امروز 24 آبانماه بمناسبت گرامیداشت خیزش آبان 98 و ارج نهادن از مبارزات هزاران جانباخته و هزاران گروگان که هنوز هم زیر شکنجه تهدید جانی میشوند، بیش از پنجاه شهر ایران و اکثر دانشگاهها و بخشی از مراکز کارگری در تدوام خیزش انقلابی طی اعتصاب و اعتراض شکوهمند خود، یکبار دیگر خیابانها را زیر پای رژیم متوحش ایران داغ کردند! از تهران تا شیراز، از خوزستان تا لرستان، از کردستان تا جلفا از ارومیه و تبریز تا سیستان و بلوچستان جلوهای باشکوهی از ابتکارات در نبرد، دوباره خلق شد که همه بیانگر ارتقای خیزش انقلابی به فاز بالاتر است در برابر حافظان سرمایه داری. امروز این شعار هم در تظاهرات مردم طنین انداز شد: «از کردستان تا جلفا قدرت به دست شورا».
دانشگاههای اکثر شهرهای ایران صحنه اعتصاب و اعتراض علیه رژیم بود و شعار سر دادند:«نگید آخر کاره آبان ادامه داره». در بسیاری از دانشگاهها رژیم خواست با گسیل دادن گله های نیروی ضد شورش و بسیجیهای مزدور آنها را مرعوب کند و صفوف مبارزاتی آنها را بر هم بزند، اما دانشجویان در برابر تعرض افسار گسیخته اراذل و اوباش رژیم با جسارت همیشگی که طی این خیزش از خود نشان داده اند، عزم جزم کرده، ایستادند. و گله های نیروی تا دندان مسلح نتوانستند برغم ضرب و شتم و بگیر و ببند سد راه مبارزات دانشجویان شود.
یکبار دیگر به رژیم نشان دادند، نمیگذارند نفس تازه کند! نمیگذارند صفوف درهم شکسته نیروهای سرکوبگرش که روحیه رویارویی با خیزش انقلابی را از دست داده اند، تجدید قوا کند. نمیگذارند بواسطه پروژه آزمون شده تفرقه فکنانه اش که هر بار به شکست کشانده میشود، و میخواهد مبارزه این بخش یا آنخبش از جامعه را که در این خیزش به شیوه ارگانیک به هم وصل شده اند، از هم بگسلد! کمااینکه دیروز 23 آبانماه رژیم در پس حملات موشکی جنایتکارانه ش به مواضع احزاب اپوزسیون مستقر در خاک کردستان عراق ، خواست به اهداف توطئه گرانه مورد نظر خود برسد. یکی اینکه تمرکز جامعه را از روی تداوم خیزش انقلابی بر دارد و متوجه باز کردن جبهه جنگی دیگری در بیرون از مرزها کند. ثانیا با این اقدامات تروریستی وحشیانه کاری کند این نیروهای سیاسی مستقر در کردستان عراق را که عمدتا یدی طولانی در بند و بست و مماشات با او دارند، تحریک کند. تا شاید آنها را وادار کند، به انتقام تلافی جویانه دست بزنند، و بهانه دست رژیم بدهند، تا میدان و زمینه را برای جنگ داخلی در کردستان ایران از طریق این نیروها بگشاید! و از اینطریق، به یکپارچی و همبستگی خیزش انقلابی و سراسری لطمه بزند، و آنرا از پیمودن مسیر منطقی باز دارد و به بیراهه ببرد! اما جامعه ایران هوشیارتر از آن بوده و هستند که حتی اگر این جریانات در چنین دامی هم که رژیم برای آنها پهن کرده، بیافتند، بگذارند به این سادگی رژیم دستاوردهای مبارزاتیشان را به هزیمت ببرد!
اعتصاب و اعتراضات وسیع امروز در نقاط مختلف ایران از یکسو ارج نهادن از خیزش آبانماه 98 بود و از دیگر سو پاسخی کوبنده بود به پروپاگنده ای که رژیم در مدیا و رسانه های خود راه انداخته بود، تا در میان مردم زهی خیال باطل دلسردی ایجاد کند، مبنی بر اینکه که: «این خیزش هم تمام زورش را زد و فروکش کرد!». رژیم بخوبی میداند این خیزش هنوز رودخانه هایست که مدام در حال پیوستن بهمدیگرند، تا در سیر تکامل خود به اقیانوس طوفنده تبدیل شود و در کمترین زمان ممکن، کل مناسباتشان را از بیخ و بن برکند. ترس از فرا رسیدن این روز تا همین مرحله از رشد خیزش انقلابی، بخشی از سران ریز و درشت نظام را متواری کرده است. بخش دیگر سران این رژیم بدلیل اینکه با حمایت غرب و ضرب دلار، توانستند سوار بر موج انقلاب شوند، هنوز به این دلخوشند "دستی از غیب" آنها را از سراشیبی سقوط نجات دهد، چون هنوز قدرت زیر و رو کننده انقلاب را نشناخته اند، که هیچ فریادرسی در درون مرزها و بیرون مرزها نمی تواند از قهر انقلابی توده ها نجاتشان دهد، و دیر یا زود این شکست تلخ را تجربه خواهند کرد!
اگر امروز 24 آبانماه یکبار دیگر، کامیاران، سنندج، تهران، شیراز، اصفهان، تبریز، ارومیه، مرودشت، کرمانشاه، دهگلان، ایلام، مهاباد، بوکان...و ده ها شهر دیگر سنگربندهای دو ماهه خود را جهت رویارویی با دشمن مستحکمتر کردند، و رژیم وحشتزده تر از همیشه، افسار گسیخته به صفوف تداوم خیزش انقلابی حمله ور شده، و با شلیک مستقیم بسمت مردم بپاخاسته جان شمار زیادی را در کامیاران و سایر نقاط ایران گرفته و صدها نفر را زخمی نموده و اسیر کرده ، نشان از اینست این خیزش سر باز ایستادن ندارد و کماکان در حال عروج به فاز بالاترست!
زنده باد خیزش انقلابی!
نابود باد رژیم سرمایه داری ایران!