامپیوتر دانشگاه شیراز از اساتید عدالتخواه برای پیوستن به این موج اعتصاب به قصد همراهی در اعتراضات در برابر اتفاقات اخیر دعوت مینمایند.
بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز
در هفته اخیر، صدای رسای اعتراض و دادخواهی دانشجویان در سراسر ایران به گوش رسید. صحن دانشگاه که تلاش‌های بسیاری برای سیاست‌زدایی از آن در طول سالیان صورت گرفته بود، بار دیگر نشان داد که قشر دانشجو نسبت به جامعه و دغدغه‌هایش بی تفاوت نیست. اما به نظر می‌رسد که این صدای برخاسته از تظلم مظلوم و ظلمِ ظالم، به مذاق نهادهای خارج دانشگاه خوش نیامده‌است.
برخوردهای امنیتی در سطح گسترده، بازداشت دانشجویان حتی با یورش به خوابگاه و صحن مقدس دانشگاه، تماس‌های تهدیدآمیز با خانواده دانشجو و… همه و همه نشان از یک حقیقت دارند، ترس و دست‌پاچگی موتور سرکوب از بیداری دانشجو.
ما جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز اعلام می‌داریم که در اعتراض به بازداشت‌های غیرقانونی دانشجویان در سراسر کشور و حمایت از دیگر دانشگاه‌ها، از تاریخ ۹ مهر ۱۴۰۱ تا زمان آزادی دانشجویان بازداشتی، در کلاسهای درس حاضر نخواهیم شد.
همچنین از اساتید و مسئولان دانشگاه می‌خواهیم با سکوت خود، سرکوب را تایید نکرده و به جای اطاعت از نهادهای امنیتی، در کنار دانشجویان خود بایستند.
«چرا آمدی؟ تا اجازه ندهم شاگردانم را بکشید!»
نامه سرگشاده دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان به معلمان سراسر کشور
سلام و درود به شما معلمان عزیز و افتخار آفرین. معلمانی که طی سال‌ها و ماه‌های گذشته جنبه‌های بی‌شماری از همدلی و اتحاد را به تمام جامعه نشان دادید.
ما دانشجویان همیشه به بیانیه‌های محکم سیاسی و تئوری‌پردازی‌های دقیق اقتصادی_سیاسی معروف بوده‌ایم. اما اینبار قصد داریم حقیقتی عریان در جامعه را بیان کنیم. حقیقتی که ندیدن یا کم دیدن آن بهای بسیار سنگینی دارد.
یکی از اصلی‌ترین دلایل نگارش این نامه سرگشاده شاید جمله یکی از معلمان جوانی باشد که در اعتراضات و تجمعات شهر اصفهان شرکت کرده بود. زمانی که در یک جلسه دوستانه برایمان از اولین تجربه شرکت در اعتراضات سراسری گفت، اشاره کرد یکی از بارجوهای نیروی سرکوب در اعتراضات به او گفته بود: «تو که معلمی چرا به اعتراضات آمدی؟» دوست ما جواب داده بود: «تا اجازه ندهم شاگردانم را بکشید!»
معلمان گرامی، اکثریت شرکت کنندگان در اعتراضات جاری در جامعه، زنان و مردان جوانی هستند که نهایتا هم‌سن و سال مهسا امینی باشند. یکی دیگر از این عزیزانی که در همین اصفهان بر اثر شلیک گلوله ساچمه‌ای به سر وی، او را از دست دادیم، مهسا میساموگویی (مهسا موگویی) بود؛ مهسا دانش‌آموز مقطع دبیرستان در فولادشهر اصفهان بود که جانش را از او ستاندند!
عزیزان می‌دانید واکنش حکومت به کشته شدن مهسا موگویی توسط نیروی سرکوبش که بارها به سر و صورت مردم شلیک کرده، تهیه یک گزارش یک دقیقه‌ای بود که آخر حرفشان می‌خواستند بگویند: «ما نکشتیم؟!» «در حال رسیدگی است!» «اشرار و اغتشاشگران کشتند!» انگار که دارند درباره ترخیص یک کالا از گمرک حرف می‌زنند نه جان یک انسان که نیروی سرکوبشان با شلیک مستقیم گلوله به سرش، او را به قتل رسانده!
