رژیم هنوز وحشت و هراس از گسترش و سرایت اعتراض وسیع مردم مریوان به سایر شهرها بدلیل قتل شلیر مرادی که با سر دادن شعارهای کوبنده اعم از « از کردستان تا تهران ستم علیه زنان» و « از خوزستان تا تبریز برخیز علیه تبعیض» خیابانهای را تسخیر نمودند، رهایش نکرده بود، اینبار در تهران گله ای دیگر از چماقداران سرکوب و کشتار را به جان مهسای 22 ساله انداخت که با خانواده اش در سفر بود. مهسا از نسل معترضین جامعه به وضع موجود، بدلیل مقاومت در برابر زورگویی گله مرتجعین مبنی بر عدم رعایت حجاب، مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت.
پس از اینکه با زور و کتک کاری او را سوار بر ون میکنند، شکنجه گران در یکی از مرکز اطلاعاتی و امنیتی ارشاد اسلامی، چنان وحشیانه مهسا را مضروب میکنند به کما می رود. هر چند مهسا به بیمارستان کسری تهران منتقل می گردد، اما دیگر تلاش پزشکان هم نتوانست زندگی را به او برگرداند و نهایتا امروز جمعه خبر مرگ این عزیز هم از سوی خانواده ش تائید گشت.
رژیم جنایتکار ایران مهسا را در تهران کشت، تا بگوید از کردستان تا تهران میکشد و از جامعه زهرچشم بگیرد! رژیمی که بند نافش به کشتار بند بوده است، در این آزمون همیشه رفوزه درآمده است. مگر شکنجه، کشتار و اعدام ده ها هزار نفری مخالفین سیاسی، فعالین کارگری و کمونیستها در دهه شصت، و خصوصا خیزشهای اخیر در سالهای 96 و 98 که هزاران نفر را در خیابانها به رگبار گلوله بست و جوی خون در ده ها شهر ایران راه انداخت، جامعه به وضعیت موجود تمکین کرد؟! خیر، تصور اینکه این جانیان بتواند با حدادی کردن ماشین کشتار از جامعه زهر چشم بگیرند پوچ است و دیگر تاریخ مصرف ندارد. برغم همه فجایع ببار آمده از سوی این رژیم، جامعه نه تنها از مبارزه به ذره عقب ننشسته بلکه هر روزه شاهد وفور اعتراضات وسیع کارگری و سایر اقشار جان به لب رسیده در اغلب شهرها علیه وضع موجود هستیم!
جامعه ایران هر چند پس از بیش از چهار دهه مبارزه، هنوز نتوانسته بمرحله برآمد انقلابی برسد که این رژیم قرون وسطایی را به زیر بکشد، اما از زمره کشورهایست که در کمشکش و رویارویی با سیستم حاکمه هیچگاه از مبارزه باز نایستاده. و اساسا همین اعتصابات، نارضایتیها تا خیزشهاست آنرا به صدر کشورهای پر تحرک در مبارزه سیاسی رسانده است. و رشد روز افزون مبارزه زنان در ابعاد مختلف زندگی علیه به انقیاد کشیدن آنها بخشی غیر قابل تفکیک از مبارزه برای رهایی کل جامعه است و رژیم را زیر منگنه قرار داده است. به این اعتبار کشتن مهساها و شلیرها، و شکنجه و صدور حکم اعدام همجنسگرایان زهرا صدیقی و الهام چوبدارها و اعمال دیگر ابزارهای ستم سیستماتیک این رژیم را از انداختن به زباله دان تاریخ مصون نخواهد داشت! روز حساب پس دادن به این ابعاد توحش رژیم سرمایه داری نیز دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد! بجز معدود اقشاری که از لاشه گندیده این رژیم تغذیه میکنند، اکثریت عظیم جامعه که کارگران و فرودستان هستند نفعی در ادامه بقای این رژیم متوحش ندارند. پایان دادن به کشتار مهسا و شلیرها و دیگر اشکال بردگی و ستم که هر روزه در گوشه و کنار این کشور اعمال میشود، تنها و تنها با مبارزه سازمانیافته، هماهنگ و متحدانه سراسری و با به زیر کشیدن انقلابی این رژیم قابل تحقق است. تا فرا رسیدن برآمد انقلابی پیش بسوی اعتراضات سراسری هر چه گسترده تر!
16.09.2022