امروز پنج شنبه ۱۷ شهریور، هزاران نفر از زنان و مردان ازادیخواه مریوان به احترام زنی که قربانی مردسالاری و تبعیض و تجاوز به زن شد، مراسمی با شکوه برپا کردند. اکثریت شرکت کنندگان در مراسم، زنان بودند که همراه با تجمع و راه پیمایی و شعار و سخنرانی پیکر زن قربانی را در مراسم همراهی کردند. شلیر رسولی صاحب همسر و فرزند توسط فردی به نام گوران قربانی که با تهدید سلاح گرم قصد تجاوز به او را داشته، فرار کرده و از پنجره ساختمان دو طبقه خودش را پایین می اندازد و می میرد.
جنازه ی زن قربانی روی دوش زنان بود. شعارهای در دفاع از حرمت و انسانیت و برابری زن و مرد که توسط زنان فریاد زده می شد، هزاران نفر آن را تکرار کردند. یکی از زنان مبارز خطاب به ملاهای حاضر در میان مردم گفت: "شما ملاها چرا لال شدید و شعارها را تکرار نمی کنید. شما خود را نماینده خدا روی زمین می دانید و در همه چیز دخالت می کنید، چرا در تعرض و تبعیض و تجاوز به زن لال هستید". ملا با لکنت و شرمندگی می گوید: "ما کارمان مناسک آیینی است." زن می گوید: " زنان قربانی همان مناسک آیینی شما هستند." ملاها در میان مردم اجازه ی دخالت و شعار و تبلیغت آیینی نداشتند.
در مراسم بزرگ امروز این شعارها توسط زنان بیان و هزاران نفر آن را تکرار کردند: "مردسالاری و سرمایه، علت این بلا و فاجعه انسانی است!". "شمشیر و گلوله و خنجر از این شهر بیرون انداخته شوند!". "ما زنان کارگر و زحمتکش علیه قتل و ستم و تبعیض می جنگیم، می جنگیم!". " از کردستان تا تهران، ستم علیه زنان!". "نان، کار، آزادی، لغو حجاب اجباری!" . "ما زنان کارگریم، علیه ستم و رنج و آزاریم!"...
در این مراسم یکی از زنان شرکت کننده بیانیه ای به زبان کوردی قرائت کرد. متن ترجمه شده بخشی از بیانیه چنین است:
زنان و مردان برابری طلب!
دیروز تراژدی دیگری، جامعه ما را لرزاند و قلب همه ی انسان های برابری طلب را به درد آورد. در این رویداد و فاجعه انسانی باز هم یک زن قربانی شد. دلیل قربانی شدن زنان قانون و سنت و ارتجاع مردسالاری است. درجامعه ای که زن ناموس کسی نام برده می شود و شهروند درجه دوم است و مرد خود را صاحب زن می داند، هر روزه شاهد تبعیض و تحقیر و تعرض علیه زنان هستیم. زن کشته می شود یا تحت فشار ضدیت با زن، دست به خودکشی می زند. شکی نیست این متجاوز باید محاکمه و مجازات شود. اما مجازات فردی به تنهایی نمی تواند فاجعه ی انسانی تعرض و تجاوز به حقوق و انسانیت زن را خاتمه دهد. ما می خواهیم به تبعیض و ستم جنسی و قوانین و آیین پشت آن خاتمه داده شود. ما خواهان جامعه ای برابر و ازاد هستیم که برابری زن و مرد بطور قطع تامین و تضمین شود. بیگمان چنین جامعه ای مستلزم هشیاری و دخالت زنان و مردان کارگر و زحمتکش و طبقات پایین جامعه است. خاتمه دادن به ستم طبقاتی و تبعیض و تجاوز به حقوق زنان به سازمان های طبقاتی و اجتماعی توده ای نیاز دارد.
زنده باد برابری زن و مرد
نفرت از ستم و تبعیض جنسی و ضدزن
با احترام به پیکر شلیر رسولی عزیز و قربانی و همراه با تسلیت و همدردی با همسر و فرزندان و خانواده او و مردم مریوان، به یاد می آوریم که اولین بار نیست زنان و مردان کارگر و زحمتکش و مردم آزادیخواه مریوان در دفاع از انسانیت و برابری به پا می خیزند. این هشیاری و آگاهی و انساندوستی و برابری طلبی از مریوان تا تهران، از طبقه کارگر و معلمان و بازنشستگان و مردم اسیر فلاکت و بیحقوقی، باز و باز هم هم اثبات می کند که جامعه ما شایسته زندگی آزاد و مرفه و برابر است. فریاد رسای ده ها میلیون انسان با سفره های خالی و حقوق و دستمزدهای ناچیز تا بیکاری و بیحقوقی مطلق، بنیادهای نظم ارتجاعی به نام جمهوری اسلامی به لرزه در آورده است. جدال جامعه ما جدال آزاديخواهى با استبداد و ارتجاع و اسلام در همه اشکال آن است. در مقابل ارتجاع اسلامى، صف کمونيسم و آزاديخواهى و مساوات طلبى کارگرى، صف سکولاريسم پيگير و ضد مذهب، صف مدرنيسم و صف رهايى بى چون و چراى زن ایستاده است. خواست و آرمان و ارزوهای واقعى اکثريت عظيم مردم ايران از زير حجاب اختناق بیرون آمده و ميرود که آينده سياسى ايران را بسازد!
ازادی، برابری حکومت کارگری
مظفر محمدی- ۱۷ شهریور ۱۴۰۱