معلمان گرامی، از همکاران خود در مدرسه گلشن فولادشهر اصفهان بپرسید، همان مدرسه‌ای که مهسا موگویی در آن مقام قهرمانی آمادگی جسمانی منطقه را کسب کرده بود. بپرسید چطور می‌شود سر کلاس درسی حاضر شد که به جای یک دانش‌آموز سرشار از احساس زندگی که به ورزش علاقه بسیار زیادی داشته، یک دسته گل و قاب عکس او به نشانه پایان زندگی او قرار داشته باشد؟
ما از شما می‌خواهیم همانطور که حین برگزاری تک تک کلاسهای درس به همه ما گفتید: «هیچ چیز به قیمت آزادی و آزادگی نیست، هیچ چیز با شرافت و انسانیت قابل قیاس و معاوضه نیست.» همانطور هم کنار ما دانش‌آموزان و دانشجویان پیشرو و مترقی بایستید.
معلمان عزیز ما از شما می‌خواهیم با اعتصابات سراسری خود همگام با اعتصابات گسترده دانشجویان، به این وضعیت جهنمی و تاریک پایان دهید.
از طرف شاگردان سابق شما و دانشجویان امروز، دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان
بامداد ۵ مهرماه ۱۴۰۱
نامه جمعی از اساتید دانشگاه فردوسی مشهد در اعتراض به شرایط امنیتی حاکم بر کشور و سرکوب سیستماتیک
کلاسهای مجازی که برای هفته دوم مهرماه نیز در راهند
با توجه به تعطیلی مصلحتی هفته اول مهر ماه و بستن درب‌های دانشگاه به روی دانشجویان و سرپوش آموزش مجازی، این سوال در ذهن بسیاری از دانشجویان بود که هفته های بعد به چه شکل است
در این خصوص باید بگوییم با توجه به ابلاغیه ای که در خصوص برگزاری کلاسهای مجازی در تاریخ 9 تا 14 مهر برای دانشجویان نو ورودی، می‌شود گفت که کلاس های هفته دوم مهرماه نیز رو به مجازی شدن است
همچنین علیرغم این که دانشگاه هنوز برای سایر دانشجویان ابلاغیه ای رسمی صادر نکرده است، اما به دلیل تعریف نشدن برنامه غذایی سلفها تا به این لحظه بر خلاف روال معمول، انتظار می‌رود که کلاسها در هفته دوم مهر ماه مجازی باشند
▪تمام این موارد در حالی است که بسیاری از دانشجویان کلاس های درس را تحریم کرده اند و به اعتصابات سراسری دانشگاه های کشور در اعتراض به آموزش مضحک و مصلحتی مجازی و بازداشت دانشجویان دیگر شده اند.
کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن بتونی اندیمشک :
اگه باهم یکی نشیم ، یکی یکی تموم میشیم
در این چهل سال باعث عقب افتادن کشور از دنیا شدن چون منافعشون در تحریم بود،
و ما کارگران زحمتکش با حداقل ساختیم و بخاطر زن بچه صدامون در نیومد این در حالی بود که مدیران وابسته به رژیم مثل آقای معینی و خیلی‌ها دیگه مثل زالو خون کارگر مکیدن و چاق و چاق شدن،
در این چهل سال از حقوق کارگر خوردن،از بیمه کارگر خوردن،از لباس کارگر خوردن، از از از و خیلی چیزا دیگه ،
در این چهل سال کارگر همیشه زندگیش لنگ میزد، همیشه چشم انتظار حداقل حقوق بودیم و با منت گذاشتن پرداخت میکردن ،
دوستان و همکاران عزیز اگر به حمایت از اعتراضات اقدام نکنیم محکوم به زندگی با ذلت هستیم ،
میدونم با خودتون فکر می‌کنید اگر اخراج بشیم یا در این راه کشته بشیم نگران خانواده خود هستین که چی به سرشون میاد اما دوستان هیچ کسی از گرسنگی نمیمیره و خدا بزرگه اما اگر ساکت بمونیم مجبوریم همچنان واسه امثال معینی بردگی بکشیم و با خفت زندگی بکنیم به والله این زندگی ارزش این خفت نداره ،
از شورا عالی کارگران انتظار نداشته باشید بیانیه بنویسن بیایید یک بار واسه همیشه متحد باشیم و اعتصاب بکنیم تا بتونیم بر این ظلم پیروز بشیم.
