باز هم در کنار دست ما، انسان دیگری توسط رژیم جنایتکار اسلامی شد، باز سرکوب، ضرب وشتم مردم و آتش به اختیارنیروهای سرکوبگر رژیم، جان انسانی را گرفت و همانند همه جنایت های دیگر و قتل های ناموسی که در جامعه اتفاق می افتد، آیا باید آنرا عادی قلمداد کرد و از کنارش گذشت؟ ژینا (مهسا) امینی، دختر ۲۲ ساله ای اهل شهر سقز که به همراه خانوادهاش به تهران سفر کرده بود توسط نیروهای سرکوبگر گشت ارشاد، دستگیر و خود و برادرش مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. ژینا بر اثر ضربات وارده دچار سکته مغزی و قلبی شده و به کما می رود و بنا بر آخرین خبرها متاسفانه جانش را از دست می دهد.
تنها چند روز از جانباختن زن دیگری که قربانی قوانین مردسالارانه اسلامی در مریوان شد، می گذرد. و اینبار خبر مرگ مهسا (ژینا) امینی دختر سقزی به دست گشت ارشاد جمهوری اسلامی، قلب هر انسان آزادیخواه و برابری طلبی را به درد می آورد. قتل ناموسی، زنکشی، هتک حرمت، دستگیری و تعرض به زنان به بهانه بی حجابی و یا بد حجابی خبر تکرارشوندهی سرتاسر ایران شده است. این قطار ضد انسانیت و ضد تمدن را باید متوقف کرد، ترمز این قطار شریعت اسلامی و مردسالاری در دستان ماست و باید آنرا کشید و از حرکت باز بیاستانیم.
دلیل بنیادی ماشین کشتار و سرکوب زنان در تار و پود مناسبات سرمایه داری و اسلامی و ساختار سیاسی و اقتصادی دولتها که از همین مناسبات سرچشمه می گیرند، را باید جستجو کرد. بنابرین تا زمانی که این مناسبات و این ساختار بر جامعه حاکم باشد، هر دولت و حکومت دیگری هم برسر کار بیاید، تکرار مکرر این جنایات را شاهد خواهیم بود. تا زمانی که قوانین سرمایه دارانه و یا مذهبی در هر نقطه از جهان حاکم باشد، این جنایات ادامه خواهد داشت.
در جریان تشیع جنازه "شلیر رسولی" در مریوان، مردم به درست شعار می دادند که "مرد سالاری و سرمایه٬ علت این تراژدی است" به درست شعار می دادند که از "مریوان تا تهران ستم علیه زنان".
دولتی که به شکل سیستماتیک فقر، نابرابری، تبعیض و زن ستیزی را ترویج میکند و با نهادهای قانونی و آموزشی و تبلیغاتیاش این نابرابریها را روزانه تبلیغ می کند و بودجه های کلان را از گلوی مردم بیرون می کشد و خرج آن می کند و ماشین سرکوب و وحشیگریش زنان را مورد هتک حرمت و تعرض قرار می دهد را باید به زیر کشید، باید تک به تک پایه های مادی و معنوی آنرا خرد و خمیر کرد.
آزادیخواهان و برابری طلبان و مردم شریف سقز،
نباید این جنایت را نه فقط از رژیم جمهوری اسلامی بلکه از هیچ فرد یا گروهی قبول کرد، نباید اجازه داد این قطار مرگ، قطار سرکوب، قطار توهین و بی حرمتی به جان و کرامت انسانها به حرکت خود ادامه دهد، نباید اجازه داد قوانین اسلامی و شریعت، قوانین ضد انسانیت و زن ستیز، لکه ننگین تعرض دیگری را همانند شلیر رسولی ها را بخلقاند، این ننگ را بر دامن انسانیت، آزادیخواهی و برابری طلبی را نباید تحمل کرد و پذیرفت. هر روزه به بهانه های ناموس و غیرت، در جامعه سرمایه داری اسلامی ومردسالاری ایران به بهانه شریعت و اسلام به جان و کرامت انسانها خصوصا زنان تعرض می شود، به بهانه بدحجابی و بی حجابی و در پناه قانون و شریعت اسلامی، زنان سرکوب، شکنجه، کشته و یا دستگیر و زندانی می شوند. چند وقت پیش فوزیه توسط همسرش در همین شهر کشته شد، قبلتر گلاله را سوزاندند، گلاله را یادتان هست؟ یا او را نیز مانند صدها قتل ناموسی دیگر به فراموشی سپردید، گلاله توسط نامزدش کشته شد و بعد جسدش سوزانده شد، مونا حیدری را چند روز پیش در اهواز کشتند، سرش را بریدند و قاتل جنایتکار با سر بریده مونا با آرامش خیال در خیابان قدم می زد و به جنایتکار بودنش افتخار می کرد. رومینا با داس پدر، ریحانه با تبر پدر و به این ترتیب هر بار این جنایات تولید و باز تولید می شود و به کاروان ده ها هزار نفره قتل های زنان به فرمان قوانین شریعت جمهوری اسلامی اضافه می شود. باید بر تمامی این جنایات یکبار برای همیشه افسار زد و جامعه را از لکه ننگین زن ستیزی و کشتار زنان به بهانه ناموس و مذهب و مردسالاری پاک کرد .
زنان آزادیخواه و برابری طلب، همسرنوشتان "ژینا، شلیر، فوزیه و گلاله و موناو ...
می دانید که ژینا (مهسا)ها و فوزیه ها و شلیرها دوبار به قتل رسیدند؟ یکبار که جلوی چشم مردم، کرامتش را و شخصیتش را کشتند و یکبار هم جسمش را گرفتند. می دانید که مونا، گلاله و رومینا را دوبار کشتند؟ یکبار وقتی به زور مجبور به ازدواجشان کردند و بار دیگر جسمشان را قربانی کردند. دیروز سپیده قلیان را به جرم دفاع از کارگران دستگیر، شکنجه و زندانی کردند، سپیده رشنو را به جرم دفاع از حق خود بازداشت، شکنجه و مجبور به اعتراف اجباری کردند و امروز مهسا را کشتند.
سکوت بس است، وظیفە ما همە آزادیخواهان، شکستن سکوت در برابر ظلم است. دیگر بس است، باید ترمز قطار توهین به زن و زن کشی را کشید و یکبار و برای همیشه این قطار مرگ، این شریعت و قانونی که به مردان اجازه کشتن زنان را می دهد را باید به زباله دان تاریخ ریخت. نباید منتظر بمانیم تا این شتر دم در هیچ خانه ای بخوابد، باید جلوش را گرفت، باید صدا بر آورد و فریاد زد : زن کشی بس است، قتل ناموسی بس است. خشونت بر زنان بس است. بی حرمتی و هتک حرمت بس است.
باید فریاد بر آورد که زن ناموس هیچ کس نیست، ملک هیچ کس نیست و انسانی برابر است. این را باید در هر جمع و تجمعی، در هر تحصن و اعتراضی فریاد زد. باید در برابر این توحش ایستاد و به این وحشیگری خاتمه دهیم.
سپتامبر ۲۰۲۲