در انقلاب جاری ایران ما شاهد آفریدن صحنه های تاریخی و زیبایی از قهرمانان جوانی هسیتم که شجاعانه به مصاف یک حکومت درنده و جانی می روند. تصاویر این انقلابیون جوان در چند هفته اول را رسانه های جهان رصد کردند. دختر جوانی بر بالا اتوموبیلی در خاکسپاری مهسا امینی درحالیکه انگشتانش را به علامت پیروز بلند کرده بود ، حدیث نجفی مبارزی که قبل از ورود به میدان مبارزه موهایش را از پشت گره می زند و یا رقص جمعی دختران و پسران در دانشگاه کردستان که قوانین آپارتاید جنسی را پایکوبان زیرپا نهادند.
سیلی که می رود جمهوری اسلامی را به گور بسپارد به حق ٬انقلاب زنانه٬ نام گرفت، یک واقعیت انکار ناپذیر شد.
از همان ابتدا خشونت و کشتار معترضین و دستگیری های چندهزار نفری ، مفقود شدن ها، خودکشی بعد از آزادی از زندان، پیدا شدن جنازه مفقود شدگان در اطراف شهرها ومکانهای دوراز دسترس و تست بکارت، اذیت و آزار و تجاوز جنسی هیچکدام خارج از انتظار نبوده و نیست. این جمهوری اسلامیست. در این مورد سابقه دارد. سیستمی دولتی را به این مبنا بنا کرده است. ایدئولوژی اسلام سیاسی همین را میگوید.
تجاوز جنسی در زندانهای ایران یک متد معمولی برای به اعتراف گرفتن و خرد کردن اراده شخص زندانیست. آرمیتا عباسی که اخیرا آزاد شده است یکی از این بازداشت شدگانی است که مورد اذیت و آزار جنسی قرار گرفت و بدلیل ترامای ناشی از شکنجه و تجاوز در بیمارستان بستری شده بود. پدر آرمیتا شجاعانه به افشای این جنایت و وضعیت وخیم او پرداخت و بلاخره او را از چنگالشان در آورد.
در روند انقلاب اخیر به کرات روزنامه هایی چون نیویورک تایمز،گاردین و غیره در این مورد گزارش داده اند.
اما اکنون شواهد و اخبار نشان میدهد که بسیاری از کسی که مورد تجاوز و آزار جنسی قرار گرفته اند از طرف خانواده هایشان مجبور به سکوت می شوند، یا خانواده ها از پذیرش فرزندانشان ابا دارند و فرد زندانی بعد از آزادی به خانه خود برنمی گردند.
این پدیده نه تنها خارج از ذهن نیست و بلکه قابل درک است.اما قابل قبول نیست و باید با آن مقابله کرد. قابل درک است به این دلیل که در کشوری که تمام سیاست دولت فاشیستی و ضد زن و غیر انسانیش به ناموس ، عفت و باکرگی زنان و شرف و مردانگی مردان گره خورده است حتما خانواده هایی پیدا می شوند که با طرد فرزندانشان در ادامه ی همان فرهنگ اسلامی ، کهنه، عهد قجری و ضد انسانی حرکت می کنند. این دیگر قابل قبول نیست. فرزندان ما و عزیزانمان که در مورد شکنجه های قرون وسطی قرار گرفته اند دستگیرشدگانی هستند که حتی قراردادهای بین الملی را در مورد آنها به اجرا درنیاورده اند.بسیار از اینها هنوز کودک اند. نیکا شاکرمی کودکی بیش نبود.
جمهوری اسلامی همیشه از تجاوز جنسی بعنوان شکنجه استفاده کرده است. یادمان نباید برود که زنان زندانی سیاسی را قبل از اعدام مورد تجاوز جنسی قرار می دادند که باکره اعدام نشود. تجاوز جنسی یک از اشکال بسیار متداول در جنگهای همین دوره و عصرما هم هست. در جنگهای بالکن در اروپا بین ۱۹۹۸تا ۱۹۹۹بیش از بیست هزار زن مورد تجاوز قرار گرفتند. داعش از ربودن و تجاوز به اسرای زن ایزدی بعنوان دستاورد جنگی دریغ ننمود.
اکنون در شرایطی که یک انقلاب دگرگون کننده درجامعه ایران درجریان است، این سوالی است که باید بسرعت در دستور کار فعالین حاضر در جبهه ی انقلاب و رهبران آگاه جامعه قرار بگیرد و برای آن کار آگاهانه نمود و حتی محکوم شود. جان جوانانی که مورد تجاوز و آزار جنسی قرار گرفته اند درخطر است. چه آنهایی که در خانواده ی خود با سردی و بی اعتمادی و بی مهری روبرو می شوند و چه آنهایی که جرئت به خانه برگشتن ندارند و ما حتی خبر آزادیشان را هم نمیشنویم. این وظیفه ی خطیری بر دوش رهبران عملی در میدان، کارگران آگاه و پیشرو، معلمان مترقی ، مددکاران اجتماعی و پزشکان انقلابی، کمیته های انقلابی محلات و دهها شبکه اجتماعی دیگر که اکنون باهم ارتباط دارند قرار می دهد و باید سریع این رفقای عزیزمان را پیدا کنند و یاری نمایند.
این فرزندان جوان انقلاب به کمک و عکس العمل فوری ما نیازمند هستند. آستین ها را بالا بزنیم. گرگها در خیابان منتظر بلعید این انقلبیون جوان و تنها هستند.
برای سرنگونی جمهوری اسلامی باید همه ی نیرویمان را سازمان دهیم.
۲۲ فوریه ۲۰۲۳