اگه باهم یکی نشیم ، یکی یکی تموم میشیم .
بیانیه ی شماره 2 کانون صنفی فرهنگیان بیجارگروس_کردستان به مناسبت سرکوب اعتراضات قانونی و مدنی ملت ایران
روز سه شنبه 5 مهر، کانون صنفی فرهنگیان بیجارگروس_کردستان بیانیه دومش را بشرح زیر به مناسبت سرکوب اعتراضات قانونی و مدنی ملت ایران منتشرکرد:
هموطنان ،همشریان فهیم و فکور، کانون صنفی فرهنگیان بیجار بدینوسیله به آگاهی می رساند:
خانم لیلا عباسی هنرمند و شکسته نویس برجسته ی کشور و عضو کانون صنفی فرهنگیان بیجار، کردستان که به اتهام بر ساخته ی شرکت در تجمعاتِ قانونیِ سه شنبه ۲۹ شهریور ماه بازداشت و به زندان سنندج منتقل شده بود،دیروز دوشنبه ۴مهر به قید وثیقه آزاد شد.
کانون صنفی فرهنگیان بیجار ضمن مراتب سپاس مندی خود و استقبال از رویکرد مدارا و مسالمت جویانه ی مراجع قضایی خواهان آزادی همکاران در بندمان آقایان جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، رسول بداقی، اسماعیل عبدی و بازداشت شدگان اخیر شهر بیجار از جمله جناب آقای جعفرولدخان چهره ی شناخته شده و دیگر عضو کانون صنفی معلمان بیجار ،سرکار خانم قلیج خانی و همچنین زوج جوان و اخلاق مدار و نیک نام شهر جناب آقای محمدرضا نصرتی و ملیکا کاوند می باشد.
کانون صنفی فرهنگیان بیجار گروس، خشونت و سرکوب خونین اعتراضات قانون مدار ملت ایران را محکوم می داند.خشونت و سبعیتی که دل ها را به درد و جان ها را به ستوه و آستانه ی تحمل ملتی با ظرفیت صبری چهل ساله و تاریخی را به سر آورده است. کانون صنفی فرهنگیان همچنین سوگیری های غلط، دو قطبی سازی جامعه و تهدید و ارعاب شخصیت های هنری،فرهنگی،ورزشی و دانشگاهی،این ستاره های آسمان همیشه درخشان ایران را در راستای ایجاد شکاف عمیق سیاسی و سوق دادن کشور و نظم نیم بند حاکم را به سوی بحران و فروپاشی اجتماعی ارزیابی می نماید. و خواستار توقف هر چه فوری تر این رویکرد هولناک و به رسمیت شناختن حقوق و آزادی های مدنی و سیاسی مصرح ملت در قانون اساسی این معیار و میثاق ملی می باشد.
کانون نویسندگان ایران:موج گسترده‌ی بازداشت روزنامه‌نگاران در روزهای اخیر
با اوج‌گیری جنبش اعتراضی مردم و گسترش آن در سراسر کشور، برابر اخباری که در رسانه‌های غیرحکومتی منتشر شده است شمار زیادی از روزنامه‌نگاران در روزهای اخیر بازداشت شده‌اند. انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران در بیانیه‌ای از احضار و بازداشت نیلوفر حامدی، روح الله نخعی، فاطمه رجبی، علیرضا خوشبخت ، مجتبی رحیمی ، ویدا ربانی ، الهه محمدی و الناز محمدی خبر داده است. در بیانیه‌ی فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران افزون بر روزنامه‌نگاران فوق از از احمد حلبی‌ساز، ایمان به‌پسند، یلدا معیری، مسعود و خسرو کردپور، مرضیه طلایی و علی خطیب‌زاده نام برده شده است. فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران در بیانیه خود از مقامات ایران خواسته است «به دستگیری روزنامه‌نگاران پایان داده و دسترسی آزادانه به اینترنت را فراهم کنند.» آنتونی بلانگر، دبیر کل این فدراسیون در باره‌ی این بیانیه گفته است «ما از مقامات ایرانی می خواهیم که از پوشش اعتراضات ملی به عنوان بهانه‌ای برای سرکوب رسانه‌ها استفاده نکنند. هر شهروند در ایران حق دارد بداند چه خبر است.» از مژگان کاوسی روزنامه‌نگار که به تازگی بازداشت شده است نیز در خبری دیگر نام برده شده است. پیش از این، خبر بازداشت منصوره موسوی، پژوهشگر امور زنان و بازداشت و ضرب و شتم حسین رونقی وبلاگ‌نویس منتشر شده بود. به نظر می‌رسد شمار روزنامه‌نگاران بازداشت شده بیش از این‌هاست و بازداشت‌ها همچنان ادامه دارد. افزون بر این باید به ایجاد اختلال در شبکه‌ی اینترنت و حتی قطع اینترنت در بعضی از شهرهای کردستان اشاره کرد که همگی حکایت از آن دارد که جمهوری اسلامی عزم خود را جزم کرده است که مردم ایران و جهانیان را از آن‌چه در خیابان‌ها می‌گذرد در بی‌خبری نگه دارد.
