توده های مردم مبارز و انقلابی، رزمندگان و مبارزین جنبش انقلابی ایران، بیش از دو ماه رویارویی جنبش توده ای ما و رژیم جمهوری اسلامی، تجارب گرانبهایی را برای مبارزین و رزمندگان این جنبش در پی داشته است. اگر تجارب و آموزهای دور اخیر مبارزات توده ای علیه رژیم را در کنار تجربه انقلاب سال 57 علیه رژیم سلطنتی و تجارب انقلابات و مبارزات توده ای علیه رژیمهای دیکتاتوری در کشورهای منطقه موسوم به بهار عربی و نتایج آن انقلابات را در کنار هم مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم چند نکته مهم بیش از سایر مسائل خودنمایی می کند که به اختصار آنها را باید مرور کرد.
یک: توده های مردمی که علیه دیکتاتوری به پا خواسته و به نیروی توده ای و اتحاد و همبستگی خود باور دارند، باید از همین امروز چه در مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی و چه برای برپایی سیستم حاکمیتی بعدی هدفمند بوده و افق مبارزاتی خود را ترسیم نمایند. لازم است از همین امروز شوراهای محلات در شهرها و شوراهای روستاها به عنوان اجزای اولیه اداره جامعه پایه گذاری شوند. شوراهای کارخانه و کارگاه، شوراهای معلمان، شوراهای پرستاران، شوراهای جوانان، شوراهای دانش آموزی و دانشجویی و تشکلهای صنفی و توده ای هنرمندان و ورزشکاران و سایر تشکلهایی که می توانند در خدمت سازماندهی جامعه قرار گیرند هر چه سریعتر از سوی مردم مبارز و انقلابی تشکیل شوند.
دو: احزاب و سازمانهای سیاسی بسیاری تحت عنوان اپوزسیون رژیم جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور مشغول فعالیت هستند. برخی جریانات فکری سیاسی از هم اکنون در همسویی با سیاست دولت آمریکا تلاش دارند در معامله میان احزاب و دولتهای امپریالیستی و دولتهای منطقه آلترناتیو آماده مورد نظر خود را به جامعه تحمیل نمایند.
سه: دخالت دولتهای امپریالیستی و دستگاههای امنیتی دولتهای فاشیستی و سرسپرده منطقه در انقلابات و خیزشهای توده ای در خاورمیانه فجایعی مانند سوریه، عراق، افغانستان، یمن، لیبی و چندین بحران انسانی دیگر را در پی داشته است، توده مردم مبارز و انقلابی ایران در صورتی که با اتحاد و همبستگی خود رژیم جمهوری اسلامی را سرنگون نمایند، خطر دخالت خارجی و مصادره کردن انقلاب از سوی نیروهای سرسپرده را به حداقل خواهند رساند.
چهار: گرایشات اسلامگرا چه در داخل و چه در خارج از ایران طی سالهای اخیر به عنوان نیروی سرسپرده همواره علیه مبارزات توده های مردم مورد استفاده دولتهای امپریالیستی و حکومتهای فاشیست منطقه قرار گرفته اند و اقدامات سالهای اخیر آنان همواره با منافع توده های مردم در تعارض کامل بوده است.
توده های مردم مبارز و انقلابی ایران اگر نمی خواهند انقلاب آنها مصادره شود، اگر نمی خواهند فجایع سوریه، عراق، افغانستان، یمن، لیبی و غیره تکرار شود، اگر نمی خواهند جنگ و ترور و خشونت بر زندگی فردای آنان سایه بیفکند و اگر زندگی انسانی و شرافتمندانه و صلح و آسایش می خواهند، راهی جز اتکا به نیروی توده ای خود ندارند و ایجاد حاکمیت و اداره شورایی تنها راه دستیابی به این هدف است.
جوانان انقلابی محلات سنندج
۱ آذر ۱۴۰۱
https://t.me/ShorayEnghlabyMahalay