اگرچه در جمهوری اسلامی هیچ یک از رسانه‌ها و هیچ روزنامه و روزنامه‌نویسی از آزادی بیانِ حقایق در محدوده‌ی خط قرمزهای حاکمیت که دائماً در حال افزایش است، برخوردار نبوده‌اند و بسیاری یا همه‌ی آنها برای رعایت آن خط قرمزها مجبور بوده‌اند برای ماندن و بقای خود و رسانه‌ها و نشریات‌شان از خیر رعایت اصول حرفه‌ای خویش بگذرند، بوده‌اند و هستند روزنامه‌نگارانی که از هر فرصتی، ولو اندک و کمیاب، برای انجام رسالت حرفه‌ای خود استفاده کرده‌اند. به عنوان نمونه می‌توان از روزنامه‌نگاری که هم اکنون در زندان است یاد کرد که برای تهیه‌ی گزارش میدانی از چند و چون بازداشت و علت بستری شدن، به اغما رفتن و مرگ مهسا امینی به هر دری زد تا حقیقت ماجرا را دریابد و به اطلاع مردم برساند. او حاصل مشاهدات خود را در روزنامه‌ای که با مجوز ارشاد فعالیت می‌کند منتشر کرد و نتیجه‌اش برای او بازداشت و زندان بود.
درست است که دستگاه سانسور جمهوری اسلامی توانسته است بسیاری از حقایق را از دید مردم پنهان دارد، بسیاری از حقایق را وارونه جلوه دهد، از بلندگوهای صدا و سیمایش خروار خروار دروغ به خورد مردم بدهد، اما سرپوش گذاشتن بر حقیقت قتل مهسا (ژینا) امینی و وارونه جلوه دادن جنایتی چنین آشکار حکایت طبل و گلیم است و به قول شاعر: همی طبل کوبد به زیر گلیم.
صدای اعتراض به بازداشت روزنامه‌نگاران و درخواست آزادی فوری و بی قید و شرط آنها در روزهای اخیر از سوی برخی نهادهای صنفی روزنامه‌نگاران، از جمله فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران شنیده شده است. اما این صدا هنوز چندان قوی نیست و انتظار می‌رود که در روزهای آتی شمار بیشتری از روزنامه‌نگاران و تشکل‌های صنفی آنها و روزنامه‌ها و رسانه‌هایی که همکاران آنها بازداشت شده‌اند به این اعتراض بپیوندند و آزادی همکاران خود را درخواست کنند.
نیما سلطانی (ژاکاو) اهل بانە، دانشجوی کارشناسی رشتە صنایع دستی دانشگاە هنر تهران، ۳۱ شهریور بازداشت شدە و بە زندان اوین منتقل شده است.
محسن نیک‌منش دانشجوی کارشناسی رشته گرافیک دانشگاە هنر تبریز، در روز دوشنبە هفتە گذشتە ۲۸ شهریور در اعتراضات مردمی شهر مهاباد بازداشت شدە است و تاکنون از وضعیت و مکان نگهداری وی خبری در دست نیست.
محمد پرده‌باف، دانشجوی دانشگاه علم و هنر یزد ۴ مهر ماه در میدان اطلسی یزد توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است.
از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت کننده ایشان اطلاعی در دست نیست.
حسین رهاد دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه نیشابور روز شنبه توسط نیروهای امنیتی در شهرستان نیشابور بازداشت شده است
از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت کننده ایشان اطلاعی در دست نیست.
رامین کیانی دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل دانشگاه تهران و دبیر انجمن علمی روابط بین‌الملل این دانشگاه، روز سه‌شنبه ۵ مهر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است.
از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت کننده ایشان اطلاعی در دست نیست.
بازداشت فاطمه رجبی روزنامه نگار و فعال زنان
فاطمه رجبی روزنامه نگار روز پنجشنبه سی و یک شهریور در منزلش بازداشت شده است. مامورین امنیتی ساعت چهار صبح به خانه این روزنامه نگار هجوم برده و بعد از ضبط وسایل شخصی، او را بازداشت کرده‌اند.
یلدا معیری، عکاس بازداشت‌شده از زندان قرچک ورامین: امنیت جانی نداریم، مرتباً به افراد آرام‌بخش می‌دهند
یلدا معیری، خبرنگار و عکاسی که در روزهای ابتدایی اعتراضات سراسری پس از قتل حکومتی مهسا امینی بازداشت شده بود، در پیامی صوتی از زندان قرچک ورامین از شرایط فاجعه‌بار این زندان خبر داده است. او در پیامی صوتی که شبکه خبری «منوتو» منتشر کرده، می‌گوید: «شرایط ما شرایط بسیار بدی است و هر روز دعوا و کتک‌کاری است. امنیت جانی نداریم. بیش از ۱۰۰ نفر را در سالن ورزشی بدون امکانات و تهویه ریخته اند و وضعیت حمام و دستشویی افتضاح است. مرتباً به افراد آرام‌بخش می‌دهند.
اطلاعیه آموزش بین‌الملل در حمایت از معترضان در خیابان و اعضا و فعالین اتحادیه‌های صنفی ایران
آموزش بین‌الملل از مقامات حکومت ایران می‌خواهد در میان اعتراضات سراسری به حقوق بشر احترام بگذارند
آموزش بین‌الملل در همبستگی با معترضان شجاعی می‌ایستد که در سراسر ایران به خیابان‌ها می‌آیند و خواستار احترام به حقوق بشر توسط مقامات حکومتی هستند.
ماه‌هاست که معلمان، کارگران و اتحادیه‌های کارگری ایرانی از حق اساسی خود برای آزادی تجمع استفاده می‌کنند. مقامات دولت ایران به جای گفتگو با تظاهرکنندگان، با سرکوب، خشونت و بازداشت پاسخ این معترضان را می دهند.
قتل فراقانونی اخیر مهسا امینی ۲۲ ساله که پس از دستگیری به اتهام عدم رعایت قوانین پوشش زنان در بازداشت پلیس جان باخت، تکان دهنده است. او یکی دیگر از قربانیان سرکوب مستمر و تبعیض سیستماتیک حکومت ایران علیه زنان و کارگران است.
آموزش بین‌الملل قاطعانه هرگونه آزار و اذیت دولتی در مورد فعالیت اتحادیه‌های کارگری را رد می‌کند و مجدداً بازداشت‌های خشونت‌آمیز معلمان سندیکایی را به سازمان بین‌المللی کار (ILO) گزارش خواهد کرد.
آموزش بین‌الملل همچنین با سازمان عفو بین‌الملل که اسماعیل عبدی، دبیرکل سابق انجمن صنفی معلمان تهران را به عنوان زندانی وجدان (اندیشه) پذیرفته است، در ارتباط است. عبدی از سال 1006 به اتهامات واهی «تبلیغ علیه نظام» در زندان است.
آموزش بین‌الملل همچنان از مقامات و دولت ایران می‌خواهد:
۱.فوراً همه اعضا و فعالین اتحادیه‌های کارگری را که در ارتباط با فعالیت‌های صنفی خود بازداشت شده‌اند را آزاد کنید.
۲.تضمین و حمایت از حق آزادی تشکل و اجتماع برای همه شهروندان ضروری است.
آموزش بین‌المللی همچنان متعهد به مبارزه برای رعایت حقوق اساسی بشر برای کارگران در ایران است.
۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